Görüşmek istemediğim komşu

Yangı bu hatunu hatırladım. Korona zamanı hamileydi. Eli sürekli annesine gidip geliyor ayak işlerini yapıyordu. Konu sahibini asla dinlemiyordu. Yani konu sahibi eşiniz zaten hiçbir zaman sizin yanınızda olmadı. Bunu bildiğiniz için de eşinize anlatmak istemediniz konuyu
Malesef.. Herkesin sıkıntıları kendine göre zordur da, ben de bu hayatı yaşarken çok zorlanıyorum. Ne eşim beklediğim değeri verdi,ne anneme gidince hamilelikte, doğumdan sonra beklediğim yardımı yaptı. Kv zaten apayrı bi imtihan. Böyle saçma sapan sinir bozucu insanlarla karşılaşmak ta zor. Yani bilmiyorum ülkenin havasından mı suyundan mı ortalık sorunlu insanlarla dolu. Ben de kendimi dert anlatan zeynep ergül gibi hissettim bi an. Diyo ya yüzde yirmi görme engelliyim gulaktan engelliyim felçlik geçirdim 😀ama hakkaten anlatsam bitmez. Gerçi herkesin derdi kendine ağır dediğim gibi, daha neleri vardır
 
Malesef.. Herkesin sıkıntıları kendine göre zordur da, ben de bu hayatı yaşarken çok zorlanıyorum. Ne eşim beklediğim değeri verdi,ne anneme gidince hamilelikte, doğumdan sonra beklediğim yardımı yaptı. Kv zaten apayrı bi imtihan. Böyle saçma sapan sinir bozucu insanlarla karşılaşmak ta zor. Yani bilmiyorum ülkenin havasından mı suyundan mı ortalık sorunlu insanlarla dolu. Ben de kendimi dert anlatan zeynep ergül gibi hissettim bi an. Diyo ya yüzde yirmi görme engelliyim gulaktan engelliyim felçlik geçirdim 😀ama hakkaten anlatsam bitmez. Gerçi herkesin derdi kendine ağır dediğim gibi, daha neleri vardır
Yok sizinki gerçekten sıkıntı. Sanki etrafınızda adam akıllı kimse yok gibi.
 
Görüşmek istemediğimi yazdıktan sonra ki mesajlara cevap vermez, sonrasında da aramazdım sanırım. Onun içi içini yesin, ben tavrımı koydum zaten diye düşünürdüm. Komşunuzun seviyesizliğine cevap verip, çirkin bir tartışmanın içine girmiş oldunuz böylece, sinirleriniz bozuldu boş yere.

Eşinize de “çok seviyesiz bir kadın, nerde ne konuştuğunu bilmiyor. Durum daha kötüye girmeden sınır koydum“ der kapatırdınız konuyu.
Heh, işte düşündüğüm ama cümleye dökemediğim duygu.nerde ne konuştuğunu bilmeyen biriyle yüzgöz olmadan sınır koymak. Diğer görüşmediğim kişiler için de aynısını hissediyorum. Israrla görüşmek isteyen bi teyzesi de var, evlendiğimden beri laf sokma çabasında olan. Onla da iletişimi kopardım. Eşime sorup duruyormuş ne zamana kadar konuşmucak benle biz hiç konuşmucaz mı diyormuş. Evet böyle hayatımdan gayet memnunum, kendi seçtiğim arkadaşlarımla görüşmek çok güzel, istemediğim kimseyle mecburi iletişim kurmak istemiyorum ama yanlış mı bilmiyorum işte.
 
Bir konuda fikrinizi merak ediyorum siz olsanız eşini hak etmiyorsun diyen birine ne cevap verirdiniz

Cevap bile vermem . Siz olayı kizistirip inat haline getirmissiniz karşı taraf için . Şimdi 3 lu bile bulusabilirler sizi saf dışı bırakır o kadın.
Seninle görüşmek istemiyorum deseydiniz , eşime onu dedin bunu dedin diye eşeğin aklına karpuz kabuğu gelmezdi
 
Siz kendinize çok değer verin, diğerlerine de size verdikleri kadar değer verin. O zaman daha çok mutlu olursunuz. Diğer kadına gelince "sen kocanı hak etmiyorsun" diyecek olan kadının ağzına mıçarım ben. Kocanız da en az o kadın kadar iğrenç biri, madem iş size "iğrenç" demeye kadar vardı eşiniz yanınızda olup "sen mi karar veriyorsun kimin beni hak ettiğine.Ne ayaksın sen" diyecekti. Eşini savunamayan erkeklere ayrıca uyuz oluyorum.
 
Yerinizde olsam ilk mesajdan sonra hiç muhatap olmazdım hatta mesajı gönderip,
her yerden engellerdim.
Madem iş çirkinleşmiş tekrar atağa geçerse;
'Eşimle ilgili söylediklerini, yazdıklarını kocanla paylaşmayı düşünüyorum haberin olsun' yazıverin.
Gerisini o düşünsün...
 
Heh, işte düşündüğüm ama cümleye dökemediğim duygu.nerde ne konuştuğunu bilmeyen biriyle yüzgöz olmadan sınır koymak. Diğer görüşmediğim kişiler için de aynısını hissediyorum. Israrla görüşmek isteyen bi teyzesi de var, evlendiğimden beri laf sokma çabasında olan. Onla da iletişimi kopardım. Eşime sorup duruyormuş ne zamana kadar konuşmucak benle biz hiç konuşmucaz mı diyormuş. Evet böyle hayatımdan gayet memnunum, kendi seçtiğim arkadaşlarımla görüşmek çok güzel, istemediğim kimseyle mecburi iletişim kurmak istemiyorum ama yanlış mı bilmiyorum işte.

Ben görüşmek istemediğim kişilere herhangi bir laf çarpmadan yada tartışmaya girmeden uzaklaşan biriyim. Ne laf veririm konuşma çabası olsun, ne de dedikodu malzemesi yapsın. En fazla arkamdan soğuk biri diyebilirler sanırım. Sessizce çekerim kendimi. Doğru mu bilmiyorum ama mizacım böyle.

Ama tam tersi sevdiğim biri için elimden geleni yapar, dostluğumu gösteririm. Yardıma ihtiyacı olduğunda, sıkıntılı anında yanında olduğumu hissettiririm, vefalı olmaya çalışır arar sorarım. Onlarda sıcak biri olduğumu söylerler.

Eşimin bir arkadaşı var, karısı hiç benim tarzım değil, bende onun tarzı değilim gerçi. Her ortamda küfürlü, argo konuşur, erkeklerin olduğu ortamda kadınlar arasında yapılacak şakaları yapar, kocasıyla özelini haddi aşacak şekilde anlatır. İnsanları sınıflara ayırır, kültürleriyle alay eder. Mecburi görüştüğümüz ortamlar oluyor ama evime davet etmedim hiç, laf çarpmasına rağmen. Onun davetlerine de kısmet bakarız der geçiştiririm. Tam tersi olsa o benim canımı sıkar bende onun, ne gereği var.
 
Başına belâmı arıyorsun ,kek börek çayla normale dönmez aramız ,eşler görüşsün ben istemiyorum diyin...
 
Back
X