- 5 Şubat 2015
- 8.379
- 24.176
- 398
- Konu Sahibi marilyn monroe
-
- #1
iki komşum var.
biri hakkında ne yapacağımı bilmiyorum, diğeri hakkında yapılacak bir şey yok.
ilk önce yapılacak bir şey olmayan komşum:
2 girişli bir apartmanda oturuyorum, apartman boşluğuna her iki girişten birer daire, her dairenin iki odası bakıyor. diğer girişteki komşum, yaklaşık 65-70 yaşlarında bir adam.
kendisiyle daha önce de sorunum olmuştu. kulakları duymuyor ve geceleri ısrarla duymasına yardımcı olan aygıtı takmadan tv'nin sesini sonuna kadar açıyor, yöneticiye şikayet ettim ama pek faydası olmasa da azıcık azaldı.
kendisi daha önce sarhoşken tuvalete gidiyorum diye camı açıp apartman boşluğuna düşmüş, ev 6. katta ve bu sebeple ayaklarında büyük sorunlar var. geceleri sürekli "ahhhhh, offfffff" gibi nidalar atıyor. ama bununla da kalmadı, şimdi de horluyor. 3 gecedir uyku haram oldu resmen.
ben odamı değiştiremiyorum, çünkü sadece benim yatak odamda yatak var, diğer odadaki yatağı attım, salonda çekyat var, diğer oda tıpkı benim odam gibi aparman boşluğuna bakıyor. yatağımı büyük odaya taşıyacağım ama yatağım ağır ve ben o odaya badana yaptırmadan defalarca yatak taşımak istemiyorum.
ama komşum horluyor!!
yapacak bir şey yok elbette, adam horluyor yani sonuçta. camı kapatıp sinek gibi boğulmadan uyumaya çalışıyorum odamda ama sizin aklınıza başka bir çözüm geliyorsa, dinlemeye hazırım.
gelelim asıl soruna.
geçen yıl, genç bir çift taşındı bizim girişe. hoş insanlar, güler yüzlü, saygılı falanlar. kadın kişisi benim yaşlarımda yanlış hatırlamıyorsam 27 ya da 28 yaşlarında olmalı.
başlarda iyi anlaşıyorduk ama özellikle evliliğinin cinsellik kısmıyla ilgili fazla detay verdiği ve benim özel yaşantımı sorguladığı için ayağımı kestim.
fakat anlamasına yeterli olmadı.
dün akşam yine geldi ve kocası hakkında gerçekten bilmeme hiç gerek olmayan bir detay verdi ama gerçekten bilmeme gerek yok ve ben bu sabah adamı gördüm ve karısının söylediği şey aklıma geldi.
bu arada kadını daha önce uyardım. "bu tarz şeylerin konuşulmasını doğru bulmuyorum" diyerek ki bu aslında yalan.
yani arkadaş grubumda her şeyi konuşuruz, güleriz eğlenir, cinsellikle ilgili garip ve sulu şakalar yaparız falan ama çok samimiyiz, o yüzden kendimi rahat hissediyorum.
ama şu anda kendimi röntgenci gibi hissediyorum, çünkü bu komşumla kahve içmekten öte bir arkadaşlığımız yok.
üstelik evliliği ile verdiği detaylar, biraz avam. üslubu, tarzı, söyleyiş şekli falan çok basit geliyor bana.
kendimden uzaklaştırmak için birkaç kez onun geldiğini anladığımda kapıyı açmadım ve beni kapıda yakaladığında dışarı çıkıyordum dedim ama bu işe yaramadı çünkü bu sefer de "sen hazırlanana kadar içeri gireyim, nolcak ben yabancı mıyım?" deyip yatak odama giriyor ki tekrar, bu kadar bir samimiyetimiz yok.
ne yapacağımı şaşırmış durumdayım.
ben gerçekten bu çiftin özel yaşamları hakkında bir şey duymuyorum.
bu arada şunu da ekleyeyim; hemen her konuşmamızda böyle detaylar veriyor, rahatsız etmesinin de bir sebebi bu.
bizim apartmanda adettir, her yeni gelene komşular toplanır, hoşgeldiniz der, annemler toplanmış gitmiş, o toplantı da aynı yaşlarda olduğumuzu öğrenince "ben de yalnızlık çekiyordum, çıktım geldim" dedi, buyur ettim tabi ki.
not: yaşadığım ev annemlerin, doğduğumda beri bu evdeyim, annem ayda birkaç gün gelir benimle kalır ama normalde babamla birlikte yazlık evimizde yaşıyorlar yaz kız.
biri hakkında ne yapacağımı bilmiyorum, diğeri hakkında yapılacak bir şey yok.
ilk önce yapılacak bir şey olmayan komşum:
2 girişli bir apartmanda oturuyorum, apartman boşluğuna her iki girişten birer daire, her dairenin iki odası bakıyor. diğer girişteki komşum, yaklaşık 65-70 yaşlarında bir adam.
kendisiyle daha önce de sorunum olmuştu. kulakları duymuyor ve geceleri ısrarla duymasına yardımcı olan aygıtı takmadan tv'nin sesini sonuna kadar açıyor, yöneticiye şikayet ettim ama pek faydası olmasa da azıcık azaldı.
kendisi daha önce sarhoşken tuvalete gidiyorum diye camı açıp apartman boşluğuna düşmüş, ev 6. katta ve bu sebeple ayaklarında büyük sorunlar var. geceleri sürekli "ahhhhh, offfffff" gibi nidalar atıyor. ama bununla da kalmadı, şimdi de horluyor. 3 gecedir uyku haram oldu resmen.
ben odamı değiştiremiyorum, çünkü sadece benim yatak odamda yatak var, diğer odadaki yatağı attım, salonda çekyat var, diğer oda tıpkı benim odam gibi aparman boşluğuna bakıyor. yatağımı büyük odaya taşıyacağım ama yatağım ağır ve ben o odaya badana yaptırmadan defalarca yatak taşımak istemiyorum.
ama komşum horluyor!!
yapacak bir şey yok elbette, adam horluyor yani sonuçta. camı kapatıp sinek gibi boğulmadan uyumaya çalışıyorum odamda ama sizin aklınıza başka bir çözüm geliyorsa, dinlemeye hazırım.
gelelim asıl soruna.
geçen yıl, genç bir çift taşındı bizim girişe. hoş insanlar, güler yüzlü, saygılı falanlar. kadın kişisi benim yaşlarımda yanlış hatırlamıyorsam 27 ya da 28 yaşlarında olmalı.
başlarda iyi anlaşıyorduk ama özellikle evliliğinin cinsellik kısmıyla ilgili fazla detay verdiği ve benim özel yaşantımı sorguladığı için ayağımı kestim.
fakat anlamasına yeterli olmadı.
dün akşam yine geldi ve kocası hakkında gerçekten bilmeme hiç gerek olmayan bir detay verdi ama gerçekten bilmeme gerek yok ve ben bu sabah adamı gördüm ve karısının söylediği şey aklıma geldi.
bu arada kadını daha önce uyardım. "bu tarz şeylerin konuşulmasını doğru bulmuyorum" diyerek ki bu aslında yalan.
yani arkadaş grubumda her şeyi konuşuruz, güleriz eğlenir, cinsellikle ilgili garip ve sulu şakalar yaparız falan ama çok samimiyiz, o yüzden kendimi rahat hissediyorum.
ama şu anda kendimi röntgenci gibi hissediyorum, çünkü bu komşumla kahve içmekten öte bir arkadaşlığımız yok.
üstelik evliliği ile verdiği detaylar, biraz avam. üslubu, tarzı, söyleyiş şekli falan çok basit geliyor bana.
kendimden uzaklaştırmak için birkaç kez onun geldiğini anladığımda kapıyı açmadım ve beni kapıda yakaladığında dışarı çıkıyordum dedim ama bu işe yaramadı çünkü bu sefer de "sen hazırlanana kadar içeri gireyim, nolcak ben yabancı mıyım?" deyip yatak odama giriyor ki tekrar, bu kadar bir samimiyetimiz yok.
ne yapacağımı şaşırmış durumdayım.
ben gerçekten bu çiftin özel yaşamları hakkında bir şey duymuyorum.
bu arada şunu da ekleyeyim; hemen her konuşmamızda böyle detaylar veriyor, rahatsız etmesinin de bir sebebi bu.
bizim apartmanda adettir, her yeni gelene komşular toplanır, hoşgeldiniz der, annemler toplanmış gitmiş, o toplantı da aynı yaşlarda olduğumuzu öğrenince "ben de yalnızlık çekiyordum, çıktım geldim" dedi, buyur ettim tabi ki.
not: yaşadığım ev annemlerin, doğduğumda beri bu evdeyim, annem ayda birkaç gün gelir benimle kalır ama normalde babamla birlikte yazlık evimizde yaşıyorlar yaz kız.