Adam kolunuzu yaktığında bir tepki vermediniz alıp odasına götürdünüz. Durumundan dolayı öyle davrandığınızı iyi niyet gösterdiğinizi düşünüyordur. Her ikiniz içinde zor bir durum hele de sizin için çok zor nasıl davranacağınızı kestiremiyorsunuz bence sizde bir yardım alın
Bizler de birgün çok iyiyiz birgün aklımıza eskiler geliyor kötüyüz. Birgün umutludur iyi olacağım ben güçlüyüm sevenlerim var diyordur birgün aklına geliyordur arkadaşları görev başında arayıp soruyorlar nasıl oldun vs vs. Benim eşim de aynı meslekten aynı dönemlerde gitmişler belki Allah korusun benim eşim de olabilirdi çok çok zor birşey. Arada patavatsız çıkar birşey söyler canı sıkılır her soğukluğunu kendine bağlama.Hayır önce sesimi yükseltip bi bağırdım sonra sinirle götürdüm odasına bi süre konuşmadım sonra indirdim yelkenleri ama defalarca özür diledi ben konuşana kadar. O kadar tepkisiz değilim ona karşı, yine tribimide atıyorum tartışıyorumda.
Önceki konumu hatırlıyorsunuzdur, erkek arkadaşım gazi oldu ayaklarını kaybetti tedavi görüyordu. Ufak sıkıntılarımız vardı onun psikolojisi ile ilgili..
Daha önceki konularıma bakabilirsiniz.
Herneyse, tıbben herşey çok güzel şu an, protezler için beklemedeyiz, hastanenin psikoloğu haricinde özellikle böyle sorunlar ile ilgilenen bir psikolog bulduk, haftada 2 gün yanımıza gelip görüşüyorlar..
Kırmızı reçeteli narkotik sayılabilicek ilaçlar kullanıyor zaten.
Kısa sürede epey toparladık yani.. Şükürler olsun ki bugünü görebildik.. O da yavaş yavaş rutine dönüyor..
Ben çalışıyorum, iş çıkışı önce yanına gidip oradan eve geçiyorum, haftaiçi 1 gün orada kalıyorum haftasonu zaten hep oradayım.. Sandalyesi ile rahatca gezdiği için ben varken pek odada durmuyoruz bahçesi çok büyük çok güzel hep dışardayız..
Beraberken memnun olduğunun farkındayım, aslında gözle görünür bir problemde yoktu..
Fakat ufak ufak bana soğuk,uzak davranmaya başladığını hissediyorum. Sürekli birşeyler götürüyorum ona oyalanması için, gelirsin, acele etme, daha burdayım zaten gibi geçiştiren şeyler söylüyor.. Geceleri şarkı gönderiyorum mesela, ya da kitaplardan beğendiğim kısımları ya sadece gülücük ya da güzel diyerek kestirip atıyor.
Her zaman değil, bazen çok uzak, bazen en yakınımda..
Düşündüklerim belki bencillik, adam ne durumda sen ne düşünüyorsun diyebilirsiniz, ama onu kötü bir durumda olarak değerlendirmediğim için böyle düşünüyorum, herşey normal seyrinde gibi hareket ediyorum ben çünkü..
Oldukça fazla üstüne düşüyorum, her sorunu sıkıntısı ile en yakından ilgileniyorum, onu bu şekilde boğmuş olabilirmiyim?
Ya da bana uzak durduğu zaman nefes alabilmesi için bende uzak kalmalımıyım? Yoksa ne olursa olsun ben sevgimi cesaretimi ortaya koymalımıyım? Bu şekilde devam etmelimiyim?
Tek endişem onu boğabilicek, bunaltabilecek olmam.. Şu an psikolojisini, hareketlerini malesef doğru düzgün yorumlayabilmem imkansız..
Yine sizden yardım bekliyorum ben..
Tokatlamadı, çakmakla kolumu yakmıştı. Çok kötü bir davranış ama o zaman sakinleştirici dahi almıyordu.
Çevremizde zaten fazla kişi yok, kahramanlık yapıcağım birileri yok.
Ayrıca kimse için kendimi böyle bir ateşe atmam, aklım başımda çok şükür.
Ben aşığım bu adama, ve hayatımda olmadığını düşünmek dahi istemiyorum, ve kısmet olursa hayatımın kalanınıda onun dizinin dibinde geçirmek istiyorum.
Önceki konumu hatırlıyorsunuzdur, erkek arkadaşım gazi oldu ayaklarını kaybetti tedavi görüyordu. Ufak sıkıntılarımız vardı onun psikolojisi ile ilgili..
Daha önceki konularıma bakabilirsiniz.
Herneyse, tıbben herşey çok güzel şu an, protezler için beklemedeyiz, hastanenin psikoloğu haricinde özellikle böyle sorunlar ile ilgilenen bir psikolog bulduk, haftada 2 gün yanımıza gelip görüşüyorlar..
Kırmızı reçeteli narkotik sayılabilicek ilaçlar kullanıyor zaten.
Kısa sürede epey toparladık yani.. Şükürler olsun ki bugünü görebildik.. O da yavaş yavaş rutine dönüyor..
Ben çalışıyorum, iş çıkışı önce yanına gidip oradan eve geçiyorum, haftaiçi 1 gün orada kalıyorum haftasonu zaten hep oradayım.. Sandalyesi ile rahatca gezdiği için ben varken pek odada durmuyoruz bahçesi çok büyük çok güzel hep dışardayız..
Beraberken memnun olduğunun farkındayım, aslında gözle görünür bir problemde yoktu..
Fakat ufak ufak bana soğuk,uzak davranmaya başladığını hissediyorum. Sürekli birşeyler götürüyorum ona oyalanması için, gelirsin, acele etme, daha burdayım zaten gibi geçiştiren şeyler söylüyor.. Geceleri şarkı gönderiyorum mesela, ya da kitaplardan beğendiğim kısımları ya sadece gülücük ya da güzel diyerek kestirip atıyor.
Her zaman değil, bazen çok uzak, bazen en yakınımda..
Düşündüklerim belki bencillik, adam ne durumda sen ne düşünüyorsun diyebilirsiniz, ama onu kötü bir durumda olarak değerlendirmediğim için böyle düşünüyorum, herşey normal seyrinde gibi hareket ediyorum ben çünkü..
Oldukça fazla üstüne düşüyorum, her sorunu sıkıntısı ile en yakından ilgileniyorum, onu bu şekilde boğmuş olabilirmiyim?
Ya da bana uzak durduğu zaman nefes alabilmesi için bende uzak kalmalımıyım? Yoksa ne olursa olsun ben sevgimi cesaretimi ortaya koymalımıyım? Bu şekilde devam etmelimiyim?
Tek endişem onu boğabilicek, bunaltabilecek olmam.. Şu an psikolojisini, hareketlerini malesef doğru düzgün yorumlayabilmem imkansız..
Yine sizden yardım bekliyorum ben..
herşey normal seyrinde gibi hareket ediyorum ben çünkü..
Babam bi kaza gecirdi kisa sure yuruyemedi. O surecte torunlarindan bile rahatsiz oldu. Insanin agrisi sizisi varken normal olan seyleri bile kafasi kaldiramayabilir. Hele ki bacaklarini kaybetmis biri icin dusunursek. Belki de deli midir nedir benim derdime bak o soz yolluyor bana diyordur :)
Bi kere daha yazmistim bunu size. Cok guclu durayim, hicbir sey olmamis gibidavranayim diye ugrasmayin. Biraz hislerinizi hissettirin. Yani yanik yerni tuttugunuzda bir hekim sogukkanliligiyla oturunca gececek demek yerine kiyamam canima vs gibi gercek hislerinizi soyleyin bence.
Ilk konunuzu okudugumda yazmadim ama icimden cok zor ya yapamaz demistim. Ama yanilmisim. Cok guclu bi kadinsin. Mutluluklar dilerim...
Hiç bir şey eskisi gibi değil. Ve açıkçası olmayacak da. Yeni yep yeni hazırlığı olmayan bir durumdasınız. Hem durumu hemde yeni birbirinizi kabullenin. Herşey daha güzel olacaktır.
Bence sizi hala çok sevdiği için bile kendisini yük olmuş bile hissedebilir.
Bu arada ben olsam biraz şımarıkça olacak ama karşısına geçip ' hoopp hemşerim ben seni seviyom, öyle de böyle de. Bana artisttik yapma ömrümüzün sonuna kadar beraberiz O KADAR!!!! ' derim
Bence sana soğuk davranması senin onA acıdığını düşünebilir. Seviyorsan gerçekten yaptıklarının aynısını yap gecer bu günler. Sana teşekkür eder ilerde benceÖnceki konumu hatırlıyorsunuzdur, erkek arkadaşım gazi oldu ayaklarını kaybetti tedavi görüyordu. Ufak sıkıntılarımız vardı onun psikolojisi ile ilgili..
Daha önceki konularıma bakabilirsiniz.
Herneyse, tıbben herşey çok güzel şu an, protezler için beklemedeyiz, hastanenin psikoloğu haricinde özellikle böyle sorunlar ile ilgilenen bir psikolog bulduk, haftada 2 gün yanımıza gelip görüşüyorlar..
Kırmızı reçeteli narkotik sayılabilicek ilaçlar kullanıyor zaten.
Kısa sürede epey toparladık yani.. Şükürler olsun ki bugünü görebildik.. O da yavaş yavaş rutine dönüyor..
Ben çalışıyorum, iş çıkışı önce yanına gidip oradan eve geçiyorum, haftaiçi 1 gün orada kalıyorum haftasonu zaten hep oradayım.. Sandalyesi ile rahatca gezdiği için ben varken pek odada durmuyoruz bahçesi çok büyük çok güzel hep dışardayız..
Beraberken memnun olduğunun farkındayım, aslında gözle görünür bir problemde yoktu..
Fakat ufak ufak bana soğuk,uzak davranmaya başladığını hissediyorum. Sürekli birşeyler götürüyorum ona oyalanması için, gelirsin, acele etme, daha burdayım zaten gibi geçiştiren şeyler söylüyor.. Geceleri şarkı gönderiyorum mesela, ya da kitaplardan beğendiğim kısımları ya sadece gülücük ya da güzel diyerek kestirip atıyor.
Her zaman değil, bazen çok uzak, bazen en yakınımda..
Düşündüklerim belki bencillik, adam ne durumda sen ne düşünüyorsun diyebilirsiniz, ama onu kötü bir durumda olarak değerlendirmediğim için böyle düşünüyorum, herşey normal seyrinde gibi hareket ediyorum ben çünkü..
Oldukça fazla üstüne düşüyorum, her sorunu sıkıntısı ile en yakından ilgileniyorum, onu bu şekilde boğmuş olabilirmiyim?
Ya da bana uzak durduğu zaman nefes alabilmesi için bende uzak kalmalımıyım? Yoksa ne olursa olsun ben sevgimi cesaretimi ortaya koymalımıyım? Bu şekilde devam etmelimiyim?
Tek endişem onu boğabilicek, bunaltabilecek olmam.. Şu an psikolojisini, hareketlerini malesef doğru düzgün yorumlayabilmem imkansız..
Yine sizden yardım bekliyorum ben..
Ya sanirim bu durumundan ötürü sizi kendinden uzaklaştrmak istiyo olabilir.Önceki konumu hatırlıyorsunuzdur, erkek arkadaşım gazi oldu ayaklarını kaybetti tedavi görüyordu. Ufak sıkıntılarımız vardı onun psikolojisi ile ilgili..
Daha önceki konularıma bakabilirsiniz.
Herneyse, tıbben herşey çok güzel şu an, protezler için beklemedeyiz, hastanenin psikoloğu haricinde özellikle böyle sorunlar ile ilgilenen bir psikolog bulduk, haftada 2 gün yanımıza gelip görüşüyorlar..
Kırmızı reçeteli narkotik sayılabilicek ilaçlar kullanıyor zaten.
Kısa sürede epey toparladık yani.. Şükürler olsun ki bugünü görebildik.. O da yavaş yavaş rutine dönüyor..
Ben çalışıyorum, iş çıkışı önce yanına gidip oradan eve geçiyorum, haftaiçi 1 gün orada kalıyorum haftasonu zaten hep oradayım.. Sandalyesi ile rahatca gezdiği için ben varken pek odada durmuyoruz bahçesi çok büyük çok güzel hep dışardayız..
Beraberken memnun olduğunun farkındayım, aslında gözle görünür bir problemde yoktu..
Fakat ufak ufak bana soğuk,uzak davranmaya başladığını hissediyorum. Sürekli birşeyler götürüyorum ona oyalanması için, gelirsin, acele etme, daha burdayım zaten gibi geçiştiren şeyler söylüyor.. Geceleri şarkı gönderiyorum mesela, ya da kitaplardan beğendiğim kısımları ya sadece gülücük ya da güzel diyerek kestirip atıyor.
Her zaman değil, bazen çok uzak, bazen en yakınımda..
Düşündüklerim belki bencillik, adam ne durumda sen ne düşünüyorsun diyebilirsiniz, ama onu kötü bir durumda olarak değerlendirmediğim için böyle düşünüyorum, herşey normal seyrinde gibi hareket ediyorum ben çünkü..
Oldukça fazla üstüne düşüyorum, her sorunu sıkıntısı ile en yakından ilgileniyorum, onu bu şekilde boğmuş olabilirmiyim?
Ya da bana uzak durduğu zaman nefes alabilmesi için bende uzak kalmalımıyım? Yoksa ne olursa olsun ben sevgimi cesaretimi ortaya koymalımıyım? Bu şekilde devam etmelimiyim?
Tek endişem onu boğabilicek, bunaltabilecek olmam.. Şu an psikolojisini, hareketlerini malesef doğru düzgün yorumlayabilmem imkansız..
Yine sizden yardım bekliyorum ben..
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?