Allah bazı şeyleri öyle güzel denk getiriyor ki. Bazen şahit oluyoruz bazen olmuyoruz.
Herkes kendi imtihanını yaşıyor. Kimi farkında yakıp yıktığının, kimi farkında değil.
Bence her konuda olduğu gibi işin sırrı beklenti içinde olmamakta.
Zor biliyorum, içimizdeki hırsı, hiddeti, acıyı kısacası unutmamızı zorlaştıran her şeyi salıp ruhumuzu hafifletmemiz gerek bence. Ama zor biliyorum.
Zaman hızlı geçiyor, bu gibi şeyler için hayat çok kısa.
Ve dua hakkını niye kendine güzellikler getirecek şeyler için harcamalı insan diye düşünüyorum.
Tabi yüreğin istemsiz ettiği “Ah” için bir şey diyemiyorum. Dilini engellese de yüreğini engelleyemiyor insan bazen.
Hayatına güzellikler çekmek için uğraşırsa insan, kendine zarar veren herkesi bırakırsa bir gün o zaman gerçekten huzurlu nefes alacaktır.
Bu da benim düşüncem.
3 sene sonra yine denk geldik ben evlendim hamileyim bi yerde kopek gibi icmekten hayvan gibi sismanlamis bi oh daha cektimm dedim ilahi adalet iyi ki gitmis ama esimle tanisamaz belki hayatimi mafederdim onunla isi gucude yokmuss artik bazen anlamiyoruz ama yillar gecince iyi ki diyoruz ve hep diyorum insallah yaktigi yerden yanar herkes
bana çok aptalca geliyor ya , bende çok kötülük gördüm kimsenin beter duruma gelmesini beklemiyorum.
