Az önce birsuru sey yazdim kaydetmeden sildi konuyu. Simdi kendimi de sizi de sikmadan yazayim tekrar.
Disarda iletisimi olmayan sohbeti olmayan biriyim. Yani konusabildigim kadari ile konusmaya muhabbet ortami oluşturmaya calisiyorum ama çocukluktan gelme bazı kastigim durumlar var insan iletisimlerimde. Ornegin 31 yaşında yim uni mezunuyum calisiyorum. Ve 1tane
bile arkadaşım yok. Acaip bir sekilde
yalnizlik yasiyorum anlayacağınız.
Onceki is yerimden de simdikinden de
telefonlastigim biseyler
paylasabildigim 1tane bile arkadasim
yok. NEDEN?? çünkü içi dolu
muhabbet edemiyorum. Kendimi
sevdiricem saydiricam diye bazen de
sacma bi sekilde çiğ davraniyor, basit
konusuyorum. Acikcasi kafamda zaten
bu endiselerle dolu oldugundan rahat
da degilim konusurken cogu zaman.
Böyle olunca da insanlar beni basite
aliyor arkadaslik kurmuyor. Ben
arkadassiz kaldikca da hep mutsuz ve
gerginim. Mutsuz ve gergin okdukca
da insanlarla kaynatip bi ortam
olusturamiyorum. Kisacasi tam bir
KISIR DONGU
Bu çocukluktan kalma bunu asacagim
inşallah mucadele ediyorum. Kendi
degerimi hissetmeye calisiyorum.
Okuduğum kitaplarin etkisi yavas
yavas olmaya basladi
Diğer asıl konu ben disardaki
insanlara karsi onlarin sevgisini
arkadasliklarini kazanicam diye bazen
hakkimi bile yedirecek sekilde iletisim
kurarken evde aileme zaman zaman terör estiriyorum sinirlendigimde. Ofkemi yenemiyorum. Uzatiyorum da uzatiyorum acaip kalp kiriyorum. Kardesim abla sen bu dilindn cehennemliksin diyor. O derece buyutuyorum kavgayi ankayacaginiz cunku frenleyemiyorum. Sonra kendime gelince de cok üzülüyorum. Bi kere kalp kirdigimdan oburu de vicdanim rahat etmiyor. Etmesin de zaten cunku resmen haklarini yiyorum hakaret ediyorum. Aslinda herseyi dilimden soyluyorum kalpten degil ama sonucta söylüyorum. Vicdanim da sonradan acaip sizliyor cunku disardaki insanlara hakkimi savunurken boyle aslan degilim belki birçok insan evde baska disarda baska ama benim bu farklar cok buyuk. Disarda çok mulayim evde kavgaci gibiyim. Aslinda evdeki bu halimde mutsuzlugumdan kaynakli. Gonlum beynim rahat olsaydi bu kadar uzatmazdim evdeki kavgalari ama dedigim gibi disarda sosyal yonden bir yer edinememis olmam sürekli zihnimde agirlik ve stres olusturuyor. Yine de boyle 2li davranmak kisilik bozuklugu mudur yoksa ben cok mu kötüyüm ki brn kendimi oyle görüyorum. Kötüyüm bence. Bu durumlari nasıl aşabilirim sizce?? Psikolog ve psikiyatrist onerisi yapmayin lutfen gittim fayda bulamadim.
Az önce birsuru sey yazdim kaydetmeden sildi konuyu. Simdi kendimi de sizi de sikmadan yazayim tekrar.
Disarda iletisimi olmayan sohbeti olmayan biriyim. Yani konusabildigim kadari ile konusmaya muhabbet ortami oluşturmaya calisiyorum ama çocukluktan gelme bazı kastigim durumlar var insan iletisimlerimde. Ornegin 31 yaşında yim uni mezunuyum calisiyorum. Ve 1tane
bile arkadaşım yok. Acaip bir sekilde
yalnizlik yasiyorum anlayacağınız.
Onceki is yerimden de simdikinden de
telefonlastigim biseyler
paylasabildigim 1tane bile arkadasim
yok. NEDEN?? çünkü içi dolu
muhabbet edemiyorum. Kendimi
sevdiricem saydiricam diye bazen de
sacma bi sekilde çiğ davraniyor, basit
konusuyorum. Acikcasi kafamda zaten
bu endiselerle dolu oldugundan rahat
da degilim konusurken cogu zaman.
Böyle olunca da insanlar beni basite
aliyor arkadaslik kurmuyor. Ben
arkadassiz kaldikca da hep mutsuz ve
gerginim. Mutsuz ve gergin okdukca
da insanlarla kaynatip bi ortam
olusturamiyorum. Kisacasi tam bir
KISIR DONGU
Bu çocukluktan kalma bunu asacagim
inşallah mucadele ediyorum. Kendi
degerimi hissetmeye calisiyorum.
Okuduğum kitaplarin etkisi yavas
yavas olmaya basladi
Diğer asıl konu ben disardaki
insanlara karsi onlarin sevgisini
arkadasliklarini kazanicam diye bazen
hakkimi bile yedirecek sekilde iletisim
kurarken evde aileme zaman zaman terör estiriyorum sinirlendigimde. Ofkemi yenemiyorum. Uzatiyorum da uzatiyorum acaip kalp kiriyorum. Kardesim abla sen bu dilindn cehennemliksin diyor. O derece buyutuyorum kavgayi ankayacaginiz cunku frenleyemiyorum. Sonra kendime gelince de cok üzülüyorum. Bi kere kalp kirdigimdan oburu de vicdanim rahat etmiyor. Etmesin de zaten cunku resmen haklarini yiyorum hakaret ediyorum. Aslinda herseyi dilimden soyluyorum kalpten degil ama sonucta söylüyorum. Vicdanim da sonradan acaip sizliyor cunku disardaki insanlara hakkimi savunurken boyle aslan degilim belki birçok insan evde baska disarda baska ama benim bu farklar cok buyuk. Disarda çok mulayim evde kavgaci gibiyim. Aslinda evdeki bu halimde mutsuzlugumdan kaynakli. Gonlum beynim rahat olsaydi bu kadar uzatmazdim evdeki kavgalari ama dedigim gibi disarda sosyal yonden bir yer edinememis olmam sürekli zihnimde agirlik ve stres olusturuyor. Yine de boyle 2li davranmak kisilik bozuklugu mudur yoksa ben cok mu kötüyüm ki brn kendimi oyle görüyorum. Kötüyüm bence. Bu durumlari nasıl aşabilirim sizce?? Psikolog ve psikiyatrist onerisi yapmayin lutfen gittim fayda bulamadim.
Dogal olmaya calisma dogal oodoğal olmaya çalışma, doğal ol :) bi derdin mi var? git sana göre en yakın bulduğuna çat çat anlat, (ama küçük sıradan herkesle paylaşabileceğin bir dert olsun başlangıç için) bak bakalım dinliyor mu. Senin birşeyler paylaştığını görünce karşındaki de paylaşacaktır :)
Genede ne kadar iyi arkadaş bulursan bul, en iyisi aile oluyor. Senin durumunu bazen bende yaşıyorum. Dışardan neşeli esprili biri gibi görünüyorum ama bazen evimde çok kırıcı olabiliyorum malesef
Ben sosyal bi insanim bu tarafi haroic bazi dediklerinizi bende yasadim mesela aileme özellikle annme karsi öfke kontrolüm var pat pat herşeyi sayiyorum annemi aglatiyorum resmen ama beşdakika ssonra pismanliktan geberiyorum istemeden yapiyorum psikolugum bana çok destek olmuştu annemde çok destek olmuştu atlattim. Mesela abimde bana hep der evde sesin bize yetiyor anca niye hakkini yiyenlere kedi gibisin der... Hakli olarak... Bunlar hep küçük küçük sorunlari aşmadigimiz icin oluyor.. sorunlarin içimizde kalmasi birikmesi sonucu disimiza yansiyan psikolojik etkisi.. Cümle düşük oldu ama bu saatte toparlayamadim.. Bence güzel bir doktorla halledebilirsin... Aslında doktorlara çok inanmam. Herşeyii insanin kendi düşünceleriyle yonetebilecegi kanaatindeyim . ama bazen bunu ne yazik ki basaramiyoriz.. İzmirde olsaniz size super doktorlar onerebilirdimbu kadar buyutmeyin bunlari kafanizda yoksa daha çok dibe batarsiniz. Hepsi aşılır... Ben neler aştım bi bilsenizzz...
Başka bir psikoloğa git.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?