- Konu Sahibi pink_dream
-
- #181
Mecbur olmak çok kötü
Çekeceğin var , demek istemiyorum. İnşallah sonu kötü olmaz diyelim.
K.v baksa baksa şu durumda en fazla bir ay bakar gibi görünüyor.
Hakkında hayırlısı olsun
buna mecburuz. Kayınvalidemler başka şehirde, kayınvalidem kızına ve annesine çok düşkün. Kendisi antalyada yaşıyor kızı izmirde annesi ankarada. 1 ay kızında kalıyor 1 ay annesinde sonra kendi evine antalyaya gidiyor kayınpedere bir iki yemek yapıyor çamaşır yıkayıp temizlik yapıyor 1 hafta orda duruyor sonra hooppp yine izmire kızının yanına ( kızı bekar) Eşim kızıyor bize de gel diye çocuk olunca gelirim diyor ama o kadar kalır mı bilmem.
Annemler 5 dk mesafede doğumdan sonra hemen işe başlıycam bakıcıya para verecek durumda değiliz biz de hiç istemiyorz bebeği oraya bırakmayı eşim iş arıyor başka şehre gitmek için ama en az 1 yıl burda kalmamız lazım
Bilmiyorum ne olacak
Mecbur olmak çok kötü
Çekeceğin var , demek istemiyorum. İnşallah sonu kötü olmaz diyelim.
K.v baksa baksa şu durumda en fazla bir ay bakar gibi görünüyor.
Hakkında hayırlısı olsun
aynen öyle.
Kayınvalide 1 ay bakıp gider sonra arada gelir bikaç hafta kalır ama benim sürekli birine ihyitacım var.
Annem geçenlerde sen işe başladığında kışa girmiş olacağız bebek taze olacak sen getirme yolda hastalanır çocuk ben her sabah sana gelirim dedi.
Öyle olması daha iyi çünkü kardeşim hergün bize gelmez oram buram ağrıyor der geçiştirir. Sonrası da allah kerim artık
Doğumuna da az kalmış.
Allah yardımcın olsun.
Hamileliğin nasıl gidiyor?
Allah razı olsun.
HAmilelik kötü...
Hala sabahları kusuyorum.
Bel, bacak ve sırt ağrılarımda nerdeyse 6. aydan beri var
49 kiloyla hamile kaldım şuan 67 olmuşum. Vücut bi anda 18 kilo alınla kaldıramadı ağırlığı galiba
Eşim saolsun çok destek oldu bu süreçte
Kusman çok fena yaa
Ben ilk 5 ay kusmuştum. O kadar çok çubuk kraker yedim ki, ömür boyu bir daha çubuk kraker yemesem aramam herhalde. Daha sonra da gastritim azdı , reflü derken 40 şişe rennu şurubu bitirmişimdir. Ben hamileliğimden çok midemle uğraşmıştım. Midemden dolayı uyuyamıyordum bile.
Neyse ki az vaktin kalmış. Hayırlısıyla atlatırsın inşallah.
Böyle icinde sevgi barindirmayan insanlardan Rabbim masumlari kayirsin korusun.Ortahalli bir ailenin çocuğuyum. İlk okuldayken babam bana hergün bir simit parası harçlık verirdi. Yemedim içmedim paralarımı biriktirdim. Anneler gününde anneme hediye almak için. Okulun yanındaki o mis kokulu pastanelerden sevdiğim çikolatalı pastaları almayacaktım. Nedeni benim için çok önemliydi. Neyse harçlıklarımı biriktirdim. Kendimce çok beğendiğim hediyeler aldım : Kenar çerçevesi çok şıkır şıkır süslü ayna , cüzdan ve bir de ruj. Hepsini güzelce hediye paketi yaptırıp anneler gününde anneme verdim. Annem sevinçten havalara uçacak sanıyordum. Hediye paketini açınca , bunları nerden aldın dedi. Ben de söyledim. Mağazaya gitmiş , aldıklarımın hepsini iade edip yerine kızkardeşime giyecek birşeyler alıp gelmiş. Eve gelince bir de bunları bana anlattı. Üzüntümden günlerce ağladığımı bilirim.
ah kizlar okudukca her yerden bir yara cikiyor benim de. Aile iliskilerimi anlatmama gerek yok. Evlenince ne kadar kayitsiz davrandiklarini anladim. O yara baska hic acmiyorum, acamiyorum. Evlendim uzaga geldim ailemin gelme sansi yoktu. Sezeryan oldum kayinvalidemle aramda 2 dakika bile sürmeyecek yürüme mesafesi var. Sadece ilk hafta eve bir ögün yemek yolladi. Yanimda zaten kimse kalmadi ama gündüzleri uyurken neden telefona cikmiyorum diye kavga cikardi, surat yapti. Bütün gece ayaktayim uyumuyorum, ev isi ayri yemek yemem gerekiyor yavrum sürekli emiyor. Bes dakka sevip gider. Ki kendi ailesiyle hep ayni mahalledeyiz. O kadar insan icinde yalniz kaldim isimleri akraba. Hamileyken 47 kiloya kadar düstüm hastaneye bile götürmeye gerek duymadi hergün serum yemem gerektigi halde, esim isten gelip götürürdü zamani oldukca, cok yogun calisiyordu. Ben zaten ölmedigime sükrediyorum. Hastanede yatarken esim yemek getirir annem demisti dedim ona demis. Esimde pjama lazim ona demis esim para vermis. Geldi yanima aldiklarini gösteriyor, dedim yemek getirecektin esim dedi demistim, aa unuttum ben onu demisti. Ilk defa saskinliktan aglayasim geldi, serum yiyince acikmistim hic birsey gecmiyordu normalde agzimdan. Kadin hastaneye geliyor ama alisveris sevinciyle, yemegi de unutuyor. Dogum yaptigim ilk gün de hastaneye mcdonalstan nugget getirmisti. Hayatimda bir esim bir de yavrum var yanimda olan cok sükür.hamileyken gerçekten ailenden yardım bekliyorsun.. benimde bebeğim var 10 aylık şuan annem bakıyor ama şu bi gerçek ki gebeyken hiç biri bana yardıma gelmedi her 2 taraftan da iş olarak yardım görmedim hadi diyorum yaşlılar bişey demedim ama insan bi süpürge bi ütü beklemiyor değil yani koca karnımla ben yaptım işlerimi eşimde yardım etti sağ olsun doğumdan sonra aynı şekildeydi 2 şer gece kaldılar yanımda o kadar misafirler gelmek isteyince mama yapıp getirdiler sağ olsun ama ev işi konusunda maalesef... o an kadın tutacak durumda yoktu.. şuanda çocukla da olmuyor evde dağ gibi ütü temizlik var bende çalışıyorum yapamıyorum hep, kimsede sormuyor valla yapabilyormusun diye.. her anneme geldiğimde çok ütüm var derdim ben bi ara gelirim katlarım diyodu ama o bi ara ya gelemedi hiç yada çok geç geldi :) nedim canları sağ olsun... bebeğime bakıyor daha ne istim diyorum...
ah kizlar okudukca her yerden bir yara cikiyor benim de. Aile iliskilerimi anlatmama gerek yok. Evlenince ne kadar kayitsiz davrandiklarini anladim. O yara baska hic acmiyorum, acamiyorum. Evlendim uzaga geldim ailemin gelme sansi yoktu. Sezeryan oldum kayinvalidemle aramda 2 dakika bile sürmeyecek yürüme mesafesi var. Sadece ilk hafta eve bir ögün yemek yolladi. Yanimda zaten kimse kalmadi ama gündüzleri uyurken neden telefona cikmiyorum diye kavga cikardi, surat yapti. Bütün gece ayaktayim uyumuyorum, ev isi ayri yemek yemem gerekiyor yavrum sürekli emiyor. Bes dakka sevip gider. Ki kendi ailesiyle hep ayni mahalledeyiz. O kadar insan icinde yalniz kaldim isimleri akraba. Hamileyken 47 kiloya kadar düstüm hastaneye bile götürmeye gerek duymadi hergün serum yemem gerektigi halde, esim isten gelip götürürdü zamani oldukca, cok yogun calisiyordu. Ben zaten ölmedigime sükrediyorum. Hastanede yatarken esim yemek getirir annem demisti dedim ona demis. Esimde pjama lazim ona demis esim para vermis. Geldi yanima aldiklarini gösteriyor, dedim yemek getirecektin esim dedi demistim, aa unuttum ben onu demisti. Ilk defa saskinliktan aglayasim geldi, serum yiyince acikmistim hic birsey gecmiyordu normalde agzimdan. Kadin hastaneye geliyor ama alisveris sevinciyle, yemegi de unutuyor. Dogum yaptigim ilk gün de hastaneye mcdonalstan nugget getirmisti. Hayatimda bir esim bir de yavrum var yanimda olan cok sükür.
9 aylik oldu kizim evimde her isimi hep ben yaptim, sezeryandan sonra karnim cok zor toparlandi, bir ay neredeyse dogrulamadim o halde islerimi yaptim, bebegim 4 kiloydu onu bile alip bezlemek yorardi. Dikislerim agrirdi, zaten hemen ayaga kalkmak zorunda oldugum icin iyilesme sürececim uzadi galiba. Incitmistim bir gece cünkü. Hala yakinimdadir,gelir sever. Hic sucluluk duymaz, hamileyken yaptiklarini bilmez. Dogumdan sonra bir bardak alip evimde toplamamistir. Böyle insanlar da bizim imtihanimiz iste ama kendilerini cok iyi bilirler. Bes aylik hamileyim yerde hamur actim, yere kendi actigini koyardi, buraya ben koyuyorum icerdeki masaya sen koy demisti her acmamda kalkip iceri getirip yine gelip yere otururdum. Ben de ne cahilmisim zaten bunlari yapmam hata. Ama bir kadin nasil hamile bir kadini anlamaz anlayamiyorum. Simdi pistim oldum denilebilir yine de büyüge saygi diye birsey demedim, demiyorum. Allah merhametli insanlarla karsilastirsinaman allahım sizinkide pek bi kalpazanmış ben kayınvalidemin yemek konusunda bişey diyemem yaptı sağ olsun yaparda şuan bebeğim 1,5 yaşında annem bakıyor iyiki diyorum gurbete evlenmemişim bide bakıcı derdiyle uğraşacaktım aile çok önemli destek görmen çok çok önemli ev işleri dersen halen dağ gibi biriken ütüm var hiç vakit yok bulaşıklar bile gece uykumdan kalkıp yıkadım
9 aylik oldu kizim evimde her isimi hep ben yaptim, sezeryandan sonra karnim cok zor toparlandi, bir ay neredeyse dogrulamadim o halde islerimi yaptim, bebegim 4 kiloydu onu bile alip bezlemek yorardi. Dikislerim agrirdi, zaten hemen ayaga kalkmak zorunda oldugum icin iyilesme sürececim uzadi galiba. Incitmistim bir gece cünkü. Hala yakinimdadir,gelir sever. Hic sucluluk duymaz, hamileyken yaptiklarini bilmez. Dogumdan sonra bir bardak alip evimde toplamamistir. Böyle insanlar da bizim imtihanimiz iste ama kendilerini cok iyi bilirler. Bes aylik hamileyim yerde hamur actim, yere kendi actigini koyardi, buraya ben koyuyorum icerdeki masaya sen koy demisti her acmamda kalkip iceri getirip yine gelip yere otururdum. Ben de ne cahilmisim zaten bunlari yapmam hata. Ama bir kadin nasil hamile bir kadini anlamaz anlayamiyorum. Simdi pistim oldum denilebilir yine de büyüge saygi diye birsey demedim, demiyorum. Allah merhametli insanlarla karsilastirsin
Konu mayısta acıldı ama konu bitmedi. ömür boyu konuşmak dertleşmek isterim. Bu konuda o kadar muzdaribim ki konuşup dertleşeceğim kimse yok. Benzer sorunlar yaşayan varsa yazışmak isterim. Çünkü bu bana ilaç gibi geliyorkonu mayısta açılmış konuşulmuş bitmiş taa mayısın konusunu nereden bulup çıkarıyorsunuz anlamıyorum yani güncele taşıyorsunuz.
Yani 50 yılın tecrübesi ne kadar çekersen çek eninde sonunda bağları koparmak zorunda kalıyorsun degil mi? Çünkü insanı buna zorluyorlarbenim değil ama annemin var öyle bi ablasıyaklaşık 50 yıl çekti sonra şutladı
Amin. İnşallahBöyle icinde sevgi barindirmayan insanlardan Rabbim masumlari kayirsin korusun.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?