- 3 Eylül 2012
- 21.884
- 57.710
- 798
- Konu Sahibi nomunomuchua
-
- #1
Kızlar selam..
Nasılsınız? :)
Ben çok şükür fena değilim.
Bu aralar hayatımda güzel gelişmeler var gibi.
Ama bir arkadaşımla konuşunca tedirgin oldum sizin de fikirlerinizi almak istedim.
Bu arkadaşım benim fazlaca iyi niyetli olduğumu bildiği için uyarmak istedi bu arada.
Çocuklar için öyküler yazmaya ve resimlemeye başlamıştım.
Pek çok yayınevine dosya göndermiştim ama bir şey çıkmadı.
Bir arkadaşımın aracılığı ile yüzyüze bir görüşmem de oldu.
Ama orda da pek beklediğim ilgiyi göremedim.
Bir övdüler 10 engelden bahsettiler. Kısacası umut kırıcı bir görüşme oldu hatta vazgeçmeliyim sanırım moduna sokmayı başardılar beni..
Zaten kendim de mükemmelliyetçi biriyim. Kendimi hep yetersiz bulurum.
Daha iyi daha da iyi olmalı gibi manyak bir yanım var..
Olan yeteneğimi kullanma ve pazarlama konusunda sıfırım. Yaparım ama acabalarla yaparım.
5 kişi övse '' ya gerçekten mi? Cidden mi güzel?'' diye karşılıyorum.
Bir de biri karşıma geçip engellerden ve eksiklerden uzunca bahsedince halimi siz düşünün.
Direk 'Tamam ya başlamadan bitti..'' oluveriyorum.
Derken...
Bir yayınevinden oldukça olumlu, ılımlı bir yanıt aldım..
5 yıllık yayınevi çocuk edebiyatına yeni yeni giriş yapıyor..
Sahibi 20 yıldan fazla bir kitap sektörü geçmişine sahipmiş..
Diğer yayınevlerinin aksine benim çekimser duruşuma karşın çok destekçi bir tavır sergilediler.
Birlikte yapacağız. Eksiklerimizi tamamlayarak en iyisini çıkaracağız.
Sende o potansiyel var biz beğendik.
İstediğimiz şey benim tanıttığım yazar benimle kalsın.
Tüm çalışmalarını benimle yayınlasın.
Bu yüzden uzun süreli sözleşme imzalıyoruz dedi. 5 yıldan bahsetti.
Sen bunu düşün aceleye getirme birbirimize güven duyalım.
Tamam dersen hemen başlayalım dediler.
Arkadaşım ise diyor ki neden 5 yıl?
Çok güzel bir fırsat değerlendirmeni çok isterim ama kendini 5 yıl bir yere bağlama.
Süreyi kısaltmaya çalış.
1 yıl sonra belki sıkılacaksın.
Belki başka bir yerden çok iyi bir teklif alacaksın falan dedi.
Ben aslında o kadar güzel karşıladılar ki beni diğerlerinin aksine terapi niteliğinde bir görüşme yapıp değerli hissettirdiler. Daha iyi bir teklif alsam da tühh kaçtı demem. o 5 yılı bir vefa borcu olarak görürüm dedim.
Arkadaşımsa çok duygusal yaklaşıyorsun. Profesyonel ol lütfen seni tanıdığım için uyarıyorum.
İyi düşün ve mümkün olduğunca kendi çıkarlarını hesaplayarak anlaş dedi.
Şimdi gerçekten diretmeli miyim süre konusunda.
Bu karşıdan nasıl görünür?
Siz ne dersiniz?
Çok kararsız kaldım.
Gerçekten fazla verici şeffaf biriyim.
Pişmanlık yaşamak istemiyorum kızlar..
Nasılsınız? :)
Ben çok şükür fena değilim.
Bu aralar hayatımda güzel gelişmeler var gibi.
Ama bir arkadaşımla konuşunca tedirgin oldum sizin de fikirlerinizi almak istedim.
Bu arkadaşım benim fazlaca iyi niyetli olduğumu bildiği için uyarmak istedi bu arada.
Çocuklar için öyküler yazmaya ve resimlemeye başlamıştım.
Pek çok yayınevine dosya göndermiştim ama bir şey çıkmadı.
Bir arkadaşımın aracılığı ile yüzyüze bir görüşmem de oldu.
Ama orda da pek beklediğim ilgiyi göremedim.
Bir övdüler 10 engelden bahsettiler. Kısacası umut kırıcı bir görüşme oldu hatta vazgeçmeliyim sanırım moduna sokmayı başardılar beni..
Zaten kendim de mükemmelliyetçi biriyim. Kendimi hep yetersiz bulurum.
Daha iyi daha da iyi olmalı gibi manyak bir yanım var..
Olan yeteneğimi kullanma ve pazarlama konusunda sıfırım. Yaparım ama acabalarla yaparım.
5 kişi övse '' ya gerçekten mi? Cidden mi güzel?'' diye karşılıyorum.
Bir de biri karşıma geçip engellerden ve eksiklerden uzunca bahsedince halimi siz düşünün.
Direk 'Tamam ya başlamadan bitti..'' oluveriyorum.
Derken...
Bir yayınevinden oldukça olumlu, ılımlı bir yanıt aldım..
5 yıllık yayınevi çocuk edebiyatına yeni yeni giriş yapıyor..
Sahibi 20 yıldan fazla bir kitap sektörü geçmişine sahipmiş..
Diğer yayınevlerinin aksine benim çekimser duruşuma karşın çok destekçi bir tavır sergilediler.
Birlikte yapacağız. Eksiklerimizi tamamlayarak en iyisini çıkaracağız.
Sende o potansiyel var biz beğendik.
İstediğimiz şey benim tanıttığım yazar benimle kalsın.
Tüm çalışmalarını benimle yayınlasın.
Bu yüzden uzun süreli sözleşme imzalıyoruz dedi. 5 yıldan bahsetti.
Sen bunu düşün aceleye getirme birbirimize güven duyalım.
Tamam dersen hemen başlayalım dediler.
Arkadaşım ise diyor ki neden 5 yıl?
Çok güzel bir fırsat değerlendirmeni çok isterim ama kendini 5 yıl bir yere bağlama.
Süreyi kısaltmaya çalış.
1 yıl sonra belki sıkılacaksın.
Belki başka bir yerden çok iyi bir teklif alacaksın falan dedi.
Ben aslında o kadar güzel karşıladılar ki beni diğerlerinin aksine terapi niteliğinde bir görüşme yapıp değerli hissettirdiler. Daha iyi bir teklif alsam da tühh kaçtı demem. o 5 yılı bir vefa borcu olarak görürüm dedim.
Arkadaşımsa çok duygusal yaklaşıyorsun. Profesyonel ol lütfen seni tanıdığım için uyarıyorum.
İyi düşün ve mümkün olduğunca kendi çıkarlarını hesaplayarak anlaş dedi.
Şimdi gerçekten diretmeli miyim süre konusunda.
Bu karşıdan nasıl görünür?
Siz ne dersiniz?
Çok kararsız kaldım.
Gerçekten fazla verici şeffaf biriyim.
Pişmanlık yaşamak istemiyorum kızlar..