• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Kayınbabamın vefatından sonra…

1 Ay çok yeni ve herkes acısını farklı yaşar . Belki eşinizin acısını azaltan ,eşinizi iyileştirecek olan budur .Bu açıdan bakın derim
 
Merhaba arkadaşlar. 1 ay önce kayınbabam vefat etti. 9 aylık evliyim. Eşimin annesiyle babası ayrıydı anne evliydi, eşim 4 kardeş ve en büyük çocuk. Bu olaydan sonra kendisini aile babası yerine koydu ve tüm kardeşlerine kol kanat germeye çalışıyor. Anne evli olduğu için pek fazla çocıklarla ilgilenmiyor, eşim ebeveynlik yapıyor resmen. Saat ve özel hayat mefhumumuz kalmadı. 7:24 kardeşler bizi arıyor , sürekli onlardayız. Evlilik hayatımız yok. Zaten yaşadığı acı cabası. Ne zaman bir şey desem tersliyor, iki lafından biri kardeşlerim.
Bu böyle olmaya devam edecek mi? Yaşayan biri varsa süreci anlatabilir mi? Aile babasına ihtiyacım yok, kocaya ihtiyacım var ve tanıdığım harika adamın geri dönmemesinden, önceliğinin daima kardeşleri olmasından korkuyorum.
1 ay olmuş daha söylenmek için erken değil mi ?
 
Bence de suistimal ve ihmal. Herkes harika empatik yaklaşmaya çalışıyor başa gelmediği için. 1 aydır eve sadece yatmaya gelen kocamın içime dert olması gayet normal. Sabretmem gerekmesi ayrı bir konu, bunu dert etmemin “bencilce” değil “insan beklentisi” dahilinde olması ayrı bir konu bence.
senin hiç baban öldü mü ?
 
Sizce biraz abartmamış mısınız? Daha bir ay olmuş babalarını kaybedeli. Annelerine neden kafayı taktınız? Kadın hiç bir zaman sorumluluk almamış dört çocuğuna karşı. Bu tür bir ailede yetişen kardeşler ekstra bağlı olur ve tek ebeveynlerini de kaybetmişler. Bir ayda bunalıma giren kardeşe elbette gidilir, teselli edilir. Ne yapmasını bekliyorsunuz? Evde kaç kişi olursa olsun aradaki bağa bakar bu durum. Zamanla kendilerini toparlar, hepsi yetişkin yaşta. Boş şeylerden huzursuzluk çıkarma peşindesiniz. Böyle zamanlarda yapılanlar asla unutulmaz, eşiniz olsun kardeşleri olsun ilerde ısıtıp ısıtıp önünüze koyarlar. Azıcık merhametliyseniz, bir yenge olarak acılarına saygı gösterir, destek olursunuz. Merak etmeyin hepsi yetişkin insanlar, kocanızı çalamazlar. Hepsi birkaç yıla evini barkını kurar. Bu devirde herkes saygı-sevgi bekliyor eş ailesiden ama ne yazık ki asla kendinin bu denklemin bir parçası olduğunu kabul etmiyor.
 
Merhaba arkadaşlar. 1 ay önce kayınbabam vefat etti. 9 aylık evliyim. Eşimin annesiyle babası ayrıydı anne evliydi, eşim 4 kardeş ve en büyük çocuk. Bu olaydan sonra kendisini aile babası yerine koydu ve tüm kardeşlerine kol kanat germeye çalışıyor. Anne evli olduğu için pek fazla çocıklarla ilgilenmiyor, eşim ebeveynlik yapıyor resmen. Saat ve özel hayat mefhumumuz kalmadı. 7:24 kardeşler bizi arıyor , sürekli onlardayız. Evlilik hayatımız yok. Zaten yaşadığı acı cabası. Ne zaman bir şey desem tersliyor, iki lafından biri kardeşlerim.
Bu böyle olmaya devam edecek mi? Yaşayan biri varsa süreci anlatabilir mi? Aile babasına ihtiyacım yok, kocaya ihtiyacım var ve tanıdığım harika adamın geri dönmemesinden, önceliğinin daima kardeşleri olmasından korkuyorum.
Eşiniz madem harika sizde harika olun. Babasını kaybedeli daha 1 ay olmuş. Acısı da taze. Anne zaten yok. Bırakın kol kanat gelsin acısını kardeşleriyle atsın. Ne zaman yas bitti de kardeş kavgasına geçtiniz yahu. 40 çıkmamış adamın.
 
Bence de suistimal ve ihmal. Herkes harika empatik yaklaşmaya çalışıyor başa gelmediği için. 1 aydır eve sadece yatmaya gelen kocamın içime dert olması gayet normal. Sabretmem gerekmesi ayrı bir konu, bunu dert etmemin “bencilce” değil “insan beklentisi” dahilinde olması ayrı bir konu bence.
Maşallah ne güzel bir kayınbabanız varmış ki çocuklarını okutmuş meslek sahibi etmiş. Üstündeki görevini bitirmiş. Harika eşi de size vermiş. Sanırım evlenmeyip çocuklarına bakmış çünkü msjınjzda evlendi yok. Bu durumda vefat edince daha 1 ay ya çok kısa bir süre eşini görmemen çok normal. Ailede illa birini kendine anne baba gibi yakın görürsün , eşiniz en büyüğü kız kardeşi abisinde belki baba kokusu alıyor rahatlıyordur. Naz olsun şımarıklık olsun. Küçük ve babası vefat etti. Eşinizde onlara da bişey olmasından korkuyor belki vicdanını böyle rahatlatıyordur. Nihayetinde evli ve düzeni olan tek kişi. Diğerleri yanlız. Sende yeni evlisin eşini istiyorsun yanında amenna ama şimdi cicimleri köşeye bırakın . Alışsınlar toparlansınlar konuşma ve tepki verme zamanı hiç değil. En büyük haksızlığı eşine yaparsın. İnan bunun acısı da geçmez. Kötü zamanda denilenler yapılanlar unutulmuyor. Gerisi sana kalmış ister kıyameti kopar sen evlisin o kadar sıkı fıkı olma . Bitti alışsınlar de. İstersen sabret süreci izle onların toparlanmasına da yardımcı ol.
 
Maşallah ne güzel bir kayınbabanız varmış ki çocuklarını okutmuş meslek sahibi etmiş. Üstündeki görevini bitirmiş. Harika eşi de size vermiş. Sanırım evlenmeyip çocuklarına bakmış çünkü msjınjzda evlendi yok. Bu durumda vefat edince daha 1 ay ya çok kısa bir süre eşini görmemen çok normal. Ailede illa birini kendine anne baba gibi yakın görürsün , eşiniz en büyüğü kız kardeşi abisinde belki baba kokusu alıyor rahatlıyordur. Naz olsun şımarıklık olsun. Küçük ve babası vefat etti. Eşinizde onlara da bişey olmasından korkuyor belki vicdanını böyle rahatlatıyordur. Nihayetinde evli ve düzeni olan tek kişi. Diğerleri yanlız. Sende yeni evlisin eşini istiyorsun yanında amenna ama şimdi cicimleri köşeye bırakın . Alışsınlar toparlansınlar konuşma ve tepki verme zamanı hiç değil. En büyük haksızlığı eşine yaparsın. İnan bunun acısı da geçmez. Kötü zamanda denilenler yapılanlar unutulmuyor. Gerisi sana kalmış ister kıyameti kopar sen evlisin o kadar sıkı fıkı olma . Bitti alışsınlar de. İstersen sabret süreci izle onların toparlanmasına da yardımcı ol.
Çok teşekkür ederim sağolun tavsiyeleriniz için. Evet kayınpederim çok değerli biriydi, evlenmedi. Karısını unutamadı. Çocuklarını bırakamadı. Allah rahmetiyle muamele etsin. Dediğiniz gibi, çoğu kişinin de dediği gibi, bir süre anlayışla devam edip sonrasına sonra bakmak gerekiyor sanırım.
 
Çok teşekkür ederim sağolun tavsiyeleriniz için. Evet kayınpederim çok değerli biriydi, evlenmedi. Karısını unutamadı. Çocuklarını bırakamadı. Allah rahmetiyle muamele etsin. Dediğiniz gibi, çoğu kişinin de dediği gibi, bir süre anlayışla devam edip sonrasına sonra bakmak gerekiyor sanırım.
Aynen öyle. Bak ne güzel andın kayınpederini. Onun şimdi sizin dualrınıza ihtiyacı var. Lütfen eşini üzme. Lütfen kardeşlerine laf söyleme. Elinden geliyorsa bir aile sofrası kur çağır evine. Zaten doktor okumuş insanlar. Patavatsız olmazlar. Size de yapışmazlar. Anlayışlılardır. Belki hem eşine dediğin laflar unutulur. Hemde onların bir arada yemek yemesi eşine huzur verir.
 
Ay allah sizin gibileri sizin gibilere nasip etse keşke. Umuyorum kendiniz gibi insanlarla denk gelirsiniz hep.
 
Merhaba arkadaşlar. 1 ay önce kayınbabam vefat etti. 9 aylık evliyim. Eşimin annesiyle babası ayrıydı anne evliydi, eşim 4 kardeş ve en büyük çocuk. Bu olaydan sonra kendisini aile babası yerine koydu ve tüm kardeşlerine kol kanat germeye çalışıyor. Anne evli olduğu için pek fazla çocıklarla ilgilenmiyor, eşim ebeveynlik yapıyor resmen. Saat ve özel hayat mefhumumuz kalmadı. 7:24 kardeşler bizi arıyor , sürekli onlardayız. Evlilik hayatımız yok. Zaten yaşadığı acı cabası. Ne zaman bir şey desem tersliyor, iki lafından biri kardeşlerim.
Bu böyle olmaya devam edecek mi? Yaşayan biri varsa süreci anlatabilir mi? Aile babasına ihtiyacım yok, kocaya ihtiyacım var ve tanıdığım harika adamın geri dönmemesinden, önceliğinin daima kardeşleri olmasından korkuyorum.
Daha çok taze zamanla azalacak henüz adamın 40 ı çıkmamış az sabredeceksiniz o da zamanla yorulacak bırakacak kabullenecek
 
Çok teşekkür ederim sağolun tavsiyeleriniz için. Evet kayınpederim çok değerli biriydi, evlenmedi. Karısını unutamadı. Çocuklarını bırakamadı. Allah rahmetiyle muamele etsin. Dediğiniz gibi, çoğu kişinin de dediği gibi, bir süre anlayışla devam edip sonrasına sonra bakmak gerekiyor sanırım.
Kendinizi boşuna doldurup durmayın. İnsanız sevdiğimizi paylaşamadığımız olur, kıskançlık insani bir duygudur. Fakat, bunu kontrol edebilmek, aklı selim düşünebilmek de elimizdedir. Kendinizi eşinizin yerine koyun, eşiniz 29 kız kardeşi 15 yaşındaymış. Babasını kaybetmiş, annesi tarafından ilgilenilmeyen ergenlik çağındaki kardeşinizi öylece kenara atabilir misiniz? Biriyle evlenince diğer aile bağlarımız, çevremiz, geçmişimiz vs. her şey silinmiyor. Hepimiz evliliğimizin yanı sıra bir evladız, kardeşiz, komşuyuz, çalışanız. Size tavsiyem yas döneminde olan eşinizi zorlamamanız yönünde olur, ne kadar bu tür fikirlerinizi söylerseniz o kadar kardeşlerinin üstüne düşer. Evlilik sadece romantizm vs. değildir, sadece bana ait olsun, kimseyi gözü görmesin değildir. Huzur veren ve destek olan bir eş çok daha değerlidir.
 
kız çocuk 15
bir büyük erkek 22
diğeri 26
eşim 29
Kız çocuğunun gece üçte arayıp ruh halim iyi denemesi çok normal. Babasını yeni kaybetmiş. Anne baba boşanmış anne kendindinyasinda. Allah korusun intihar da edebilir
Acilen onun pedagog takibine alınması gerekiyor. Ortada ciddi bir durum var. Siz de bir ay olmuş daha az bı sakin yani.
 
Evet anlayışlı olmalısınız, tepki vermek için çok erken, belki de hayatları yoluna girip babalarının yokluğuna alıştıklarında bu durum düzelir. En azından yetişkin olmuşlar adına düzenleri oturana kadar ses çıkarmamalı, 15 yaşındaki kız içinde abla sıcaklığıyla yaklaşmalısınız. Aranız iyiyse emin olun ona çok iyi gelicek belki bu ruh halinin dalgalanmaları da azalıcaktır. Yani eşiniz size sahip, ama diğer 3 kardeşin birbirlerinden başka kimseleri kalmadı. Büyük kardeş olmak biraz yeri gelince o ebeveyn rolüne bürünmek demekte oluyor aslında. Sınırı korumayı bilmek lazım sadece ki hiç birinden bu şekilde bi aklı selim davranış beklemek şu noktada mümkün olmaz gibi geldi.

ebeveyn kaybetmedim belki de yanlış düşünüyorumdur ama ben kaybetsem ya da ne bileyim başka kötü bi olay yaşasam eşimi yakınımda isterim, şöyle 5 dk sarılıp bi nefes almak isterim, sığınak olur kaçış olur bana. 8 aylık evliyken güzel giden evlilik birden yok olmuş, eşinin varlığı yok olmuş, gözü görmüyor, yani çok mu kadın gözüyle bakıyorum bilmiyorum ama sanki konu sahibi eşinin hayatından birden yok olmuş gibi. Bu da fazla değil mi?
 
Bence de suistimal ve ihmal. Herkes harika empatik yaklaşmaya çalışıyor başa gelmediği için. 1 aydır eve sadece yatmaya gelen kocamın içime dert olması gayet normal. Sabretmem gerekmesi ayrı bir konu, bunu dert etmemin “bencilce” değil “insan beklentisi” dahilinde olması ayrı bir konu bence.

Suistimal mi?
Sizden çok daha yeni evliydim annemi kaybettiğimde. Eşim böyle cins cins konuşsa şu an 4 senelik eşim değil eski eşim olurdu kendisi. Hiç tereddütsüz söylüyorum.
Bunları eşinize de söylüyorsanız akıbetınız bu haberiniz olsun. Böyle bir zamanda yapılan da söylenen de unutulmaz.

Size yardımcı olacak bir şeyler yazmak istedim, sizi de bir açıdan anladığımı söylemek istedim ama şu mesajınız çok garip.
Aileden birini kaybetmek çok zor ama diğer tarafta olup destek olan kişi olmak da kolay değildir eminim. Ama daha 1 ay olmuş ya. Neyin suistimali, neyin ihmali? Bahsettiğiniz kişi de 15 yaşında bir çocuk.
Eşiniz kaybının acısıyla böyle başetmeye çalışıyor da olabilir. İlla size sarılıp hıçkıra hıçkıra ağlaması gerekmiyor.

Evliliğin sadece film, patlamış mısır ve seksi gecelerden ibaret olmadığını çok erken görmüşsünüz. Bunun için üzgünüm ama hayat böyle bir şey.
Size çok içten şekilde verebileceğim tek tavsiye bu saçma sapan cümleleri eşinize kurmamanız. Siz ölmeyi bayılmak sanıyorsunuz galiba.
Daha 1 ay olmuş, adamın kırkı çıkmamış. Ortalarda ihmal ediliyorum diye dolaşmayın, sonu iyi olmaz. Direkt "harika empatik ve başına gelmiş kişi" olarak söylüyorum.
 
Son düzenleme:
Merhaba arkadaşlar. 1 ay önce kayınbabam vefat etti. 9 aylık evliyim. Eşimin annesiyle babası ayrıydı anne evliydi, eşim 4 kardeş ve en büyük çocuk. Bu olaydan sonra kendisini aile babası yerine koydu ve tüm kardeşlerine kol kanat germeye çalışıyor. Anne evli olduğu için pek fazla çocıklarla ilgilenmiyor, eşim ebeveynlik yapıyor resmen. Saat ve özel hayat mefhumumuz kalmadı. 7:24 kardeşler bizi arıyor , sürekli onlardayız. Evlilik hayatımız yok. Zaten yaşadığı acı cabası. Ne zaman bir şey desem tersliyor, iki lafından biri kardeşlerim.
Bu böyle olmaya devam edecek mi? Yaşayan biri varsa süreci anlatabilir mi? Aile babasına ihtiyacım yok, kocaya ihtiyacım var ve tanıdığım harika adamın geri dönmemesinden, önceliğinin daima kardeşleri olmasından korkuyorum.
1 ay olmuş daha. İlk şokla aldığı karar sanırım bu. Biraz gözlemci kalın, zamanla şekle şemale girecektir. Ya fark edip düzenleyecektir kendini ya da böyle devam edecektir. O zaman sizde ona göre hareket edersiniz.
 
Ben kıza çok üzüldüm belki de o yaşlarda kızım var diyedir içim acıdı resmen 🙁

Abisini baba yerine koyması çok normal , en büyük olan genelde bu rolü üstleniyor. Korkuyordur kolay mı baba kaybı , biraz tolerans göstermelisiniz.
 
babam gittikten sonra hayat durdu sanki. evim babamın yeni evine 60 km uzaklıkta köyde yani. 2 3 ay izin aldım köyde babamın mezarında oturdum sürekli. sonra sabah öğlen akşam sürekli gittim hep yanındaydım. işe başladıktan sonra haftada 3 kere iş çıkışı giderdim. eşim 7 de çıkar benimle gelirdi. gece bilmem kacta dönerdik. 2 sene her hafta babama gittik .4 sene oldu gideli hala gözüm dalsa kalk babana götüreyim seni der. hala 1 2 haftada mutlaka gideriz. rüyama girse bu hafta gitmedin ya özlemiştir seni kalk gidelim görelim bi evini açalım havalansın der. hiç bıkmadı hiç usanmadı hiç off demedi. sadece tüm merhameti tüm insani duyguları tüm adamlığı ile onun ikimizinde babası olduğunu söyleyerek yanımda oldu.
daha 1 ay olmuş. daha ölümle yüzleşmediler bile. ne hallere girecekler ne roller üslenecekler ne evrelerden geçecekler daha bismillah yaaa. bu kadar mı duygularınız alındı bu kadar mı eşinize sevginiz. el insaf hakikaten el insaf. aradan 5 sene geçmemiş 1 ay olmuş. Bababsızlık dünyanın başına yıkılması gibi bişey.
 
Bu durumu yaşayan siz olsaydınız ne olsun isterdiniz acaba ? Bu konuya çok sinir oldum bir yorum yazdım ikinciyi yazıyorum içim soğumuyor. 15 yaşındaki acısı olan abilerinden başka kimsesi olmayan bir çocukla sidik yarıştırıyorsunuz. Umarım eşiniz sizin karakterinize erken uyanır.
 
Öncelikle başınız sağ olsun.
Evet çok zaman geçmemiş ama bu rolü benimserse bunun geri dönüşü yok.
Yanlarında olmak ayrı bir şey, baba olmak ayrı bir şey

Ben sizin kaygınızı anlıyorum haksız da bulmuyorum ama bu noktada yapabileceğiniz bir şey olduğunu düşünmüyorum. Ne deseniz ters teper .biraz daha sabretmeniz gerekiyor😕
 
Back
X