- 14 Eylül 2014
- 21.427
- En iyi cevaplar
- 1
- 103.473
- 798
- Konu Sahibi chamallows
-
- #11.801
Yani başarı tabiiki önemli ama ben sınıfın birinci olmalıyım neden yüz değil diye ağlayan çocuklara üzülüyorum. İç huzurunu kaybediyorlar bana göre.Bunun sınırı neresi?
Başarı ödüllendirilmeli mi ya da önemli olmalı mı?
Ben tam aksini düşünüyorum, başarı ya da başarısızlık kendi hayatlarıyla ilgili çabaları ve ancak öngörümle ona geleceği anlatabilirim ama seçim kendine ait olmalı diyorum.
Güdülemeli miyim?
Başarılı olması için çaba göstermeli miyim?
Cey ben üni hayatıma kadar onur belgeleriyle okudum, fransız lisesinden yüzde elli burs kazandım, Türkiye de ilk 5 te olan bir anadolu lisesinden mezunum.o zaman bu kadar üstüne düşmezdim.ama 1.sınıftan beri çok başarılı.öğretmenleri uyardı beni bu çocuk herşeyi kolayca anlıyor öğreniyor ben diğerlerine anlatırken de sıkılıyorrr derste demişlerdiii hep.ben asla çalışkan bir öğrenci olmadımm.belki kendimin yerine koyuyorum çocuğu.bilemedim
işte bu benYani başarı tabiiki önemli ama ben sınıfın birinci olmalıyım neden yüz değil diye ağlayan çocuklara üzülüyorum. İç huzurunu kaybediyorlar bana göre.
Onun yerine ben kendini bulmasını tercih ederim. Yani ne yapmak istiyor, hangi meslek onu mutlu edecek? O mesleği yapmak için azimle çalışsın yeterli. Kalkıp rekabet için kendinden yemesin.
Hobileri olsun, bir enstrüman, bir spor dalı gibi kendine zaman ayırsın hedefindeyim.
bu konuda haklısınnn.eğitim eğitim diye hayatını gençliğini zerre yaşamayan insanlar varr tanıdığımm.ama evlilik işi şans işi biraz.ister zengin ol siter fakir ister eğitimli ister eğitimsiz fazla etkilemiyorrrrr.benim kız günde 1 saat çalışır sadece 1 saatte kitap okur aktivite yapar.ama beyni sünger gibii ne okursa unutmuyorrr hemen kavrıyorrrrr.ben onun çözdüğü matematiği çözemiyorumm.Ve biliyor musun başarı o kadar göreceli ki.
Benim abim üniversitede istediği tek bölüm olana kadar girmedi. Tam 3 sene kazanamadı. Herkes o dönemde babama anneme can acıtıcı şeyler derlerdi. Babama yanına çırak al dediler fln. Sonra istediği bölümün ikinci öğretimini kazandı, orta seviyede bir üniversitede. Ama yüksek ve doktorasını yurtdışında yaptı. Şu an bizim kaç katımız kazanıyor .
En büyük ablam desen ineğin önde koşanıydı. Beni habire çalış çalış diye darlardı. Kulağımı çekerdi ödevlerde hata bulursa. Öyle bi hırs küpüydü. O da istediğin işi yapıyor ama o kadar işkolik bir insandı ki senelerce kendini işten başka yere ait hissetmedi resmen. Sonra zorlu bir aldatılma boşanma serüveni, ben ne yapıyorum ya dedi, başka bir kariyer ve sakin bir hayata yöneldi. Ha sağlığından oluyordu o hırsla o ayrı.
Boşanma temelinde de onun aynı hırsları vardı ama. Çok aşık olup evlenmedi. Kariyeri kendininki gibi iyi bir adamdı. İki işkolik bir arada asla huzurlu olamadılar. Tatile giderlerdi güya oturup sohbet etmezlermiş. Neticede ex enişte aynı kafa devam edyor, işi epey büyüttü. Ablam 40 tan sonra sektör değiştirip sakinleşti. Şimdi dünya yansa sallamaz. Kızı üniversiteye yollayıp egeye taşınma ekme biçme hayallerine döndü hatta.bu konuda haklısınnn.eğitim eğitim diye hayatını gençliğini zerre yaşamayan insanlar varr tanıdığımm.ama evlilik işi şans işi biraz.ister zengin ol siter fakir ister eğitimli ister eğitimsiz fazla etkilemiyorrrrr.benim kız günde 1 saat çalışır sadece 1 saatte kitap okur aktivite yapar.ama beyni sünger gibii ne okursa unutmuyorrr hemen kavrıyorrrrr.ben onun çözdüğü matematiği çözemiyorumm.
ama sen de benim gibisinnnn işte.ben de ilk 9000 de kazandım istanbulda bir üniversite okul notum çok düşüktü bu arada.ama aynı filmlerdeki gibi yobaz erkeklere önem veren bir dede yüzünden gidemedimmm.ona kızdığımdannn gelecek melecek düşünmedim komşunun oğlu gidiyor eve de yakın diye vakıf üniversitesine girdim işte.bölümümün geleceği var mı yok mu hele hiçç düşünmedimmm.benim ki tepkiydi cezalandırmaydı ailemi.ama çocuğumun düzgün bir anne babası var.o yaşamaz bunları.başarılı da olur allah sağlık verirse diye düşünüyorummmCey ben üni hayatıma kadar onur belgeleriyle okudum, fransız lisesinden yüzde elli burs kazandım, Türkiye de ilk 5 te olan bir anadolu lisesinden mezunum.
Çalışmazdım ama gördüğümü ya da dinlediğimi unutmazdım.
Hayatımda deneme sınavına girmedim, test çözmedim ya da ders çalışmadım, öss de ilk 1 saatte çıktım.
Vakıfta okuma sebebim başka, gayet bir devlet üniyi de kazanabiliyordum, sonuç???
Sonuca bakacaksın, başarı sınavlardaki not değil.
Ben başarılı değildim, zeki hiç değildim, iyi hafızam ve dikkatim vardı.
Neye yaradı?
Ben de böyle arzu ediyorum.Yani başarı tabiiki önemli ama ben sınıfın birinci olmalıyım neden yüz değil diye ağlayan çocuklara üzülüyorum. İç huzurunu kaybediyorlar bana göre.
Onun yerine ben kendini bulmasını tercih ederim. Yani ne yapmak istiyor, hangi meslek onu mutlu edecek? O mesleği yapmak için azimle çalışsın yeterli. Kalkıp rekabet için kendinden yemesin.
Hobileri olsun, bir enstrüman, bir spor dalı gibi kendine zaman ayırsın hedefindeyim.
Yahu ben bizim çevredeki, sülalemdeki tek çalışmayan kadınım.ama sen de benim gibisinnnn işte.ben de ilk 9000 de kazandım istanbulda bir üniversite okul notum çok düşüktü bu arada.ama aynı filmlerdeki gibi yobaz erkeklere önem veren bir dede yüzünden gidemedimmm.ona kızdığımdannn gelecek melecek düşünmedim komşunun oğlu gidiyor eve de yakın diye vakıf üniversitesine girdim işte.bölümümün geleceği var mı yok mu hele hiçç düşünmedimmm.benim ki tepkiydi cezalandırmaydı ailemi.ama çocuğumun düzgün bir anne babası var.o yaşamaz bunları.başarılı da olur allah sağlık verirse diye düşünüyorummm
eğitim sistemi çok değişmiş bizim zamanımıza göre.bir ders heleeeee ismini yazmıyorummm.eskiden insanlara sevgi yardımseverlik falan anlatılırdı.şimdiii kiniii hiçç söylemeyeyimmmmm.kızın öğretmeni pandemi olmasa sizi ca.....ye götürürdüm dedi derste şaştım kaldımmm.bu ailenin ve çocuğun seçimi olmalıııı.neden sen götüresinnnn diyemiyorsun bileeeeeBen de böyle arzu ediyorum.
Hatta öğrensin, spor dalları, müzik aletleri ama istemiyorsa yine yapmasın.
Ben ona bir yelpaze sunabilirim sadece, içerisinden bir tanesine odaklanmak isterse kendi tercihi olabilir diye düşünüyorum.
Yüzmeyi en iyi derecede bilsin ona bunu ben verebilirim ama isterse ayağını suya değdirmesin, oraya karışmak bence baskılayıcı olur.
ben de aynı düşünüyorumm.hayat benim hayatımm hatalar da benim doğrularım da.çookk söyleyen oldu boşa okudunnn o kadar emek verdin diyee.aldırmadımmmmm ben böyle mutluyumm çünküü.illa para kazanmam gerekmiyorr eğitimimi bilgimi göstermek içinnn.Yahu ben bizim çevredeki, sülalemdeki tek çalışmayan kadınım.
Başarı öyle bir şey değil ceycey, isteseydim işte eğer isteseydim çok başka olabilirdi ama istemedim.
Bu da benim seçimim, hakkım yok mu bunu seçmeye, kariyer odaklı değil de mutluluk için yaşamaya, sıradan bir hayat sürmeye?
Sırf ailemin beklentisi emeği var diye kendimi geriye mi atmalıyım?
Buna katılmıyorum.eğitim sistemi çok değişmiş bizim zamanımıza göre.bir ders heleeeee ismini yazmıyorummm.eskiden insanlara sevgi yardımseverlik falan anlatılırdı.şimdiii kiniii hiçç söylemeyeyimmmmm.kızın öğretmeni pandemi olmasa sizi ca.....ye götürürdüm dedi derste şaştım kaldımmm.bu ailenin ve çocuğun seçimi olmalıııı.neden sen götüresinnnn diyemiyorsun bileeeee
Ama kızına aksini yapıyorsun, kendi yaptığın seçim hakkını tanımıyorsun, farkında mısın?ben de aynı düşünüyorumm.hayat benim hayatımm hatalar da benim doğrularım da.çookk söyleyen oldu boşa okudunnn o kadar emek verdin diyee.aldırmadımmmmm ben böyle mutluyumm çünküü.illa para kazanmam gerekmiyorr eğitimimi bilgimi göstermek içinnn.
Kesinlikle. Bir enstürman ve spor demem de şundan zaten, ben hobileri az olan bir insanım. Kendimi bu konuda yetersiz hissediyorum. Anca kitap okurum. Ama pandemide mesela sinirimi stresimi atacak kafamı boşaltacak bir şey bulamadım.Ben de böyle arzu ediyorum.
Hatta öğrensin, spor dalları, müzik aletleri ama istemiyorsa yine yapmasın.
Ben ona bir yelpaze sunabilirim sadece, içerisinden bir tanesine odaklanmak isterse kendi tercihi olabilir diye düşünüyorum.
Yüzmeyi en iyi derecede bilsin ona bunu ben verebilirim ama isterse ayağını suya değdirmesin, oraya karışmak bence baskılayıcı olur.
o kendi istiyorrr ben empoze etmedimm ona uydum sadeceee.Ama kızına aksini yapıyorsun, kendi yaptığın seçim hakkını tanımıyorsun, farkında mısın?
Ne kadar güzel ve imrenilesi.Kesinlikle. Bir enstürman ve spor demem de şundan zaten, ben hobileri az olan bir insanım. Kendimi bu konuda yetersiz hissediyorum. Anca kitap okurum. Ama pandemide mesela sinirimi stresimi atacak kafamı boşaltacak bir şey bulamadım.
Abim bir ülkede yapayalnız yaşıyor, kulağına takıyor kulaklığını gitar çalıyor, bize atıyor. Eve file almış yemek masasına takmış kendi kendine pinpon oynuyor, yüzmeye gidiyor, baskete gidiyor. Hiç sıkılmadan günler aylar geçirdi. Kendini deşarj etme yolları var resmen. Ama oğlan büyüsün ben de bir kaç hobi bulacağım kendime
Benimkilere de yapılacak haftaya, sıra gelmiş.Ankara da virüs yüzde yirmi artmışşş deniyorrrr.aşı yaptıran var mı çevreniz de yan etkisi oluyor mu?anneme yapılacak hafta içi
geyik bölümüne yazdım şimdi bizim kızlara.virüs ekonomi okul sorunu derken gülecekk bir şeyler kalmamışş hayatımızda.burda eğlenip öteliyoruz sadece sorunlarıı.önümüzü göremiyoruz çünkü.o derecede belirsizzzzzz.günü kurtarıp yaşayan insanlara dönüştükBenimkilere de yapılacak haftaya, sıra gelmiş.
Artmıştır, artık umrumda da değil.
Gerçekten değil, insanlar aç.
Virüs kısa süreli bir korku ama aynı deniz dalgası gibi geri çekilince göreceğiz gerçek hezimeti.
Bugün avm yi öyle görünce ağlamak geldi içimden...
Ah benim annem de öyle. Resim yapar, örgü örer, çiçeklerden balkona sera kurdu resmen, sabahları yoga yapıyor kadın youtube da izleyerek. Yasaktan önce haftasonları babamla bisiklete biniyorlardı. Ben de bulacağım bir şeyler.Ne kadar güzel ve imrenilesi.
Spor ve sanatla uğraşmak evrensel bir dil aslında.
Hangi ülkede olduğunun bir önemi olmadan kıt kanaat de olsa bir şekilde para kazanıp hayatını idame ettireceğin ve yine her yerde zevkine yapabileceğin şeyler.
Benim hiç yeteneğim yoktur, annemin ise 10 parmağında 20 marifet desem yeri.
Arayıştayım bu aralar, dekorasyon meraklısıyım, bir şeyleri değiştirmeye falan uğraşıyorum.
Keşke olsaydı azıcık becerim...
ben atkı bereye başladımmm.hem ihtiyacı gideriyorrrr hem de kafamı boşaltıyorrrrr.müziğe yeteneği olanlara hayranımmmmm resme deAh benim annem de öyle. Resim yapar, örgü örer, çiçeklerden balkona sera kurdu resmen, sabahları yoga yapıyor kadın youtube da izleyerek. Yasaktan önce haftasonları babamla bisiklete biniyorlardı. Ben de bulacağım bir şeyler.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?