Merhaba Kizlar,
Konuya nasil gireyim gercekten bilmiyorum. Ilk bas sunlari belirteyim ben yeni evlendim Ramazan sonu oldu dügünüm. Almanyada yasiyorum.
Ben ailemden yana cok rahat yetistirildim hicbizaman gitigim yaptigim sorun olmadi tabi belli sinirlar icerisinde. Rahat büyüdüm. Esim cok disiplinli bi aileden geldigi icin benim gibi rahat degil. Herseyin yeri ve Zamani vardir düsüncesinde olmustur herzaman.
Suanki sorunumuz su Esim staj nedeniyle daha birinci ayimiz dolmadan Istanbula gitti alti ayligina. Ocak sonu bitirip döncek. Haftaya Persembe icin Bilet almis gelcek yanima ve okul icinde bikac yapmasi gereken seyler oldugunu söyledi.
Haftaya Cumartesi cocuklugumdan beri tanidigim ve sevdigim komsumun dügünü var ve cokda samimiyiz o aileyle. Esime söyledim gidermiyiz diye oda gidemiyecegimizi belirtti isleri oldugundan onu araya SIkistiramayiz gibisinden konustu.
Biz benim Aileme daha yakin oturuyoruz onun Ailesi iki saatlik bi mesafede. Ailemi görmeye gideriz belki yada seninle biseyler düsünmüstüm hafta sonu icin dedi. Minik bi Tatil gibi. Bende dügün konusunda israrci olunca anlam veremedi kac aydir görüsmüyoruz ben yanina gelip seninle biseyler yapariz ailelerle vakit geciririz diye düsünürken sen bi Dügünü önemsiyosun dedi. Suan aramiz biraz gergin.
Beni anlamiyor yani onun icin en önemlisi herzaman ben ve ailesi olmustur. Yani herzaman önce kendi Yuvam sonra ailelerimiz sonra es dost gelir düsüncesinde.
Ben Ailemden daha farkli gördüm: cagrilan davet edilen heryere gidilmistir gitmessen ayiptir seklinde yani. Bu dügün konusunu Anneme söyledigimdede ayni tepkiyle karsilastim: Aaaa olurmuymus öyle sey gelceksiniz tabi kocan gelmiosada sen gelirsin gibi bi tavir takindi.
Esime ben gitmek istiyorum desem gitme demez ama tavir yapabilir hani surda dört gün icin geliyorum zaten diye.
Ay bilmiyorum kizlar, sürekli negativ düsüncelere giriyorum. Hersey istedigim gibi olunca cok mutluyum ama istedigim bisey olmadiginda hemen esim beni eziyo diye düsünüyorum.
Aslinda suanki konu sadece birsürü kafama taktigim seyden bitanesi.
Suan tek istedigim sizin böyle bi durumda nasil davranacaginiza dair yazilar okumak. Cünki ben tam olarak Dogru düsünemedigimi düsünüyorum, bazen kendimi simarik bi kiz cocugu gibi hissediyorum. Ama Babam beni öyle yetistridi, üzülcem diye korkar hep konu ne olursa olsun.
Esim bu konularda daha disiplinli nebileyim daha Kati mi desem bende tam biliyorum. Yani üzmemek icin elinden geleni yapar hakini yemem ama disardakiler icin yasama der bana sürekli. Gidilir gidilmez onlar ayri meseleler uyarsa gidersin uymasa gitmessin der herzaman. Ve bunlar onun icin hic sorun olmaz dert edilcek konu bile degil onun icin. Ben ama cok takar ve cok düsünürüm, cagirildigim heryere giderim desem abartmis olmam. Esim bu konuda farkli oldugu icin cok catisiyoruz bu konularda.
Cok karistirdim galiba ben umarim anlatabildim kendimi.
Suan üzülüp kafama takiyorum o Dügünü, gitmessem ayip olcak gibi suclu gibi hissediyorum.