Üniversite zamanı hem anksiyete hem depresyon olunca çok içime kapanmıştım ve çok soğuk biriydim ilaçlar sayesinde mutlu davranıyordum bazen, üniversitede bazı arkadaşlarım yüzüme karşı iyi davranıyorlardı yanımıza gel diyen oluyordu destek olmaya çalışır gibi gözüküyordu ama arkamdan da konuşuyorlardı, kendimde de duydum bunu bana söyleyenler de oldu, sonradan da zaten daha konuşmaya çalışmadım okul bitene kadar, simdi de kızlardan falan da yazan oluyor nasılsın falan diye cevap vermek içimden gelmiyor eski halimde geliyor aklıma, şimdi değişmiş olsam da eski halim geliyor aklıma yinedeBen olsam bir kisi bana iyi gelmiyorsa onunla iletisimimi keserdim, en azindan mümkün oldugunca azaltirdim.
Anlattiklarina göre o kisiler sana zor zamanlarinda pek de destek cikmamisler. Böyle kisiler icin kendini üzmene degmez.
Açıkçası bir kız arkadaşım haricinde gerisini sevmiyorum, hem kız hem erkeklerden yüzüme karşı destek olmaya çalışıp arkamdan da dedikodumu yapan insanlardı, bunu hem kendim duydum okulda lavaboda olduğumda, hemde bana gelip söyleyenler de oldueğer konuşurken kendinizi rahatsız hissediyorsanız tamamen temiz bir sayfa açın derim.
ama siz kendinizi şu an değerli görüp kendinizi seviyorsanız, aslında arkadaşlarınızı da seviyor ama sırf eskiye göre mi davranırlar diyorsanız öyle davranacaklarını sanmıyorum. benim bir arkadaşım vardı, önceden olan davranışlarından hoşlanmazdım belli ederdim ama o büyüdükçe kendini değiştirdi ve ben ona daha cok saygı duymaya basladım. su anda en yakın arkadaşlarımdan biridir. insanlar böyle şeyleri unutur siz kafaya taktığınız için dikkate alıyorsunuz
Arkandan seni kötüleyen, dedikodunu yapan insanlardan uzak dur. Gercek yüzelerini sana göstermisler. Tecrübelerime dayanarak söylüyorum ki insanlar asla degismez. Simdik senin hatrini sormalarinda iyi niyet sezinlemedim ben.Üniversite zamanı hem anksiyete hem depresyon olunca çok içime kapanmıştım ve çok soğuk biriydim ilaçlar sayesinde mutlu davranıyordum bazen, üniversitede bazı arkadaşlarım yüzüme karşı iyi davranıyorlardı yanımıza gel diyen oluyordu destek olmaya çalışır gibi gözüküyordu ama arkamdan da konuşuyorlardı, kendimde de duydum bunu bana söyleyenler de oldu, sonradan da zaten daha konuşmaya çalışmadım okul bitene kadar, simdi de kızlardan falan da yazan oluyor nasılsın falan diye cevap vermek içimden gelmiyor eski halimde geliyor aklıma, şimdi değişmiş olsam da eski halim geliyor aklıma yinede
o zaman onları hayatınızdan cıkarma vakti zaten coktan gelmişAçıkçası bir kız arkadaşım haricinde gerisini sevmiyorum, hem kız hem erkeklerden yüzüme karşı destek olmaya çalışıp arkamdan da dedikodumu yapan insanlardı, bunu hem kendim duydum okulda lavaboda olduğumda, hemde bana gelip söyleyenler de oldu
Bana kalırsa hayatınızda çok önemli bi konumda olan varsa onunla iletişimi sürdürün ama yoksa yavaş yavaş iletişimi azaltın.Merhaba, önceki konularımdan birinde psikolog ile konuşacağımı söylemiştim ve psikologla konuştum ona yaşadığım her şeyi anlattım ve bana sorduğu sorularla kendimle ilgili birçok konunun farkına varmamı sağladı bana çok iyi geldi, zaten burda önceki anlattığım bazı konularda da sizlerin görüşleriyle aslında farkındalığa varmıştım sizlere çok teşekkür ederim, aklım başıma geldi resmen ve kendime nasıl bu kadar haksızlık etmişim kendime o kadar üzüldüm ki o kadar pişmanım ki kendimi bu duruma getirdiğime, lisede üniversitede kendimi hep ezdirdim, beni sevmeyenleri sevdim resmen, bana pislik gibi davrananlardan sevgi dilenecek duruma getirmişim kendimi, iyi insanlarda oldu hayatımda tabiki ama hem arkadaşlık hem aşk olarak ben hep kötü niyetli kendime uygun olmayanlardan beni sevmemelerine rağmen sevgi dilenmişim, kız yada erkek arkadaşlık kurmak istemişim ve kendimi değersiz birine çevirmişim resmen,
psikologta bana anksiyetenin nedeni de bu dedi yani kendimi o kadar değersiz biri yapmışım ki sosyal ortamlardan korkmuşum, üniversite hayatımı da biliyorsunuz hayalimdeki gibi olmadı kendimi uzaklaştırdım herkesten, arkamdan konuşulduğunu kendi gözlerimle gördüm ve yalnız bir şekilde bitirdim okulu sınıfta benim gibi sessiz bir erkekle oturdum hep ve okuldayken yalnız hissettim ve depresyona girip saçlarımı erkek gibi kestim mezuniyetime bile gitmedim, yanlış birinide sevdim bu süreçte o da bana kötü davrandı arkamdan konuştu bu konuyu önceden ayrıntılı anlatmıştım zaten, şu an düşününce kendime büyük haksızlık ettim, keşke en çok kendimi sevseydim kendimi düşünseydim geçmişteki hatalarımı yapmasaydım, aklım başıma yeni geldi ve psikologla da konuşup artık kendimi affettim, kendimi seviyorum artık değerimin farkına vardım, insanları yeterince tanımıyordum eskiden ama artık tanıyorum ve artık kendime haksızlık etmeyeceğim ve edilmesine de izin vermeyecem, hayatıma artık yeni birini alıp onunla kendi değerimi düşürmeden aşk yaşayacam, arkadaşlık ilişkilerimde aynı şekilde verilen değere göre değer verecem.
Yaşadığım her şeyi bilen yıllardır beni tanıyan arkadaşım var ve ayrıca üniversiteden arkadaşlarım da bazen bana yazıyorlar, ve bu arkadaşlarımla her konuştuğum zaman acaba beni değersiz mi görüyorlar eski halimden dolayı diye düşünüyorum ve onlarla her konuştuğumda kendimi kötü hissediyorum, üniversitedeki halim aklıma geliyor kendime eskiden yaptığım haksızlıklar falan, diğer arkadaşım zaten her şeyimi biliyor onda da aynı durumu yaşıyorum, psikoloğa bu durumu sordum ama tam net bir cevap vermedi, sizlerin düşüncesini merak ettim, sizce bu arkadaşlarımla konuşmaya devam edeyim mi, beni hep eski halimle mi değerlendirecekler, artık kendimle ilgili bir şey anlatmayacağım onlara ama bilemedim, okuduğunuz için ve görüşleriniz için şimdiden teşekkür ederim.
Beni yıllardır tanıyan bir kız arkadaşım var bana hep destek olan o oldu aslında onu silmem hayatımdan ama diğerleriyle de zaten bir yakınlığım yok onlarla konuşmayı düşünmüyorumBana kalırsa hayatınızda çok önemli bi konumda olan varsa onunla iletişimi sürdürün ama yoksa yavaş yavaş iletişimi azaltın.
Haklısınız bende değişeceklerine inanmıyorum, kendim duydum bide arkamdan konuşulduğunu, başkaları dese belki inanmazdım, şimdi neden konuşmak istiyorlar bende bilmiyorum ama konuşmak içimden gelmiyor onlarlaArkandan seni kötüleyen, dedikodunu yapan insanlardan uzak dur. Gercek yüzelerini sana göstermisler. Tecrübelerime dayanarak söylüyorum ki insanlar asla degismez. Simdik senin hatrini sormalarinda iyi niyet sezinlemedim ben.
Haklısınızo zaman onları hayatınızdan cıkarma vakti zaten coktan gelmiş
Bir kız arkadaşım sadece tam destek oldu diyebilirim, diğerleri yüzüme karşı destek olmuş gibi gözüküyordu ama arkamdan konuştuklarını öğrendimSana iyi gelmeyen insanlarla görüsme. Kimseye degistigini ve artik baska biri oldugunu kanitlamak zorunda degilsin. Onlar sana layik olsaydi zamaninda yaninda olurdu. Bende benzer seyler yasadim. Sadece seni mutlu edenleri mutlu etmeye calis
Bir kız arkadaşım sadece tam destek oldu diyebilirim, diğerleri yüzüme karşı destek olmuş gibi gözüküyordu ama arkamdan konuştuklarını öğrendim
HaklısınızDemek ki o kizdan haric digerleri cöpe bay bay. :)