Biraz dört koldan misali birsürü sorun üstüste geldi. En temeli borçlarımız.
Bir diğeri bebekli hayatın zorluğu…
Ailesi ile ilgili sorunlar…
İşyerinden bahsetmiyorum bile.
Benim bu süreçte eşime sarmış olmam…
Kıskançlıklarım. Sanki bir sorun varmış gibi sürekli onun hayatını didiklemem. Telefonlarını kurcalamam falan. Aradığımı da bulmuş değilim hiçbir zaman. Sanki benden birşey gizliyor gibi sürekli bi iç huzursuzluğu yaşadım. İlk zamanlar herşeyi açıklardı. İçimi rahatlatmak için hep destek oldu. Çocuktan bunaldığımı (gurbette tek başıma bebek büyüttüm desteksiz. Yoldaşım sadece eşimdi Allah razı olsun ondan)
Bunaldığımı bilirdi ve her zaman destek oldu. Zamanla ben bunu görmeyip onun çok üstüne gittim falan. Bana şeffaf olmaya devam etti ama git gide içine kapandı görüyordum. Sessizleşti. Bana karşı ilgisini kesti. Bir gün neden böyle oluyor diye olaylar patladığında (benim konuyu açıp sitem etmelerimden birinde) tahammülüm bitti artık dedi. Mutsuzum dedi. Çemberin içinde gibiyim boğuluyorum böyle evlilik olmaz dedi.
O an farkedemesem de ben şuan hatalarımın farkındayım. Bence eşim çok bile idare etti. Alttan almasaydı ben bu kadar ileri gitmezdim belki. En son o da patladı tabi.
Ama diyorum ya o zaman çok bunaldım. Lohusalığım çok zor geçti. Benim bile kendimi zaman zaman eleştirdiğim çok şeyler oldu ama iş işten geçti.
Eşimle aramıza soğukluk girdi. Eve gelmek istemediğini ama mecbur geldiğini söyledi bir keresinde mesela. Çok zoruma gitti. Yani ev içinde aşırı bi huzursuzluk oldu. Ben nazarı bu yüzden yeni yeni düşünmeye başladım. Üzerimizde bi göz vardı bence. Çünkü benim salaklığım herşeyi paylaşırsam böyle olur. Uzun zamandır sosyal medyada yaptığımız yemeklere kadar paylaşırdım. Evimi,temizliği,çocuk bakımını ve sosyal hayatımızı gezme tozma vs.
Salaklık bende işte. Bunu okuyan arkadaşlarıma ders olsun. Hiçbir anınızı paylaşmayın.
Bu nazar bizi çok etkiledi. Evimi bu huzursuzluktan arındırmak istiyorum.
Her ne kadar hatalı olan ben olsam da,eşimi kendi ellerimle itmiş gibi gözüksem de, o süreç benim için de zordu. Sürekli ağladığım bir bunalımın içindeydim.
Evimdeki kötü havayı nasıl aydınlatırım ? Bilen var mı
görüyorum bazen yok kaya tuzu,yok sirke falan. Hani dolap içine kavanoza sirke koyuyorlar da sonra küf tutuyor falan. Evdeki kötü enerjiyi çekiyormış vs. Bunlardan haberi olan veya tecrübe eden var mıdır
Nazarı uzak tutan dua,zikir her ne olursa hepsini yapacağım.
Yuvamı bozmak istemiyorum. Bana karşı ne bir hakareti,yanlışı, ne de çocuğuma karşı ilgisizliği olmuştur. Saygımız hala devam etmekte. Bence sevgi de var. Sadece eşim yorgun. Çünkü tek derdi ben değildim. Ben de bunu anlayacak mentalde değildim. Yeni yeni iyileşiyorum ve sizlerden destek bekliyorum.