aşkım babamın sabah afyonmu kimbilir ailleri ne kadar sevinmişti sırf orası çıktı die sözleriyle uyandım çok hastayım ve işe gidemiyorum uyandığım gibi koştum tv ye veeee böyleeee oldum
nasıl neden dedim
yaaa aşkım bitir şunu şu askeriyeden çık lütfen burda kimsenin can güvenliği yok allahım sakınsın inanmıyorum heran herşeyin olduğu bir kurum
karada havada denizde dalaş var amerika vakti zamanında gemilerimizi egede batırdı uçaklarımızı indirdi şimdi hatılıyorumda yaa yine öle olsa ne olcak napcaz boyun eğiyoruz
biz şimdi kendi askerimizi kendi bilinçsizliğimizlemi öldürdük aşkım bu askeriye bölemi sen diyordunda ben ne güveniyordum meslek olarak askeriyemi çok ciddi sölüyorum asker olarak kalırsan aşkımız bitcek ben bundan bugün emin oldum seni görmemek biryere dursun bizim aşkımızı yöneten yönlendren bir gücünü boyundurluğuna asla girmem sende girmezsin
özledim diyordum ya özlemek batsın onlar ölüyorlar ben özlüyorum mızmız gibi özlemekmi evlenmekmi düğünmü eğlencemi hep bunu dedim hepsi nasip ben böyle ortamda asla eğlence hayaliyle yanıp tutuşmucam gerekirse karalar bağlayıp evlencem orda eşlerin yüreiğine çocukların anaların babaların yüreğine ateş düşünce ben telli duvaklı gelin gitmicem
bu ortam hep böyle sürerse redediyorum herşeyi en baştan beri beni ailem vatan için öl mantığıyla yetiştirdi kardeşimide ama ben öleyim sana bişi olmasın bu vatan vatansızların elindeyken ya sağ yaşamışsın ya ölmüşsün boşa herşey iyi değil
bu ortamda gülüp eğlenenen insanlar sınıfından olmak isterdim aşkım en baştan beri olamadım memleket meselelerine takıldım sen gittiğinden beri askeriyeyi kötülemeye başladım güvenim zedelendi
ordan biran önce çık herşeyden uzağa gidelim bu şehri terkedelim istiyorum dünde demiştim mutlu yuvamız için çoğu hayalimden vazgeçicem her istediğimi elbet yaparsın ama kalsın aşkım ne sen ne ben yorulallım sade bir yuva kuralım büyük istekler olmadan
seni bekliyorum bıraktığın şehirde
şafak 132 bu günlerde biticek sen ordan girdiğin gibi çıkıcaksın biraz olgun biraz kırık biraz hasretli