- 1 Ağustos 2009
- 5.801
- 10.244
- 448
- Konu Sahibi tatlialirim
-
- #41
su an yatak odasindayim ,hastayim öksürecegim korkuyorum öksürmekten az önce bagirdi diye. banane yaa bu ne cok korktum yasca büyük olmasa korkmazdim belki, babam yasinda ondam galiba
Küçüklüğünüzde bu tarz bir şey yaşadınız sanırım. Yani sizden büyük birinin size bağırması ve korkmanız gibi. Yoksa bu kadar etkilenmek, ağlayıp, titremek normal değil. Çocuklarınıza da bu şekilde iyi rol model olamazsınız. Biraz güçlenmeniz lazım, sizden büyüklerle ilgili bir konu da olsa.
evet onlarin yaninda zaten cok güclü görünmeye calisirim, onlara öyle söylerim. hicbirseyden korkma gibisine, tabi benim cocuklugumla onlarin cocuklugu arasinda dünyaöar kadar fark var. ben psikolojik, sözlü sidette maruz kalmistim
Eğer maddi durumunuz da uygunsa iyi bir psikoloğa gitmeniz iyi olabilir. Geçmişin yüklerinden kurtulup çok rahatlayabilirsiniz, hayat kaliteniz artar. Veya en azından bu konuda kitaplar okuyup kendinizi geliştirip güçlenebilirsiniz.
Sizin tepkiler çok abartılı ya arada ses çıkar onlar niye vuruyor kendi misafirleri geliyormuş arada mesela olur yani. Siz neden bu kadar korktunuz onu hiç anlamadım.
Tam olarak korkunuzun sebebi nedir? Gelip size ses çıkardınız diye birşey yapması mi?
Öfkelenmesi, mideme agrilar girdi su an zaten
Benim de anksiyetem var az bucuk korkunuzu anliyorum ama buyutmeyin. Rahatsiz olup sizi uyardilar sizde uyariyi dikkate alip ses cikarmadiniz sonra bitti bu kadar. Olayi icsellestirip dusuncelerinizin esiri olmayin lütfen:) eşiniz sizin korktugunuzu bildigi icin mi üzüldü yoksa aynı endişe korkular onda da mı var ?
Genelde aynı oranda bağırarak bazen alttan alıp olayı anlamaya çalışırak. Gibi gibi şeyler bence psikologa gidebilirsiniz birkaç mesjda gördüm çünkü destek alınmalı gibi.Ya ben bagirmadan korkarim, belki de cocukluktan kalma birsey. Tehtitvari geliyor.bagirmak cok negatof birsey aslinda sizler nasil basa cikabiliyorsunuz, bana hic kolay gelmiyor cünkü
ne yaşadığını anlayabiliyorum benimde eski oturduğum apartmanda vardı bi manyak bağırıp çağırıp tekmelerdi yerleri. panik atak hastası oldum onun yuzunden. çok gerilimli huzursuz ediyordu ve oradan yeni evime taşınalı 1 yıl oldu hala üst kattan tıkırtı gelse bi panikliyorum sanki o hala üstümde oturuyomuş gibi. panik atağa meyiliniz var gibi geldi bana brnce bi doktorla konusun erken teşhis hayat kurtarır
Benim üst kattakilerin çocukları sabahları 7 8 de tepemde bağrışıp koşuşturuyorlar hergün daha kimsenin duvarına vurmadım. Çocuk bu yani bu kadar büyütecek ne var anlamadım. Karşılıklı anlayışlı olmak lazım , sürekli olmuyormuş sonuçta.
Kırk yılda bir olmuş. Komşunuz da bir gün idare edebilir. Eski evimde küçük çocuk gecenin bir yarısı bisiklet sürerdi tepemizde. Çocuktur dedik laf etmedik. Aman bu kadar takılmayın bence. Ona üzül buna üzül hayat geçip gidiyor. Napalım insanlık hali yani. İnsanın bir günü bir gününe uymaz ki.
Çok abartmışsınız. Ne olacak bir defa böyle bir şey olduysa. Sürekli olmayan bir şeyse tolerans gösterilir. Onlar bağırdı diye kendinizi parçalamayın.
Her zaman olan bişey değil diyorsunuz ben onların anlayışsızlıklarına verirdim. Hiçte sizin kadar etkilenmem zira üst komşumdan çok ses geldiği de oluyor ve rahatsız olmuyorum çocuk sonuçta hatta söylenecek şeyleri bile soylemiyoruz. Apartmanda yaşamanın kuralı budur diye düşünüyorum öyle her gürültüye duvarları yumruklayacaksak müstakil evde otursunlar yayani kücük cocugumu yediyle sekiz arasi uyutuyorum. büyügü gec uyusa bile sesi cikmaz. tabi arada hastalik oluyor cocuklar büyürken ses olur bilemiyorum gece uyaniyorlardi. ama zamanla geciyor bunlarda.
bi saatte uyurlar genelde.
bilemiyorum hem sucluyuz hem kötüyüm
esimin de cok morali bozuldu, sesi gür cikar. kendi yüzünden oldugunu düsünüyor. dikkat etmedik hic
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?