Bir daha ulaşma bana olur mu? Son kayboluşun olsun bu, bir daha gelme.
Ama bir gerekçen vardır ama yoktur.. Madem bu kadar önem veriyordun bana, bir şekilde ulaşabilirdin. Ki biliyorsun söyledim geçen geldiğinde, haber verebilirdin dedim. Haklısın dedin. Hadi bu seferlik neyse dedim.. Uzatmak istesem de, geldiğinde çok yorgundum, uzatmayayım dedim, büyüyecek gibi geldi. Değerliydin de zaten.
Ben istendiği vakit en azından olanı biteni aktarmak adına bir kere dahi olsa ulaşılabileceğini düşünürüm, hele ki bu derece önem veriyorsan.
Yazacaksan da tek yazacağın şey her şeyin farkında olduğun olsun ve sus.
Biri de desin ki farkındayım.. Biri de olgunca konuşup gitsin. Hoş görsem inanmakta zorlanırım artık. En güvendiğim kişiydin belki de, en samimi. O kadar yaşadıklarımdan sonra sana da acaba demeye başladım, korktum. Bu durumlardan sonra iyice yerleşti bu durum. Sen de büyüdün zaten...
Bazen düşünüyorum da gerçekten samimi içten, gerçekten olgunca davranan vs. bir insanı yanlış anlayan insanlar da bir yandan haklı sanki? Bu zamana kadar kime inansalar boş çıkmış, zor gibi geliyor böyle birinin olması. (Herkes için geçerli değil tabii.)
Neyse, sana normal olabilir bu kaybolmaların, belki kendince doğruların var bilmiyorum. Ben pek normal görmüyorum, istemiyorum bunu.
Sanırım herkesleştin sen de.. İyisin evet.. ama işte, durum ortada.
Yine de sağol, gerçekten çok yardımın dokundu, gerçekten. İnanmak isteyeceğim birisiydin, bu zamana kadar gayet içtendik zaten. Ama zıtlıklarımız da yok değil sanırım. Ne bilim işte.
Artık pek eskisi kadar canımı acıtacak insan kalmadı gibi çevremde zaten.