Bugünkü ikinci konum ama psikologla konuşamadığım için buraya konu açıyorum. Hiç alakasız aile içi bir olay döndü dolaştı gene bana patladı ve ben kendimi sucluyorum. Malum bayram ,bulunduğum ile uçuş olmadığı için kardeşimin oturduğu şehre gittim haberli bir şekilde o gece onlarda kalacaktım, onlarda o sıra misafirlikteymis konum atsam taksiyle gelir misin dedi tabiki dedim. Sonrasında kardeşim ve eşi bu bayramda geleceklerdi kardeşimin eşinin ailesi bize yakın bir ilcede oturuyor onlara gidip geleceklerdi. Ben tam olaylara hakim değilim ama ailemle gelin arasında sorun oldu. İki tarafta haklı olsa da bizimkiler olayı çok abarttı geline telefonda falan bagirmislar kendin gelme esini gonder falan diye. Gelinde geldi tabi ama o da çok abarttı surat bir karış odasından çıkmıyor,yemeğe gelmiyor. Annemde tutturdu kardeşime kız kardeşin (benim) yerine onların ailesini seciyorsun falan, niye kardeşin taksi tutuyorda sen onu almıyorsun
anneme diyorum ki hava yağmurlu onların yolu da tersti niye beni almaya gelsin taksiyle rahatça gittim işte. Babamda işte kardeşin burada ondan biz sana gel deyip duruyoruz. Neyse bugünde normalde kendim belediye dolmusuyla dönüş için otogara gidecektim öyle planladım istedim babamda öyle istedi başta, annem ısrarla dediki kendi değerini bil kardeşin seni bıraksın gelsin (yol gidiş dönüş 2 saati buluyor) iyi tamam dedim. Sonra gene bir şey oldu babamda kardeşime dediki kardesini otogara ben bırakacağım siz dinlenin, kardeşimde ben bırakırım gece vakti ya da bende gelirim dedi vs... Ya ben anlamıyorum 3 gün için dünyanın parasını verip zorla memlekete gelen benim, bi dunya yol çeken benim, tatilimi affedersiniz ama b... gibi geçiren yollarda sürünen benim, benim açımdan hiçbir sorun yok kim gelmiş kim gelmemiş kim neredeymis gram umurumda değil ailemede dedim ki onların ikisi aile artık önceliği eşi nasıl mutlu olacaklarsa öyle yapsınlar. Ama herkes benim üzerimden gerildi.
