- 2 Nisan 2015
- 1.521
- 1.442
- 83
- Konu Sahibi zombimilena
-
- #21
Elinizle mi yediriyorsunuz, bunun devamı alt bağlamak çok üzgünüm
Haklısınız. 25. Yaş anne olmak için erken bir yaş bence. Ama kişinin kendisini ilgilendirir. Bu benim düşüncemİki çocuğu aynı eve koymuşlar, biri bilgisayar oyunu oynuyor diğeri evcilik... çok üzülüyorum böyle gençlere.
Kaba konuşması, kahvesine bisey diyemem.Merhaba arkadaşlar,
Ben 2 yıla yaklaşık evliyim. Eşimi çok seviyorum. Onunda beni sevdiğini düşünüyorum. 3 buçuk ay önce doğum yaptım bir oğlum var ellerinizden öper.
Konu aramızdaki iletişim; doğum yapmadan 1 ay önce ve hala artarak devam eden tartışmalarımız başladı. Örnek vermek gerekirse mesela kahveye gidiyor. Kahve dediğimde bildiğiniz kıraathane ortamı. 25 yaşında aslında gitmesine karışmazdım ama doğuma 1 ay kalmış kritik haftalardayken abartmaya başladı normal saatinden geç gelmeler, kaba konuşmalar, gelir gelmez bilgisayardan kalkmayıp 3 lere kadar oyun oynamalar. E zaten benimde canım burnumda haliyle daha çok özenmen gerekirken düşünmüyorsun etmiyorsun diye tartışırdık. Sanırım saygı sınırını aşmadık ama sonuç olarak yüz göz olundu ve biz saygıyı yitirdik galiba. Çünkü herşeye tartışır olduk.
Çok seviyorum ve üstüne titriyorum. Mesela sofrayı hazırlıyorum bilgisayardan kalkmıyor. Buraya getirir misin diyor. Bazen yok diyorum ama despot olmamak için bazende getiriyorum oyun oynadığı yerde ellerimle yediriyorum kızlar. Mesela bu hoşuna gidiyor ama başka işine gelmeyen bir konu olsun aynı özeni gösterdiğimde darlıyorsun diyor ve tartışıyoruz.
Annesi ve ablasının müdahalelerine karşı bugüne kadar duymamıştım hep objektifti ama artık işler değişmiş . Eşim Benden önce nişandan dönmüş. Annesi beni eski nişanlısıyla kıyaslıyor. Seninle eski nişanlısı yanyana dursanız sen daha güzelsin ama o daha bakımlı olduğu için herkes onu seçer diyor. neye seçiyorlarsa. bunu söylüyorum eşime bana verdiği cevap senin duymadığın yerde de bin tane eski nişanlın bir zombimilena etmez dedi bana diyor. Bunu dedi diye diğer söylediğini kafana takma diyor. Ve tartışınca ben suçlu oluyorum nasıl oluyorsa. artık tartışmak istemiyorum o sebeple. Çok karıştı ama burada bitirip soruma geleyim.
Burada biten giden yada kurtarılan evlilikler hakkında yüzlerce hikaye okuyoruz. Ben sizlerden fikir almak istiyorum. Bir yuva kolay kurulmuyor ortada bir bebiş var. Annem babam yok zaten büyüklerime de sordum ama klişe cevap "kadın fedakardır alttan al". Tamam alayım ama malesef çözüm olmuyor. İnsan oğlu olduğumuz için bir sınır var o sınırı aşınca patlıyorsun. Velhasıl kelam konuyu saptırmadan sadede geleyim. yitirmek üzere olduğumuz bu saygıyı nasıl geri kazanabilirim?
Yemem yedirmek nedir siz onun annesi degil hayat arkadasisiniz. Hasta olur anlarim ama normal zamanda olmamali. Cocugunuz biyudugunde onunla ilgilenmekten bunlari yapmadiginizda nankor olarak nitelendirileceksiniz. Esim bana ilk zamanlar derdi annem yapiyor sen neden yapmiyorsun diye bende annen degilim ben yaomak zorundada degilim derdimMerhaba arkadaşlar,
Ben 2 yıla yaklaşık evliyim. Eşimi çok seviyorum. Onunda beni sevdiğini düşünüyorum. 3 buçuk ay önce doğum yaptım bir oğlum var ellerinizden öper.
Konu aramızdaki iletişim; doğum yapmadan 1 ay önce ve hala artarak devam eden tartışmalarımız başladı. Örnek vermek gerekirse mesela kahveye gidiyor. Kahve dediğimde bildiğiniz kıraathane ortamı. 25 yaşında aslında gitmesine karışmazdım ama doğuma 1 ay kalmış kritik haftalardayken abartmaya başladı normal saatinden geç gelmeler, kaba konuşmalar, gelir gelmez bilgisayardan kalkmayıp 3 lere kadar oyun oynamalar. E zaten benimde canım burnumda haliyle daha çok özenmen gerekirken düşünmüyorsun etmiyorsun diye tartışırdık. Sanırım saygı sınırını aşmadık ama sonuç olarak yüz göz olundu ve biz saygıyı yitirdik galiba. Çünkü herşeye tartışır olduk.
Çok seviyorum ve üstüne titriyorum. Mesela sofrayı hazırlıyorum bilgisayardan kalkmıyor. Buraya getirir misin diyor. Bazen yok diyorum ama despot olmamak için bazende getiriyorum oyun oynadığı yerde ellerimle yediriyorum kızlar. Mesela bu hoşuna gidiyor ama başka işine gelmeyen bir konu olsun aynı özeni gösterdiğimde darlıyorsun diyor ve tartışıyoruz.
Annesi ve ablasının müdahalelerine karşı bugüne kadar duymamıştım hep objektifti ama artık işler değişmiş . Eşim Benden önce nişandan dönmüş. Annesi beni eski nişanlısıyla kıyaslıyor. Seninle eski nişanlısı yanyana dursanız sen daha güzelsin ama o daha bakımlı olduğu için herkes onu seçer diyor. neye seçiyorlarsa. bunu söylüyorum eşime bana verdiği cevap senin duymadığın yerde de bin tane eski nişanlın bir zombimilena etmez dedi bana diyor. Bunu dedi diye diğer söylediğini kafana takma diyor. Ve tartışınca ben suçlu oluyorum nasıl oluyorsa. artık tartışmak istemiyorum o sebeple. Çok karıştı ama burada bitirip soruma geleyim.
Burada biten giden yada kurtarılan evlilikler hakkında yüzlerce hikaye okuyoruz. Ben sizlerden fikir almak istiyorum. Bir yuva kolay kurulmuyor ortada bir bebiş var. Annem babam yok zaten büyüklerime de sordum ama klişe cevap "kadın fedakardır alttan al". Tamam alayım ama malesef çözüm olmuyor. İnsan oğlu olduğumuz için bir sınır var o sınırı aşınca patlıyorsun. Velhasıl kelam konuyu saptırmadan sadede geleyim. yitirmek üzere olduğumuz bu saygıyı nasıl geri kazanabilirim?
25 yaşında adamı yaşıtları gezip tozup kız kovalarken evliliğin içine sokup bir de baba yaparlarsa karısına annesi muamelesi yapan bir adam çıkar ortaya.
Sorunuza cevabım yok, kaybedilen saygı geri gelmez.
25 yaşında bir öğretmenim ve evliyim. Eşimde 26 yaşında ve asker. Yaşıtları gezip tozuyor ama kız kovalamıyor. Eşimle aramızda saygı sorunuda yok çok şükür. Yani anlayacağınız bu işler yaşa bakmıyor..
Yorum yapmak için yapmışsınız.
Kiraathane konusuna katilmiyorum benm esimde cay ocagi isletiyor kiraathaneni oyunsuz hali diyebiliriz ve sadece kaba saba adamlar gelmiyor cok fazla kulturlu insan da geliyor esim gayet kendini gelistrmis uni mezunu bir insan oraya gelen ogretmen arkadaslari var ailecek gorusuruz, savci arkadasi var nerdeyse 2 aksamda bir gelir onunla da ailecek gorusuruz yani ne bileyim gittigi nasil bir yer bilmiyorum ama hepsi ayni degilKonunun tamamamini okumadim kahvehane kismini okuyunca. Kiraathane ortamina giden adamdan çok şey beklemeyin derim.
Konunun tamamini okuyunca iyice sasirdim. Eşimin bana hep soyledigi şeyi size soyleyim. Karsindaki kim olursa olsun haddinden fazla deger verme der. :)
Kaba saba davranip, tartisip, kahvelerde gezen insanin onune yemek tasiyip, agzina kadar sokarsaniz hicbiseyi duzeltemezsiniz. İnsan once bir kendine saygi duyacak.
Kiraathane konusuna katilmiyorum benm esimde cay ocagi isletiyor kiraathaneni oyunsuz hali diyebiliriz ve sadece kaba saba adamlar gelmiyor cok fazla kulturlu insan da geliyor esim gayet kendini gelistrmis uni mezunu bir insan oraya gelen ogretmen arkadaslari var ailecek gorusuruz, savci arkadasi var nerdeyse 2 aksamda bir gelir onunla da ailecek gorusuruz yani ne bileyim gittigi nasil bir yer bilmiyorum ama hepsi ayni degil
Sen ne yaptın ki, o saygıyı sen kazanmaya çalışıyorsun? Bunu eşin düşünmeli.Merhaba arkadaşlar,
Ben 2 yıla yaklaşık evliyim. Eşimi çok seviyorum. Onunda beni sevdiğini düşünüyorum. 3 buçuk ay önce doğum yaptım bir oğlum var ellerinizden öper.
Konu aramızdaki iletişim; doğum yapmadan 1 ay önce ve hala artarak devam eden tartışmalarımız başladı. Örnek vermek gerekirse mesela kahveye gidiyor. Kahve dediğimde bildiğiniz kıraathane ortamı. 25 yaşında aslında gitmesine karışmazdım ama doğuma 1 ay kalmış kritik haftalardayken abartmaya başladı normal saatinden geç gelmeler, kaba konuşmalar, gelir gelmez bilgisayardan kalkmayıp 3 lere kadar oyun oynamalar. E zaten benimde canım burnumda haliyle daha çok özenmen gerekirken düşünmüyorsun etmiyorsun diye tartışırdık. Sanırım saygı sınırını aşmadık ama sonuç olarak yüz göz olundu ve biz saygıyı yitirdik galiba. Çünkü herşeye tartışır olduk.
Çok seviyorum ve üstüne titriyorum. Mesela sofrayı hazırlıyorum bilgisayardan kalkmıyor. Buraya getirir misin diyor. Bazen yok diyorum ama despot olmamak için bazende getiriyorum oyun oynadığı yerde ellerimle yediriyorum kızlar. Mesela bu hoşuna gidiyor ama başka işine gelmeyen bir konu olsun aynı özeni gösterdiğimde darlıyorsun diyor ve tartışıyoruz.
Annesi ve ablasının müdahalelerine karşı bugüne kadar duymamıştım hep objektifti ama artık işler değişmiş . Eşim Benden önce nişandan dönmüş. Annesi beni eski nişanlısıyla kıyaslıyor. Seninle eski nişanlısı yanyana dursanız sen daha güzelsin ama o daha bakımlı olduğu için herkes onu seçer diyor. neye seçiyorlarsa. bunu söylüyorum eşime bana verdiği cevap senin duymadığın yerde de bin tane eski nişanlın bir zombimilena etmez dedi bana diyor. Bunu dedi diye diğer söylediğini kafana takma diyor. Ve tartışınca ben suçlu oluyorum nasıl oluyorsa. artık tartışmak istemiyorum o sebeple. Çok karıştı ama burada bitirip soruma geleyim.
Burada biten giden yada kurtarılan evlilikler hakkında yüzlerce hikaye okuyoruz. Ben sizlerden fikir almak istiyorum. Bir yuva kolay kurulmuyor ortada bir bebiş var. Annem babam yok zaten büyüklerime de sordum ama klişe cevap "kadın fedakardır alttan al". Tamam alayım ama malesef çözüm olmuyor. İnsan oğlu olduğumuz için bir sınır var o sınırı aşınca patlıyorsun. Velhasıl kelam konuyu saptırmadan sadede geleyim. yitirmek üzere olduğumuz bu saygıyı nasıl geri kazanabilirim?
Sen ne yaptın ki, o saygıyı sen kazanmaya çalışıyorsun? Bunu eşin düşünmeli.
O senin oğlun mu ki ellerinle yediriyorsun? Eli neresine kaçmış?
Bilgisayarı kaldır at!
Ohooo...
Ayrıca biri yazmış, 25yaşındaki adamla evlenirseniz bir de çocuk yaparsanız filan.
Öyle bişey yok!
Adam olan 18 yaşında da aynı adam, 38 yaşında da!!!
Aynen sevgi asırı derecede üzerine düşmek kendini heba etmek olmamalı... Esiniz biraz da size yardım etsin ben böyle mutlu oluyorum deyin esiniz calısıyor mu kahve ye gidiyor ve ordan gelmiyorsa...Ne kadar severseniz sevin, kimseyi tepenize çıkarmayın. Kendi elleri yok mu? Siz niye yediriyorsunuz yemeğini.
Annesi olmayı bırakmazsanız, hiç bir konuda sorumluluk almayacaktır.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?