Genel bir iç döküş/çöküş

MartiJonathon · 2 Eylül 2023

joynss .!.:
Tüm yorumlarınız nokta atışı, sağolun arkadaşlar. Hayalimde sorunlarımızın çözülmesini diliyorum ama bir taraftan ayrılıp kurtulasım var. Bu da istediğim şey değil aslında.

Erkekler çok acımasız anlam veremiyorum ben de. Bu testeron az artsın az kızsınlar çok kırıcı oluyorlar. Bilmiyorum belki cinsiyet değil de kişilik meselesidir. Kolay kolay düzelmiyorlar.

Geçen video izlemiştim. Çok iyi özetlemişti. Karşıdaki insan sen uyarmana rağmen seni kıracak şeyleri yapıyor ve ufak bir özür diliyor. Biz de affediyoruz. Çünkü hatası ayrılmayı gerektirecek kadar büyük değildir ama bizi çok kırıyordur. Bu tarz hata özür sarmalı devam ettikçe bir gün bakıyoruz artık tahamül edemez seviyeye gelmişiz. Trauma bond adıyla da araştırabilirsiniz.

Düzelmesi zor bence bu erkeklerin ama siz dayanamıyorum artık diyorsanız terapiyi kesin deneyin. En azından elimden geleni yaptım der öyle ayrılırsınız. Sizin uyarılarınıza kulak verir mi? Aynı hatayı sürdürür mü bu da önemli.

joynss · 2 Eylül 2023

Siradanbirkiz .!.:
Erkekler çok acımasız anlam veremiyorum ben de. Bu testeron az artsın az kızsınlar çok kırıcı oluyorlar. Bilmiyorum belki cinsiyet değil de kişilik meselesidir. Kolay kolay düzelmiyorlar.

Geçen video izlemiştim. Çok iyi özetlemişti. Karşıdaki insan sen uyarmana rağmen seni kıracak şeyleri yapıyor ve ufak bir özür diliyor. Biz de affediyoruz. Çünkü hatası ayrılmayı gerektirecek kadar büyük değildir ama bizi çok kırıyordur. Bu tarz hata özür sarmalı devam ettikçe bir gün bakıyoruz artık tahamül edemez seviyeye gelmişiz. Trauma bond adıyla da araştırabilirsiniz.

Düzelmesi zor bence bu erkeklerin ama siz dayanamıyorum artık diyorsanız terapiyi kesin deneyin. En azından elimden geleni yaptım der öyle ayrılırsınız. Sizin uyarılarınıza kulak verir mi? Aynı hatayı sürdürür mü bu da önemli.

Babası çok geçimsiz biri. Sanırım aile içinde gördüğünü yapıyor. Bizdeki durum da tamamen böyle. Yapıcı yaklaşıp böyle sorunlar olmasın, tatsızlık olmasın temalı konuşmalar yapıyorum. Yine tekrar ediyor. Benim nasılsa affedeceğimi cepte olduğumu biliyor işte.

mutlupapatyam · 2 Eylül 2023

öncelikle boşan diyenleri sakın dikkate alma. bu işler kolay işler değil ben sizlerde hayat yorgunluğuna bağlı tahammülsüzlük sezinledim. destek almanız iyi olur ya da siz kendinizi boşaltacak alanlar yaratın, çocuklu etkinlikler olur sosyal etkinlikler olur, belki bir süre ailenizin yanına gidersiniz gibi. ama yaşadıklarınız toparlar süreçler

MartiJonathon · 2 Eylül 2023

joynss .!.:
Babası çok geçimsiz biri. Sanırım aile içinde gördüğünü yapıyor. Bizdeki durum da tamamen böyle. Yapıcı yaklaşıp böyle sorunlar olmasın, tatsızlık olmasın temalı konuşmalar yapıyorum. Yine tekrar ediyor. Benim nasılsa affedeceğimi cepte olduğumu biliyor işte.

Bence de hemen boşanacak bir konu değil bu. Sevgili olsanız farklı söylerdim ama bir aile olmuşsunuz. Sonuna kadar çaba göstermek olmuyorsa ayrılmak gerekir diye düşünyorum. Artık size zarar veriyorsa, beraber olmak acı vermeye başladıysa ve kendinizi sevmemeye başlarsanız artık bitirin. Karşımızdakini kaybetmeyelim diye kendimizi kaybediyoruz bazen. Bunu yapmayın. Onun dışında hayatta gel gitler olabilir. Duruma bakın ikiniz de birbirinize hayatı kolaylaştırmaya çalışın. Siz kolaylaştırmaya çalışırken o zorlaştırmaya çalışıyorsa artık orada düşünmek gerekir

joynss · 2 Eylül 2023

mutlupapatyam .!.:
öncelikle boşan diyenleri sakın dikkate alma. bu işler kolay işler değil ben sizlerde hayat yorgunluğuna bağlı tahammülsüzlük sezinledim. destek almanız iyi olur ya da siz kendinizi boşaltacak alanlar yaratın, çocuklu etkinlikler olur sosyal etkinlikler olur, belki bir süre ailenizin yanına gidersiniz gibi. ama yaşadıklarınız toparlar süreçler

Kapının önüne koyasım yok mu var ama boşanmak istediğim bir şey değil. Ne var huzurla evimizde otursak kafasındayım. İkimiz de ayrı ayrı yorulup birbirimize sarıyoruz belki de. Aileden uzaktan çocuk büyütmek bana gerçekten zor geldi.

sonundaoldu · 2 Eylül 2023

Hasta mı ne inş ölürüm diye mi savunuyor kendini. Allah’ın işine karışılmaz ne diyelim?
Ben çalışan 2 çocuğuma tek bakan anneyim. İşe gidince dinleniyorum. Stresli bir işim var 40 km de yol yapıyorum. İşe gidince dinleniyorum . Çocuk bakmak çalışmaktan daha zor. Ev işleri zaten nankör. Eşin resmen seni şamaroğlanı sanmış. Bütün hıncını sinirimi senden alıyor. Yerinde olsam çocuğu kreşe verip çalışırım. Yer içer gezerim. Ev işlerine onu da dahil ederim. Gezmeye de Ya senle gelir Ya da oturur çocuk bakar. Şu hayatta anladım ki dinsizin hakkından imansız geliyor

joynss · 2 Eylül 2023

sonundaoldu .!.:
Hasta mı ne inş ölürüm diye mi savunuyor kendini. Allah’ın işine karışılmaz ne diyelim?
Ben çalışan 2 çocuğuma tek bakan anneyim. İşe gidince dinleniyorum. Stresli bir işim var 40 km de yol yapıyorum. İşe gidince dinleniyorum . Çocuk bakmak çalışmaktan daha zor. Ev işleri zaten nankör. Eşin resmen seni şamaroğlanı sanmış. Bütün hıncını sinirimi senden alıyor. Yerinde olsam çocuğu kreşe verip çalışırım. Yer içer gezerim. Ev işlerine onu da dahil ederim. Gezmeye de Ya senle gelir Ya da oturur çocuk bakar. Şu hayatta anladım ki dinsizin hakkından imansız geliyor

Valla haklısınız. Bir şirkete gidip gelmiyor olmak sınavım oldu resmen.

lagertha1 · 2 Eylül 2023

joynss .!.:
Herkese merhaba. Uzun zamandır bu konuyu açmayı düşünüp, erteliyordum. Gelir geçer diye düşünüyordum.
Kendimi tanıtayım öncelikle. 2 yaşında bir çocuk annesiyim. 4 senelik evliyim. Eşimi çok severek 4 senelik birlikteliğin ardından evlendim. İyi bir eğitim hayatından sonra bir süre kurumsal şirketlerde çalıştım ve bebek olunca ayrıldım. Yapmak istediğim başka işler vardı, bebek de bahanesi oldu. Mutlu değildim işimde. Bebek büyütmek sandığımdan çok zor geçti benim için. Yaklaşık 2 ay kadar annem yanımdaydı. Sonrasında uyumayan bir bebek ile çok zorlandım. Bu sürede çok da yalnız kaldım. Eşim kendini işe verdi. İlk zamanlar biraz destek olsa da, sonra bizi bebeğimle tamamen yalnız bıraktı. Bazen bebeğim 1 saat ağlardı odasından çıkıp bakmazdı. Bu süreçte ilişkimiz çok yıprandı sanıyorum. Sürekli beni zaten evdesin neye söyleniyorsun gibi sözlerle itham ediyordu. O kadar uykusuzdum ki bazen ne olur 10 dk bak uyuyum derdim, hayır derdi. Ona göre o işe gidip geliyordu ve çok yoruluyordu.
Bir senenin sonunda bir oyun ablası buldum. Bı destek bana iyi geldi. Kendi işimize evden fırsat buldukça destek oluyorum diyebilirim. Bu sırada eşim ciddi bir hastalık atlattı, çok şükür iyileşti.

Ancak eşimle sorunlarımız yine düzelmedi. Aslında bana göre incir çekirdeğini doldurmayan problemler. Hiç yoktan kavga çıkartıyor diyebilirim. En son bugün olan olayı anlatayım. Eylülde tatile gideriz demişti, ben de gidecek miyiz diye sordum ve sofrada bağırdı çağırdı. Kendini bir yerlere vurdu. Çalışan oymuş, geç gelen oymuş, ben tatil soruyormuşum. Eşimin stresli bir işi var ve trafikte işe gidip geliyor. Anlıyorum. O şekilde çalışırken ne kadar zor olduğunu bildiğimi söylüyorum. Ancak bu durum böyle bir muamele görmeme sebep olamaz bence. Sinirlenince çok kırıcı oluyor. Eve gelen yardımcıyı yüzüme vuruyor, evde oturuyorsun diyor. Benden beklenen nedir anlayamıyorum. Ben evde yan gelip yatmıyorum. Günlük ev işleri, yemek, kalan zamanlarda çalışmak istiyorum üretmek istiyorum. Maddi külfetim de yok, eve önemli bir miktarda gelir de getiriyorum. Sonra çocuğumla ilgileniyorum. Gezmeye gidiyoruz. Eşim çok nadirdir bir haftasonu alsın bizi gezdirsin. Çocuk evde zapt edilmiyor haftasonu yine ben çıkarıp gezdiriyorum. Merkezi bi yerdeyiz yürüyerek gidebiliriz her yere, trafiksiz. Ama o koltukta yatıp tv izlemeyi seçiyor sadece.
Bugün bana inşallah ölürüm en yakın zamanda diyor. Beni zayıf noktamdan vurmaya çalışıyor.
Bu tartışmalar sık sık oluyor, sonra çabuk barışıyoruz. Hatta gelip şefkatli sarılıyor, seni özlüyorum diyor. Eşimi gerçekten seviyorum ama bu huzursuzluktan bıktım.
Çok şey anlattım ama sanki hiçbir şey anlatmadım da kayda değer. Genel bir iç dökmek istedim. Tüm bunları kimseyle paylaşamıyorum. Bazen anneme anlatıyorum ama o da üzülüyor. Ne yapmalıyım? 2 yaşındaki bebeğim için de üzülüyorum. Babasını özlüyor aslında ama çok zaman geçiremedikleir için tepki gösteriyor babası yaklaşınca. Bugün bana söylediği ihtimal de beni çok korkutuyor.
İşte böyle.

evlenmeden öncede de bencil davranışları var mıydı eşinizin? bir de kaç yaşlarınızdasınız merak ettim

joynss · 2 Eylül 2023

lagertha1 .!.:
evlenmeden öncede de bencil davranışları var mıydı eşinizin? bir de kaç yaşlarınızdasınız merak ettim

33 yaşındayım. Vardı da ben salak aşıktım.

lagertha1 · 2 Eylül 2023

joynss .!.:
33 yaşındayım. Vardı da ben salak aşıktım.

bence siz evli biri olarak bekarlar tavsiye verin, mesela evli değilken nasıl bencil davranışları vardı? hiç arkadaşınız falan uyarmadı mı? ben bekarım çok korkuyorum aynı şeyleri yaşamaktan

ZemheriPoyraz · 2 Eylül 2023

joynss .!.:
Herkese merhaba. Uzun zamandır bu konuyu açmayı düşünüp, erteliyordum. Gelir geçer diye düşünüyordum.
Kendimi tanıtayım öncelikle. 2 yaşında bir çocuk annesiyim. 4 senelik evliyim. Eşimi çok severek 4 senelik birlikteliğin ardından evlendim. İyi bir eğitim hayatından sonra bir süre kurumsal şirketlerde çalıştım ve bebek olunca ayrıldım. Yapmak istediğim başka işler vardı, bebek de bahanesi oldu. Mutlu değildim işimde. Bebek büyütmek sandığımdan çok zor geçti benim için. Yaklaşık 2 ay kadar annem yanımdaydı. Sonrasında uyumayan bir bebek ile çok zorlandım. Bu sürede çok da yalnız kaldım. Eşim kendini işe verdi. İlk zamanlar biraz destek olsa da, sonra bizi bebeğimle tamamen yalnız bıraktı. Bazen bebeğim 1 saat ağlardı odasından çıkıp bakmazdı. Bu süreçte ilişkimiz çok yıprandı sanıyorum. Sürekli beni zaten evdesin neye söyleniyorsun gibi sözlerle itham ediyordu. O kadar uykusuzdum ki bazen ne olur 10 dk bak uyuyum derdim, hayır derdi. Ona göre o işe gidip geliyordu ve çok yoruluyordu.
Bir senenin sonunda bir oyun ablası buldum. Bı destek bana iyi geldi. Kendi işimize evden fırsat buldukça destek oluyorum diyebilirim. Bu sırada eşim ciddi bir hastalık atlattı, çok şükür iyileşti.

Ancak eşimle sorunlarımız yine düzelmedi. Aslında bana göre incir çekirdeğini doldurmayan problemler. Hiç yoktan kavga çıkartıyor diyebilirim. En son bugün olan olayı anlatayım. Eylülde tatile gideriz demişti, ben de gidecek miyiz diye sordum ve sofrada bağırdı çağırdı. Kendini bir yerlere vurdu. Çalışan oymuş, geç gelen oymuş, ben tatil soruyormuşum. Eşimin stresli bir işi var ve trafikte işe gidip geliyor. Anlıyorum. O şekilde çalışırken ne kadar zor olduğunu bildiğimi söylüyorum. Ancak bu durum böyle bir muamele görmeme sebep olamaz bence. Sinirlenince çok kırıcı oluyor. Eve gelen yardımcıyı yüzüme vuruyor, evde oturuyorsun diyor. Benden beklenen nedir anlayamıyorum. Ben evde yan gelip yatmıyorum. Günlük ev işleri, yemek, kalan zamanlarda çalışmak istiyorum üretmek istiyorum. Maddi külfetim de yok, eve önemli bir miktarda gelir de getiriyorum. Sonra çocuğumla ilgileniyorum. Gezmeye gidiyoruz. Eşim çok nadirdir bir haftasonu alsın bizi gezdirsin. Çocuk evde zapt edilmiyor haftasonu yine ben çıkarıp gezdiriyorum. Merkezi bi yerdeyiz yürüyerek gidebiliriz her yere, trafiksiz. Ama o koltukta yatıp tv izlemeyi seçiyor sadece.
Bugün bana inşallah ölürüm en yakın zamanda diyor. Beni zayıf noktamdan vurmaya çalışıyor.
Bu tartışmalar sık sık oluyor, sonra çabuk barışıyoruz. Hatta gelip şefkatli sarılıyor, seni özlüyorum diyor. Eşimi gerçekten seviyorum ama bu huzursuzluktan bıktım.
Çok şey anlattım ama sanki hiçbir şey anlatmadım da kayda değer. Genel bir iç dökmek istedim. Tüm bunları kimseyle paylaşamıyorum. Bazen anneme anlatıyorum ama o da üzülüyor. Ne yapmalıyım? 2 yaşındaki bebeğim için de üzülüyorum. Babasını özlüyor aslında ama çok zaman geçiremedikleir için tepki gösteriyor babası yaklaşınca. Bugün bana söylediği ihtimal de beni çok korkutuyor.
İşte böyle.

Siz evden çalışmaya başlayınca adama eşi ev hanımı olan tipik türk erkeği havası çökmüş

içinizdekileri ve yaşadıklarınızı ona ben diliyle anlatmayı deneseniz işe yaramaz mı acaba, ya da evlilik terapisi. Belki ona suçlayıcı olmayan ama sıkıntılarınızı anlatan bir mektup yazmalısınız, okur mu anlar mı? İlk bebekte evlilikler şiddetle sınanır, hiç kolay değildir bu sorumluluk, bir de babalık bizdeki gibi hormonal bir durum değil, sonradan psikolojik ve sosyolojik olarak yükleniyor. Eşiniz ailesinde destek bir baba görmediyse ki bence kesinlikle görmemiştir uygulamaya geçme ihtimali neredeyse hiç yoktur. Çocuk büyüdükçe oynanabilir hale geldikçe babalaşıyorlar. Bence önerilerimi bir deneyin baktınız olmuyor. Evden paramı da kazanıyorum, çocuğuma da bakıyorum, senin hakaretlerinle kötü muamelenle uğraşamam, babası varken babasız büyüyor zaten, böyle devam edeceksen boşanalım, ben dayanamayacağım diyebilirsiniz.

joynss · 2 Eylül 2023

lagertha1 .!.:
bence siz evli biri olarak bekarlar tavsiye verin, mesela evli değilken nasıl bencil davranışları vardı? hiç arkadaşınız falan uyarmadı mı? ben bekarım çok korkuyorum aynı şeyleri yaşamaktan

O zaman da gömlek yıkıcam diye çok stresli olurdu mesela ve buluşmazdık

unutmuşum resmen detayları, açıklayamadım.

aithusaa · 2 Eylül 2023

Eşiniz bencil, merhametsiz ve manipülatif. Aynısı başımda da ordan biliyorum. Evde ne kadar bunaldığınızı ve yorulduğunuzu çok iyi anlıyorum. Ben 2 çocukla aynı durumdaydım ve eve gelen temizlikçi yardımcı herhangi bir şey de yoktu. Anlatsam roman olur.
2 yaşında çocuğunuz olduğuna göre çok yıllanmış bir evlilik değil, 8 yıllık evlilikte ben de aynı durumdayım.. değişmiyorlar çünkü bana göre bu bir kişilik bozukluğu.

joynss · 2 Eylül 2023

ZemheriPoyraz .!.:
Siz evden çalışmaya başlayınca adama eşi ev hanımı olan tipik türk erkeği havası çökmüş içinizdekileri ve yaşadıklarınızı ona ben diliyle anlatmayı deneseniz işe yaramaz mı acaba, ya da evlilik terapisi. Belki ona suçlayıcı olmayan ama sıkıntılarınızı anlatan bir mektup yazmalısınız, okur mu anlar mı? İlk bebekte evlilikler şiddetle sınanır, hiç kolay değildir bu sorumluluk, bir de babalık bizdeki gibi hormonal bir durum değil, sonradan psikolojik ve sosyolojik olarak yükleniyor. Eşiniz ailesinde destek bir baba görmediyse ki bence kesinlikle görmemiştir uygulamaya geçme ihtimali neredeyse hiç yoktur. Çocuk büyüdükçe oynanabilir hale geldikçe babalaşıyorlar. Bence önerilerimi bir deneyin baktınız olmuyor. Evden paramı da kazanıyorum, çocuğuma da bakıyorum, senin hakaretlerinle kötü muamelenle uğraşamam, babası varken babasız büyüyor zaten, böyle devam edeceksen boşanalım, ben dayanamayacağım diyebilirsiniz.

Bu akşam yine geldi sarıldı, barışma çabasına girdi. Yine ikimiz de ayrı ayrı yoruluyoruz, bu kadar huzursuzluğa gerek olacak bir problemimiz de yok. Lütfen daha sakin olalım temalı bir konuşma yaptım. İnşallah geçerliliği olur. Boşanalım dediğim de oluyor ama beni çözmüş adam. Boşanalım desem 3 gün sonra beni salya sümük kapısına götürür. Ah bu ben.

joynss · 2 Eylül 2023

aithusaa .!.:
Eşiniz bencil, merhametsiz ve manipülatif. Aynısı başımda da ordan biliyorum. Evde ne kadar bunaldığınızı ve yorulduğunuzu çok iyi anlıyorum. Ben 2 çocukla aynı durumdaydım ve eve gelen temizlikçi yardımcı herhangi bir şey de yoktu. Anlatsam roman olur.
2 yaşında çocuğunuz olduğuna göre çok yıllanmış bir evlilik değil, 8 yıllık evlilikte ben de aynı durumdayım.. değişmiyorlar çünkü bana göre bu bir kişilik bozukluğu.

Keşke dertleşebilsek günlük hayatta sizinle. İçe atmak da çok zor. Peki çocuklar büyüyünce biraz daha toparlandı mı evliliğiniz?

AyselSilahimiGetir · 2 Eylül 2023

joynss .!.:
Herkese merhaba. Uzun zamandır bu konuyu açmayı düşünüp, erteliyordum. Gelir geçer diye düşünüyordum.
Kendimi tanıtayım öncelikle. 2 yaşında bir çocuk annesiyim. 4 senelik evliyim. Eşimi çok severek 4 senelik birlikteliğin ardından evlendim. İyi bir eğitim hayatından sonra bir süre kurumsal şirketlerde çalıştım ve bebek olunca ayrıldım. Yapmak istediğim başka işler vardı, bebek de bahanesi oldu. Mutlu değildim işimde. Bebek büyütmek sandığımdan çok zor geçti benim için. Yaklaşık 2 ay kadar annem yanımdaydı. Sonrasında uyumayan bir bebek ile çok zorlandım. Bu sürede çok da yalnız kaldım. Eşim kendini işe verdi. İlk zamanlar biraz destek olsa da, sonra bizi bebeğimle tamamen yalnız bıraktı. Bazen bebeğim 1 saat ağlardı odasından çıkıp bakmazdı. Bu süreçte ilişkimiz çok yıprandı sanıyorum. Sürekli beni zaten evdesin neye söyleniyorsun gibi sözlerle itham ediyordu. O kadar uykusuzdum ki bazen ne olur 10 dk bak uyuyum derdim, hayır derdi. Ona göre o işe gidip geliyordu ve çok yoruluyordu.
Bir senenin sonunda bir oyun ablası buldum. Bı destek bana iyi geldi. Kendi işimize evden fırsat buldukça destek oluyorum diyebilirim. Bu sırada eşim ciddi bir hastalık atlattı, çok şükür iyileşti.

Ancak eşimle sorunlarımız yine düzelmedi. Aslında bana göre incir çekirdeğini doldurmayan problemler. Hiç yoktan kavga çıkartıyor diyebilirim. En son bugün olan olayı anlatayım. Eylülde tatile gideriz demişti, ben de gidecek miyiz diye sordum ve sofrada bağırdı çağırdı. Kendini bir yerlere vurdu. Çalışan oymuş, geç gelen oymuş, ben tatil soruyormuşum. Eşimin stresli bir işi var ve trafikte işe gidip geliyor. Anlıyorum. O şekilde çalışırken ne kadar zor olduğunu bildiğimi söylüyorum. Ancak bu durum böyle bir muamele görmeme sebep olamaz bence. Sinirlenince çok kırıcı oluyor. Eve gelen yardımcıyı yüzüme vuruyor, evde oturuyorsun diyor. Benden beklenen nedir anlayamıyorum. Ben evde yan gelip yatmıyorum. Günlük ev işleri, yemek, kalan zamanlarda çalışmak istiyorum üretmek istiyorum. Maddi külfetim de yok, eve önemli bir miktarda gelir de getiriyorum. Sonra çocuğumla ilgileniyorum. Gezmeye gidiyoruz. Eşim çok nadirdir bir haftasonu alsın bizi gezdirsin. Çocuk evde zapt edilmiyor haftasonu yine ben çıkarıp gezdiriyorum. Merkezi bi yerdeyiz yürüyerek gidebiliriz her yere, trafiksiz. Ama o koltukta yatıp tv izlemeyi seçiyor sadece.
Bugün bana inşallah ölürüm en yakın zamanda diyor. Beni zayıf noktamdan vurmaya çalışıyor.
Bu tartışmalar sık sık oluyor, sonra çabuk barışıyoruz. Hatta gelip şefkatli sarılıyor, seni özlüyorum diyor. Eşimi gerçekten seviyorum ama bu huzursuzluktan bıktım.
Çok şey anlattım ama sanki hiçbir şey anlatmadım da kayda değer. Genel bir iç dökmek istedim. Tüm bunları kimseyle paylaşamıyorum. Bazen anneme anlatıyorum ama o da üzülüyor. Ne yapmalıyım? 2 yaşındaki bebeğim için de üzülüyorum. Babasını özlüyor aslında ama çok zaman geçiremedikleir için tepki gösteriyor babası yaklaşınca. Bugün bana söylediği ihtimal de beni çok korkutuyor.
İşte böyle.

Eşiniz güzel bir sopa yese toparlar bence

LeylaSultan93 · 2 Eylül 2023

joynss .!.:
Herkese merhaba. Uzun zamandır bu konuyu açmayı düşünüp, erteliyordum. Gelir geçer diye düşünüyordum.
Kendimi tanıtayım öncelikle. 2 yaşında bir çocuk annesiyim. 4 senelik evliyim. Eşimi çok severek 4 senelik birlikteliğin ardından evlendim. İyi bir eğitim hayatından sonra bir süre kurumsal şirketlerde çalıştım ve bebek olunca ayrıldım. Yapmak istediğim başka işler vardı, bebek de bahanesi oldu. Mutlu değildim işimde. Bebek büyütmek sandığımdan çok zor geçti benim için. Yaklaşık 2 ay kadar annem yanımdaydı. Sonrasında uyumayan bir bebek ile çok zorlandım. Bu sürede çok da yalnız kaldım. Eşim kendini işe verdi. İlk zamanlar biraz destek olsa da, sonra bizi bebeğimle tamamen yalnız bıraktı. Bazen bebeğim 1 saat ağlardı odasından çıkıp bakmazdı. Bu süreçte ilişkimiz çok yıprandı sanıyorum. Sürekli beni zaten evdesin neye söyleniyorsun gibi sözlerle itham ediyordu. O kadar uykusuzdum ki bazen ne olur 10 dk bak uyuyum derdim, hayır derdi. Ona göre o işe gidip geliyordu ve çok yoruluyordu.
Bir senenin sonunda bir oyun ablası buldum. Bı destek bana iyi geldi. Kendi işimize evden fırsat buldukça destek oluyorum diyebilirim. Bu sırada eşim ciddi bir hastalık atlattı, çok şükür iyileşti.

Ancak eşimle sorunlarımız yine düzelmedi. Aslında bana göre incir çekirdeğini doldurmayan problemler. Hiç yoktan kavga çıkartıyor diyebilirim. En son bugün olan olayı anlatayım. Eylülde tatile gideriz demişti, ben de gidecek miyiz diye sordum ve sofrada bağırdı çağırdı. Kendini bir yerlere vurdu. Çalışan oymuş, geç gelen oymuş, ben tatil soruyormuşum. Eşimin stresli bir işi var ve trafikte işe gidip geliyor. Anlıyorum. O şekilde çalışırken ne kadar zor olduğunu bildiğimi söylüyorum. Ancak bu durum böyle bir muamele görmeme sebep olamaz bence. Sinirlenince çok kırıcı oluyor. Eve gelen yardımcıyı yüzüme vuruyor, evde oturuyorsun diyor. Benden beklenen nedir anlayamıyorum. Ben evde yan gelip yatmıyorum. Günlük ev işleri, yemek, kalan zamanlarda çalışmak istiyorum üretmek istiyorum. Maddi külfetim de yok, eve önemli bir miktarda gelir de getiriyorum. Sonra çocuğumla ilgileniyorum. Gezmeye gidiyoruz. Eşim çok nadirdir bir haftasonu alsın bizi gezdirsin. Çocuk evde zapt edilmiyor haftasonu yine ben çıkarıp gezdiriyorum. Merkezi bi yerdeyiz yürüyerek gidebiliriz her yere, trafiksiz. Ama o koltukta yatıp tv izlemeyi seçiyor sadece.
Bugün bana inşallah ölürüm en yakın zamanda diyor. Beni zayıf noktamdan vurmaya çalışıyor.
Bu tartışmalar sık sık oluyor, sonra çabuk barışıyoruz. Hatta gelip şefkatli sarılıyor, seni özlüyorum diyor. Eşimi gerçekten seviyorum ama bu huzursuzluktan bıktım.
Çok şey anlattım ama sanki hiçbir şey anlatmadım da kayda değer. Genel bir iç dökmek istedim. Tüm bunları kimseyle paylaşamıyorum. Bazen anneme anlatıyorum ama o da üzülüyor. Ne yapmalıyım? 2 yaşındaki bebeğim için de üzülüyorum. Babasını özlüyor aslında ama çok zaman geçiremedikleir için tepki gösteriyor babası yaklaşınca. Bugün bana söylediği ihtimal de beni çok korkutuyor.
İşte böyle.

Ayy gebersin Allah aşkına.
Sizde azıcık gururlu olun.
Kendinizle böyle oynatmayın.

ZemheriPoyraz · 2 Eylül 2023

joynss .!.:
Bu akşam yine geldi sarıldı, barışma çabasına girdi. Yine ikimiz de ayrı ayrı yoruluyoruz, bu kadar huzursuzluğa gerek olacak bir problemimiz de yok. Lütfen daha sakin olalım temalı bir konuşma yaptım. İnşallah geçerliliği olur. Boşanalım dediğim de oluyor ama beni çözmüş adam. Boşanalım desem 3 gün sonra beni salya sümük kapısına götürür. Ah bu ben.

Tutarsız olmanız doğru değil, boşanma lafı ağıza sakız edilmemeli, boşanma lafı geçtiğinde ciddi yaptırımı olmalı ve 2. Geçişi avukat odasında olmalı.

Genel konuşmalar erkeklerde etkili olmuyor. Yaptıklarından aldığınız yaraları tek tek ayrıntılarıyla yazmalısınız. 'Sen şöyle diyorsun ama ben şunları şunları yapıyorum, sen böyle dediğinde çok kırılıyorum çünkü ...' gibi erkekler düşündüğümüzden çok daha ilkel zihinlere sahipler. Tek tek anlatmadan anlamıyorlar. Size tepki veremeden hepsini anlayabilmesi için o işteyken mail atmanızı öneririm, ben bir kaç defa yapmıştım gerekli zamanlarda. İnşallah sizde de etkili olur. Baktınız olmuyor gerçekten boşanın, sizinki sevgiden ziyade empat davranışı olabilir. Bunu da sorgulamanız lazım.

Narsistle MÃ¼cadele - Blog

Narsistik kiÅilik bozukluÄu ile ilgili farkÄ±ndalÄ±k yaratmak ve kurbanlarÄ±n deneyimlerini paylaÅmak amacÄ±yla kurulan destek platformu

www.narsistlemucadele.com

Şunu da bir oku, kocan gerçek bir narsist olmayabilir ama sen empat olma potansiyelindeysen bencil bir adam bunu rahatça kullanır. Kendine ve evladına yazık etme

aithusaa · 2 Eylül 2023

joynss .!.:
Keşke dertleşebilsek günlük hayatta sizinle. İçe atmak da çok zor. Peki çocuklar büyüyünce biraz daha toparlandı mı evliliğiniz?

Ah keşke. Hayır asla toparlanmadı. Ben de gurbetteyim sizin gibi. Eşimin merhametsizlikleri katlanarak devam etti. Hem bana hem çocuklara karşı. Beni çocuk bakımı ve ev çekip çevirme ile başbaşa bırakması artarak devam etti. Ben çalışıyorum ama haftada birkaç gün. Yukarda arkadaşın yazdığı gibi işe gidince dinleniyorum. Ve evden sadece işe gitmek için çıkıyorum. Fiziksel şiddet yok ama psikolojik şiddet aşırı bana göre. Bizde kv problemi de var şuan boşanma durumuna geldik. Defalarca konuştum kavga ettim deyim yerindeyse cıngar çıkardım ama yok. O yüzden diyorum bence bu kişilik bozukluğu.

joynss · 2 Eylül 2023

ZemheriPoyraz .!.:
Tutarsız olmanız doğru değil, boşanma lafı ağıza sakız edilmemeli, boşanma lafı geçtiğinde ciddi yaptırımı olmalı ve 2. Geçişi avukat odasında olmalı.

Genel konuşmalar erkeklerde etkili olmuyor. Yaptıklarından aldığınız yaraları tek tek ayrıntılarıyla yazmalısınız. 'Sen şöyle diyorsun ama ben şunları şunları yapıyorum, sen böyle dediğinde çok kırılıyorum çünkü ...' gibi erkekler düşündüğümüzden çok daha ilkel zihinlere sahipler. Tek tek anlatmadan anlamıyorlar. Size tepki veremeden hepsini anlayabilmesi için o işteyken mail atmanızı öneririm, ben bir kaç defa yapmıştım gerekli zamanlarda. İnşallah sizde de etkili olur. Baktınız olmuyor gerçekten boşanın, sizinki sevgiden ziyade empat davranışı olabilir. Bunu da sorgulamanız lazım.

Narsistle MÃ¼cadele - Blog

Narsistik kiÅilik bozukluÄu ile ilgili farkÄ±ndalÄ±k yaratmak ve kurbanlarÄ±n deneyimlerini paylaÅmak amacÄ±yla kurulan destek platformu

www.narsistlemucadele.com

Şunu da bir oku, kocan gerçek bir narsist olmayabilir ama sen empat olma potansiyelindeysen bencil bir adam bunu rahatça kullanır. Kendine ve evladına yazık etme

Haklısınız. Cok kizinca ne kadar mutsuz oldugumu gorsun istedigim icin soyledim ama soylenmemeli.
Empatliga baktim bana benzeyen ozellikleri de var, benzemeyenler de var.
Soylediklerinizi uygulayacagim. Cok tesekkurler.

Genel bir iç döküş/çöküş

Üye

Popüler Üye

Kullanıcı üyeliğini pasifleştirmiştir.

Üye

Popüler Üye

Nirvana

Popüler Üye

Üye

Popüler Üye

Üye

😈 Kendinden Asla Vazgeçme 😈

Popüler Üye

Popüler Üye

Popüler Üye

Popüler Üye

Kedilere aşık bir köle 🐈

Kullanıcı üyeliğini pasifleştirmiştir.

😈 Kendinden Asla Vazgeçme 😈

Popüler Üye

Popüler Üye

Benzer Konular