Git başkasıyla evlen ne demek ya

Yani Esiniz yanlis tepki vermis tabi.sonucta ikinizde zor bi dönem geciriyorsunuz.ama bazen bi taraf daha cok etkilenbiliyor.biraz zaman ver bence esine sende daha iyi düsündgn bi zaman esine bu konuyu ac konusun öle karar ver.suan cok erken olablir karar vermek icin ve anlattgna göre esin cocuk seven biri yasadgi agir gelmis olablir
 
Basin sagolsun canim, kolay bir durum degil. Bazi yorumlari okudugumda biraz garip hissettim kendimi. Esinin o sekil konusmasi cok agir olmus, tamam. Ama hepimiz de biliyoruz ki, erkekler bir lafi söylediginde a) düsünmeden söylenir, ve b) sucluluk hissi. Erkekler bu durumda neyi nasil tartilacagini bilemezler, heleki yasadiklari durum ile kendilerine güclülük asilamasi yaparak bir sekilde bu durum ile bas etme cabasinda olurlar.

Ileride yine ayni bir olay olacak korkusu yasiyor sanki. Sahsen "öküzlük" yapmis olsaydi, klise bir kelime kullanirdi misal; senden ana olmaz, sen bana cocuk veremeyeceksin - ayrilalim gibi sözcükler. Böyle bir durum da yok.

Böyle düsünmesinin nedeni egerki saglik cabinda bir durum var ise, ondan da olabilir. Düsük tehlikesi nasil ve neden olustu misal.
Distan bir Insanin yorum yapmasi bu nedenle cok zor, sonuc olarak cok hassas bir durum. Kendimi suan bu durumda olsam bir erkegin yerine koymaya calisiyorum ve böyle bir karar kilmakta söyle seyler geliyor aklima;
- Esime iyi bakamadim?
- Düsük yapmasi benden mi kaynaklaniyor?
- Bende mi bir kusur var?
- Tekrar böyle aci yasama ihtimali yüksek mi?

Yani anliycagin bayagi derin bir mevzu. Yukarida yazdigim gibi bir ERKEK yasadigi aci ile kendi capinda ugrasmaya meyillenir, kendince dogru sandigi bir yol secimi sanmistir - bir anlik karamsarlik, caresizlik.
Eminim bunu sevgisizlikten, korkusuz oldugundan beyan etmemistir.

Esiniz bir sorun veya hüzünlü bir durum oldugunda bunu sizinle paylasabilen bir kisilige sahip mi bilmiyorum, ama bence bu durumu hassas bir sekilde konusmaya cabalayin, kendini cikmaz sokakta bulundugunu hisseden biri olarak algiladim kendisini.
Acısını da korkusunu da pek paylaşan bi insan değil kendi içinde yaşamayı tercih eder genel de bugün konuştuk biraz özel hastaneye gidemediğimiz için sorumlu hissettiğinden bahsetti bende kendimi suçlu hissediyorum bendeki aksilikler yüzünden doğum yaptığımı düşünüp suçlu hissediyorum uzunca konuştuk bir süre 6 7 ay kadar bu konuyu kapatmaya karar verdik
 
Kızlar ben yeni bir bebeğimi kaybettim erken doğum oldu ve 6 gün yaşadı planlı değildi ve ilk bebeğimdi doktorlar 1yıl içinde tekrar hamile kalırsam sağlıklı olacağını söyledi 3 ayrı doktor zaten daha 40ım çıkmadı 3ay da korunmam gerekiyor rahmin toparlanması için ama eşim doktordan bunu duyar duymaz şimdilik çocuk istemediğini söyledi bende zaten hazır değilim 5 6 ay geçsin dedim ve eşim bana ben asla baba olmak istemiyorum senin annelik hakkını elinden alamam eğer gerçekten istiyorsan boşanalım başka biriyle evlen dedi şuan konuşmuyoruz söylediği çok dokundu çünkü sizce nasıl bi yol izlemeliyim bi erkek bunu nasıl karısına söyler sevseydi diyemezdi diyorum ama sevgisindende eminim çok kırıldım daha bebeğimi kaybedeli 21 gün oldu


Eksik yazdığım için soran arkadaşlar oldu güncelliyorum kızıma hamileyken öncesinde hatta evlenmeden böyle bir sorunumuz yoktu sevgiliyken çocuklarımıza isim koyduk hamileyken tekmelerini hissetmek ister karnımı dinlerdi sana benziyo bana benziyo takılırdık kızım yaşarken onu her gördüğümüzde gördüğümüz en güzel bebek olduğunu dile getirirdik kızımla konuşur iyileş burdan çık ananla dırdır edip başımınetini ye oldumu vs gibi şakalar yapardı. Bebekleri çocukları genel olarakda sever 10 aylık bir yeğenim var işten yorgun gelmesine rağmen kucağından indirmedi saatlerce ne düşünerek söyledi onu nasıl o kadar ciddi olabildi anlamıyorum
Başınız sağolsun sen etkilendiğin gibi eşin de etkilenmiştir o yüzden öyle söylemiş olabilir sonuçta kolay bir şey değil üstüne fazla gitme bence
 
Acısını da korkusunu da pek paylaşan bi insan değil kendi içinde yaşamayı tercih eder genel de bugün konuştuk biraz özel hastaneye gidemediğimiz için sorumlu hissettiğinden bahsetti bende kendimi suçlu hissediyorum bendeki aksilikler yüzünden doğum yaptığımı düşünüp suçlu hissediyorum uzunca konuştuk bir süre 6 7 ay kadar bu konuyu kapatmaya karar verdik

Konusabilmeniz iyi olmus, elbet Zamanla bu durum ile "idare etme" gücüne sahip olacaksiniz, bir yasanti olarak atlatip geride birakacaksiniz eminim. Bir evladi baslarda kayip etmek farkli, ilerleyen hamilelikte onu varligini hissederek, kavusarak kaybetmek farklidir. Is Arkadasimda 6. aylik hamile iken zorunlu dogum yapip alti gün sonra kayip etti. Ondaki durum cevredeki Insanlarla bir tatsiz yasanti oldu. Evladimiza iyi bakamadik durumuna kapildilar.
Veya annemde 1-2 kez düsük yaparak bunun acisini yasamis, kültürümüzde dini baglantimiza göre "allahin bir düsündügü" varmis diye kendimizi ayakta tutuyoruz.

Ve bu konuda benim düsüncemde farkli degil. Evlatlarimiz Meleklerimiz - onlar bizim harap olmamizi istemezler, bu durum ile kuvvetli bir sekilde Hayat`a daha da sIki baglanmamizi beklentisindelerdirler.
 
Yaşadıkları ağır gelmiştir kendini suçluyordur bu yüzden tekrar aynı şeyleri yaşayacağınızdan korkmuştur bari sizin hayatınıza engel olmim düşüncesi olmuştur düzelir zamanla. Bende nişanlıma brndeki bir problem yüzünden istersen başkasını seçebilirain demiştim ama onu sevmediğim için değil aksine çok sevdiğim ve mutlu olması içindi. Zamanla düzeldik eskisinden daha iyi oldu. Umudunuzu kaybetmeyin. Allah sağlıklı hayırlı bir evlat etsin
 
Konusabilmeniz iyi olmus, elbet Zamanla bu durum ile "idare etme" gücüne sahip olacaksiniz, bir yasanti olarak atlatip geride birakacaksiniz eminim. Bir evladi baslarda kayip etmek farkli, ilerleyen hamilelikte onu varligini hissederek, kavusarak kaybetmek farklidir. Is Arkadasimda 6. aylik hamile iken zorunlu dogum yapip alti gün sonra kayip etti. Ondaki durum cevredeki Insanlarla bir tatsiz yasanti oldu. Evladimiza iyi bakamadik durumuna kapildilar.
Veya annemde 1-2 kez düsük yaparak bunun acisini yasamis, kültürümüzde dini baglantimiza göre "allahin bir düsündügü" varmis diye kendimizi ayakta tutuyoruz.

Ve bu konuda benim düsüncemde farkli degil. Evlatlarimiz Meleklerimiz - onlar bizim harap olmamizi istemezler, bu durum ile kuvvetli bir sekilde Hayat`a daha da sIki baglanmamizi beklentisindelerdirler.
Kesinlikle katılıyorum en doğrusu zamana bırakmak bazı şeyler unutulmaz unutmakda istemiyorum hani aynı acıyla yaşamak değil kastım ama imkanı olsa beynimden geçirdiğim günleri silme şansım olsa silmezdim. Hem kızımı unutmak istemiyorum hem zor zamanlarımda kimlerin yanımda olduğunu. Yorumlarınız için herkese çok teşekkür ederim
 
Kesinlikle katılıyorum en doğrusu zamana bırakmak bazı şeyler unutulmaz unutmakda istemiyorum hani aynı acıyla yaşamak değil kastım ama imkanı olsa beynimden geçirdiğim günleri silme şansım olsa silmezdim. Hem kızımı unutmak istemiyorum hem zor zamanlarımda kimlerin yanımda olduğunu. Yorumlarınız için herkese çok teşekkür ederim

Ne demek yahu, fikir verip sorun cözmekte kolaylik saglayabildik ise bu Forumdaki arkadaslarla ne mutlu bize. Unutmak unutturmak dogru degildir. Annem ile yasadigim zamanlar kim bilir, hüznünü hasretini kendince yasadi da paylasamadi benim ile. Rahmetli Babam ve Annem iki evlat isterlermis, ben 3. numarayim. Yani Annem hamilelik disinda da bir kiz evladini kayip etmis, ablam bir yasina kadar yasamis sonra zihinsel ve organ yetmezsizligi nedeniyle rahmetine kavusmus. Bunu ben sonradan ögrendim. Annem ise kizinin rahatsizligini ölümünden bir kac ay önce ögrenmis - Babam basindan söyleyemedi kendisine "kizimiz hasta" diye. Yani kavramaya calisiyorum da bir ERKEK söyledigi kelimeler cümleler düsüncesizce yansitilsada kendince celiski icerisinde olunca derdi paylasmakta, paylasabilmekte gercekten zorlaniyorlar. Esimin de kim bilir aklindan gecen sorunlari ve benim ile paylasamadigi hususlar vardir, bazen bir söz söylese bunu anlamaya calismayi ögrettim kendime. Sizdeki durum olsun veya farkli bir mevzu olsun, esler birbirlerini anlamaya cabalarken bazen o anda dogru buldugu seylere koyulurlar. Derdinizi paylasabildiginize bunun ile bir sekil beraber pozitiflikle ilerlemeye niyetlendiginize sevindim. Insan olarak her birimizin kusuru vardir, önemli olan iste bunu güzel bir yöne cevirmek, beraber asmaktir.

Bir evlilikte tecrübeler edinir, her bir yasantimiz kendimizce bir sinavdir. Öpüldün güzel Insan, icinde herhangi bir dert oldugunda bizlere seslen yeter. Elimizden geldigince destek olmaya cabalariz.
 
Ne demek yahu, fikir verip sorun cözmekte kolaylik saglayabildik ise bu Forumdaki arkadaslarla ne mutlu bize. Unutmak unutturmak dogru degildir. Annem ile yasadigim zamanlar kim bilir, hüznünü hasretini kendince yasadi da paylasamadi benim ile. Rahmetli Babam ve Annem iki evlat isterlermis, ben 3. numarayim. Yani Annem hamilelik disinda da bir kiz evladini kayip etmis, ablam bir yasina kadar yasamis sonra zihinsel ve organ yetmezsizligi nedeniyle rahmetine kavusmus. Bunu ben sonradan ögrendim. Annem ise kizinin rahatsizligini ölümünden bir kac ay önce ögrenmis - Babam basindan söyleyemedi kendisine "kizimiz hasta" diye. Yani kavramaya calisiyorum da bir ERKEK söyledigi kelimeler cümleler düsüncesizce yansitilsada kendince celiski icerisinde olunca derdi paylasmakta, paylasabilmekte gercekten zorlaniyorlar. Esimin de kim bilir aklindan gecen sorunlari ve benim ile paylasamadigi hususlar vardir, bazen bir söz söylese bunu anlamaya calismayi ögrettim kendime. Sizdeki durum olsun veya farkli bir mevzu olsun, esler birbirlerini anlamaya cabalarken bazen o anda dogru buldugu seylere koyulurlar. Derdinizi paylasabildiginize bunun ile bir sekil beraber pozitiflikle ilerlemeye niyetlendiginize sevindim. Insan olarak her birimizin kusuru vardir, önemli olan iste bunu güzel bir yöne cevirmek, beraber asmaktir.

Bir evlilikte tecrübeler edinir, her bir yasantimiz kendimizce bir sinavdir. Öpüldün güzel Insan, icinde herhangi bir dert oldugunda bizlere seslen yeter. Elimizden geldigince destek olmaya cabalariz.
Ne kadar güzel yazmışsınız güzel insanların varlığını bilmek bile çok güzel ki derdimle ilgileniyorsunuz hakkınızı helal edin Allah razı olsun
 
Kızlar ben yeni bir bebeğimi kaybettim erken doğum oldu ve 6 gün yaşadı planlı değildi ve ilk bebeğimdi doktorlar 1yıl içinde tekrar hamile kalırsam sağlıklı olacağını söyledi 3 ayrı doktor zaten daha 40ım çıkmadı 3ay da korunmam gerekiyor rahmin toparlanması için ama eşim doktordan bunu duyar duymaz şimdilik çocuk istemediğini söyledi bende zaten hazır değilim 5 6 ay geçsin dedim ve eşim bana ben asla baba olmak istemiyorum senin annelik hakkını elinden alamam eğer gerçekten istiyorsan boşanalım başka biriyle evlen dedi şuan konuşmuyoruz söylediği çok dokundu çünkü sizce nasıl bi yol izlemeliyim bi erkek bunu nasıl karısına söyler sevseydi diyemezdi diyorum ama sevgisindende eminim çok kırıldım daha bebeğimi kaybedeli 21 gün oldu


Eksik yazdığım için soran arkadaşlar oldu güncelliyorum kızıma hamileyken öncesinde hatta evlenmeden böyle bir sorunumuz yoktu sevgiliyken çocuklarımıza isim koyduk hamileyken tekmelerini hissetmek ister karnımı dinlerdi sana benziyo bana benziyo takılırdık kızım yaşarken onu her gördüğümüzde gördüğümüz en güzel bebek olduğunu dile getirirdik kızımla konuşur iyileş burdan çık ananla dırdır edip başımınetini ye oldumu vs gibi şakalar yapardı. Bebekleri çocukları genel olarakda sever 10 aylık bir yeğenim var işten yorgun gelmesine rağmen kucağından indirmedi saatlerce ne düşünerek söyledi onu nasıl o kadar ciddi olabildi anlamıyorum
Canım çok üzüldüm başın sağolsun tabiki zzor bi durum.ama erkekler olaya çok farklı yaklaşıyor.üzülme allah a havale et rabbim büyük herşeyde bir hayır vardır tabiki ama dünyadaki en güzel ve her insanın tadması gereken bir duygudur anne ve baba olmak rabbim herkesede nasip etmiyor tabiki..
 
Kızlar ben yeni bir bebeğimi kaybettim erken doğum oldu ve 6 gün yaşadı planlı değildi ve ilk bebeğimdi doktorlar 1yıl içinde tekrar hamile kalırsam sağlıklı olacağını söyledi 3 ayrı doktor zaten daha 40ım çıkmadı 3ay da korunmam gerekiyor rahmin toparlanması için ama eşim doktordan bunu duyar duymaz şimdilik çocuk istemediğini söyledi bende zaten hazır değilim 5 6 ay geçsin dedim ve eşim bana ben asla baba olmak istemiyorum senin annelik hakkını elinden alamam eğer gerçekten istiyorsan boşanalım başka biriyle evlen dedi şuan konuşmuyoruz söylediği çok dokundu çünkü sizce nasıl bi yol izlemeliyim bi erkek bunu nasıl karısına söyler sevseydi diyemezdi diyorum ama sevgisindende eminim çok kırıldım daha bebeğimi kaybedeli 21 gün oldu


Eksik yazdığım için soran arkadaşlar oldu güncelliyorum kızıma hamileyken öncesinde hatta evlenmeden böyle bir sorunumuz yoktu sevgiliyken çocuklarımıza isim koyduk hamileyken tekmelerini hissetmek ister karnımı dinlerdi sana benziyo bana benziyo takılırdık kızım yaşarken onu her gördüğümüzde gördüğümüz en güzel bebek olduğunu dile getirirdik kızımla konuşur iyileş burdan çık ananla dırdır edip başımınetini ye oldumu vs gibi şakalar yapardı. Bebekleri çocukları genel olarakda sever 10 aylık bir yeğenim var işten yorgun gelmesine rağmen kucağından indirmedi saatlerce ne düşünerek söyledi onu nasıl o kadar ciddi olabildi anlamıyorum

Öncelikle gecmis olsun arkadasim. Ben de yakin zamanda dis gebelik gebelik gecirdim. Hep en iyi hastanelerdeydik ama teshis edilemedi bi türlü. Sonra bir gun tupum patladi, ic kanama gecirdim. Apar topar ameliyata alindim. Ölumden döndüm, sag tüpüm alindi. Ameliyattan ciktigimizda dr 3 ay korunmaniz lazim dedi, ama eşim biz artik bi sure cocuk istemiyoruz dedi. Cok sasirdim. Yalniz kaldigimizda cocuk istemiyorum dedi, hic bisey demedim. Yasadiklarimiz yuzunden boyle dedigini biliyordum, beni kaybetme korkusu yasadi bi kere adam. Ben ölümden döndüm, bebegimizi kaybettik. Bu sekilde dusunmesi cok normaldi. Simdi iyi seyler dusunuyoruz hep, tekrar tedaviye basliycaz. Bence kizmayin eşinize, ayip etmiş orasi kesin. Ama onun da psikolojisi yerinde degil.
 
Kızlar ben yeni bir bebeğimi kaybettim erken doğum oldu ve 6 gün yaşadı planlı değildi ve ilk bebeğimdi doktorlar 1yıl içinde tekrar hamile kalırsam sağlıklı olacağını söyledi 3 ayrı doktor zaten daha 40ım çıkmadı 3ay da korunmam gerekiyor rahmin toparlanması için ama eşim doktordan bunu duyar duymaz şimdilik çocuk istemediğini söyledi bende zaten hazır değilim 5 6 ay geçsin dedim ve eşim bana ben asla baba olmak istemiyorum senin annelik hakkını elinden alamam eğer gerçekten istiyorsan boşanalım başka biriyle evlen dedi şuan konuşmuyoruz söylediği çok dokundu çünkü sizce nasıl bi yol izlemeliyim bi erkek bunu nasıl karısına söyler sevseydi diyemezdi diyorum ama sevgisindende eminim çok kırıldım daha bebeğimi kaybedeli 21 gün oldu


Eksik yazdığım için soran arkadaşlar oldu güncelliyorum kızıma hamileyken öncesinde hatta evlenmeden böyle bir sorunumuz yoktu sevgiliyken çocuklarımıza isim koyduk hamileyken tekmelerini hissetmek ister karnımı dinlerdi sana benziyo bana benziyo takılırdık kızım yaşarken onu her gördüğümüzde gördüğümüz en güzel bebek olduğunu dile getirirdik kızımla konuşur iyileş burdan çık ananla dırdır edip başımınetini ye oldumu vs gibi şakalar yapardı. Bebekleri çocukları genel olarakda sever 10 aylık bir yeğenim var işten yorgun gelmesine rağmen kucağından indirmedi saatlerce ne düşünerek söyledi onu nasıl o kadar ciddi olabildi anlamıyorum
Kayıp sadece sizin değil belki psikolojik olarak korkmustur bu arada başınız sagolsun
 
Kızlar ben yeni bir bebeğimi kaybettim erken doğum oldu ve 6 gün yaşadı planlı değildi ve ilk bebeğimdi doktorlar 1yıl içinde tekrar hamile kalırsam sağlıklı olacağını söyledi 3 ayrı doktor zaten daha 40ım çıkmadı 3ay da korunmam gerekiyor rahmin toparlanması için ama eşim doktordan bunu duyar duymaz şimdilik çocuk istemediğini söyledi bende zaten hazır değilim 5 6 ay geçsin dedim ve eşim bana ben asla baba olmak istemiyorum senin annelik hakkını elinden alamam eğer gerçekten istiyorsan boşanalım başka biriyle evlen dedi şuan konuşmuyoruz söylediği çok dokundu çünkü sizce nasıl bi yol izlemeliyim bi erkek bunu nasıl karısına söyler sevseydi diyemezdi diyorum ama sevgisindende eminim çok kırıldım daha bebeğimi kaybedeli 21 gün oldu


Eksik yazdığım için soran arkadaşlar oldu güncelliyorum kızıma hamileyken öncesinde hatta evlenmeden böyle bir sorunumuz yoktu sevgiliyken çocuklarımıza isim koyduk hamileyken tekmelerini hissetmek ister karnımı dinlerdi sana benziyo bana benziyo takılırdık kızım yaşarken onu her gördüğümüzde gördüğümüz en güzel bebek olduğunu dile getirirdik kızımla konuşur iyileş burdan çık ananla dırdır edip başımınetini ye oldumu vs gibi şakalar yapardı. Bebekleri çocukları genel olarakda sever 10 aylık bir yeğenim var işten yorgun gelmesine rağmen kucağından indirmedi saatlerce ne düşünerek söyledi onu nasıl o kadar ciddi olabildi anlamıyorum
öncelikle bașınız sağolsun eşiniz sanıyirum evlat acısını içinde çok ağır yașadı sanıyorum psikolojik olarak tekrar çocuğunuz olursa kaybetme korkusu ve bu acıyı tekrar yașamak korkusuyla şuan böyle bir ruh halinde bu konuyu bir süre hiç konușup surat yapıp üzerine gitmeyin
 
Eşiniz yaşadığı travmadan çıkamamış. Sizden daha büyük üzüntü ve şok yaşamış. Aynı şeyleri yaşamak istemiyor galiba.. zamana bırakın üstüne gitmeyin bu konuda.. bi kaç ay sonra sakince konuşursunuz bu konyu..
 
Başınız sağolsun
Zamana bırakın acıdan söylemiştir yine kaybedersek korkusundan dolayı hiç olmasın diyordur çocukları sever diyorsun çocuklu arkadaşlarınıza gidip gelin çocukları görmek belki heveslendirir
Ama bi süre yanında olun seni de kaybetmek istemiyorum deyin bielikte zaman geçirin dolaşmaya çıkalım deyin parkta oynayan çocukları izleyin ama bunları onun için yaptığunızı söylemeyin eminim ki eşiniz isteyecektir baba olmayı

Erkekler bazen yaşadıkları olaydan çok etkilenebiliyolar eşim abisi öldükten sonra kan görse bayılır çocuklar düşse bakmaz o yüzden yani destek olun ona
 
Kızlar ben yeni bir bebeğimi kaybettim erken doğum oldu ve 6 gün yaşadı planlı değildi ve ilk bebeğimdi doktorlar 1yıl içinde tekrar hamile kalırsam sağlıklı olacağını söyledi 3 ayrı doktor zaten daha 40ım çıkmadı 3ay da korunmam gerekiyor rahmin toparlanması için ama eşim doktordan bunu duyar duymaz şimdilik çocuk istemediğini söyledi bende zaten hazır değilim 5 6 ay geçsin dedim ve eşim bana ben asla baba olmak istemiyorum senin annelik hakkını elinden alamam eğer gerçekten istiyorsan boşanalım başka biriyle evlen dedi şuan konuşmuyoruz söylediği çok dokundu çünkü sizce nasıl bi yol izlemeliyim bi erkek bunu nasıl karısına söyler sevseydi diyemezdi diyorum ama sevgisindende eminim çok kırıldım daha bebeğimi kaybedeli 21 gün oldu


Eksik yazdığım için soran arkadaşlar oldu güncelliyorum kızıma hamileyken öncesinde hatta evlenmeden böyle bir sorunumuz yoktu sevgiliyken çocuklarımıza isim koyduk hamileyken tekmelerini hissetmek ister karnımı dinlerdi sana benziyo bana benziyo takılırdık kızım yaşarken onu her gördüğümüzde gördüğümüz en güzel bebek olduğunu dile getirirdik kızımla konuşur iyileş burdan çık ananla dırdır edip başımınetini ye oldumu vs gibi şakalar yapardı. Bebekleri çocukları genel olarakda sever 10 aylık bir yeğenim var işten yorgun gelmesine rağmen kucağından indirmedi saatlerce ne düşünerek söyledi onu nasıl o kadar ciddi olabildi anlamıyorum
Başka bir şey var bunun altında..
 
Başın sagolsun. Biraz bencillik etmis ama oda bunu tekrar yasamaktan korkuyo olabilir ve bu yuzden boyle demiştir gibi geldi bana. Tabiki baskasiyla evlen demesinden bahsetmiyorum. Cocuk istememesinden bahsediyorum
 
Sizce acısından mı demiştir yoksa kızımızı kaybetmemizde beni mi suçluyor ben sevildiğimi zannedip yanılıyor muyum yada aklınıza gelen alternatif varmı ciddi anlamda ne düşüneceğimi bilmiyorum


Basiniz sagolsun öncelikle. Ben eminim acisindan dedigine. Bundan 25 sene evvel aynisi yakin akrabamin basina gelmisti. O zaman onun eside asla baska cocuk istemiyorum diye agliyordu. O anki kafasindan gecen bir daha bu duruma katlanamam korkusuydu. Simdi boyu kadar iki evladi var.
 
Kızlar ben yeni bir bebeğimi kaybettim erken doğum oldu ve 6 gün yaşadı planlı değildi ve ilk bebeğimdi doktorlar 1yıl içinde tekrar hamile kalırsam sağlıklı olacağını söyledi 3 ayrı doktor zaten daha 40ım çıkmadı 3ay da korunmam gerekiyor rahmin toparlanması için ama eşim doktordan bunu duyar duymaz şimdilik çocuk istemediğini söyledi bende zaten hazır değilim 5 6 ay geçsin dedim ve eşim bana ben asla baba olmak istemiyorum senin annelik hakkını elinden alamam eğer gerçekten istiyorsan boşanalım başka biriyle evlen dedi şuan konuşmuyoruz söylediği çok dokundu çünkü sizce nasıl bi yol izlemeliyim bi erkek bunu nasıl karısına söyler sevseydi diyemezdi diyorum ama sevgisindende eminim çok kırıldım daha bebeğimi kaybedeli 21 gün oldu


Eksik yazdığım için soran arkadaşlar oldu güncelliyorum kızıma hamileyken öncesinde hatta evlenmeden böyle bir sorunumuz yoktu sevgiliyken çocuklarımıza isim koyduk hamileyken tekmelerini hissetmek ister karnımı dinlerdi sana benziyo bana benziyo takılırdık kızım yaşarken onu her gördüğümüzde gördüğümüz en güzel bebek olduğunu dile getirirdik kızımla konuşur iyileş burdan çık ananla dırdır edip başımınetini ye oldumu vs gibi şakalar yapardı. Bebekleri çocukları genel olarakda sever 10 aylık bir yeğenim var işten yorgun gelmesine rağmen kucağından indirmedi saatlerce ne düşünerek söyledi onu nasıl o kadar ciddi olabildi anlamıyorum
Eşinizde bebeğinizin kaybından sonra piskolojik sorunlar yaşıyor tekrardan bebeğini kaybetmekten korkuyorda olabilir bunu ona açıkça sorun bence erkeklerin depresyonu bizimkinden daha ağır evlat acısı kolay değil belki onu kaldıramıyordur Rabbim tekrardan yaşatmasın aynı acıyı zor bir durum ALLAH YARDIMCINIZ olsun
 
Back
X