Ben kaybettiklerime ağlıyorum bugün…Hiç kaybetmemiştim oysa..ya da kaybettiğimi düşünmemiştim..
Bugün...
ise biliyorum ki çok şey kaybetmişim..Ellerimden hayatım akıp gitmiş ve
ben tutamamışım..izler yarama tuz basar gibi kanatıyor..Toparlanmam çok
güç artık...farkındayım..Gidiyorum bir bilinmeze..elimden tutan
olmadı..zifi......ri bir yalnızlık var etrafımda,insanlar yobazlaşmışım gibi
bakıyor..oysa böyle değildim ben..en çok gülmeyi ve gülümsetmeyi
severdim..İçten kahkaha atmayalı aylar oldu..Üzgünüm dostlarım artık
sizi de ağırlayamıyorum..çünkü insan görmekten tiksiniyorum..vaktim
az,vebalim ağır biliyorum…Ama bu dünya bana göre değil..elimde
değil…anlaşamıyorum..Kimsenin suçu değil içimdeki ölmek hissi..kendimi
hırpalamaya devam ediyorum..Yorgunum..gençliğime inat yorgunum
hissediyorum..Bir el karanlıktan aydınlığa ..imkansızı dilemekten
vazgeçiyorum..kazanan da kaybedende belli ben safımı alıyorum gidiyorum..