Geçecek deyin teselliye ihtiyacım var . Anne olmak

Durum
Mesaj gönderimine kapalı.
Herkese merhaba
20 günlük bir bebeğim var
5 sene sonra tüp bebek yöntemiyle gelen bir Bebek
Yapı gereği çok merhametli , sorumluluk sahibi , duygusal bir insanım
39 yaşındayım
Çalışıyorum suanda izindeyim
Bu yasa kadar hayatı hep rahat yaşayan
Kendi ile olmayı seven
Eşimle koltukta pineklemekten bile keyif alan bir insanım
İşten ev gelip birlikte olmak
Eşimin yanına kıvrılmak sarılarak yatmak
Evde hep ikimizin olması çok güzeldi
Kafamıza esse dışarı çıkardık
Esmese evimizde keyif yapardık
Eşim temas ile ve sözlü olarak da beni çok severdi
Bunu her zaman belli ederdi

Şimdi beni sevdiği kelimelerle hep bebeği seviyor
Ben sanki ikinci planda kaldım gibi mutsuz oluyorum


Bebeğimiz oldu herşey değişti
Şimdi eşimle ayrı saatlerde uyuyoruz
Gece hiç uyUymayan bir bebeğim var
Meme düşkünü
Memede uyuyor ama yerine koyunca kıyameti koparıyor
Gece 11 gbi başlıyorum onu uyutma çabalarına bazen sabah 4-5 i buluyor uyuması
Eşim salonda yatıyor işe gidiyor çünkü

Bebeğimin uyuması resmen sabır işi
Kaç kere yatır kaldır yapıyorum
Gözünü acıyor saaylerce uğraştığım halde

Altını değiş
Emzir , Mama hazırla , banyo yaptır
Hayatımdaki herşey o suanda
Sanki sadece onun için yaşıyor gibiyim
Yanımda annem var
Evi o çekip çeviriyor
Bazen 7-8 gün uyumadıgım oluyor
Bu da beni psikolojik olarak çok yoruyor
Bazen anne olmak bana göre değil mi acaba diye düşünüyorum
Oysaki ne çok istedim bu miniği
Sanki hep ağlayacak sanki hayatı bana zindan edecek
Sanki hep yaramaz sorunlu olacak fikirleri dolanıyor kafamda
İşime hiç dönemeyeceğim
Evimle kendimle hiç ilgilenemeyeceğim
Eşimle birdaha eskisi gibi olamayacağım gibi

Bebeğimi yorgunluktan uykusuzluktan sevemiyorım bile doğru düzgün
Bu da vicdan yapmama sebep oluyor
Mutlu değilim suanda
Hep ağlıyor altını açarken
Üstünü değişirken
Uyurken bile kendi kendine söyleniyor

Bana geçecek deyin
Çok seveceksiniz deyin
Biz de böyle idik geçti falan deyin teselli edin :KK43:
Canım suan bende hamıleyım ama soyle dıye bılırım 40 ın cıkana kadar sabret. Bu yazdıklarına o kadar pisman olacaksın ki. Lohusa sendromu dıyorlar buna. Arkadasım d aynını dedı. Dogumu zor Gecmis. Cocugu kucagına almak istememiş sımdı uyuyunca cok ozluyorum içime sokasım gelıyo cok seviyorum diyor. Birde mama destegı de veriyorsan annene bırak 1 saat dısarı cık gez. O psikolojiden kurtul canım. Gececek tabıkı. Ama eskı haline birebir donemeyeceksın o ayrı. 1 yasında da olsa bebege gore hersey
 
Herkese merhaba
20 günlük bir bebeğim var
5 sene sonra tüp bebek yöntemiyle gelen bir Bebek
Yapı gereği çok merhametli , sorumluluk sahibi , duygusal bir insanım
39 yaşındayım
Çalışıyorum suanda izindeyim
Bu yasa kadar hayatı hep rahat yaşayan
Kendi ile olmayı seven
Eşimle koltukta pineklemekten bile keyif alan bir insanım
İşten ev gelip birlikte olmak
Eşimin yanına kıvrılmak sarılarak yatmak
Evde hep ikimizin olması çok güzeldi
Kafamıza esse dışarı çıkardık
Esmese evimizde keyif yapardık
Eşim temas ile ve sözlü olarak da beni çok severdi
Bunu her zaman belli ederdi

Şimdi beni sevdiği kelimelerle hep bebeği seviyor
Ben sanki ikinci planda kaldım gibi mutsuz oluyorum


Bebeğimiz oldu herşey değişti
Şimdi eşimle ayrı saatlerde uyuyoruz
Gece hiç uyUymayan bir bebeğim var
Meme düşkünü
Memede uyuyor ama yerine koyunca kıyameti koparıyor
Gece 11 gbi başlıyorum onu uyutma çabalarına bazen sabah 4-5 i buluyor uyuması
Eşim salonda yatıyor işe gidiyor çünkü

Bebeğimin uyuması resmen sabır işi
Kaç kere yatır kaldır yapıyorum
Gözünü acıyor saaylerce uğraştığım halde

Altını değiş
Emzir , Mama hazırla , banyo yaptır
Hayatımdaki herşey o suanda
Sanki sadece onun için yaşıyor gibiyim
Yanımda annem var
Evi o çekip çeviriyor
Bazen 7-8 gün uyumadıgım oluyor
Bu da beni psikolojik olarak çok yoruyor
Bazen anne olmak bana göre değil mi acaba diye düşünüyorum
Oysaki ne çok istedim bu miniği
Sanki hep ağlayacak sanki hayatı bana zindan edecek
Sanki hep yaramaz sorunlu olacak fikirleri dolanıyor kafamda
İşime hiç dönemeyeceğim
Evimle kendimle hiç ilgilenemeyeceğim
Eşimle birdaha eskisi gibi olamayacağım gibi

Bebeğimi yorgunluktan uykusuzluktan sevemiyorım bile doğru düzgün
Bu da vicdan yapmama sebep oluyor
Mutlu değilim suanda
Hep ağlıyor altını açarken
Üstünü değişirken
Uyurken bile kendi kendine söyleniyor

Bana geçecek deyin
Çok seveceksiniz deyin
Biz de böyle idik geçti falan deyin teselli edin :KK43:
Gececek tabi ki. Ben de 3 ay sonra kavusacagim minigime. Kendimi hep ilk 6 ay hayatim ondan ibaret olacak diyerek hazirliyorum. Zor bebek olma ihtimali var, kendimi ve esimi psikolojik olarak hazirlamaya calisiyorum. O savunmasiz ve sadece bize muhtac bir bebek olacak. Bizim de ilk aylar ondan baska onceligimiz olmayacak. Yeri gelecek banyo yapamayacagiz, yeri gelecek uyumayacagiz. Ama gececek.
 
İlerde eşinle bir sıkıntı yaşadığında ''Aman yavrum bana yeter, aha kapı orda istiyorsa gitsin. '' deniyormuş.

O derece evlat her şeyi oluyormuş insanın..

Çok rahata alışmış biri için eminim ki zordur.
Ama biraz büyüyüp sizinle göz temas kurmaya başladığında, gülümsediğinde
eşinizin temaslarının değeri azalacaktır :)

Tebrik ederim..
Ben anne değilim ama bence annelik şahane bir duygudur.
 
Şu anda bunu sadece ve sadece lohusalıktan yapacaksınız çok çok çok ama çok seveceksiniz emin olun.
Kolay büyümüyorlar ama emin olun büyüyorlar bi şekilde
 
Herkese merhaba
20 günlük bir bebeğim var
5 sene sonra tüp bebek yöntemiyle gelen bir Bebek
Yapı gereği çok merhametli , sorumluluk sahibi , duygusal bir insanım
39 yaşındayım
Çalışıyorum suanda izindeyim
Bu yasa kadar hayatı hep rahat yaşayan
Kendi ile olmayı seven
Eşimle koltukta pineklemekten bile keyif alan bir insanım
İşten ev gelip birlikte olmak
Eşimin yanına kıvrılmak sarılarak yatmak
Evde hep ikimizin olması çok güzeldi
Kafamıza esse dışarı çıkardık
Esmese evimizde keyif yapardık
Eşim temas ile ve sözlü olarak da beni çok severdi
Bunu her zaman belli ederdi

Şimdi beni sevdiği kelimelerle hep bebeği seviyor
Ben sanki ikinci planda kaldım gibi mutsuz oluyorum


Bebeğimiz oldu herşey değişti
Şimdi eşimle ayrı saatlerde uyuyoruz
Gece hiç uyUymayan bir bebeğim var
Meme düşkünü
Memede uyuyor ama yerine koyunca kıyameti koparıyor
Gece 11 gbi başlıyorum onu uyutma çabalarına bazen sabah 4-5 i buluyor uyuması
Eşim salonda yatıyor işe gidiyor çünkü

Bebeğimin uyuması resmen sabır işi
Kaç kere yatır kaldır yapıyorum
Gözünü acıyor saaylerce uğraştığım halde

Altını değiş
Emzir , Mama hazırla , banyo yaptır
Hayatımdaki herşey o suanda
Sanki sadece onun için yaşıyor gibiyim
Yanımda annem var
Evi o çekip çeviriyor
Bazen 7-8 gün uyumadıgım oluyor
Bu da beni psikolojik olarak çok yoruyor
Bazen anne olmak bana göre değil mi acaba diye düşünüyorum
Oysaki ne çok istedim bu miniği
Sanki hep ağlayacak sanki hayatı bana zindan edecek
Sanki hep yaramaz sorunlu olacak fikirleri dolanıyor kafamda
İşime hiç dönemeyeceğim
Evimle kendimle hiç ilgilenemeyeceğim
Eşimle birdaha eskisi gibi olamayacağım gibi

Bebeğimi yorgunluktan uykusuzluktan sevemiyorım bile doğru düzgün
Bu da vicdan yapmama sebep oluyor
Mutlu değilim suanda
Hep ağlıyor altını açarken
Üstünü değişirken
Uyurken bile kendi kendine söyleniyor

Bana geçecek deyin
Çok seveceksiniz deyin
Biz de böyle idik geçti falan deyin teselli edin :KK43:
Geçecek annesi. Onun şuan amacı hayatı sana zindan etmek değil. Dünyaya alışmaya çalışan 20 günlük minnoş bi tırtıl. Anne karnında meme yoktu ki yokluğunda hemen fark ediyor :) yıkayan mı vardı? Yok. Görsel olarak anne babasını görebiliyor muydu? Tabikide hayır. Saat kavramı hakkında hele hele hiç bilgisi yok. Gece ne demek? Gece olunca herkesin uyuduğunu, kendi ağladığı için babasının işe giderken uykusuz gitmemesi için salonda uyuduğunu bilmiyor ki. Sen ona o dünyaya düzene alışmaya çalışıyor az sabır sadece😘😘😘
 
Herkese merhaba
20 günlük bir bebeğim var
5 sene sonra tüp bebek yöntemiyle gelen bir Bebek
Yapı gereği çok merhametli , sorumluluk sahibi , duygusal bir insanım
39 yaşındayım
Çalışıyorum suanda izindeyim
Bu yasa kadar hayatı hep rahat yaşayan
Kendi ile olmayı seven
Eşimle koltukta pineklemekten bile keyif alan bir insanım
İşten ev gelip birlikte olmak
Eşimin yanına kıvrılmak sarılarak yatmak
Evde hep ikimizin olması çok güzeldi
Kafamıza esse dışarı çıkardık
Esmese evimizde keyif yapardık
Eşim temas ile ve sözlü olarak da beni çok severdi
Bunu her zaman belli ederdi

Şimdi beni sevdiği kelimelerle hep bebeği seviyor
Ben sanki ikinci planda kaldım gibi mutsuz oluyorum


Bebeğimiz oldu herşey değişti
Şimdi eşimle ayrı saatlerde uyuyoruz
Gece hiç uyUymayan bir bebeğim var
Meme düşkünü
Memede uyuyor ama yerine koyunca kıyameti koparıyor
Gece 11 gbi başlıyorum onu uyutma çabalarına bazen sabah 4-5 i buluyor uyuması
Eşim salonda yatıyor işe gidiyor çünkü

Bebeğimin uyuması resmen sabır işi
Kaç kere yatır kaldır yapıyorum
Gözünü acıyor saaylerce uğraştığım halde

Altını değiş
Emzir , Mama hazırla , banyo yaptır
Hayatımdaki herşey o suanda
Sanki sadece onun için yaşıyor gibiyim
Yanımda annem var
Evi o çekip çeviriyor
Bazen 7-8 gün uyumadıgım oluyor
Bu da beni psikolojik olarak çok yoruyor
Bazen anne olmak bana göre değil mi acaba diye düşünüyorum
Oysaki ne çok istedim bu miniği
Sanki hep ağlayacak sanki hayatı bana zindan edecek
Sanki hep yaramaz sorunlu olacak fikirleri dolanıyor kafamda
İşime hiç dönemeyeceğim
Evimle kendimle hiç ilgilenemeyeceğim
Eşimle birdaha eskisi gibi olamayacağım gibi

Bebeğimi yorgunluktan uykusuzluktan sevemiyorım bile doğru düzgün
Bu da vicdan yapmama sebep oluyor
Mutlu değilim suanda
Hep ağlıyor altını açarken
Üstünü değişirken
Uyurken bile kendi kendine söyleniyor

Bana geçecek deyin
Çok seveceksiniz deyin
Biz de böyle idik geçti falan deyin teselli edin :KK43:
Bu günleri çok ozleyceksin. Hemde cok cok.
 
Benim de tam 19 günlük bir bebeğim var , geceleri uyumuyor , gündüzleri uykusu fena değil . Geçecek diyemiyorum şu anda çünkü geçecek mi geçecekse nasıl geçecek bilmiyorum ama ben kendimi şöyle motive ediyorum "şuan herşey çok yeni bebeğime zaman tanımalıyım , oda dünyaya alışmaya çalışıyor, bu bir süreç ve şuan onun bana ihtiyacı var , ben onun annesiyim , onun için fedakarlık yapmam lazım " diye düşünüyorum ve zamanın tadını çıkarmaya çalışıyorum, işleri kendime eğlenceli hale getirmeye çalışıyorum .
Bu günleri birdaha gelmeyecek bebeğimin, ve ben özleyeceğime adım gibi eminim .
Nereden bilebiliriz belki ileride ağlayıp uyumadığı geceleri bile özleriz ?

Ama size nacizane bir tavsiyem var , eşiniz ile yataklarınızı ayırmayın , salonda yatmasına müsaade etmeyin derim. Gerekirse siz bebeği salonda uyutun, bebek uyuyunca eşinizin yanına gidin ve sarılın öyle uyuyun . Bence 😊
 
Benim ilk 6 aylik halimi yazmissiniz resmen. Allah bagislasin bebeginizi.
Meme duskunu bebek annesi olarak yanima yatirarak emzirdim oyle uyuttum hep. Uyuyunca yanindan kalktim. Besik almadim bu yuzden,tek kisilik yetiskin yatagi alip etrafina korkuluk yapmistim. Sadece bir donem park yatak kullandik. Ama ilk dogdugunda aynen sizin gibiydim.3-4 gunde bir dus alabiliyor,gunde 1 defa wcye gidebiliyordum. Esim yogun calisirdi ben bebekle basbasaydim. 14 ay gecirdim boyle. Moralinizin hep yuksek olmasi lazim. Ben o donemde arkadas cagirdim hep evime. Hem moralim duzeldi kafam rahatladi. Elbette gececek,sakin olun.

Memede uyuyan bebek zordur,morarana kadar aglar. Annesini yildirir sizi cok iyi anliyorum. Uyuttuktan sonra 20 dakika kurali var demisti doktorum bana. 20 dakika evde cit cikmayacak,nefes alirken bile sessiz olacaksin oyle dalacak,sonra yataga koyarsin demisti. Cok denedim. Olmadigi zamanlar da oldu yanina yatarak emzirmeyi denedim. Oyle rahatladim. Beraber uyuduk.
 
Daha 20 gun olmus. Kendinize zaman verin. Bebek buyudukce daha uzun uyuyacak. Surekli emzirin
 
Öncelikle rabbim sağlıkla büyütmeyi nasip etsin inşaallah....şu an çok küçük sen ona oda sana alışacak...merak etme geçiyor bu günler...ben oğlumda 20 günlükken yalnız kaldım sizin anneniz yaninizdaymis ne güzel ...eşimle akşam 10 gibi yatiyorduk ve ben dedim ki bu hep böyle mi olacak yani sanıyordum ki bu sürec kısır döngü gibi olacak ama öyle olmuyor geçiyor
 
Herkese merhaba
20 günlük bir bebeğim var
5 sene sonra tüp bebek yöntemiyle gelen bir Bebek
Yapı gereği çok merhametli , sorumluluk sahibi , duygusal bir insanım
39 yaşındayım
Çalışıyorum suanda izindeyim
Bu yasa kadar hayatı hep rahat yaşayan
Kendi ile olmayı seven
Eşimle koltukta pineklemekten bile keyif alan bir insanım
İşten ev gelip birlikte olmak
Eşimin yanına kıvrılmak sarılarak yatmak
Evde hep ikimizin olması çok güzeldi
Kafamıza esse dışarı çıkardık
Esmese evimizde keyif yapardık
Eşim temas ile ve sözlü olarak da beni çok severdi
Bunu her zaman belli ederdi

Şimdi beni sevdiği kelimelerle hep bebeği seviyor
Ben sanki ikinci planda kaldım gibi mutsuz oluyorum


Bebeğimiz oldu herşey değişti
Şimdi eşimle ayrı saatlerde uyuyoruz
Gece hiç uyUymayan bir bebeğim var
Meme düşkünü
Memede uyuyor ama yerine koyunca kıyameti koparıyor
Gece 11 gbi başlıyorum onu uyutma çabalarına bazen sabah 4-5 i buluyor uyuması
Eşim salonda yatıyor işe gidiyor çünkü

Bebeğimin uyuması resmen sabır işi
Kaç kere yatır kaldır yapıyorum
Gözünü acıyor saaylerce uğraştığım halde

Altını değiş
Emzir , Mama hazırla , banyo yaptır
Hayatımdaki herşey o suanda
Sanki sadece onun için yaşıyor gibiyim
Yanımda annem var
Evi o çekip çeviriyor
Bazen 7-8 gün uyumadıgım oluyor
Bu da beni psikolojik olarak çok yoruyor
Bazen anne olmak bana göre değil mi acaba diye düşünüyorum
Oysaki ne çok istedim bu miniği
Sanki hep ağlayacak sanki hayatı bana zindan edecek
Sanki hep yaramaz sorunlu olacak fikirleri dolanıyor kafamda
İşime hiç dönemeyeceğim
Evimle kendimle hiç ilgilenemeyeceğim
Eşimle birdaha eskisi gibi olamayacağım gibi

Bebeğimi yorgunluktan uykusuzluktan sevemiyorım bile doğru düzgün
Bu da vicdan yapmama sebep oluyor
Mutlu değilim suanda
Hep ağlıyor altını açarken
Üstünü değişirken
Uyurken bile kendi kendine söyleniyor

Bana geçecek deyin
Çok seveceksiniz deyin
Biz de böyle idik geçti falan deyin teselli edin :KK43:

Bende 5 sene sonra tup bebekle çok sukur hamileyim. Ama 1 ayda hamile kalan kadindan daha cok isteksizim. Çunku bende kisitlandigimi hissediyorum. Ama bunun gecici bir surec oldugunu ilk 3 ay hormonlardan dolayi oldugunu biliyorum. Bence suan sizin yasadiginiz sey de ayni sey.

Bebeginiz daha cok kucuk ve zamanla eminim daha iyi bir uyku duzeni olacaktir ve sizde kendinize daha cok vakit ayirabileceksiniz. Surekli calistiginiz ve suanda evde oldugunuz icinde ayni durumlari yasiyor olabilirsiniz.

Bunlari yasamamaniz normal olmayan olurdu. Cunku aileye yeni bir birey katiliyor. Esinizle ortak iş bolumu mu yapsaniz ?
Mesela ben evimde annem bile olsa stres oluyorum...

Hayirli uğurlu olsun bebişiniz ♥️♥️♥️
 
Benim beğendim aglamiyordu, meme bağımlısı değildi, koyunca olduğu gibi duruyordu, az acikiyordu diyen bir anne daha var mıdır acaba? Sanmıyorum. Tüm bebekler böyle çünkü. Şu an o bebeğin fonksiyon sayısı çok az zaten ye, uyu, ağla, sıç... :D normal yani. Hangi bebek sonsuza kadar bebek kaliyor ki? İllaki büyüyecek. Tabi büyüyünce başka dertler de gelecek ama hayatın olağan akışı böyle zaten. Annen olunca ölene kadar annesin. Sıkma canını. Düzelir.
 
İkizlerime hamileyim ve Allah nasip ederse ilk kez anne olacağım. Ben de tüp bebek tedavisi ile hamile kaldım. Aklıma gelen bütün korkuları anlatmışsınız. Şurada bekleyeyim de yorumları okuyayım. Allah size de sabır ve güç versin. İnşallah sağlıkla, mutlulukla büyütürsünüz bebeğinizi 😊
Ben de suanda hep ikizi olanlar ne yapıyorlar diyorum :(
Allah size de kolaylıklar versin
Önce sağlıklı kolay Doğum
 
Benim beğendim aglamiyordu, meme bağımlısı değildi, koyunca olduğu gibi duruyordu, az acikiyordu diyen bir anne daha var mıdır acaba? Sanmıyorum. Tüm bebekler böyle çünkü. Şu an o bebeğin fonksiyon sayısı çok az zaten ye, uyu, ağla, sıç... :D normal yani. Hangi bebek sonsuza kadar bebek kaliyor ki? İllaki büyüyecek. Tabi büyüyünce başka dertler de gelecek ama hayatın olağan akışı böyle zaten. Annen olunca ölene kadar annesin. Sıkma canını. Düzelir.
Gözümün önünde hep örnek olarak yeğenim vardı
Evet o hep uslu idi
2 yasına geldi hala da uysal uslu
 
Ilk günler için yaşadıklarınız da hissettikleriniz de cok normal. Genelde kırkından sonra geçiyor. Bana hep derlerdi de koca karı masalı sanırdım 😊 ha kirkindan sonra birden koca indan gibi olmayacak ama emin ol giderek düzelecek. Çocuğun karakterine ve senin ona olan davranışlarına bağlı olarak belirlenecek bu değişimin hızı. Sana tavsiyem mutlaka kendine zaman ayır. Karni tok, sağlıklı bir bebek yarim saat fazladan ağlasa da bir şey olmaz. O yarim saat boyunca sen çık dolaş bebeğe annen baksın mesela.
Ağlarken morarıyor
Titriyor ve hiç susmuyor
Yarın dr a gideceğim nasıl gideceğim bilmiyorum:(
 
Belki kızacaksınız ama ne bekliyordunuz
Benim bebekle uzaktan yakından alakam olmasa bile bebek bakımının aşırı zor ve hayatı evliliği değiştirdiğini biliyorum
Ne sanıyordunuz bebek akşam yatacak sabah kalkacak mı
Aslında bu durum instamomlar yüzünden onlar bir hafta sonra incecik makyajlılar bebekleriyle mutlu aile pozları veriyolar ama aslında normal olan sizin yaşadığınız
Uyku konusunu da saat olarak bakmayın 45 dakikada bir bebeği emzirmelisiniz çünkü süt bu periyotta salgılanır emzirmezseniz sütünüz azalır süt salgısını salgısını sağlayan prolaktin hormonu aynı zamanda uyku kalitesini arttırır ve bizim 8 saatte aldığımız uyku verimini siz birkaç saatte alabilirsiniz yani bugün çok az uyudum diye düşünmeyin vücudunuz uykusuzluk için emzirme için gerekeni yapıyor.
 
Elbette geçecek!
Geçmese ikizlerden sonra bir bebek daha ister miydim hiç:63:

Aynen sizin gibi evde, kanepemizde, karı-koca başbaşa pineklemekten bile aşırı zevk alan, kafamıza göre istediğimizi yapan bir çifttik.
3 yıl sonunda anne baba olduk.
İkizler bir süre düzen değiştirdi tabii ama sonra öyle bir rayına oturdu ki.
Hâlâ birbirimize vakit ayırabiliyoruz eşimle, hâlâ istediğimiz yerlere gidiyoruz,4 kişi.
Hatta yakında 5 ;)
Mümkün olduğunca kendimi hayattan soyutlamadım ben.
Sevgileri zaten ömre bedel.
Ve -klişe ama- zaman çook hızlı geçiyor.
Ne çabuk büyüdü diyeceksiniz. Henüz çok taze annesiniz.
Çok normal yaşananlar.
 
Size bir can emanet edildi...dünyanın en muazzam ünvanına sahip oldunuz .Anne oldunuz.
Elbette zorluklari olacak.
Ama geçecek.Bebğiniz hızla büyüyecek.
Siz işe döneceksiniz bi düzen oluşturacaksınız.
Bebeğiniz gelip yanağınızdan öpüp anne diyecek.
Size şakalar yacak.Evin neşesi olacak inanın.
Kızım 21 aylık şuan.
Sizin yaşadıklarınızın daha zorunu yaşadım.
Bebeğim kolikti.Sürekki gazlı ve ağlayan bir bebekti.
Ve ben 2.5 aylıkken işime dönmek durumunda kalmıştım.Yeni atanmıştım ve izinlerim bitmişti.
Ve o zamanlar ohal vardı.
Raporda alamadım.
Başka bir ile taşınmıştık atamam sebebi ile.
Eşimde yanıma geçiş yapacaktı.
ilk aylar ayrı yaşamak zorunda kaldık mecburen.
Sizin gibi hissediyordum bende.
Hep böyle kalacak sanıyordum.
Ama şimdi herşey bambaşka.
Bebeğim büyüdü.
El ele tutuşup parka gidiyoruz.
Beni öpüp seviyor.
Birlikte oyunlar oynuyoruz.
gece artık hiç uyanmıyor.
uykumuda alıyorum.
İşimde çok başarılı çalişmalar yapıp kaymakamlik tarafindan basari belgeside aldım bu yıl.
Üzerime yapişan 15 kiloyuda verdim,eskisi gibi bakimda yapiyorum kendime:)
Bakicimdan çok memnunum.
Kizimda onu çok seviyor ablam diyor.
sozumu dinliyor.
bazen huysuzluklari elbet oluyor.
ama eskisi kadar degil.
ilk zamanlar cidden zordu zor..

Bebegin dünyani hizla guzellestirecek.
bekle..
bu anlarinin keyfini yaşa.
ben çok zoluyorum o hallerini.
stres yuzunden doyasiya yasayamadim.
sen yaşa..
geçecegini bilerek yaşa..
Ne kadar güzel yazmışsın
Çok sevindim senin adına
Allah sağlık versin yavruna
 
Durum
Mesaj gönderimine kapalı.
Back
X