Geçinemeyenler kulübü

kizim 3 yasinda digeride 4.
hava guzelse eger sık görüsuyorlar.
sadece cok soguk havalarda gorusmuyorlar
Çocuklar kendilerine farklı, ilginç gelen kişi ve durumları taklit etme eğilimi gösterirler.
Muhtemelen kızınız da o nedenle zaman zaman susarak arkadaşını modelliyor.
Diğer çocuğun davranışının altında yatan sebepler önemli.
Bununla birlikte ben bu tip durumlarda çok tedirgin olmuyorum.

Birincisi çocuğun davranış örüntüsünde,
sosyal öğrenme yoluyla kazanılan davranışların, çocuğun mizacı ve çekirdek ailesinden öğrendikleri/deneyimledikleri kadar etkili ve kalıcı olmadığını düşünüyorum.
Bu tip davranışlar aile tarafından desteklenmediği, pekiştirilmediği sürece tehlike arzetmiyor.
Bir süre sonra sönüyor.
Bunu defalarca gözlemledim.

İkincisi farklılıkları fark etme, saygı duyma ve kabul etme duygusu/tecrübesi için bir fırsat olarak bakıyorum bu tip durumlara.
Sözkonusu çocuk işitme-konuşma engelli de olabilirdi.
Engel fiziksel olunca kabullenmek, hoşgörmek mümkünse sosyal bir engeli niye kabul etmeyelim?
Çocukta belki de sosyal fobi var.

İnsanların konuşmak dışında farklı yollarla da iletişim kurabileceğini çocuğunuza anlatmak, gösternek bence bir fırsat bu durum.

Bu konuyu çocuğunuzla aranızda bir oyuna çevirirseniz hem sizi tedirgin eden olumsuz etkiyi azaltmanız mümkün olur hem de çocuğunuza farklılıklara saygı ve kabulü öğretebilirsiniz.
Hem de diğer çocuğun gelişimini desteklersiniz.

Tüm bunlara rağmen annelik hassasiyetiniz bu arkadaşlığı desteklemeye engelse, o zaman bunu vurgulamadan, üzerinde durnadan çocuğunuzu uzaklaştırmanız daha doğru olur.
Umarım yardımcı olabilmişimdir.
 
Peki derin, bizim oğlanla arası bir hafta olan bir arkadaşı var. Kendinden sekiz ay küçükle yada kendinden üç yaş büyükle bile daha iyi anlaşıyor. O arkadaşıyla bir araya geldi mi illa kavga gürültü, küslük. Ama o arkadaş da yan sitede hemen, genelde parkta karşılaşıyoruz. Karşılaşmasak dahi bizim siteye gelip ararlar. Açıkçası annesiyle de kafam uyuyor arkadaş olsunlar istiyorum. Ama bir tek onunla bir uyuşmazlıl var. Bıraksak dövüşecekler.
Bu durumda ne yapmalı sence? Yani görüşmemeliyiz mi? Yoksa görüşmeli ama ayırmamalı mıyız?
 
teşekkur ederim
 
Çocukları tanısam, etkileşimlerini gözlemlesem daha sağlıklı bir yorum yapabilirim.
Yine de şu konulara bakalım.
Anlaşmazlık yaşanmasının alt yapısında ne yatıyor olabilir?
İki çocuğun mizacı çok mu farklı?
Yoksa ikisi de lider özellikli, baskın çocuklar mı?
Ya da çocuklardan birine, kurallara/sınırlara uyum konusunda destek mi gerekiyor?
Yoksa annelerden biri fazla müdahil/korumacı/yönlendirmeci mi?
Cevaplara göre yöntem değişir...

cevaplardan ve yöntemlerden bağımsız olarak çocuğunuzla duyguları ve duyumları üzerinde konuşur ve çalışırsanız bu tip anlaşmazlıkları/çatışmaları daha rahat karşılayıp zamanla çözme becerisi kazanabilir.
 
Arkadaşım biraz titiz ve müdahalecidir. Yani çocuk kuma oturamaz, çamurda hoplayamaz. Ben daha rahat bırakıyorum. Arkadaşı da mesela bizim oğlan gidp yere oturursa uyarıyor. Yapma oturma gibi. Oğlum da uyarmasından hoşlanmıyor. Bazen arkadaşı sözünü dinletemeyince gelip bana şikayet eder ona da sinirleniyor.
İkisi de rekabetçiler. Aynı ay doğumlu olunca rekabet hep var. Mesela bisiklet yarışı yapıyorlarsa benimki kazanırsa biraz kızdırıyor. Geçemez ki geçemez ki yapıyor, diğeri de bisikleti fln bırakıp yakasına yapışıyor.
Soruyorum bazen X parka gidiyormuş gitmek ister misin diyorum, evet özledim diyor. Koşup gidip sarılıyorlae, bir iki kere el ele kaydıraktan kayıyorlar, sonrası kavga dövüş ama.
 
Diğer çocuk annesinden modellediği davranışı sizin oğlunuza uyguluyor.
Mesafeli ve seyrek bir arkadaşlık daha uygun olur.
Buluştuğumuzda ikimiz de müdahale etmeyelim diye konuşmanızda fayda var arkadaşınızla.
Çocuklar birbirine sözel ya da fiziksel şiddet uygulamadığı sürece müdahale etmeyin.
Çocuklara sorunun değil çözümün parçası olmayı öğretmek, güdülemek hatta bunu slogan halinde tekrarlamalarını sağlamak işe yarayabilir.
Ben sorunun değil çözümün parçasıyım.
Başta sadece slogan gibi görünse de zamanla içselleştiriyor çocuklar, tecrübeyle sabittir.
Arkadaş çocuğumuzla empati çalışılması lazım.
 
Hiç, öyle duruyor.
Bilfen, beştepe, bahçeşehir, bilnet, zafer, matfen, sınav bunlar kapadı kayıtları.
Totomuzun üstüne oturduk
Uğur’la da bir görüşün. Müdürü değiştikten sonra epey toparladı orası. Ben de büyük kızım 5. sınıf olduğunda, küçük ana sınıfına başlayacak. O zaman Uğur’a geçirebilirim ikisini de. Bahçeşehir ile aynı kurum ama iki kat fiyat farkı var. İki kat eğitim farkı yok ama. Bu sene Bahçeşehir’in ana sınıfının 50.000 civarlarına çıktığını duydum. Öyle bir rakam vermeyi düşünmüyorum. Hadi lise olsa neyse de ilkokul için çok gereksiz.

Yüzme işini konuşmuştuk daha önce. Ben de başlatmadan önce kızım hafta içi okulda halletsin, hafta sonu bize kalsın düşüncesindeydim. Ancak yüzme dersinde sıra gelene kadar çocuklar çok üşüyor. Güvenlik nedeniyle suyun içinde beklemelerine de müsaade edilmiyor. Öğretmenlerin tek tek ilgilenecek vakti olamıyor, bu nedenle çok gelişmiyor yüzmeleri.
 
Sonumuz uğur gibi görünüyor zaten, kontenjan sıkıntısı yok şuanlık.
Artık öyle havuzdu, bilmem neydi gibi tercihlerim şahsen olamayacak bu durumda, eğitimi ve kalitesi düzgün, çocukları gözeten ve sorumluluk sahibi bir eğitim yuvası olması yeterli.
Gerçi şey öğrendiğimden beri içim rahat, eskiden çoğu okulda geçiş olmuyordu, belirli sınıflardaydı da şuan 3 5 kolejde kalmış bu durum sınavla alma olayı, diğerlerinde yok.
Ondan içim biraz rahatladı.
 
Bizim okulda da ara geçişle gelen çok çocuk oldu.
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…