Gittikçe iyi olmam gerekmez miydi ?

Aman bos ver kiz.. git destek al cevrende ailen varmis.. yeni biri cikar belki karsina mis
Gibi.. o dusunsun
 
Barista00 .!.:
Hanımlar merhaba. Ben nerdeyse 7 ay önce boşandım. Benim bu süreçte iyileşmem gerekirdi. Tamamen olmasa bile büyük oranda iyileşirim diye düşünüyordum. Öyle olmuyor ama. Baştan beri bir iyiyim bir kötüyüm ama şu sıralar kötü olan anlarımı daha yoğun yaşıyorum ve o anlardan çıkmak çok zor oluyor benim için. Haliyle kötü olan anlarım iyilere göre çoğunlukta oluyor. Sürekli eski günleri düşünüyorum. Evliyken sevgiliysen nişanlıyken… o anları tekrar tekrar yaşayıp o zamanki duygulara kapılıyorum. Örneğin ailesinin önünde olan tartışma anımızı yaşıyorum tekrar. Yine o gün gibi sinirleniyorum, kızıyorum. Arkasından ailesine verdiği değeri düşünüp kıskanıyorum. Bana hiç vermediği değersizlik hissini hiç atamıyorum zaten. Yani bu bir örnekti sadece. Sürekli eskiyi düşünüp çıkamıyorum içinden. Beni sürekli başkalarıyla kıyaslaması, bana değer vermemesi çok oturmuş içime sanırım ki hala bu duygular ilk gün gibi taze içimde. Onun beğeneceği tarzda birini görüp hemen canlanabiliyor o hislerim. Anlatabildim umarım. Çalışıyorum yoğun sayılabilecekte bir işim var. Psikolok için maddi imkanım da var fakat sanki bana yardım edemeyecek gibi geliyor. Çoğu zamanda tekrar bir evlilik yapamayacağım, çocuğum olmayacak gibi düşünüp iyice kahrediyorum kendimi. İşin bir başka tarafı da içimde bu kıyametler koparken etrafımda herkesin beni çok mutlu sanması. Çünkü asla belli etmiyorum kimseye. Ne yaşıyorsam odamda ve içimde yaşıyorum . Teselli edilmek istemiyorum tanıdıklar tarafından. O adamın sevilecek tarafı yoktu. En azından benim onu sevmemem gerekir. Bana yapmadığı kötülük kalmadı. Şiddetin em ağırını yaşatan adamı özlediğim anlar bile oluyor. Evimi, eşyalarımı özlüyorum. Bunun içinde çok kızıyorum kendime. Ne zaman geçer bu düşünceler, depresyonda mıyım bilmiyorum. Sizce ihtiyacım olan zaman mı yoksa profesyonel bir destek mi almalıyım ?
Genişletmek için tıkla...
Evliliğiniz kaç yıl sürdü ?
Ben gerek evlilik içinde ,gerekse boşanma aşamasında yaşattığı onca kötü şeye rağmen birkaç iyi şeyi düşününce üzülüyorum.Mesela şu an bir AVM deyim,onun evine yakın ,onunla geldiğimiz AVM deyim oğlumla..Bir zamanlar üç kişi geliyorduk buraya ne güzel gunlerdi acaba bu evliliği yürütmek için yeterince çaba göstermemis olabilir miyim düşünceleri geçiyor aklımdan.Oysaki bu adam nefret dolu evlenmiş benimle, insanın içinden bu kadar büyük bir şeytan birden çıkamaz çünkü.
Normal bence..
7 ay da çok değil
 
Katipsondanbir .!.:
Sen eski kocanı değil, mutlu ve tamamlanmış hissettiğin o anları özlüyorsun. Destek al, boşanmak travma yaratır, 6 aydan fazla oldu ve hala böyle isen sıkıntı var demektir.
Genişletmek için tıkla...
Kimisi bu sürede iyileşmek erken biraz zamana bırak diyor. Kimisi de sizin gibi yeteri kadar süre geçmiş diyor. Kişiden kişiye değişen bir durum sanırım. Eski kocamı değil aslında yaşayabilecekken yaşayamamışım şeylere üzülüyorum. Birde iyi veya kötü o günleri tekrar aklımda yaşatmak, gözümde canlandırmak beni böyle yapıyor. Şu sürekli eskiyi düşünme durumlarını bıraksam düzelicem de işte..
 
Mastershef .!.:
Evliliğiniz kaç yıl sürdü ?
Ben gerek evlilik içinde ,gerekse boşanma aşamasında yaşattığı onca kötü şeye rağmen birkaç iyi şeyi düşününce üzülüyorum.Mesela şu an bir AVM deyim,onun evine yakın ,onunla geldiğimiz AVM deyim oğlumla..Bir zamanlar üç kişi geliyorduk buraya ne güzel gunlerdi acaba bu evliliği yürütmek için yeterince çaba göstermemis olabilir miyim düşünceleri geçiyor aklımdan.Oysaki bu adam nefret dolu evlenmiş benimle, insanın içinden bu kadar büyük bir şeytan birden çıkamaz çünkü.
Normal bence..
7 ay da çok değil
Genişletmek için tıkla...
Bende o çaba sorusunu çok soruyorum. Sormaktan ziyade yaptığım hatalar için kendimi bir türlü affedemiyorum ki onların yaptığı hataların yanında bizimki ne ki. Ben 15 ay evli kaldım. Toplasan bir gün iyi geçmiştir belki. Sürekli kavga tartışma . Şiddet ne ararsan varda işte. Başkası olsa kurtulmuş işte neyini unutamıyorsun diyorsun ama kendine gelince öyle değil.
 
Barista00 .!.:
Hanımlar merhaba. Ben nerdeyse 7 ay önce boşandım. Benim bu süreçte iyileşmem gerekirdi. Tamamen olmasa bile büyük oranda iyileşirim diye düşünüyordum. Öyle olmuyor ama. Baştan beri bir iyiyim bir kötüyüm ama şu sıralar kötü olan anlarımı daha yoğun yaşıyorum ve o anlardan çıkmak çok zor oluyor benim için. Haliyle kötü olan anlarım iyilere göre çoğunlukta oluyor. Sürekli eski günleri düşünüyorum. Evliyken sevgiliysen nişanlıyken… o anları tekrar tekrar yaşayıp o zamanki duygulara kapılıyorum. Örneğin ailesinin önünde olan tartışma anımızı yaşıyorum tekrar. Yine o gün gibi sinirleniyorum, kızıyorum. Arkasından ailesine verdiği değeri düşünüp kıskanıyorum. Bana hiç vermediği değersizlik hissini hiç atamıyorum zaten. Yani bu bir örnekti sadece. Sürekli eskiyi düşünüp çıkamıyorum içinden. Beni sürekli başkalarıyla kıyaslaması, bana değer vermemesi çok oturmuş içime sanırım ki hala bu duygular ilk gün gibi taze içimde. Onun beğeneceği tarzda birini görüp hemen canlanabiliyor o hislerim. Anlatabildim umarım. Çalışıyorum yoğun sayılabilecekte bir işim var. Psikolok için maddi imkanım da var fakat sanki bana yardım edemeyecek gibi geliyor. Çoğu zamanda tekrar bir evlilik yapamayacağım, çocuğum olmayacak gibi düşünüp iyice kahrediyorum kendimi. İşin bir başka tarafı da içimde bu kıyametler koparken etrafımda herkesin beni çok mutlu sanması. Çünkü asla belli etmiyorum kimseye. Ne yaşıyorsam odamda ve içimde yaşıyorum . Teselli edilmek istemiyorum tanıdıklar tarafından. O adamın sevilecek tarafı yoktu. En azından benim onu sevmemem gerekir. Bana yapmadığı kötülük kalmadı. Şiddetin em ağırını yaşatan adamı özlediğim anlar bile oluyor. Evimi, eşyalarımı özlüyorum. Bunun içinde çok kızıyorum kendime. Ne zaman geçer bu düşünceler, depresyonda mıyım bilmiyorum. Sizce ihtiyacım olan zaman mı yoksa profesyonel bir destek mi almalıyım
Genişletmek için tıkla...
 
Insanlar kendinden traumatik sürecler yasadiktan sonra fazla hizli iyilesme bekliyor. Ne kadar evliydiniz ve neler yasadiniz bilmiyorum, ama o durumlari yasadiginiz anlarda onlari sindirme sansiniz olmuyor. Su anda kafaniz bütün yasadinlarinizi tekrardan analizden geciriyor, cünkü simdi o toksik durumdan ciktiktan sonra sistemin buna imkani var. Düsüncelerinizi ve hissettiklerinizi bastirmaya calismayin. Duygulari yasayin ve ondan sonra birakin. Adamin size deger vermemesi sizi degersiz yapmiyor, sadece onu kiymet bilmez öküzün teki. Siz kendi kiymetinizi bildiginiz icin artik o insanla ve ortamla degilsiniz. Bence bunun tadini cikartin
 
Barista00 .!.:
Hanımlar merhaba. Ben nerdeyse 7 ay önce boşandım. Benim bu süreçte iyileşmem gerekirdi. Tamamen olmasa bile büyük oranda iyileşirim diye düşünüyordum. Öyle olmuyor ama. Baştan beri bir iyiyim bir kötüyüm ama şu sıralar kötü olan anlarımı daha yoğun yaşıyorum ve o anlardan çıkmak çok zor oluyor benim için. Haliyle kötü olan anlarım iyilere göre çoğunlukta oluyor. Sürekli eski günleri düşünüyorum. Evliyken sevgiliysen nişanlıyken… o anları tekrar tekrar yaşayıp o zamanki duygulara kapılıyorum. Örneğin ailesinin önünde olan tartışma anımızı yaşıyorum tekrar. Yine o gün gibi sinirleniyorum, kızıyorum. Arkasından ailesine verdiği değeri düşünüp kıskanıyorum. Bana hiç vermediği değersizlik hissini hiç atamıyorum zaten. Yani bu bir örnekti sadece. Sürekli eskiyi düşünüp çıkamıyorum içinden. Beni sürekli başkalarıyla kıyaslaması, bana değer vermemesi çok oturmuş içime sanırım ki hala bu duygular ilk gün gibi taze içimde. Onun beğeneceği tarzda birini görüp hemen canlanabiliyor o hislerim. Anlatabildim umarım. Çalışıyorum yoğun sayılabilecekte bir işim var. Psikolok için maddi imkanım da var fakat sanki bana yardım edemeyecek gibi geliyor. Çoğu zamanda tekrar bir evlilik yapamayacağım, çocuğum olmayacak gibi düşünüp iyice kahrediyorum kendimi. İşin bir başka tarafı da içimde bu kıyametler koparken etrafımda herkesin beni çok mutlu sanması. Çünkü asla belli etmiyorum kimseye. Ne yaşıyorsam odamda ve içimde yaşıyorum . Teselli edilmek istemiyorum tanıdıklar tarafından. O adamın sevilecek tarafı yoktu. En azından benim onu sevmemem gerekir. Bana yapmadığı kötülük kalmadı. Şiddetin em ağırını yaşatan adamı özlediğim anlar bile oluyor. Evimi, eşyalarımı özlüyorum. Bunun içinde çok kızıyorum kendime. Ne zaman geçer bu düşünceler, depresyonda mıyım bilmiyorum. Sizce ihtiyacım olan zaman mı yoksa profesyonel bir destek mi almalıyım ?
Genişletmek için tıkla...
Merhaba, herşeyin bir zamanı var. Teşbihte hata olmaz, sizin kolunuz kopmuş ama siz sanki parmağınıza iğne batmışta hala niye acıyor bu diyorsunuz. Bu sebeple yaşadığınız üzüntüyü kabullenin, ben yaşadığım bir iftira sonucu severek evleneceğim insandan sözüm olacağı zaman ayrıldım daha doğrusu o ayrıldı. Tam bir sene sabaha ağlayarak uyanıp gece ağlayarak uyudum. Ama gözyaşlarımı göstermedim hiç, ağlamayı gururuma yediremiyordum. Bu olayın üzerinden 18 sene geçti ben 15 yıllık evliyim 3 çocuğum var ve o zamanları hatırlayınca hala ağlıyorum. Bazı yaralar çok derin oluyor, belki kabuk bağlıyor ama dokunduğunuzda hala canınızı acıtabiliyor. Niye hala ağlıyorum demiyorum ben, yaşadığım şeyin acısını kabullendim. Sizde kabullenin, geri dönüp baktığınızda acıyacağını bilin. Yara çünkü... Yaşadığınız şey çok doğal endişelenmeyin yani
 
zurnik .!.:
Merhaba, herşeyin bir zamanı var. Teşbihte hata olmaz, sizin kolunuz kopmuş ama siz sanki parmağınıza iğne batmışta hala niye acıyor bu diyorsunuz. Bu sebeple yaşadığınız üzüntüyü kabullenin, ben yaşadığım bir iftira sonucu severek evleneceğim insandan sözüm olacağı zaman ayrıldım daha doğrusu o ayrıldı. Tam bir sene sabaha ağlayarak uyanıp gece ağlayarak uyudum. Ama gözyaşlarımı göstermedim hiç, ağlamayı gururuma yediremiyordum. Bu olayın üzerinden 18 sene geçti ben 15 yıllık evliyim 3 çocuğum var ve o zamanları hatırlayınca hala ağlıyorum. Bazı yaralar çok derin oluyor, belki kabuk bağlıyor ama dokunduğunuzda hala canınızı acıtabiliyor. Niye hala ağlıyorum demiyorum ben, yaşadığım şeyin acısını kabullendim. Sizde kabullenin, geri dönüp baktığınızda acıyacağını bilin. Yara çünkü... Yaşadığınız şey çok doğal endişelenmeyin yani
Genişletmek için tıkla...
Bu güzel cevap için teşekkür ederim. İnşallah bir gün benim içinde çocuklarımla mutlu yuvamda, arkama baktığımda canımı acıtan ama geçmiş olan eski günler olur bu yaşadıklarım.
 
Mastershef .!.:
Evliliğiniz kaç yıl sürdü ?
Ben gerek evlilik içinde ,gerekse boşanma aşamasında yaşattığı onca kötü şeye rağmen birkaç iyi şeyi düşününce üzülüyorum.Mesela şu an bir AVM deyim,onun evine yakın ,onunla geldiğimiz AVM deyim oğlumla..Bir zamanlar üç kişi geliyorduk buraya ne güzel gunlerdi acaba bu evliliği yürütmek için yeterince çaba göstermemis olabilir miyim düşünceleri geçiyor aklımdan.Oysaki bu adam nefret dolu evlenmiş benimle, insanın içinden bu kadar büyük bir şeytan birden çıkamaz çünkü.
Normal bence..
7 ay da çok değil
Genişletmek için tıkla...
Birebir aynı düşüncelerinizi yaşıyor ve aynen katiliyorum
 
Beyin geçmisteki olaylari tozlu raflardan alıp alıp başa sarıyor. Bu bir süreç. Geçecek inşaallah. Özlem duyulan o kişi değil aslında yasayamadiklarimiz. Hayalkırıklığı, haksızlığa uğramış hissi çöküyor zaman zaman. Sizi hakeden biri çıktığında karşınıza bunların hepsi yaşanmamış gibi olacak. Umudunuzu hiç kaybetmeyin.
 
Zamanla geçecek emin olun.İnsan,3 günlüğüne misafirliğe gitse yatağını bile yadırgıyor.Siz 15 aylık evinizi,duzeninizi,yuvanizi degistirmissiniz.Ne zaman ki eski eşiniz pişmanlıktan kafasını duvarlara vurur ve siz de bunu duyarsınız işte o zaman içiniz soğur.Ve günler geçtikçe daha az hatirlamaya başlarsınız.Sonra size yabancı gelmeye başlar.Hic yaşamamış gibi hissedersiniz ve yıllar sonra da aklınızın ucuna bile gelmez,tamamen unutursunuz.Allah,bundan sonra güzel insanlar çıkarsın karşınıza.
 
Ömür bir yol...Saniseler hayatımızdan hızla geçiyor ve geri dönüşümüz yok...Tercihler bizlere ait...Kimisi hayatını dikiz aynasına bakarak geçirir ve bitirir...Kimiside önüne bakar ve yoluna devam eder yeni hikayelere yelken açar...Geçmiş geçmişte kaldı..Acısıyla,tatlısıyla yaşandı ve bitti...Geriye bakmanın faydasını gören olmadığı gibi size de bir faydası olmayacak...Bunun bilinciyle yaşamanızı temenni ediyorum..🍀 :KK55: 🍀
 
Barista00 .!.:
Hanımlar merhaba. Ben nerdeyse 7 ay önce boşandım. Benim bu süreçte iyileşmem gerekirdi. Tamamen olmasa bile büyük oranda iyileşirim diye düşünüyordum. Öyle olmuyor ama. Baştan beri bir iyiyim bir kötüyüm ama şu sıralar kötü olan anlarımı daha yoğun yaşıyorum ve o anlardan çıkmak çok zor oluyor benim için. Haliyle kötü olan anlarım iyilere göre çoğunlukta oluyor. Sürekli eski günleri düşünüyorum. Evliyken sevgiliysen nişanlıyken… o anları tekrar tekrar yaşayıp o zamanki duygulara kapılıyorum. Örneğin ailesinin önünde olan tartışma anımızı yaşıyorum tekrar. Yine o gün gibi sinirleniyorum, kızıyorum. Arkasından ailesine verdiği değeri düşünüp kıskanıyorum. Bana hiç vermediği değersizlik hissini hiç atamıyorum zaten. Yani bu bir örnekti sadece. Sürekli eskiyi düşünüp çıkamıyorum içinden. Beni sürekli başkalarıyla kıyaslaması, bana değer vermemesi çok oturmuş içime sanırım ki hala bu duygular ilk gün gibi taze içimde. Onun beğeneceği tarzda birini görüp hemen canlanabiliyor o hislerim. Anlatabildim umarım. Çalışıyorum yoğun sayılabilecekte bir işim var. Psikolok için maddi imkanım da var fakat sanki bana yardım edemeyecek gibi geliyor. Çoğu zamanda tekrar bir evlilik yapamayacağım, çocuğum olmayacak gibi düşünüp iyice kahrediyorum kendimi. İşin bir başka tarafı da içimde bu kıyametler koparken etrafımda herkesin beni çok mutlu sanması. Çünkü asla belli etmiyorum kimseye. Ne yaşıyorsam odamda ve içimde yaşıyorum . Teselli edilmek istemiyorum tanıdıklar tarafından. O adamın sevilecek tarafı yoktu. En azından benim onu sevmemem gerekir. Bana yapmadığı kötülük kalmadı. Şiddetin em ağırını yaşatan adamı özlediğim anlar bile oluyor. Evimi, eşyalarımı özlüyorum. Bunun içinde çok kızıyorum kendime. Ne zaman geçer bu düşünceler, depresyonda mıyım bilmiyorum. Sizce ihtiyacım olan zaman mı yoksa profesyonel bir destek mi almalıyım ?
Genişletmek için tıkla...
Geçmişte yaşadığım zorlu olaylarda "aman psikolog neyimi degistirecek ki" derdim. Neyse gittim, psikolog hayata bakışımı öyle degistirdi. Oyle degistim ki..Farkli pencerelerden bakmamı sağladı. Iyi ki gitmisim dedim. Ama tavsiye üzerine gideceginiz bi uzman olsun..
 
Cocuk yoksa salla gitsin zaman herseyin ilacıdır derler mutlu olsan zaten boşanmazdin
Ne güzel iste simdi dert yok tasa yok missss
 
Üzüntü artık yerini öfkeye bırakmış. Bence bu normal bir iyileşme süreci. Önce özlem üzüntü hissedersin zamanla o his öfkeye dönüşür sonra da boşluk. Herkeste bu süre farklıdır. Kolay mı yaşanmışlıkları bir çırpıda geride bırakmak. Belki dile getirip birileriyle dertlesseniz daha iyi olur. Herkesin dediği gibi profesyonel yardım almak işleri kolaylaştırabilir.
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.

Benzer Konular

T
Eski nişanlımla evlenirsek düzelir mi her şey
9 10 11
Yorumlar
205
Görüntüleme
8K
merveee123
M
S
kurtulamadığım toksik durum
4 5 6
Yorumlar
109
Görüntüleme
3K
sino2023
S
E
NOLUR SEVGİLİMLE İLGİLİ SORUNLARIMIZ İÇİN GÖRÜŞLERİNİZE İHTİYACIM VAR
2 3 4
Yorumlar
70
Görüntüleme
6K
byebyeblackbird
byebyeblackbird
C
Karindan ultrason olmuş hamileler bakabilir mi herhangi bir görüş de olur
Yorumlar
8
Görüntüleme
2K
muzlukek
M
eflaak
  • Kilitli
kv ne yaptıgını anlayamıyorum mesafe koydum ama yanlış mı yapıyorum doğru mu ?
4 5 6
Yorumlar
101
Görüntüleme
6K
eflaak
eflaak
X