- 12 Ocak 2011
- 8.811
- 8
- 158
- 39
- Konu Sahibi landfloves
-
- #23.061
İşte o imkansız birşey canım.Ben ayrılmayı düşünürken... (Yine de büyük konuşmayayım da)
canım bu noktada sorman gereken soru şu bence.Ben ömrüm sonuna kadar böyle bir hayat istiyormuyum?
cevabın hayır ise..bunu eşine söyleyeceksin korkusuzca..ya değiş ya da ben yokum..
değişmiyorsa kararını vereceksin..keza bu şekilde hayat geçmez..
ben boşanmanın eşiğinden döndüm yazdım burda da..eşim değişmeseydi ben çoktan boşanmıştım..
ama yaşadıklarımın izi bende fazlaca kaldı malesef..hala çocuk yapamamm sebebi de bu..
kendini en iyi sen bilirsin kendine doğru soruları sor ve kararını ver canım benim..
ve ne olur eşin için kendini eve kapatma ne olur!!!
eftelya gerçekten çok zor bi durum bence senin değil eşinin dr.a gidip destek alması lazım işe girmene izin verir mi en azından senin için değişiklik olur kafan dağılır
Şu haliyle okuyunca amaaann,sorunmu diye düşünülebilir,söylenenlerde sinirle ağızdan çıkan sözlerdir falan.Ama bunun sürekli yaşandığını düşününce...
Artık tahammül edemiyorum.Sürekli yaptığım herşeyde,aldığım her kararda kızacak mı,sinirlenecek mi,ne der,ne diyecek diye düşünmekten hiç birşey yapamaz oldum.Anneme de laf eder durumda.Ben ne kadar sinirlenirsem sinirleneyim seninde annen şöyle baban böyle demedim,diyemem.Niye soğutayım kendimden.Ki o kadar düşkün ki ailesine,ben bişeyi yüz kere yap desem ciddiye almıyor,babası yada annesi bişey desin anında tamam diyor.Aklı hep onlarda.Umrunda değilim,düşüncelerim hiç umrunda değil...
Şu haliyle okuyunca amaaann,sorunmu diye düşünülebilir,söylenenlerde sinirle ağızdan çıkan sözlerdir falan.Ama bunun sürekli yaşandığını düşününce...
Artık tahammül edemiyorum.Sürekli yaptığım herşeyde,aldığım her kararda kızacak mı,sinirlenecek mi,ne der,ne diyecek diye düşünmekten hiç birşey yapamaz oldum.Anneme de laf eder durumda.Ben ne kadar sinirlenirsem sinirleneyim seninde annen şöyle baban böyle demedim,diyemem.Niye soğutayım kendimden.Ki o kadar düşkün ki ailesine,ben bişeyi yüz kere yap desem ciddiye almıyor,babası yada annesi bişey desin anında tamam diyor.Aklı hep onlarda.Umrunda değilim,düşüncelerim hiç umrunda değil...
Şu haliyle okuyunca amaaann,sorunmu diye düşünülebilir,söylenenlerde sinirle ağızdan çıkan sözlerdir falan.Ama bunun sürekli yaşandığını düşününce...
Artık tahammül edemiyorum.Sürekli yaptığım herşeyde,aldığım her kararda kızacak mı,sinirlenecek mi,ne der,ne diyecek diye düşünmekten hiç birşey yapamaz oldum.Anneme de laf eder durumda.Ben ne kadar sinirlenirsem sinirleneyim seninde annen şöyle baban böyle demedim,diyemem.Niye soğutayım kendimden.Ki o kadar düşkün ki ailesine,ben bişeyi yüz kere yap desem ciddiye almıyor,babası yada annesi bişey desin anında tamam diyor.Aklı hep onlarda.Umrunda değilim,düşüncelerim hiç umrunda değil...
bu ağzını burnunu kırarım lafları peki sence sadece sözde sinirlemi söylenmiş laflar? yoksa gerçekten böle bi potansiyel varmı?
ve sence onun böle davranmasının bir nedeni varmı?daha önce onu kıskandıracak senin yaptığın birşey yada kuzeninle alakalı bi durum?
eftelya canım üzme kendini, psikolojini anlayabiliyorum. Sen psikiatriste gidiyordun ya bide evlilik danışmanına gitseniz birlikte, eşin için öfke kontrolü tedavisi falan olabilir belkide. Bide bişey sormak istiyorum eşinin söyledikleri lafta kalıyor dimi? yanyana olduğunuzda zarar vermiyor dimi sana
Kabul etmiyor gitmeyi.Psikiyatristim demişti aslında.Nişanlıyken gittik ama kavga ettik sonra yine :) İnceldiği yerden kopsun diyolar aslında ama babam pek belli etmiyor arkamda olduğunu.Bu yüzden eşim cesaret alıyor,amcamda haklıdan yana,gitsen geri gönderir diye gururlanıyor kendi kendine :)
anlattıkların amann denecek şeyler değil canım..1 kerelik yaşanan kriz değil de üstelik..hanzadenin de dediği gb senin değil eşinin tedaviye ihtiyacı var..
kabul etse ne güzel olur mutlu mesut yaşasanız şu 3 günlük dünyada...ailen ne diyor durumunuza canım..anladığım kadarıyla eşin senin akraban..
Nişanlıyken tokat yedim,arkadaşımın yanında.Yüzüğü fırlatıp attım ama değişen bişey olmadı.Ben hep başkaları için yaşadım diyorum.
Annem rahatsız,sinir ilaçları kullanıyor,bayılıyor.Ona hiç anlatamadım,amcamla konuşmak istedim,oda kalpten ameliyat olmuştu stend takıldı,babam hep engelledi,o hasta ona anlatma üzülür diye diye ... Ama sinirlendiğinde korkuyorum,fazla üzerine gidersem ne yapacağı belli olmaz.O yüzden de birşey söyleyip susuyorum sadece...
Kuzenime dediğim gibi evlenmeden çok gidip gelirdik.Askerdeyken çok kaldı orda.Çok muhabbet tez ayrılık mı getirir ne,evlendikten sonra gitmek zor gelmeye başladı.Birde çok çirkin düşünceler var.Madii anlamda,takıyı kendisi takmamışta,amcamdan alıp takmışta,ev görme hediyesi getirmemişte,karşılığını alamaıyolarmışta.Bu düşünce amcamların düşüncesi ve eşimde çok fazla etkileniyor zaten onlardan,oda öyle düşünüyor,savunuyor.Deli oluyorum.Eniştedende kıskandığı oldu...
Kabul etmiyor gitmeyi.Psikiyatristim demişti aslında.Nişanlıyken gittik ama kavga ettik sonra yine :) İnceldiği yerden kopsun diyolar aslında ama babam pek belli etmiyor arkamda olduğunu.Bu yüzden eşim cesaret alıyor,amcamda haklıdan yana,gitsen geri gönderir diye gururlanıyor kendi kendine :)
canım bu senin hayatın ve eşin sana açıkca psikolojik şiddet uyguluyor, sen zaten hassassın ve tüm bunlar seni daha çok mutsuz ve huzursuz ediyor..
Nolur sadece kendini düşün ve ona göre karar ver, böyle bir hayat istemediği düşünüyorum,eşinlede konuş eğer değişmeyekse artık olmayacağını bilsin, kaybetme korkusu olmayan böyle hoyratça davranabiliyor.. Güçlü bir ailen olduğunu biliyorum anlatıklarından, babanın yanında olacağını düşünüyorum..Seni sindirip içindeki çocuğu öldürmesine izin verme..
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?