Arkadaşlar neden oluyor bilmiyorum ama son bi kaç senedir karşıma çıkan insanların çoğunun bu fakir edebiyatından beslendiğini görüyorum.gerçi öz kardeşim de aylık beş bin kazancı olduğu halde kendimi bildim bileli sürekli param yok diye ağlar durur... yani hayret ediyorum.. konuyu açmam gerekirse şöyle: mesela kişi veya kişiler sürekli param yok, ay sonunu zor getiriyorum diye sızlanıp duruyor.. ee kardeşim tamam da benim bankaya benzer bi halim mi var.. ben de işsiz, babasından aldığı az bi harçlıkla ay sonunu getirmeye çalışan biriyim.. dibim geldi kuaföre bile gidemiyorum ben..ablamın şöyle bi sözü vardı: tipimize bakan zengin zannediyor! Diye.. sanırım öyle.. bakımlı ,özenli olmaya her Zaman dikkat ederim.. asla paçoz gezmem.. bunu görenler acaba bunun tipi iyi olduğuna göre parası vardır mı diyor.. o kadar zengin olsam otobüste, dolmuşta sürünmezdim.. altımda arabam olurdu !! .. bazen diyorum ben de artık bu insanlara karşı fakir edebiyatı yapacam...ama gel gör ki bu benim karakterime uygun değil.. istesem de insanlara öz kardeşime bile param yok diye sızlanamıyorum.. yaradılışıma aykırı yani elimden gelmiyor öyle bir şey yapamıyorum .. Bu insanlar sürekli bir para yok para yok diye sağa sola her yere ağlıyorlar.. sizinde çevrenizde var mı böyle tipler ? onlara karşı gardınızı nasıl alıyorsunuz , nasıl davranıyorsunuz nasıl tepki veriyorsunuz bu tarz insanlara karşı ...?!
kimiside onu ağız alışkanlığı etmiş.
abet
’in yazdıklarında.
alışveriş yapmıştım gideyim de kilosu kırkbeş lira olan peyniri falan yerleştireyim dolaba. Buna da şükür.
