- Konu Sahibi kelebek088
- #1
Kızlar belki hatırlayanlar oluyordur. Atandım ama hakkari yüksekovaya diye başlık açmıştım. Şuan o kadar kötüyüm ki. BUraya sözleşmeli atandım. Aralıkta atama vardı. Nişanlım antepte görev yaptığı için onun yanına atama istedim. Ama gelmedi. Tüm umutlarımı şubata saklayıp aralıkta kadrolu daha kötü yerleri tercih etmemiştim. Ve şimdi nimet çubukçu şubatta atama yok diyor.
Bir yandan sözleşmeli olduğum için doğu görevim sayılmıyor.
Bir yandan adaylığımız kalkmıyor. Bir yandan sözleşmelilerin eş durumu ataması çok çok az ve evlensem de eşimin yanına gitme olsaılığım %5
Bir yandan burada öğretmen öğrenci ve veli karşısında o kadar değersiz ki. Düşünün milli eğitim burada veli ve öğrenciyi öğretmenden çok haklı görüyor ve kayırıyor. İstifa da edemiyorum. İlk yılım olduğu için mesleğe geri dönemem. Burada çakılı kaldım. Ne evlenebiliyorum. Ne buradan çıkabiliyorum. Ne doğru dürüst bir haktan yararlanabiliyoruz. Hakikaten mesele atanmakta değilmiş onu anladım.
Şimdi çoğu arkadaşım bana kızacak en azından işin gücün var diyecek ama inanın şimdi evimde olsam galiba daha iyiydi. Tekrar kpssye hazırlanmam lazım. Ama okul bir yandan öğrenicler bir yandan nasıl olcak bilmiyorum. Buranın en kalabalık okullarından birini okutuyorum. Öğretmen miyim hademe mi belli değil. Ve 2 ve 3 .sınıfları bir arada okutuyorum. Daha aynı dili bile konuşmuyoruz. Hele ki okula yaptığımız harcamaların haddi hesabı yok. Her gün biri birini döver onun annesi babası gelir. Öğretmenin üstüne yürür. Biri okulun camını kırar biri kilidini çalar. Gerçekten artık ne yapacağımı bilmiyorum.:gitme:
Bir yandan sözleşmeli olduğum için doğu görevim sayılmıyor.
Bir yandan adaylığımız kalkmıyor. Bir yandan sözleşmelilerin eş durumu ataması çok çok az ve evlensem de eşimin yanına gitme olsaılığım %5
Bir yandan burada öğretmen öğrenci ve veli karşısında o kadar değersiz ki. Düşünün milli eğitim burada veli ve öğrenciyi öğretmenden çok haklı görüyor ve kayırıyor. İstifa da edemiyorum. İlk yılım olduğu için mesleğe geri dönemem. Burada çakılı kaldım. Ne evlenebiliyorum. Ne buradan çıkabiliyorum. Ne doğru dürüst bir haktan yararlanabiliyoruz. Hakikaten mesele atanmakta değilmiş onu anladım.
Şimdi çoğu arkadaşım bana kızacak en azından işin gücün var diyecek ama inanın şimdi evimde olsam galiba daha iyiydi. Tekrar kpssye hazırlanmam lazım. Ama okul bir yandan öğrenicler bir yandan nasıl olcak bilmiyorum. Buranın en kalabalık okullarından birini okutuyorum. Öğretmen miyim hademe mi belli değil. Ve 2 ve 3 .sınıfları bir arada okutuyorum. Daha aynı dili bile konuşmuyoruz. Hele ki okula yaptığımız harcamaların haddi hesabı yok. Her gün biri birini döver onun annesi babası gelir. Öğretmenin üstüne yürür. Biri okulun camını kırar biri kilidini çalar. Gerçekten artık ne yapacağımı bilmiyorum.:gitme:
belki dertlerine çare olmayacak yazdıklarım ama en azından yalnız olmadığını hissedersin tatlım:teselli: 
lmaz:
