Gençliğimi Yaşamadım

Merhaba arkadaşlar ben daha öncede konu açmıştım şuan çok üzgün hissettim ve yazma ihtiyacı duydum.Ben küçük yaştan itibaren çok travma yaşadım ailevi ve sağlık olarak diğer kızlar gibi hiç giyinemedim makyaj yapıp gezemedim ailem izin vermezdi . Üniversiteyi bile çok zor okudum hiç üniversite hayatı yasamadim çok canım yanıyor ne gezebildim ne giyinebildim küçüklükten beri hep ozenirdim arkadaşlarim hep makyaj yapar istedikleri gibi giyinip gezerdi ben hep izledim az önce eski arkadaşımın sayfasına baktım çok bakımlıydi lisede şimdi evlenmiş hala bakımlı ve gezip tozuyor.Ben ise 28 yaşındayım ama ne gezdim ne giyindim ne eğlendim bir anda yaşlandım.Neye yaşıyorum ki lütfen kırıcı yorum yapmayin zaten psikolojim berbat

maya24 .!.:

Merhaba arkadaşlar ben daha öncede konu açmıştım şuan çok üzgün hissettim ve yazma ihtiyacı duydum.Ben küçük yaştan itibaren çok travma yaşadım ailevi ve sağlık olarak diğer kızlar gibi hiç giyinemedim makyaj yapıp gezemedim ailem izin vermezdi . Üniversiteyi bile çok zor okudum hiç üniversite hayatı yasamadim çok canım yanıyor ne gezebildim ne giyinebildim küçüklükten beri hep ozenirdim arkadaşlarim hep makyaj yapar istedikleri gibi giyinip gezerdi ben hep izledim az önce eski arkadaşımın sayfasına baktım çok bakımlıydi lisede şimdi evlenmiş hala bakımlı ve gezip tozuyor.Ben ise 28 yaşındayım ama ne gezdim ne giyindim ne eğlendim bir anda yaşlandım.Neye yaşıyorum ki lütfen kırıcı yorum yapmayin zaten psikolojim berbat

Genişletmek için tıkla...

Üniversiteden sonra n’aptınız ?Aile evinden ayrılın Azcık göz ucuyla eski mesajlarınıza baktım fiziki ve psikolojik şiddet var mutsuzsunuz burda hep yazıyoruz başlangıç olarak yatılı bakıcılıkla başlayıp hızlı para biriktirip yeni başlangıçlar yapılabilir die. Bulunduğunuz şehirde iş imkanı yoksa başka şehirleri araştırın guvenılır profesyonel şirketler araştırıp ilk o şekilde başlayabilirsiniz yada tam suan yaz sezonu lojman sunan oteller var sezonda çalışıp biriktirip sonrası ıcın yine bi adım atabılırsınız

Siyah Palto .!.:

Üniversiteden sonra n’aptınız ?

Genişletmek için tıkla...

İş aradım her yerde ama bulamadım bulsam bile kirama yetmezdi verdikleri para

maya24 .!.:

İş aradım her yerde ama bulamadım bulsam bile kirama yetmezdi verdikleri para

Genişletmek için tıkla...

Yorumu duzenledım yeniden bidaha bakarsınız

Siyah Palto .!.:

Üniversiteden sonra n’aptınız ?Aile evinden ayrılın Azcık göz ucuyla eski mesajlarınıza baktım fiziki ve psikolojik şiddet var mutsuzsunuz burda hep yazıyoruz başlangıç olarak yatılı bakıcılıkla başlayıp hızlı para biriktirip yeni başlangıçlar yapılabilir die. Bulunduğunuz şehirde iş imkanı yoksa başka şehirleri araştırın guvenılır profesyonel şirketler araştırıp ilk o şekilde başlayabilirsiniz yada tam suan yaz sezonu lojman sunan oteller var sezonda çalışıp biriktirip sonrası ıcın yine bi adım atabılırsınız

Genişletmek için tıkla...

Çok teşekkür ederim yatılı bakicilik araştıracağım karşı çıkarlar ama yinede mantıklı

maya24 .!.:

Çok teşekkür ederim yatılı bakicilik araştıracağım karşı çıkarlar ama yinede mantıklı

Genişletmek için tıkla...

İzin almayacaksınız gidip hayatınıza bakacaksınız . Elbıseniz için karşınızda duran aile sizi başka şehre yatılı çalışmaya yollar mı ? Ailenizden uzaklaşın die bunu tavsiye ettim

Siyah Palto .!.:

İzin almayacaksınız gidip hayatınıza bakacaksınız . Elbıseniz için karşınızda duran aile sizi başka şehre yatılı çalışmaya yollar mı ? Ailenizden uzaklaşın die bunu tavsiye ettim

Genişletmek için tıkla...

Evet hayatımi mahvettiler ruj bile suremezdim hep baskı yapardilar

e hala gencsiniz
evet onlu yirmili yaslariniz kötü gecmis ama
simdiden kendiniz icin birseyler yapmaya baslasaniz 30larinizi istediginiz gibi yasayabilirsiniz.
ben de cok seyi 20lerimden sonra ogrendim, yuzmeyi mesela:) ilk cadirimi 23 yasinda aldim, yabanci dili 25ten sonra adim adim ogrendim, ilk defa yurtdisina 25te ciktim, ilk altinimi 28 yasinda aldim, lazere 31 yasimda basladim,
simdi 34 yasindayim yuzebiliyorum, cadirda kalmak evde kalmak kadar normalim oldu her firsatta kalirim, dili ogrenmeyi gec ingilizcemle koca buldum, neredeyse yasim kadar ulke gezdim, altınlarım birikti ilk yatirimimi yaptim, tuylerim bitti.
yani bir yerden basladim ve artik o noktada degilim
sizin de iki seceneginiz var
ya ah vah , elalem ne sansli, ben soyleyim boyleyim diye kurban rolu oynayacaksiniz ya da degismeye calisacaksiniz.
eger aynen boyle devam ederseniz on sene sonra da konu acarsiniz "gencligimi yasayamadim 38 yasindayim" diye. ama caba sarfeder istediginiz hayat icin adimlar atarsanız artik onlar sizin normaliniz olur.
hayatimdaki insan icin gecen ay bir kosu kulübü buldum. ilk iki gun 3 km koş-yürü tempoya katilmisti ertesi gün ayaklari tutmuyordu yorgunluktan. ama kosmaya devam etti ve katilali cok olmamasina ragmen artik 6 kmyi tıkanmada kosabiliyor. simdi hedefi var, ilkbaharda baska sehre olan bir maratona katilacak, hem tatil yapariz hem o kosar diye plan yaptik.
yani sifirdan basladi ve seneye artik ödül madalyasi alamasa da katilimci madalyasi alabilecek
siz de bugun birseye baslasaniz cok degil 2 sene sonra o sizin normaliniz olur.
ben mesela 34 yasindayim ve onun kosu kulübünün bir ayagi olarak yogaya baslayacagim bu haftalarda. daha once denemistim, becerememistim. ama tekrar deneyecegim çünkü gecen 10 senede ben de degistim. belki artik yapabilirim. eger başlarsam bir iki sene sonra yoga hayat rutinim bile olabilir, kim bilir yani hindistana yoga kampina bile katılabilirim hayat insanin karsisina neler neler cikartir.
sen de söylemeyi birak, 30 yasinda nasil bir maya istersin otur kagit kalem yaz. sonra o yaslarina hazirlik yap :)

maya24 .!.:

Merhaba arkadaşlar ben daha öncede konu açmıştım şuan çok üzgün hissettim ve yazma ihtiyacı duydum.Ben küçük yaştan itibaren çok travma yaşadım ailevi ve sağlık olarak diğer kızlar gibi hiç giyinemedim makyaj yapıp gezemedim ailem izin vermezdi . Üniversiteyi bile çok zor okudum hiç üniversite hayatı yasamadim çok canım yanıyor ne gezebildim ne giyinebildim küçüklükten beri hep ozenirdim arkadaşlarim hep makyaj yapar istedikleri gibi giyinip gezerdi ben hep izledim az önce eski arkadaşımın sayfasına baktım çok bakımlıydi lisede şimdi evlenmiş hala bakımlı ve gezip tozuyor.Ben ise 28 yaşındayım ama ne gezdim ne giyindim ne eğlendim bir anda yaşlandım.Neye yaşıyorum ki lütfen kırıcı yorum yapmayin zaten psikolojim berbat

Genişletmek için tıkla...

Bu hislerinin adı var aslında. “FOMO”
(Fear of Missing Out)
yani herkes hayatı yaşarken sen dışarıda kalmışsın gibi hissetmek. Ama gerçek şu ki, kimse sosyal medyada ağladığı geceleri, yalnız hissettiği anları paylaşmıyor. Biz sadece parlayan taraflarını görüyoruz, acılarını değil.

Birde hayat bazen geç başlar ,önemli olan bundan sonrası için ne yapacağın , yeterki yerinde sayma iş bul birikim yapınca o ortamdan ayrıl , aynı şeyi yaparak farklı sonuçlar mümkün değil maalesef

maya24 .!.:

Evet hayatımi mahvettiler ruj bile suremezdim hep baskı yapardilar

Genişletmek için tıkla...

Kendınız için siz adım atmazsanız sizin için kimse yeniden başlamaz

Geçmişe bakıp uzulursen bu gunleride kacirmis olacaksın.oncelikle ise bir iş bulmakla başka.hic bir iş bulamazsan fabrikada calis markette caliski öncelikle kenarda paran olsun.sakin evlenmek içinde evlenme.Emin ol bu ülkede pek çok genç kız gençliğini yaşayamadı.hatta universite değil lise bile okuyamadi senin elinde altın bileziğin var.bir uctan cekistirmeye başla hayatı yeni yeni kapılar açilacaktir.evde oturup hayiflanmaya devam edersen hiç bir yol kat edemezsin.

Beyondparadise .!.:

Bu hislerinin adı var aslında. “FOMO”
(Fear of Missing Out)
yani herkes hayatı yaşarken sen dışarıda kalmışsın gibi hissetmek. Ama gerçek şu ki, kimse sosyal medyada ağladığı geceleri, yalnız hissettiği anları paylaşmıyor. Biz sadece parlayan taraflarını görüyoruz, acılarını değil.

Birde hayat bazen geç başlar ,önemli olan bundan sonrası için ne yapacağın , yeterki yerinde sayma iş bul birikim yapınca o ortamdan ayrıl , aynı şeyi yaparak farklı sonuçlar mümkün değil maalesef

Genişletmek için tıkla...

Teşekkür ederim yorum için .Evet benim için de geç başladı çünkü küçük yaştan beri hep o makyajlı güzel giyimli ablalardan olmak isterdim bu yaşıma kadar olamadım

Valla para lazım bunlar için 20li yaşlarda hayatını inşaa edersin herkes gezip tozmuyor ne hayatlar var şahit olduğum nerelerden döndü neredeyse 30 yaşında işsiz evde oturup ailenin seni tatile oraya buraya yollamasını mı bekliyorsun ya da birden kızım nasıl istiyorsan öyle ol mu diyecekler ne okudun? O kızın yaşadığı zorluğu da sen bilemezsin. Önemli olan kurban gibi yaşamamak. Üniversiteyi farklı şehirde yazsaydın yurda beraber mi geleceklerdi

Ne okudunuz? Aileniz hala baskı yapıyor mu? Bulunduğunuz şehire göre aslında marka değeri olan watsons gibi yerlere başvurun çalışmaya başlayın bir yerden sonra yükselirsiniz. Bu gibi durumlarda ailelerin eline para geçen kadına karşı ılımlı olmaya başladığını hep gördüm.
Benim annem de ilkokul mezunuyken, liseyi dışarıdan bitirdi. Üniversite sınavını kazandı, okudu. Aynı zamanda da çalışıp bize baktı.

Üstelik babam da yoktu. Dedemlerle yaşıyorduk. Dedem bize çok fazla eziyetler etti. Anneme şiddet bile uyguladı. Ama annem hiç pes etmedi. Eline para geçmeye başlayınca onun bile “dul” kadın diye tabir ettiği, anneme eskisi gibi hiçbir şey diyemediğine gözümle şahit oldum. O zaman hayatta ekonomik özgürlük kazanmanın ne kadar önemli olduğunu anladım. O yüzden lütfen yaşayamadıklarınıza değil, hala hayat devam ederken yaşayabileceklerinize odaklanın. Kendi yolunuzu çizin. Başkaları ile kendinizi mukayese etmeniz size hiçbir şey kazandırmaz. Aksine çok şey götürür. Hala çok gençsiniz. Güzel ömrünüz olsun

Hic bir sey icin gec degil henuz gencsin

Karamazov .!.:

Ne okudunuz? Aileniz hala baskı yapıyor mu? Bulunduğunuz şehire göre aslında marka değeri olan watsons gibi yerlere başvurun çalışmaya başlayın bir yerden sonra yükselirsiniz. Bu gibi durumlarda ailelerin eline para geçen kadına karşı ılımlı olmaya başladığını hep gördüm.
Benim annem de ilkokul mezunuyken, liseyi dışarıdan bitirdi. Üniversite sınavını kazandı, okudu. Aynı zamanda da çalışıp bize baktı.

Üstelik babam da yoktu. Dedemlerle yaşıyorduk. Dedem bize çok fazla eziyetler etti. Anneme şiddet bile uyguladı. Ama annem hiç pes etmedi. Eline para geçmeye başlayınca onun bile “dul” kadın diye tabir ettiği, anneme eskisi gibi hiçbir şey diyemediğine gözümle şahit oldum. O zaman hayatta ekonomik özgürlük kazanmanın ne kadar önemli olduğunu anladım. O yüzden lütfen yaşayamadıklarınıza değil, hala hayat devam ederken yaşayabileceklerinize odaklanın. Kendi yolunuzu çizin. Başkaları ile kendinizi mukayese etmeniz size hiçbir şey kazandırmaz. Aksine çok şey götürür. Hala çok gençsiniz. Güzel ömrünüz olsun

Genişletmek için tıkla...

Çok teşekkür ederim yazdiklariniz çok iyi geldi

Seni çok iyi anlıyorum, kıyafet ve baskı konusunda benzer şeyler yaşamışız. Benden bir yaş küçüksün bu arada. Ben de ailem tarafında çok baskı ile büyütüldüm. Lisede sürekli kapanmaya zorlandım ve üniversiteye kapalı gittim. Orda da tesettürü sevmeye çalıştım ama içimde o gençken güzel giyinme nin, saç yaptırmanın vs içimde ukte olarak kaldı. Sonra atandım ve açıldım. Ailem çok tepki gösterdi işte neler neler oldu. Ama şimdi alıştılar ben başka şehirde yaşıyorum. Burda da istediğimi giyiyorum. Yanlarında açık fazla giy inmiyorum çünkü onlarla kavga etmek beni yoruyor. Saçımı boyatıyorum, büstiyer aldım mesela onu giyeceğim. Gerçekten insanın içinde kalınca hep özeniyorsun. O yüzden üzülme, ilk önce eline bir meslek al ve işe gir. Onlarla şuan çok tartışma ama, başka şehire işe gidersen istediğin gibi giyinirsin.

Baskıcı ailelere çok sinir oluyorum, ama biz onları değiştiremeyiz, çok gençsin işe girdiğinde kendine göre güzel kıyafet ve ev ayarlarsın.Sakın üzülme, kendi sorumluluğunu almalısın.

Sosyal medyada şuan içerik üretebilir sınav video, şiir felan. İşleri aramaya başlamalısın. Sen kendini kurtarmazsan canım seni kimse kurtarmıyor. Ben de eşimden ayrıldım, tekrar düzen kurdum. Araba sürmeyi bilmiyordum öğrendim,araba aldım.Yani biz bir şeyler yaparsak hayatımız değişir. Yoksa kimse bizim için bir şey yapmas

maya24 .!.:

Merhaba arkadaşlar ben daha öncede konu açmıştım şuan çok üzgün hissettim ve yazma ihtiyacı duydum.Ben küçük yaştan itibaren çok travma yaşadım ailevi ve sağlık olarak diğer kızlar gibi hiç giyinemedim makyaj yapıp gezemedim ailem izin vermezdi . Üniversiteyi bile çok zor okudum hiç üniversite hayatı yasamadim çok canım yanıyor ne gezebildim ne giyinebildim küçüklükten beri hep ozenirdim arkadaşlarim hep makyaj yapar istedikleri gibi giyinip gezerdi ben hep izledim az önce eski arkadaşımın sayfasına baktım çok bakımlıydi lisede şimdi evlenmiş hala bakımlı ve gezip tozuyor.Ben ise 28 yaşındayım ama ne gezdim ne giyindim ne eğlendim bir anda yaşlandım.Neye yaşıyorum ki lütfen kırıcı yorum yapmayin zaten psikolojim berbat

Genişletmek için tıkla...

Canım gençligimi yaşamadım demek için çok gençsin. Bence hemen toparlanıp kendine gel ve derhal gençliğinin tadını çıkarmaya basla