- 26 Şubat 2019
- 39
- 56
- 3
- 30
- Konu Sahibi cerencerengil31
-
- #1
Boşanmış kadınlar olarak hep güçlü durmak zorundayız çünkü. Hem ailemiz için hem de kendimiz için. Ayrıca bize acımamaları için. Dertlerimizi içimize atmalıyız. Ben de boşanma sürecindeyim. Maalesef ben de umutsuzum geleceğimle ilgili. Erkeklerin boşanmasıyla aynı durumda olamıyoruz çünkü kadınların kaybı daha fazla toplum gözünde.
Bosandim. Cocugum da var. 46 yasindayim ama senin kadar umutsuz degilim hayattan. Huzurluyum, mutluyum ve en onemlisi ozgurum. Yeni bir duzenim var. Yeni bir hayatim. Onlarsiz da yasaniyor ve onlar olmadan da mutlu olunuyor...
Bosanmis kadin ve bosanmis erkegin terazisini tutmadim hic. Kaybettiklerime de odaklanmadim. Kazanacaklarima bakmaliyim dedim hep. Kaybettiklerim tecrube, yine kazandim aslinda. Simdi onume bakmaliyim, kendimi yeniden bulmaliyim dedim.
Gecmis olsun.
Toplumun size ne hissettirecegi sizin elinizde. Bu hep boyledir. Siz mesela kendinizi ezik gorurseniz toplum da ezer sizi oyle degil mi?Sanırım sizin boşanmanız üzerinden biraz zaman geçti ve toparladınız. İnanın eşimi kaybettim diye hiç üzülmedim çünkü kaybedilen kişi bendim. Bu kararı ilk aldığımda çok pozitiftim hala güçlüyüm kararımda en ufak bir sendeleme olmadı çok şükür. Ben ve ailem de boşanmış boşanmamış sınıflandırması asla yapacak insanlar değiliz. Ama toplum mutlaka bu farkı bize hissettirecek şeyler yapıyor biraz da beni bu korkutuyor sanırım.
Birebir ayni durumdayiz suan. Cok buyuk bi tartisma yasadik, siddet gordum. 8yillik evliligim bu yaz bitecek. Henuz dava acmadik ama yaza acariz diye konustuk. İki yabanci gibiyiz evde. Ben gelince o evden cikiyor gece gelip baska odaya gecip kapisini kapatip uyuyor.Merhaba Bayanlar , daha önceki konularımda boşanma sürecinde olduğumu söylemiştim. Yaşadıklarımdan dolayı boşanma kararım kesin bir geri dönüşü yok ama ara ara umutsuzluğa kapılmıyor değilim. Çalışan biriyim ailem her konuda arkamda ama bazen yaşadıklarımı kabullenemiyorum. Etrafımda o kadar içten pazarlıklı insanların mutlu olduğunu gördükçe yaşadıklarıma dönüp tekrar üzülüyorum. Genellikle çok güçlü durdum bu süreçte ağladığım sayılıdır. Ama güçlü durmaya çalışmaktan baktım ki kimseye hiçbir şeyimi anlatmaz olmuşum. Böyle etrafıma bi duvar örmüş içimdekileri kimse görmesin diye hiçbirşey olmamış gibi yaşamaya çalışıyorum. Sonuçta uzun yıllar sevdiğim güvendiğim aşık olduğum insan ile yollarımı tamamen ayırıyorum. Kırgınlıklarım hayal kırıklığım çok fazla. Akşamları yalnız kaldığımda bundan sonraki hayatım için çok endişeleniyorum. Evliliğimde yaşadığım güvensizlik yüzünden etrafımdaki tüm insanlara katı ve şüpheci yaklaşır oldum. Psikolojik destek de alacağım bu yüzden. Ama zor bi durum sevgimin kalmadığını biliyorum sadece ara ara düştüğüm bu umutsuzluk beni yıpratıyor. Aynı süreçlerden geçmiş şuan mutlu huzurlu bir şekilde yaşayanlar varsa sizlerin hikayesini merak ediyorum
Şu anda henüz boşanma gerçekleşmediği için bu duyguları yaşıyorsunuz...Merhaba Bayanlar , daha önceki konularımda boşanma sürecinde olduğumu söylemiştim. Yaşadıklarımdan dolayı boşanma kararım kesin bir geri dönüşü yok ama ara ara umutsuzluğa kapılmıyor değilim. Çalışan biriyim ailem her konuda arkamda ama bazen yaşadıklarımı kabullenemiyorum. Etrafımda o kadar içten pazarlıklı insanların mutlu olduğunu gördükçe yaşadıklarıma dönüp tekrar üzülüyorum. Genellikle çok güçlü durdum bu süreçte ağladığım sayılıdır. Ama güçlü durmaya çalışmaktan baktım ki kimseye hiçbir şeyimi anlatmaz olmuşum. Böyle etrafıma bi duvar örmüş içimdekileri kimse görmesin diye hiçbirşey olmamış gibi yaşamaya çalışıyorum. Sonuçta uzun yıllar sevdiğim güvendiğim aşık olduğum insan ile yollarımı tamamen ayırıyorum. Kırgınlıklarım hayal kırıklığım çok fazla. Akşamları yalnız kaldığımda bundan sonraki hayatım için çok endişeleniyorum. Evliliğimde yaşadığım güvensizlik yüzünden etrafımdaki tüm insanlara katı ve şüpheci yaklaşır oldum. Psikolojik destek de alacağım bu yüzden. Ama zor bi durum sevgimin kalmadığını biliyorum sadece ara ara düştüğüm bu umutsuzluk beni yıpratıyor. Aynı süreçlerden geçmiş şuan mutlu huzurlu bir şekilde yaşayanlar varsa sizlerin hikayesini merak ediyorum
Keşke her şey çok daha güzel olacak diyebilseydim. Ama öyle olmuyor. He benim evliliğim sürer miydi sürmezdi. Bunu da biliyorum. Şükrediyorum sağlıklıyım. Ailem zaten çok iyidir asla dul gözüyle bakmıyorlar. Ama toplum karşımızda bir duvar gibi yıkamıyoruz. Ve bu saatten sonra ikinci evlilik daha da zor bizler için.O kadar katılıyorum ki size. İnsanların sürekli “Ayyy canııımm” la başlayan yalandan acıma cümleleri gına getirdi artık. Bir de sizi güçlü görüp güçlü olmanızdan gocunup umutsuzluğa çekenler var.
Toplumun size ne hissettirecegi sizin elinizde. Bu hep boyledir. Siz mesela kendinizi ezik gorurseniz toplum da ezer sizi oyle degil mi?
Ben kendimi bekar goruyorum, bekarim da. Dul degilim ama. Hersey size bagli. Sevgiyle kalin.
Bakın bu yorum çok doğru.Toplumun size ne hissettirecegi sizin elinizde. Bu hep boyledir. Siz mesela kendinizi ezik gorurseniz toplum da ezer sizi oyle degil mi?
Ben kendimi bekar goruyorum, bekarim da. Dul degilim ama. Hersey size bagli. Sevgiyle kalin.
Ben de bosanma asamasindayim. 8yillik evliligim bitmek uzere. şöyle bi donup baktigimda gecirdigimiz guzel vakitler, mutlu oldugumuz zamanlar gozumun onune geliyor. Boğazımi sıkıyolar gibi oluyor. Aliskanliklarin bozulmasi, belirsizlik, yillardir aşık oldugum adamin artik bir yabnci olacak olmasi, yuvamin dagilacak olmasi... dusundukce kahroluyorum.Bakın bu yorum çok doğru.
Aslında kimse kimseye boşandığı için acımıyor, farklı gözle bakmıyor... İnsan kendine acırsa, başkasının her davranışını da acıma olarak algılıyor...
Niye boşandı diye başka birine vah zavallı diye bakayım ki... hayat bu herkes farklı şeyler deneyimliyor, başka bir kadında sevdiği eşini kaybedebiliyor...ben hiç evlenmedim mesala. Eee o zaman, birileri de bana acıyor mu ki?..sonuçta boşanan bir insan hayatının bir döneminde evliliği deneyimlemiş en azından.
Canım Allah hayırlara çıkarsın. Seviyorsanız, seviliyorsanız inşallah yuvanız yıkılmaz. Ama hiç bişey hayatın sonu değil, hiç birşey sizden değerli değil. 3 günlük dünya...inanın mutluluğun formülü tek şeyde saklı değil.Ben de bosanma asamasindayim. 8yillik evliligim bitmek uzere. şöyle bi donup baktigimda gecirdigimiz guzel vakitler, mutlu oldugumuz zamanlar gozumun onune geliyor. Boğazımi sıkıyolar gibi oluyor. Aliskanliklarin bozulmasi, belirsizlik, yillardir aşık oldugum adamin artik bir yabnci olacak olmasi, yuvamin dagilacak olmasi... dusundukce kahroluyorum.
Merhaba Bayanlar , daha önceki konularımda boşanma sürecinde olduğumu söylemiştim. Yaşadıklarımdan dolayı boşanma kararım kesin bir geri dönüşü yok ama ara ara umutsuzluğa kapılmıyor değilim. Çalışan biriyim ailem her konuda arkamda ama bazen yaşadıklarımı kabullenemiyorum. Etrafımda o kadar içten pazarlıklı insanların mutlu olduğunu gördükçe yaşadıklarıma dönüp tekrar üzülüyorum. Genellikle çok güçlü durdum bu süreçte ağladığım sayılıdır. Ama güçlü durmaya çalışmaktan baktım ki kimseye hiçbir şeyimi anlatmaz olmuşum. Böyle etrafıma bi duvar örmüş içimdekileri kimse görmesin diye hiçbirşey olmamış gibi yaşamaya çalışıyorum. Sonuçta uzun yıllar sevdiğim güvendiğim aşık olduğum insan ile yollarımı tamamen ayırıyorum. Kırgınlıklarım hayal kırıklığım çok fazla. Akşamları yalnız kaldığımda bundan sonraki hayatım için çok endişeleniyorum. Evliliğimde yaşadığım güvensizlik yüzünden etrafımdaki tüm insanlara katı ve şüpheci yaklaşır oldum. Psikolojik destek de alacağım bu yüzden. Ama zor bi durum sevgimin kalmadığını biliyorum sadece ara ara düştüğüm bu umutsuzluk beni yıpratıyor. Aynı süreçlerden geçmiş şuan mutlu huzurlu bir şekilde yaşayanlar varsa sizlerin hikayesini merak ediyorum
Birebir ayni durumdayiz suan. Cok buyuk bi tartisma yasadik, siddet gordum. 8yillik evliligim bu yaz bitecek. Henuz dava acmadik ama yaza acariz diye konustuk. İki yabanci gibiyiz evde. Ben gelince o evden cikiyor gece gelip baska odaya gecip kapisini kapatip uyuyor.
Cocugum da var 6yasinda. Olanlara inanamiyorum, konduramiyorum. Aglayamiyorum. Ne yapacagima karar veremiyorum. Bu süreç nasil atlatilir ben de bilmiyorum. Hayatim cok zor olacak gibi bi his var icimde. Soyledigi yaptigi seyleri dusundukce sindiremiyorum. Boyle mi olacaktik diyorum ya.. canim cok yaniyor.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?