Ah minniem.yasadiklarin zor tahmin edebiliyorum.ilk gebeligim dis gebelik oldu bir dahada hamile kalamadim.ne oyun parki ne okul nede bir bebek gormeye dahil tahammulum yoktu.esimi bosanalim diye yalvarirdim.ustelik canlar caliyordu bir bebegim olmaliydi cunku kanserden rahim agzimin bir bolumu alinmisti
ve ilerlerse rahim alincakti ve ben daha 25 yaslarindaydim.dr a gittik esimle teshis kondu sebebi bilinmeyen infertilite.ikimizde saglikliyiz kanser ilerlemiyor ama dr tup bebege yanasmiyor tek suclu benim psikolojimi goruyordu git tedavi ol psikiyatride dedi.gitmedim aradan 1,5 sene gecti cokta zor bi hayatim vardi dayanamiyordum wn son psikiyatriye gittim aglaya aglaya anlattim bana dedigi ruhun hastalanmis ilac yazdi hemen basladim.o ay geciktim test yaptim pozitif inanamadim ilaca basladigim 9.gun hamile kalmisim.kizim simdi 4 yasinda.ondan sonra ki butun hamileliklerim yine ayni oldu.kafam rahat degildi herzaman ilacsiz yasayamaz hale geldim.simdi 29 haftalik ikinci kizimi bekliyorum nasipse.oda antidepresan bebegi. Uzme kendini ne olur inan bedenimiz gibi ruhumuzda hasta oluyor.tavsiyem bir destek alman.bende duacinim.her akloma geldiginde minnie ye bebek dilicem.uzun olsu kusuruma bakma.
