arkadaşlar çoook uzun ama kısaca anlatmaya çalışıcam durumumu, bnm annem babam ben çocukken boşandılar, o günden sonrada maddi olarak dayım bize baktı. bizi ortada bırakmadı iyi güzel ama fazlasıyla hatta hastalık derecesinde tutucu bi insan. din konusunda saplantılı.. etrafındaki herkesi, sokakda gördüklerini bile kınar durur. ona göre bi kadın kapalı olacak, türbanlı yani, edepli hareket edecek, düzgün saygın bi işi olacak ya da evinin hanımı olacak. bu kriterler dışında kalan herkes o...pu onun için.
çoook zorr bi lise dönemim oldu, baskılarla, korkularla, bunların bünyemde açtığı psikolojik sorunlarla dolu.. sonra önlisans kazandım, o 2 yılında liseden bi farkı yoktu. sonra bi işe girdim.
dün gece bana telefon etti dayım, dediki işyerinde senin gibi saçı kırmızı olan bi tane insan var mı? ( saçlarımı kızıla boyamıştım), senin saç rengin o..pu rengi. giydiklerine dikkat etmiyosun, o..pu gibi giyiniyosun. oysa ben ten rengi çorap bile giymem, dikkat ederim giydiklerime belki renkli giysiler seviyorum ondan o...pu olmuş olmuş olabilirim gözünde... utanıyorum senden dedi. benim babam hocaydı hoca ailesiyiz biz. ama sen sanki o..pu ailesinden çıkmış gibi davranıyosun.. soyadımızı lekelemene izin vermicem dedi. bunun gibi birsürü şey saydı saydı saydı. en sonunda dediki bu SON, son uyarım sana. bir hafta mühlet vericem sana, kılığından saçına hareketlerine kadar herşeyini ya düzeltirsin ya da işyerinde seni evire çevire döverim sonra alırım seni işden evde oturursun. ev kızı olarak. sen daha bnm pislik yanımı görmedin dedi...
halbuki gördüm, ben onun ne PİSLİK olabileceğini biliyorum çook uzun yıllardır. ona uymayacak ama aslında çok normal şeyler yaptığımda bile nice tehdit gördüm. bütün bir lise ve üni hayatımı okuldan alınma, ev kızı olma tehditleriyle korku içinde geçirdim. ilk işime girdim orda da seni işden alırım tehditi.. ikinci, bu işimde de yine aynı tehdit..
ailemize uygun hareket etmessen defolup gidersin, aaa ama yok madem ben sana bu kadar baktım, defolup gitmene bile izin vermem. öldürürüm seni. sanma ki yapmam. seni öldürürüm, atarım camdan aşağı, hapse girer rahat rahat yatarım... bunlar gözdağı değildi kızlar, gerçekten yapabilcek olduğunu ve bunu yaparsa da en ufacık bi vican azabı çekmiceğini biliyorum, tanıyorum onu..
daha anlatamadığım, çok uzun, aklıma bile şuan gelmeyen o kadar çok şey var ki..
bu arada bi erkek arkadaşım var 1.5 yıldır birlikteyiz. bana evliliğe hazır olmadığını söylüyor. ben o...pu değilim, ona gebe değilim ama tüm bunlara rağmen yüzümü eğip, gururumu hiçe sayıp defalarca dedim ki, şuan bile ev alabilcek maddi durumun var, müdürsün kariyerin var.. ama ne olur evlenelim, görüyosun yaşadığım sıkıntıları. dayanamıyorum artık. ben senden hiçbir şey istemiyorum, ev istemiyorum, babadan kalma annenle yaşadığın eve gelin gelirim. yeni eşya istemiyorum, var olan eskilere razıyım, düğün istemem bi kuru nikaha razıyım, altın istemem talep etmem.. eğer bu saydıklarımsa çekicelerin hiçbirini istemem. sen ol yeter, evli olalım bi yuvam olsun, mutlu olalım, seninle mutlu olayım bana yeter dedim. bunu defalarca farklı zamanlarda söyledim.. kabul etmedi..
beni sevdiğini söylüyor ama sevseydi gerçekten, bana bu zulmü yaşatmazdı...
kızlar dün geceki telefon görüşmesi bnm için son nokta artık. ben daha 23 yaşındayım ama inanın yıllardır gördüğüm baskılardan, korkulardan ruhum öldü.. birsürü psikolojik rahatsızlığım var. psikiyatri ilacı kullanıyorum kimse bilmiyor.. geceleri bile rahat değilim, kabus görmediğim tek bi gece yok.. artık yıldımm, gerçekten yıldım. ağlamakdan, korkmakdan, benim olmayan bu hayattan, herşeydenn.
şuan kenarda 10 bin lira biriktirdiğim param var. biliyorum fazla değil çook küçük bi para.. ama hiç önemli değil biliyomusunuz. gözüm karardı artık. geceden beri düşünüyorum, pasaport için başvurucam, gidicem buralardan. ne yaparım, nerde yaşarım, dil bilmem yol bilmem, kimsem yok, sonum ne olur, başıma neler gelir hiç bilmiyorum. düşünmekde istemiyorum. tek istediğim buralardan çekip gitmek. kimse birdaha ölümü bile göremicek.. hiç kimse....
biliyorum yanlış bu düşünce. nerden bakılırsa bakılsın büyük tehlike, yapılmaması gereken bişey, hatta delilik. ama artık inanın umrumda değil. hani bişey olur, bişey.. o noktadan sonra artık hiçbişey gözünüzde değildir ya.. artık kaybedecek bişeyiniz kalmamıştır ya. sınırdasınızdır.. işde o noktadayım.. hissediyorum, dayanma gücüm kalmadı artık.. düşünemiyorum, çözüm bulamıyorum, yalnızım yapayalnız...
ne olur yardım edin. sizce çekip gitmelimiyim? kalsam ne değişecek, hiçbirşey biliyorm. değişecek bişey yok buna eminim. kalsam daha fazla dayanabilirmiyim? gitsem nereye giderim, ne yaparım? beynim düşünemiyor şuan, hiçbişey düşünemiyorum, tükenmiş haldeyim. fikirlerinize ihtiyacım var ne olur bi iki satırı çok görmeyin, yalvarırım..
