haklı mıyım yoksa abartıyor muyum.

Herkese merhabalar. Ben iki buçuk yıllık evliyim şu an altı aylık birde kızım var.eşimle flört,nişanlılıl hatta evliliğin ilk yılı ayrı geçti iş durumundan. Ben işimi bırakamıyorum çünkü eğitim de alıyorum eşimin tayininde yanımıza olmuyor.şu anda ise iki saatlik mesafeyi hergün tepiyor doğumdan sonra. Eşimle bu süreçte çokkk yıprandık. Çok zor günlerimiz oldu. Aynı hayatı,yatağı,sevgiyi paylaşamaz hale geldik. Kısa süre önce herşeye sünger çekip bunu atlatacağız dedik söz verdik kendimize. Ama zamanında çok kırıldım eşime yaptıklarına,bana zorla kendini ve ailesini saydırmaya çalışması....vs. Neyse diğer şeyler belki unuturum belki hakkından geliriz ama eşimin evde yemek yenemedi beni çok üzüyor.evde yapılan yemeği beğenmez ise ben dışarıda biraz hava alayım der çıkar karnını doyurup gelir. Artık onun sevdiği şeyleri yapmaktan bana da gına geldi. Süt,yumurta,kırmızı et tereyağı,sebze yemez. Hadi tamam yesin dışarıda ama neden tek başına,bize neden sormaz neden getirmez bahanesi ise sen dışarıdan gelen yemeği yemem dedin ya o yüzden getirmem der, onu zamanında eve aluştırmamışım beni suçlar(evliliğimizin daha ilk yılında zaten ayda iki ayda bir görüşürdük,çalışıyorum akşama kadar yoruluyorum haklı olarak yemek yapmakla vakit harcamak istemedim) bundan rahatsız olduğumu söyledim bubharılna sürecinde dikkat edeceğini söyledi ama demin bütün gün evde değildim annem rahatsız onun işlerini yaptım,çarşı pazarı hallettim kızımda bakıcısı ile anneanneye gitmişti.evde düzgün yemek yapamadık. Daha önceden hazırladığım biber dolmasını pişirdim. Sen işten gel iştahım yok de çay demleyip peynir ekmek ye mis gibi yemek dururken çıldırdım.tamam uzak yoldan geliyorsun ama nimete yüz çevirmek nedir. Bu adam yüzünden kaç defa yemek döktüm,bayat ekmek yemez diye kaç ekmek ziyan oldu. Ne yapacağımı ne edeceğimi şaşırdım boşanmamak için yanıma tayin olmasını bekleyip,hayatımızın biraz daha yoluna girmesini umuyorum. Yoksa bu psikoloji beni alt üst ediyor artık.

valla hiç yemek yapmakla yormayın kendinizi nasılsa çöpe gidiyormuş. o kendi başının çaresine bakıyormuş hem baksanıza. niye suçu size atıyor ki bu yaştan sonra siz mi alıştıracakmışsınız yemek yemeye çocuk mu bu canım.

merhaba ,
sen neyabilirsinki bekarlıgında alışmıs onu yemem bunu yemem demeye huylu huyundan donmz eger dsarda yemek ıstıyosa bırak yesin sende hergun ne pişirsem diye düşünmekten kurtulursun .. bende cok sınır oluyorum yemek ayıran ınsanlara benım eşimde ayırır dunden kalan yemegı yemez sebze sevmez .. yemeklr dokulur hep . boşverıceksın.. ben oyle apıorum ...

Henüz aynı evde yaşamaya, aile olmayya, işten gelip de karısının içinde zıkkım da olsa çeşnilendirilmiş yemeklerini mmmmhh mhhh yaparak yemesi gerektiğini bilecek kadar evliliğe alışamamış senin adam.
Biraz da şımarıklığından gerçi muhtemelen.
Ama ortam ve şartlar değiştikten sonra bi daha denemeniz nacizane tavsiyem benim de.

eşiniz evlendiğinizin farkında mı ?
dışarda tek başına yemek yemek de nesi

Yani bakin mesela evdeki yemeği beğenmeyip dışarıda kendi başına yemesi hic doğru degil ama arada hoşuna gitmediği icin peynir ekmek yemesini cok büyütmeyin.

Esinizin hakli olma olasılığı olan tek nokta bu, gerisini bilemeyecegim nasil suclamalar oyle eve alistiricaktin bilmemneydi. Bence bosanmak bitirmek icin erken, eski sorunlari unutmaya çalışın ve evde onun da sizin de sevdiğiniz yemekleri yapin. Koskoca adam nasil süt yumurta sebze yemez? kendisinin sağlığı icin zorlaya zorlaya yemek zorunda. Erkenden gitmeye niyeti var herhalde. Cocugumuzun ve benim sana ihtiyacimiz var saglikli beslen filan biseyler diyin. Yani hallolmayacak sorunlar degil biraz sıkın disinizi. Insallah duzelir

Hic yemek yapma .Takıl peşine sen eniyisini biliyormuşsun .Evde de yemek mi yapılırmış de .Sakın çaktırma inadına devam et .
Arkadas dışarda yiyosa sizinle birlikte yemeli .

Başka aşamadığımız sorunlarımız var aslında çok daha büyük. Ben hep bir aile olma özlemi ile yanıp tutuştum.bir eevladımın olması en büyük dileğimdi. Tabiki yemeğimi yemedi diye bışamayacağum ama bu konu o kadar beni rahatsız ediyor ki saçma bir ayrıntıya takılarak bütünü göremiyorum. Şurası bir gerçek biz birbirimize uygun değiliz belki de ama terk edemiyorum yada o ayrılalım dediğinde ağlamaktan helak oluyorum ama bu halde bu duygu durumu içinde sağlıklı bir evlilik olmuyor. Altı aydır doğum iznindeyim bu yüzden evde oturuyorum.bu da beni çıldırtmış olmalı desem gebeyken de eşim beni çok yordu. En basit örnek hamileliğin ilk günlerinde uyku o kadar bastırıyor du ki işten altıda gelsem yedide uyurdum oda bana Kızardı iki saat yolu senin için tepip geldim sen uyuyorsun. Ben sorunlarımızı sadece yakınlarıma anlatırım ama kimse gidip eşime akıl vermeye kalkmaz ama eşimin arkadaşlarının eşleri gelir bana akıl verir beni utandırır çünkü konu yatak odamdır. Unutmuyorum nasıl kızardım utandım. Anlatamadım sinirden kocamın bana yaptıklarını......vs vs