az önce gelinlik sayfasına girdim..içim acıdı,bian kendimi hayal ettim
bigün o gelinliği giyicem ama içim acıya acıya giyicembu durum beni çok üzüo
az önce gelinlik sayfasına girdim..içim acıdı,bian kendimi hayal ettim
bigün o gelinliği giyicem ama içim acıya acıya giyicembu durum beni çok üzüo
az önce gelinlik sayfasına girdim..içim acıdı,bian kendimi hayal ettim
bigün o gelinliği giyicem ama içim acıya acıya giyicembu durum beni çok üzüo
ama içim acıyo canım yanıyotmm yinede herşeye şükrediorum belki hayrı vardır die ama yine üzülüorum..içim isyan ediyo.parçalandım resmen.
devamlı bu sitedeyim,, her konuya tek te bazen hep bakıorum,, herkesin hikayesini okuyorum, herkesin önerilerine tavsiyelerine takılıp kalıorum.belki benim içinde bi umut olur die..
ama inanın yine napacağımı bilemiorum..
hani düzeleceğini bilsem bi bilsem sabrederim.mevlanın sabrı derim,imtihandayım derim rabbim beni belkide bunla sınıyo derim.ama hayattaki o ışığı göremiorumki
napcam ben
o gelinliği giydikten 2 ay sonra bide mahkeme kapısında olmak var
kim yuvası yıkılsın die evlenirki.kim ağlamak için evlenirki.kim umudunu hayalini geride bırakmak ve yas tutmak için evlenirki
emin ol ki benide çok üzüyo...
Ben de bakıyorum bazen evet gerçekten acı... :2:
hayalini kurdugun biçimde giymemek gerçekten çok acı
ben zannederdim ki benim başıma geleni daha önce kimse yaşamamış kimse yaşamaz sanırdım..
senin hikayeni okuyunca benimki ile benzer..bizde düğünden bir hafta önce nikahı yaptık düğüne iki gün kala iş bozuldu..evimdeki gelinlik asıldığı duvardan indi, gelin evine giden çeyizlerim geri geldi, yapılan edilen ne varsa hiç bir şey kalmadı.. yüzünü gözünü okşarken sevgimden gözümden yaş akıttığım adamla ayrılığa yürüyoruz el ele..
gelinlikçilerin önünden geçerken kafamı kaldırıp bakamazdım, eve gelen çeyizlerimin üzerini örttüler beyaz bir örtüyle cenaze dedim onlara hep özene bezene hayalle aldığım eşyalardan nefret eder oldum..
bir sene arkadaşımın akrabamın düğününe gitmedim.. işten gelirdim selam sabah etmeden odaya girer sabaha kadar otururdum...üç ay boyunca sabah 5-6-7ye kadar uyumadan öyle işe gittim.insanların ettiği lafları sanki kendim üzerine çekiyomuşum gibi gelirdi sebepsiz alınganlıklarım isyanlarım kendime kavgalarım oldu..
şükür Allahıma binlerce kez şükür kaldıramayacağın yükü yüklemezmiş ya iyiyim şimdi..alınganlıklarım bitti hayata daha pozitif bakıyorum..geçen hafta sonu o beyaz örtüleri kaldırdım baktım eşyalarıma kullanamam diyordum hala korkum var ama hepinizi mutlulukla kullanacağım dedim kendi kendime :) ben mutluluğu hakettiğime inandırdım kendimi..iyi bir insan olduğuma bu yaşadıklarımın Allahın beni sevmediği anlamına gelmediğine isyan etmemin anlamı olmadığına bilakis Rabbim beni çok seviyorsun ne verirsen ver bende kulun olarak sana olan sevgimden inancımdan teslimiyetimden vazgeçmeyeceğim dedim..
şimdi aradan bir buçuk sene olacak nerdeyse geçti..hala boşanamadık..hala o bana soruyor ne yapacaksın diye ben ona soruyorum sen ne yapacaksın diye.. 30 kasımda mahkemem var.. 3. gidişimiz olacak, birincide anlaşmalı olduğumuz için hakim bir yılı bekleyeceksiniz dedi.Temmuza gün verdi ikinci duruşma geldi adliye tatildeymiş geri döndük..üçüncüde bir mazeret yok hakim boşayacak sanırım..
canım ben zor zamanlarımı hep Allaha sığınarak geçirdim geçti mi dersen geçmedi hafıza kaybı yaşamadığım sürecede geçmez..unuttum desen bile aklına geldikçe ben ne yaşadım der yine hatırlarsın..ilk zamanlar kadar gözünden yaş akıtan acısına sonra tebessüm ederek hatırlarsın..
ama ne olur yıpratma kendini..unutma sende sağlığın olmazsa hiç bir şeyin anlamı yok..düşünsene akıl sağlığın yerinde olmasaydı şuan ne çektiğin acısını hatırlardın ne de bir zamanlar ona olan deli gibi sevgini yaşayabilirdin.. şükret kuzum verdiğine de vereceğine de şükret..
kızlar tecrübelerinize dayanarak bana da cvp verin...peki ya karşınızda 32 yaşında bir adam varsa ve güzel giden bri ilişkide siz artık bşylerin adı konulsun diye beklerken adamdan icraat olmadıysa ve siz bunun sebebini dayanamayıp sorgulayıp üzerine gittiğinizde evlilik fikrinin hayatına sizinle girdiğini ve bu fikre alışma sürecinde olduğunu söylese ne yapardınız...o ilişkiden bir halt olmaz değil mi... o adamdan da size..
Canım, umarım geçecek her şey güzel olacak.. bugün göz yaşı döktüklerimizi gülümsemelerle hatırlayacağız. Ben hayatımın acılarla ah çekişlerle geçmesini istemiyorum. Biliyorum çok zor, çok can yakıcı ama sabırdan başka sana verebileceğim bir şeyim yok..
SEN KALBİN DARALDIĞINDA, BÜTÜN KAPILAR KAPANDIĞINDA VE YİNE NE YAPMAN GEREKTİĞİNİ BİLMEDİĞİNDE..
DÜŞÜN VE HATIRLA YARADANINI!
"ALLAH KULLARINA KAFİ DEĞİL Mİ?"
ayy canım bence hata yapmışsın ..zati evliliği düşünen adam senden önce harekete geçerdi,,
biyerde okumuştum böle durumlarda hatta sen evlilikten uzak duruyomuş gibi yansıtsan o erkek daha çok evliliğe meyillenirmiş..
bence bunu dene.çünki bir arkadaşımda evlilikten uzak duruomuş gibi sanki daha erkenmiş gibi yansıttı erkek arkadaşına valla hiiç evlenmez dediğimiz adam haftası geçmeden evlilikle karşısına dikildi.adamdaki rahatlık kalktı bölelikle..
sende bi dene canımcım..
sen tabi ki daha iyi tanıdığın için ne yapman gerektiği konusunda bir karara vardığında olumlu ya da olumsuz fikir beyan edebiliriz ama uzak durmaktansa problemi halledip önünüze bakmayı önerebilirim.
Ben özeleştiri yapayım kendime bizde hallolur herşey olacağına varır diye bekledik ben kendimde tozu kiri sanki halının altına süpürüyormuşum gibi hissediyorum hani onları toplayıp çöpe atmak yerine beynimin bir kenarına atıyorum birikiyor gibi hissediyorum.. bu beni çok rahatsız ediyor.. uzak durmak yerine günde telefonunu bir kez açmak yerine ara sen konuş ne yapıyoruz ne istiyoruz nereye gidiyor bu ilişki diye..
kavga et demiyorum gayet sakin konuş soruya soruyla cevap verme ya da onun senin sorduklarına soruyla cevap vermesine izin verme bu sağlıklı bir iletişim değil.. kazanmak yerine kaybediştir bu..
İnşallah Rabbim yüzünüzü yine güldürür ömür boyu hayırlısı ise nasip eder güzellikleri beraber yaşarsınız..
evt hata yaptım biliyorum.nefret ediyorum erkeklerden.bu kriz yaşandıktan sonra ailesiyle tanıştırmak için ısrarda bulundu ben de kabul etmedim.benim zorumla yapıyormuş gibi resmen.neyapacağım onusunda kararsızım.onun yaşına ragmen bu ödlekliğini bir türlü hazmedemiyorum.rahatını bozup sorumluluk almak zor geldı tabi.sevgim nefret oldu
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?