..... ister inan, ister inanma ama bunlar gercekler......ayiptir, soylediklerin sana hic yakismadi....sonuc olarak kotu soz sahibine aittir...sanirim yanliz ama huzurlu olmak en iyisiymis galiba. ..ben kendime donuyorum .....hepinizin yolu acik olsun......
sana karsi koyamadigimi bildigin icin bu kadar üstüme geliyorsun...
garantide zannediklerin avucundan kayar gider saniyesinde, sadece bakarsin ardindan safca...
bir günün bir gününü tutmuyor, nefes almak aci verir mi hic insana, bana veriyor....
sana aşıkkken daha az acı çekiyordum...
söylediklerini bir sıcak gülümsemenle unutuveriyordum...
ama ya şimdi...
bitti mi benim o büyük aşkım?...
kocaman tesadüflere inat hiç çıkmasaymışsın keşke karşıma diyorum şimdi...
kalbim çok kırık...
seninle olmaz bunun farkındayım...
sığındığım tek limana güvenim yok artık...
Aslında susmanında bir dili vardı dinlemesini bilenlere....Bir yalnızlığı,bir sevdayı belkide bir acıyı anlatırdı suskunluğum....Yalancı kelimeler arasında kendine ayrı bir yer buldu suskunluğum....Sakladığı sonsuz manaları gözlere yükledi sonsuzluğum....
Gün ışığı soğuk.
Üşüyor ellerim
ve ben dokunmuyorum düşlerimde sana.
Gözlerime yerleşiyor,
bakışlarımı kaçırıyorum senden.
Bir gidişin daha olacak biliyorum.
Bu sefer hayallerimden....
Bak ne zamandır uğramıyordum bu topiğe ama hala şaşkınlığımı atamadığımdan, sürekli yazasım geliyor.
Ne düşündün cevabım karşısında, bir şeyler söyle yahu.
Ama söylemesen de olur, yine diyorum; bana yetti de arttı bile.
Oh olsun.
Yine de üzülmeni istemiyorum, başka limanlara yelken açman lazım.
Sen ve ben olmaz.
İstediğin şey gerçekleşemez.