Hayat arkadaşım,eşim herşeyim,
seni üzmek hayatımda yapmak istediğim son şey,birlikte çok şey yaşadık kızımız doğduğunda ve her adımımda en büyük ve tek desteğim sendin sensin.annen ve ablan bana haksızlık yaptığındada yanımda hep sen vardın .onlarıda benide kırmamak için hep arada kaldın.ben annen yüzünden sinirden yere yığıldığımda okadar çok ağlamıştınki ilk kez seni ağlarken görmüş ve hiçbişeye değil sadece sana üzülmüştüm.çok değil 1 sene geçti sırf seni üzmemek için annen ve ablanla konuşmaya devam ettim.sen bunu benden hiç istemedin oysa.bunu yaparken içimden artık sorunları sana yansıtmicama söz verdim kendime.ama bugün görüyorumki okadar çok şey birikmişki içimde.annene sorun çıkmasın diye bişey demediğim zamanlarda sana dert yanıyorum çünkü en ii dostum sensin bu hayatta.sonra herdefasında sen bi durgunlaşıyosun ve ben kendimden nefret ediyorum çünkü seni üzdüğümü hissediyorum.sen yine yok canım üzülmedim desende,ben senin yüreğini biliyorum.neolur üzülme.söylediklerimi ciddiye alma.sinirim geçince unutuyorum herşeyi.annendende nefret etmiyorum inanki .canımsın neolur umursama üzülme hiç hiç hiç.seni çok seviyorum