Son buluşacağımız akşam bana "Bebeğim mesai var, ben gelemiyorum çok üzgünüm" mesajı attığında, gözlerimden birden yaşlar süzülmeye başlamıştı. Seni 1 ay göremeyecektim, son görüşmemizdi ve sen gelemiyordun. Oysa ne kadar özlemiştim seni.
Hiç öyle yapmazdın, işi bırakırım yine de yanına gelirim derdin, hep bunlar geldi aklıma ve ağladım. Son bir umut " Sana ihtiyacım var " diye mesaj attım.. Sonra Beni aradın, telefon çalarken , dedim kesin geldi bana şaka yapıyor. Sevinçle çıktım iş yerinden açtım telefonu ve sen özür diliyordun. Konuşamadım çünkü ağlıyordum. Kapattım...
Sen de hemen işten çıkıp yanıma geldin ya, bana sarıldın ya, beni sevdiğini söyledin ya...
Teşekkür ederim. Sana gerçekten ihtiyacım vardı. Ve 1 ay seni göremeyeceğim için çok üzgünüm.