Arkadaşlar üniversite 3. sınıf olacağım. Ben yapım gereği çok arkadaş canlısıyımdır. Onları kırmak incitmek şöyle dursun bir şey karar verilecekse hep uyarım kararı hep karşı tarafa bırakırım, her şeye peki derim. Bu böyle üniversite yıllarına kadar devam etti.Hala da öyle. Şu an başkaları da var tabi de şöyle 6 ,7 kişilik yakın olduğumuz bir arkadaş grubu var. İnanır mısınız her şeylerine yardımcı olurum, tatlı dille konuşurum, dert dinlerim.Ama onlar benim bu durumumdan yararlanıp menfaatleri için kullanıyorlar. Ben kendi memleketimdeyim onlar dışarıdan. Mesela arabayla bir yere gitmek gerekir ben, birinin doğum günü kutlanacak ; para istemek için aranırım normalde tatillerde falan nasılsın diye bir kez de kendileri aramaz. Arayan hep ben. Kısacası lazım olduğumda aranıyorum.Kız okula kağıt kalem vs. getirmiyor ya nasılsa benden alırım diye. Bunu da rahat rahat söylüyor herkesin yanında. Bunlar çocuk da değil ki 22 23 yaşında koskoca insanlar. Mesela bu yıl hepsinin de doğum günü özenle kutlandı ben hariç. Yani katıldığım parayı sorun hiç etmiyorum. Hiç önemi yok. Ama benim doğum günümde bazıları mesajla kutladı neyse ki de bazıları da hiç aramadı mesaj bile atmadı. Bana da yazık günah arasalar mutlu olsam çok mu yani? Ben zaten onlarınki gibi şaşaalı bir kutlama istemem. Sıcacık bir kucaklaşma hatırlandığımı önemsendiğimi bana hissettirme. Onlarınkinden daha samimi. Yakında yine birinin d. günü var benden para istiyorlar yatak alacaklarmış. Yahu biz bu kıza ne yaptık da hangi yüzle istiyoruz demiyorlar.Uzun yazdım ama daha bunun gibi bir sürü şey tahmin edersiniz. Bazen tak ediyor ailem de bırak bunları başka arkadaşlar edin diyor ama çocuk değiliz ki hemen kaynaşalım başkasıyla. Sizce nasıl bir tavır takınmalıyım arkadaşlar bu son doğum günü meselesinde parayla katılmalı mıyım onlara güzel bir dille söyleyeyim mi? biraz tavrımı değiştireyim diyorum ama nasıl?
Son düzenleme: