Evlilikte aradığım birçok şeyi buldum.
Memnun olmadığım tek şey ailesinin ve akrabalarının hayata bakış açıları, uyumsuzluğumuz.
Eşim... İyi bir eş, çok mükemmel bir babadır.
Allaha şükür bizim için elinden geleni yapar, fazlasını da yapmaya özen gösterir.
Biz olmadan annesinin evi haricinde asla biryere gitmez, içkisi, kumarı, sigarası, aldatması, yalanı, kıskançlığı, bizi evde bırakıp arkadaşları ile gezmesi, bizden para gizlemesi vs. yoktur.
Biz olmadan yiyemez, içemez, gezemez zorunlu olarak yapmak zorunda olsada içine sinmez, içi hep buruk olur.
Bir dediğimizi iki etmemeye özen gösterir, gecenin bir yarısı canımız bişey istese saatlerce arar bulur getirir, biz üşüyoruz desek üstündekini çıkartır verir.
Genel anlamda saygılıdır, yardımcıdır. Bek becerikli olmasa da yardım etmeyi sever.
Gezmek, gezdirmek, yemek, yedirmek, giymek giydirmek en büyük zevklerinden biridir.
Dediğim gibi memnun olmadığım tek konu ailesi, (o da atsan atılmaz, satsan satılmaz) mesela bir laf söylerler eşime söylediğim zaman takma kafana koskoca insanların ağzına çarpamam ya, ne derlerse desinler sen bildiğini oku der geçer kenera.
boşanıyorum :'(
