Evet çalışmıyorum ve çekmek zorunda olduğumun da farkındayım beni en çok yıpratan da bu zaten, dua ediyorum aklı başına gelsin diye
AA ne güzel küçük 1 tane çocuğunuz varmış onu da 3 yaşında kreşe başlatabilirsiniz.15 senelik evliyim, en büyük 14 en küçüğü de 2 yaşında. ilk zamanlar bu kadar değildi ama her zaman akrabalarına hizmet ettirmeye bayılır, her şey gittikçe kötü oluyor
Demek eşim bu yüzden eve yemekli misafir çağırmıyorÖyle adamın parasına acımayın, 1 saat de olsa hemen eve yardımcı çağırın. İftarda sunduğunuz çorbayı çorbacıdan tencereye doldurttun. Dolmayı, salatayı marketten alın. Tabaklara doldurun gitsin.
Tekrar cagirdiginda habersiz yemek yapmayın olsun bitsin çay yanında bisküvi ikram edin herkesin içinde niye yemek yok vs gibi biseyler söylerse haberim olmadığı için yapamadım rahatsizdim dersinEvet, eşimin yüzünden gençliğimin ziyan olduğunu düşünüyorum, güzel günlerimiz de geçmedi değil ama sıkıntılı günler hep ağır basıyor.Benim belimde fıtık var, ameliyat da oldum ama hâlâ kötüyüm ama eşim asla umursamıyor, agrilarimin olduğunu bildiği halde sürekli misafir çağırıyor ve en sinirlendiğim kısmı da habersiz çağırıyor.Düzgün konuştum anlamadı, kavga, kıyamet anlamadı ve anlamayacakta...iftarını yapıp hemen dışarı kaçıyor ve sahura kadar da yok.o kadar bunaldım ki artık, çok da soğudum.3 çocuk var , boşanmak kolay değil, bazı şeyleri düzeltmeye çalışıyorum ama düzelmesi için önce onun kabullenmesi lazım, asla kabul etmiyor hatalarını. Kendisini mükemmel baba mükemmel koca sanıyor, ne yapacağım, nasıl bir yol izleyeceğim bilmiyorum artık ama şunu biliyorum ki çok yoruldum ve yıprandım...
Valla allahım doyorum bzan mutlu evlilik varmı mutlu eş varmı diye soruyorum. ? Herkes bseylerden yakınıyor bende bosanmanın kolay olmadıgı dusunuyorum helede bu devirde bu ınsan cevresiyle hemen seni yarım brakıyorlar cocuk olunca onun travmasınıda dusunmek lazımEvet, eşimin yüzünden gençliğimin ziyan olduğunu düşünüyorum, güzel günlerimiz de geçmedi değil ama sıkıntılı günler hep ağır basıyor.Benim belimde fıtık var, ameliyat da oldum ama hâlâ kötüyüm ama eşim asla umursamıyor, agrilarimin olduğunu bildiği halde sürekli misafir çağırıyor ve en sinirlendiğim kısmı da habersiz çağırıyor.Düzgün konuştum anlamadı, kavga, kıyamet anlamadı ve anlamayacakta...iftarını yapıp hemen dışarı kaçıyor ve sahura kadar da yok.o kadar bunaldım ki artık, çok da soğudum.3 çocuk var , boşanmak kolay değil, bazı şeyleri düzeltmeye çalışıyorum ama düzelmesi için önce onun kabullenmesi lazım, asla kabul etmiyor hatalarını. Kendisini mükemmel baba mükemmel koca sanıyor, ne yapacağım, nasıl bir yol izleyeceğim bilmiyorum artık ama şunu biliyorum ki çok yoruldum ve yıprandım...
durumumu çok güzel anlamışsınız, evet maalesef vicdanımı, sabrımı sonuna kadar sömürüyor. Bağırıp, kıyamet kopardigim da oldu olmadı değil, ama gözü korksun diye değil gerçekten sabrımı zorladiginda oldu. Oldu da peki noldu sonra değişimi, hayır, olan çocuklarıma oluyor'anne nolur bosanmayin diye aglasiyorlar kuzular, bu beni daha çok mahvediyor, çocuklar en azından huzursuz olmasınlar diye çoğu şey e sessiz kalıyorum zira kalmasamda değişen bir şey yok.Allah yardimciniz olsun.o tipte kocalar cok fazla.bastan alismis esiniz sizde ses cikarmamissiniz.tabi yas ilerleyip olgunlastikca tahammulunuz bitmis.o yuzden erken yaslarda evlilik insani cokertiyor.evlilik sorumluluk demek iki tarafli sorumluluk.evlendim karim var tamammm..bu kadin artik kolem nedersem o.nasil olsa biyerede gidemez dedigim dedik.esinizde kaybetme korkusu yok saygi yok sevgi yok sadece evin reisi o ne derse o.
Ksra bakmayin ama 15 yildan sonra degismez cunku onu boyle alistirmissiniz.bastan susup kabullenmissiniz.simdi isyan da etseniz cok gec.
Bende 11 yillik evliyim.iki kizimiz var.haksizliga asla gelemem.koparirim kiyameti.esimle kavga ettigimiz zaman ben onun onune ne yemek koyarim ne bir bardak su nede cay koyarim.yemegi cayi yaparim kendime kurarim onunla bile yemem.yaninda yatmam bir kelime etmem.o bana bir sayiyorsa ben bes sayarim hiccc alttan almam.yerden goge hakliysam eger aynen bunlari yaparim.geri adim atmam.belki on gun bile kus kaliriz sonra gelir barisir beyefendi.
Icinize ata ata bu hale gelmissiniz yazik size o cocuklar onunda cocugu.eve ekmek getirmekle baba olunmuyor.ben kaldiramzdim sabrinuza hayranim.ama sizde boyle giderse sinir hastasi olursunuz.evi terkedin annenize gidin bir muddet burnu surtulsun bir ders vermeniz lazim.duzeni bozulsun bakalim napicak.cocuklari bir tek siz dusunuyorsunuz evliligi tek basina goturuyorsunuz ve cok yipranmissiniz.Allah esinize vicdan versin.sizde bagirip cagirin koparin kiyameti.cocuklariniz icin susmayin konusun sabretmeyin risk alin.sahura kadar esim eve gelmese ben bosardim dayanamazdim.o sizi sindirmis takmiyor terkedin evi gorsun gununu...
Geçen gün hazirlamadim, kendi bir şeyler hazırladı yedi ama bu tür tepkiler adamı asla yildirmiyor, yine bildiğini okuyorOnun emrivakilerini yerine getirmeyin. Habersiz misafir geldi mi hastayim deyip gecin yatin. Yapin bunu.
O sizi umursamiyorsa siz de onu umursamayin. Sahura kadar disaridaysa sahur hazirlamayin mesela. Gelsin kendi hazirlayip yesin
bunlar kulağa hoş geliyor da eşim asla kurslara bile musade etmiyor, her zaman önüme set çekiyor ve asla maddi olarak da destek olmazAA ne güzel küçük 1 tane çocuğunuz varmış onu da 3 yaşında kreşe başlatabilirsiniz.
Amacınız orta vadede kocan boşanmak olsun. Size hizmetçisi gibi davranıyor. Yapmanız gereken bence bir dükkan açmak olmalı şu aşamada. Bunu kocanın kaynakları ile yap. Kendi adına bir dükkan aç, zarar etse bile önemli değil. Amac is ogrenmek. Dükkan acmak için kosgeb desteklerine başvurabilirsin. Belediyenin/okulların kantin, büfe, dükkan ihaleleri oluyor. Oralara basvurabilirsin.
Küçük çocuk yanındayken çalışabilirsiniz belki emin değilim çocuğun durumuna göre değişiyor aslında.
Yani ekonomik özgürlüğünüz olunca zaten kıçına tekmeyi basarsın
Aynen öyle, anlatmak istediğim de bu. Tamam yapmıyorum, etmiyorum derim ama, sonu daha kötü olabilir. iş konusunda çok çok katı asla musade etmiyorBuradan rest çek, misafiri ağırlama, kocana çay koyma gibi öneriler yazmak kolay. Ama bunların sonu ya fiziksel ya sözlü şiddete gider, adım gibi eminim. En küçük çocuğunuz 2 yaşındaymış. Kocanıza eve katkım olsun istiyorum falan diyin, sağa sola haber salın bir iş bulun. Küçük 3 yaşına gelince anaokuluna başlatıp, çalışırsınız. Sizin tek çözümünüz bu. Kocanız hiçbir yere gidemeyeceğinizi biliyor, şimdi tepki koyarsanız sonu şiddete varır.
Güzel, hoş da eşimin bu gibi tepkilerle düzeleceğine asla inanmıyorum aşırı inat ve katıdır, çocukları bir yerlere bırakıp ben de cikiyim bana uymuyor maalesef. Cikacaksam çocuklarımla çıkıyorum ona da eşim karışmaz zaten hani bazı şeyler düzelsin diye çocuklarımı yıpratmak istemiyorum, bilmiyorum ama kendimi çok çaresiz hissediyorum bu ölene kadar böyle gider diye düşünüyorumİyiniyetle düzeltmeye çalısmak, karşi tarafın algısına bağlı olarak işe yarar. Kimi insan herşeye rağmen iyi olmanızdan mahcubiyet duyar ve düzeltmeye çalısır, cabanıza karsılik verir. Kimi tepenize binmeye devam eder. Bu tamamen kisiligi vicdan, merhamet duygularınin yoğunluğu ile alakalıdır. Eger defalarca söylemene rağmen, ha duvar ha ben diyorsa B planına gecmen lazım. Yani en az onun kadar vurdumduymaz ve duvar olmak.
Misafirmi çağırdı al cocukları çık evden yada çağırdıği kisiyi arayıp "esim sizi davet etmis ama şöyle söyle bir planımiz vardı, unutmuş, kusura bakmayın bu seferlik" deyip çıkın isin icinden. Bir kac tartısmadan sonra sormayı ögrenir.
Belin ağrıyor ev islerinde mi zorlanıyorsun, temizlik icin düzenli kadın alacaksın. Ayda bir, on besde bir yada haftada bir. Maddiyatıniz hangisine müsaitse. Giden paraya acırsa yardım etmeyi ögrenir. Etmezse de yine sizin işiniz görülür.
Market posetleri agırmi geliyor, büyük alisverisini fiyatına bakmadan eve siparis vereceksin. Pahalımi geldi kendisi gidip almayı ögrenir.
Her akşam gecelere kadar dışarıda mı? Sende cocuklarını annene yada kv bırakıp arkadaslarinla plan yapacaksın. İllaki gece saatleri olmak zorunda degil tabi ki. Sonucta cocuklar var. Anne ve kv yi sinirlendirip tepkileri kendine cevirmeyecek kadar. Esin ilk baslarda höt höt yapsada arayı bulmak isterse uzlasmaya gidecektir.
Yani o duymuyorsa sende duyma, takmıyorsa sende takma, inatlasıyorsa sende öyle. Ilk baslarda tartısma ve inatlasmalar yoracak sizi, sabırlı olun. Depremler olmadan taşlar yerine oturmazmış. Normalde benim de tarzım degildir ama konusmaktan anlamayan, adalet ve vicdan duygusu olmayan insanlar malesef ki bu şekilde yola getiriliyor.
misafir çağırması şöyle oluyor, ben zaten yemeğimi hazırlamış oluyorum kendi gelmeden 10 dakika önce şunu da çağırdım diyor veyada eve geldikten sonra diyor ya da hiç demeden alıp gelir, yani yardım istemeye veya önden tartışmaya fırsat bırakmıyorKomşularka görüşseniz, ihtiyacı olan varsa. en azından misafir gelecek gün bir yardımcı bulun:)) (yemek yapmaya toparlanmaya yardıma 50-60 tl gibi bir rakamla) emin olun sık çağırmaz o vakit. Konuya yumuşak girin, canım bnde seviyorum misafir fakat gücüm yetmiyor, yoruluyorum vs..
Onu da ince ince işleyerek halledeceksin. İşte yetmiyor, ben işe girsem bir araba alırız hatta annenlere destek oluruz de. Bir işe gir sonra dişini gösterirsin.Aynen öyle, anlatmak istediğim de bu. Tamam yapmıyorum, etmiyorum derim ama, sonu daha kötü olabilir. iş konusunda çok çok katı asla musade etmiyor
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?