Gelgitli Hallerim (Boşanma)

cerencerengil31

Yeni Üye
Kayıtlı Üye
26 Şubat 2019
39
56
3
30
Merhaba Bayanlar , daha önceki konularımda boşanma sürecinde olduğumu söylemiştim. Yaşadıklarımdan dolayı boşanma kararım kesin bir geri dönüşü yok ama ara ara umutsuzluğa kapılmıyor değilim. Çalışan biriyim ailem her konuda arkamda ama bazen yaşadıklarımı kabullenemiyorum. Etrafımda o kadar içten pazarlıklı insanların mutlu olduğunu gördükçe yaşadıklarıma dönüp tekrar üzülüyorum. Genellikle çok güçlü durdum bu süreçte ağladığım sayılıdır. Ama güçlü durmaya çalışmaktan baktım ki kimseye hiçbir şeyimi anlatmaz olmuşum. Böyle etrafıma bi duvar örmüş içimdekileri kimse görmesin diye hiçbirşey olmamış gibi yaşamaya çalışıyorum. Sonuçta uzun yıllar sevdiğim güvendiğim aşık olduğum insan ile yollarımı tamamen ayırıyorum. Kırgınlıklarım hayal kırıklığım çok fazla. Akşamları yalnız kaldığımda bundan sonraki hayatım için çok endişeleniyorum. Evliliğimde yaşadığım güvensizlik yüzünden etrafımdaki tüm insanlara katı ve şüpheci yaklaşır oldum. Psikolojik destek de alacağım bu yüzden. Ama zor bi durum sevgimin kalmadığını biliyorum sadece ara ara düştüğüm bu umutsuzluk beni yıpratıyor. Aynı süreçlerden geçmiş şuan mutlu huzurlu bir şekilde yaşayanlar varsa sizlerin hikayesini merak ediyorum
 
Ben geçmedim. Geçen çok kişiyi tanıyorum. Hayat sınavları bitmez bitmeyecek. Şuanki sınavın geri kendini bulmak. Kendini hayatını sevmekle başlayınca herşey güzelleşecek. Hiçbirşey düşünüldüğü kadar zor değil. Adım adım güzelliğe ilerlemek önemli. Boşver içi fesatları. Herkesin yaptığı kendi ayağına dolanır zaten. Sen kendine bak. Bazen o duvarlar iyidir gereklidir kendin için. Şimdi biraz biraz rahatlamaya geleceğin umudunu hissedip yaşamaya bak.
 
Boşanmış kadınlar olarak hep güçlü durmak zorundayız çünkü. Hem ailemiz için hem de kendimiz için. Ayrıca bize acımamaları için. Dertlerimizi içimize atmalıyız. Ben de boşanma sürecindeyim. Maalesef ben de umutsuzum geleceğimle ilgili. Erkeklerin boşanmasıyla aynı durumda olamıyoruz çünkü kadınların kaybı daha fazla toplum gözünde.
 
Bosandim. Cocugum da var. 46 yasindayim ama senin kadar umutsuz degilim hayattan. Huzurluyum, mutluyum ve en onemlisi ozgurum. Yeni bir duzenim var. Yeni bir hayatim. Onlarsiz da yasaniyor ve onlar olmadan da mutlu olunuyor...
Bosanmis kadin ve bosanmis erkegin terazisini tutmadim hic. Kaybettiklerime de odaklanmadim. Kazanacaklarima bakmaliyim dedim hep. Kaybettiklerim tecrube, yine kazandim aslinda. Simdi onume bakmaliyim, kendimi yeniden bulmaliyim dedim.
Gecmis olsun.
 

O kadar katılıyorum ki size. İnsanların sürekli “Ayyy canııımm” la başlayan yalandan acıma cümleleri gına getirdi artık. Bir de sizi güçlü görüp güçlü olmanızdan gocunup umutsuzluğa çekenler var.
 

Sanırım sizin boşanmanız üzerinden biraz zaman geçti ve toparladınız. İnanın eşimi kaybettim diye hiç üzülmedim çünkü kaybedilen kişi bendim. Bu kararı ilk aldığımda çok pozitiftim hala güçlüyüm kararımda en ufak bir sendeleme olmadı çok şükür. Ben ve ailem de boşanmış boşanmamış sınıflandırması asla yapacak insanlar değiliz. Ama toplum mutlaka bu farkı bize hissettirecek şeyler yapıyor biraz da beni bu korkutuyor sanırım.
 
Şemsi Tebrizi'nin 40 kuralından birini paylaşayım size:
Başına ne gelirse gelsin karamsarlığa kapılma. Bütün kapılar kapansa bile, O sana kimsenin bilmediği gizli bir patika açar. Sen şu anda göremesen de, dar geçitler ardında nice cennet bahçeleri var. Şükret! İstediğini elde edince şükretmek kolaydır. Dileğin gerçekleşmediğinde de şükret.
Ardına da Mevla'nın her bu konuda aynı olana söylediğim meşhur sözü:
Kimi benden çok seversen onu senden alırım... Ve ekler , O'nsuz yaşayamam deme, seni O'nsuz da yaşatırım... Ve mevsimler geçer, gölge veren ağaçların dalları kurur, sabır taşar, canından saydığın Yar bile bir gün el olur.. Aklın şaşar, dostun düşmana dönüşür, düşman kalkar dost olur, öyle garip bir dünya işte.. Olmaz dediğin ne varsa hepsi olur.. Düşmem dersin düşersin, şaşmam dersin şaşarsın.. En garibi de budur ya, öldüm der durur, yine de yaşarsın.

Hayat bir garip döngü bir şekilde bu döngüye uyum sağlanıyor..
 
Toplumun size ne hissettirecegi sizin elinizde. Bu hep boyledir. Siz mesela kendinizi ezik gorurseniz toplum da ezer sizi oyle degil mi?
Ben kendimi bekar goruyorum, bekarim da. Dul degilim ama. Hersey size bagli. Sevgiyle kalin.
 
Birebir ayni durumdayiz suan. Cok buyuk bi tartisma yasadik, siddet gordum. 8yillik evliligim bu yaz bitecek. Henuz dava acmadik ama yaza acariz diye konustuk. İki yabanci gibiyiz evde. Ben gelince o evden cikiyor gece gelip baska odaya gecip kapisini kapatip uyuyor.
Cocugum da var 6yasinda. Olanlara inanamiyorum, konduramiyorum. Aglayamiyorum. Ne yapacagima karar veremiyorum. Bu süreç nasil atlatilir ben de bilmiyorum. Hayatim cok zor olacak gibi bi his var icimde. Soyledigi yaptigi seyleri dusundukce sindiremiyorum. Boyle mi olacaktik diyorum ya.. canim cok yaniyor.
 
Şu anda
Şu anda henüz boşanma gerçekleşmediği için bu duyguları yaşıyorsunuz...

Boşanmadiktan sonra derin bir nefes alacağınızı, kurtuldum bunlardan diyerek sevineceginizi düşünüyorum
 
Keşke her şey çok daha güzel olacak diyebilseydim. Ama öyle olmuyor. He benim evliliğim sürer miydi sürmezdi. Bunu da biliyorum. Şükrediyorum sağlıklıyım. Ailem zaten çok iyidir asla dul gözüyle bakmıyorlar. Ama toplum karşımızda bir duvar gibi yıkamıyoruz. Ve bu saatten sonra ikinci evlilik daha da zor bizler için.
 
Toplumun size ne hissettirecegi sizin elinizde. Bu hep boyledir. Siz mesela kendinizi ezik gorurseniz toplum da ezer sizi oyle degil mi?
Ben kendimi bekar goruyorum, bekarim da. Dul degilim ama. Hersey size bagli. Sevgiyle kalin.
Toplumun size ne hissettirecegi sizin elinizde. Bu hep boyledir. Siz mesela kendinizi ezik gorurseniz toplum da ezer sizi oyle degil mi?
Ben kendimi bekar goruyorum, bekarim da. Dul degilim ama. Hersey size bagli. Sevgiyle kalin.
Bakın bu yorum çok doğru.

Aslında kimse kimseye boşandığı için acımıyor, farklı gözle bakmıyor... İnsan kendine acırsa, başkasının her davranışını da acıma olarak algılıyor...

Niye boşandı diye başka birine vah zavallı diye bakayım ki... hayat bu herkes farklı şeyler deneyimliyor, başka bir kadında sevdiği eşini kaybedebiliyor...ben hiç evlenmedim mesala. Eee o zaman, birileri de bana acıyor mu ki?..sonuçta boşanan bir insan hayatının bir döneminde evliliği deneyimlemiş en azından.
 
Ben de bosanma asamasindayim. 8yillik evliligim bitmek uzere. şöyle bi donup baktigimda gecirdigimiz guzel vakitler, mutlu oldugumuz zamanlar gozumun onune geliyor. Boğazımi sıkıyolar gibi oluyor. Aliskanliklarin bozulmasi, belirsizlik, yillardir aşık oldugum adamin artik bir yabnci olacak olmasi, yuvamin dagilacak olmasi... dusundukce kahroluyorum.
 
Canım Allah hayırlara çıkarsın. Seviyorsanız, seviliyorsanız inşallah yuvanız yıkılmaz. Ama hiç bişey hayatın sonu değil, hiç birşey sizden değerli değil. 3 günlük dünya...inanın mutluluğun formülü tek şeyde saklı değil.
Yeterki varlığınızın kıymetini bilin.
 

Bende aynı durumdayım seni çok iyi anlıyorum. Sen mi istedin boşanmayı eşin mi?
 

Allah sabır versin. Şiddet olunca maddi tazminat isteyebiliyorsunuz, umutsuzluğu kapılmayın. Ayrıca nafaka da vermek zorunda. Aileniz nerede?
 
3 ay oldu 10 yıllık evliliğimi bitireli kızım ve oğlumla yuvamı düzenimi kurdum rabbim yeniden başlayanların yardımcısıdır üzülmeyin korkmayın Allah size bir yol çizmiştir kolay değil çok zor zamanlar geçirdim ama çok şükür herşey geçiyo kendini güçlü hissetmelisiniz onsuz da yaşayabilirsiniz.Arada özlüyosun kucağına alıp sarmalamak istiyosun arada bi kaşık suda boğmak istiyosun ama kendi kendine sonra geçiyo hepsi bazen ağlıyosunn bağıra çağıra bazen kahkahalar atıyosun bazen boşluğa düşüyosun bazende sanki hiç hayatında olmamış gibi yaşıyosun hayatını ama geçiyo hiç bir acı kalmadığı gibi onun acısı da geçiyo benim tam anlamıyla geçmedi ama çok hafifledi
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…