- 3 Mayıs 2022
- 97
- 204
- 23
- 32
- Konu Sahibi Yumusaksurat
-
- #21
Söylüyorum ki. İnanın anlamıyor. Çalışmam lazım diyince sen çalış ben çıkarım diyor. Ne diyeceğimi bilemiyorum
Söylüyorum ki. İnanın anlamıyor. Çalışmam lazım diyince sen çalış ben çıkarım diyor. Ne diyeceğimi bilemiyorumBen sizi haksiz buldum. Neden mi aranizda bu kadar samimiyet var ve siz kusura bakma calismam lazim, musait degilim, hic vaktim yok demek yerine soguk davraniyormussunuz. Yapmayin bunu. Net olun kapiyi kirip zorla girecek hali yok. Severim bilmem ne demissiniz. Sevgi ve samimiyet boyle bir sey degil.
Var tabi. Ama genelde evden çalışıyoruz. Bunu deneyeceğim teşekkür ederimNe iş yaptığınızı ve iş saati içerisinde misafire nasıl zaman ayırabildiğinizi anlayamadım ve çok merak ettim.
Kurumunuzun bir ofisi yok mu? Bir süre ofisten çalışacağım diyerek ayağını kesebilirsiniz belki. Haftanın birkaç günü gidğn ofise varsa eğer.
Ha bana kalırsa doğrudan söyleyin, olmaz böyle.
Yapmaz ki, ders çalışmam lazım der. Bir salak benim çünküAbartmıyorsunuz kesinlikle haklısınız. Bence o geldiğinde misafir gibi davranmayın, benim çalışmam lazım deyip başka odaya geçin, bugün çok yoğundum yapamadım, yemeği sen yapıver bugün deyin, ya da yoğunluktan şu çamaşırları asamadım, asar mısın deyip iş kitleyin biraz. Bence bir daha gelmez.
Söylüyorum ki. İnanın anlamıyor. Çalışmam lazım diyince sen çalış ben çıkarım diyor. Ne diyeceğimi bilemiyorum
O zaman açık açık konuşmaktan başka çare yok.Yapmaz ki, ders çalışmam lazım der. Bir salak benim çünkü
Çocuğum okula gidiyor zaten, on yaşında.Ne münasebet yaa sinir oldum
sırf dışardan yememek için de yapıyor olabilir
mesai saatleri içerisinde kabul edemeyeceğinizi belirtin.. yok ben geleyim ne olacak derse
"valla iyi olur evde yemek de yok yemek yaparsın, kahvaltı hazırlarsın" vs diyin
çocuğunuz kaç yaşında? Ona baktırın
dediklerimi yapın o haldeÇocuğum okula gidiyor zaten, on yaşında.
Gerçekten çok doğru söylüyorsunuz. Bu huyumdan tiksiniyorum inanınAradiginda net olun. Cat kapi mi geldi kapiyi acmayin. Bunlar sizin ayibiniz olmaz onun ayibi olur. Ben sizden hic netlik almadim. Aman kirilmasin, aman alinmasin havasi aldim. Nickiniz bile yumusaksurat. Insanlara hayir demek sizi kotu biri yapmaz aksine durust yapar.
Mesai noktamdayım çağırılıyorum artık diyebilirsiniz.Günaydın arkadaşlar.
Ben evden çalışan, bir çocuk annesi bir kadınım. Evden çalışmak ne kadar rahat görünse de yaptığım iş aşırı stresli, gerçekten çok yıpratıcı bir iş. Fakat biliyorsunuz hayat şartları, tek maaşla asla geçim olmadığı için çalışmak zorundayım.
Neyse gelelim konuma.
Benim bir halamın kızı var. Oda benimle yaşıt. Dört yıl başka şehirde üniversite okumuş. Şimdi yıllardır kpss için çalışan, bekar bir kadın. Gerçekten bu sınava aşırı emek verdi. Rabbim onun ve diğer arkadaşlarımızın emeğini boşa çıkarmasın. Şimdi benim bu kuzenim, bizim eve yakın bir yerde özel ders almaya başladı. İşte olaylar burdan başlıyor. İlk başta sevindim tabiki, sevdiğim biri sonuçta. Arada uğrar dertleşiriz diye. Ama kuzenim maalesef arada değil, günde iki defa nerdeyse uğruyor. Ve artık gerçekten çok sıkıldım. Ondan arama gelince elim ayağım titriyor. Her defasında kahvaltı hazırla geliyorum, akşam yemeğinde ne var? Diye diye gerçekten beni aşırı bunalttı. Dediğim gibi evden çalışıyorum ama çalışıyorum sonuçta evde uzanmıyorum. İnanın çocuktan olmasa yemek bile yapmam. Hatta çoğu zaman ona özel buzlukta ona göre bişeyler varsa yapıp, eşimle kahvaltılık yemişliğimiz var. Bir de bu kuzenimin inanın bizim yemek yemeğe ihtiyacı yok. Yani öyle durumları düşükte değil. Bana dışarda yemek yemekten sıkıldığını söylüyor. Bir kaç kez yemeğim yok dememe rağmen, ne varsa onu yerim önemli değil diye cevap verdi. Sadece yemekle de bitmiyor. Evden çalıştığım için çalışmıyorum diye mi düşünüyor bilmiyorum ama geldiğinde saatlerce oturuyor, mesai saatimin içinde. Bir kaç kez üstlerim tarafından ayrı uyarıldım. Geçen gün mesela akşama doğru saat beş gbii geldi ve o gece bizde kalmak istediğini söyledi. Eşim de biri olunca asla rahat edemeyen bir insan. Gittiğinde rica etti benden. İstediği kadar gelsin ama gece kalmasın diye.
Ben kuzenime son zamanlarda soguk davranmaya başladım. Musait değilim, uyuyorum, dışarıdayım diye. Ama asla asla anlamıyor soğuk yaptığımı.
Gerçekten yani anlamıyorum. Ben istenmediğimi birinin suratından anlıyorum. İnsanlar neden anlamazlığa vuruyor kendimi. Bazen de çok vicdan azabı çekiyorum. Yemek için soğuk yaptığımı düşünecek diye. Ama yemin ederim alakası yok. Ben ev işi, kendi işim, yemek, temizlik, okul, çocuk derken kimseye ekstra günlerce ayıracak vakit bulamam. Böyle düşündüğüm için haksız mıyım ben? Gerçekten içten içede üzülüyorum. Kuzenim sonuçta diye ama dayanamıyorum da. Tepkilerimden de anlamıyor. Napacağım bilmiyorum. Asla da kırmak istediğim biri değil. Bilmiyorum
Evet sanırım bunu deneyeceğim. Çünkü yıllardır insanlara hayır diyebileyim diye savaşıyorum. Hala da kazanamadım...Mesai noktamdayım çağırılıyorum artık diyebilirsiniz.
Yok artıkİnanın oturur. Umuru olmaz. Rahat biri
Bence de madem bu kadar yakınsınız , iş istemek de gayet normal :) size destek olmasını isteyinAbartmıyorsunuz kesinlikle haklısınız. Bence o geldiğinde misafir gibi davranmayın, benim çalışmam lazım deyip başka odaya geçin, bugün çok yoğundum yapamadım, yemeği sen yapıver bugün deyin, ya da yoğunluktan şu çamaşırları asamadım, asar mısın deyip iş kitleyin biraz. Bence bir daha gelmez.
İş saatleri içinde gelme üstlerim tarafından uyarıldım dikkatim dağılıyor demelisin. Anlamıyor ise hazır geldin ben çalışırken yemek hazırla bana yardım etmiş olursun de. Bir gün yemek yaptır, bir gün temizlik, bir gün çocukla ilgilendir hatta banyosunu yaptır benim yükümü hafiflet diyerek. Bir kaç gün sonra ayağını keser diye düşünüyorum..Günaydın arkadaşlar.
Ben evden çalışan, bir çocuk annesi bir kadınım. Evden çalışmak ne kadar rahat görünse de yaptığım iş aşırı stresli, gerçekten çok yıpratıcı bir iş. Fakat biliyorsunuz hayat şartları, tek maaşla asla geçim olmadığı için çalışmak zorundayım.
Neyse gelelim konuma.
Benim bir halamın kızı var. Oda benimle yaşıt. Dört yıl başka şehirde üniversite okumuş. Şimdi yıllardır kpss için çalışan, bekar bir kadın. Gerçekten bu sınava aşırı emek verdi. Rabbim onun ve diğer arkadaşlarımızın emeğini boşa çıkarmasın. Şimdi benim bu kuzenim, bizim eve yakın bir yerde özel ders almaya başladı. İşte olaylar burdan başlıyor. İlk başta sevindim tabiki, sevdiğim biri sonuçta. Arada uğrar dertleşiriz diye. Ama kuzenim maalesef arada değil, günde iki defa nerdeyse uğruyor. Ve artık gerçekten çok sıkıldım. Ondan arama gelince elim ayağım titriyor. Her defasında kahvaltı hazırla geliyorum, akşam yemeğinde ne var? Diye diye gerçekten beni aşırı bunalttı. Dediğim gibi evden çalışıyorum ama çalışıyorum sonuçta evde uzanmıyorum. İnanın çocuktan olmasa yemek bile yapmam. Hatta çoğu zaman ona özel buzlukta ona göre bişeyler varsa yapıp, eşimle kahvaltılık yemişliğimiz var. Bir de bu kuzenimin inanın bizim yemek yemeğe ihtiyacı yok. Yani öyle durumları düşükte değil. Bana dışarda yemek yemekten sıkıldığını söylüyor. Bir kaç kez yemeğim yok dememe rağmen, ne varsa onu yerim önemli değil diye cevap verdi. Sadece yemekle de bitmiyor. Evden çalıştığım için çalışmıyorum diye mi düşünüyor bilmiyorum ama geldiğinde saatlerce oturuyor, mesai saatimin içinde. Bir kaç kez üstlerim tarafından ayrı uyarıldım. Geçen gün mesela akşama doğru saat beş gbii geldi ve o gece bizde kalmak istediğini söyledi. Eşim de biri olunca asla rahat edemeyen bir insan. Gittiğinde rica etti benden. İstediği kadar gelsin ama gece kalmasın diye.
Ben kuzenime son zamanlarda soguk davranmaya başladım. Musait değilim, uyuyorum, dışarıdayım diye. Ama asla asla anlamıyor soğuk yaptığımı.
Gerçekten yani anlamıyorum. Ben istenmediğimi birinin suratından anlıyorum. İnsanlar neden anlamazlığa vuruyor kendimi. Bazen de çok vicdan azabı çekiyorum. Yemek için soğuk yaptığımı düşünecek diye. Ama yemin ederim alakası yok. Ben ev işi, kendi işim, yemek, temizlik, okul, çocuk derken kimseye ekstra günlerce ayıracak vakit bulamam. Böyle düşündüğüm için haksız mıyım ben? Gerçekten içten içede üzülüyorum. Kuzenim sonuçta diye ama dayanamıyorum da. Tepkilerimden de anlamıyor. Napacağım bilmiyorum. Asla da kırmak istediğim biri değil. Bilmiyorum
Ne kadar ayıp, kuzensiniz sonuçta aranızda böyle şeylerin lafı olmamalı.Günaydın arkadaşlar.
Ben evden çalışan, bir çocuk annesi bir kadınım. Evden çalışmak ne kadar rahat görünse de yaptığım iş aşırı stresli, gerçekten çok yıpratıcı bir iş. Fakat biliyorsunuz hayat şartları, tek maaşla asla geçim olmadığı için çalışmak zorundayım.
Neyse gelelim konuma.
Benim bir halamın kızı var. Oda benimle yaşıt. Dört yıl başka şehirde üniversite okumuş. Şimdi yıllardır kpss için çalışan, bekar bir kadın. Gerçekten bu sınava aşırı emek verdi. Rabbim onun ve diğer arkadaşlarımızın emeğini boşa çıkarmasın. Şimdi benim bu kuzenim, bizim eve yakın bir yerde özel ders almaya başladı. İşte olaylar burdan başlıyor. İlk başta sevindim tabiki, sevdiğim biri sonuçta. Arada uğrar dertleşiriz diye. Ama kuzenim maalesef arada değil, günde iki defa nerdeyse uğruyor. Ve artık gerçekten çok sıkıldım. Ondan arama gelince elim ayağım titriyor. Her defasında kahvaltı hazırla geliyorum, akşam yemeğinde ne var? Diye diye gerçekten beni aşırı bunalttı. Dediğim gibi evden çalışıyorum ama çalışıyorum sonuçta evde uzanmıyorum. İnanın çocuktan olmasa yemek bile yapmam. Hatta çoğu zaman ona özel buzlukta ona göre bişeyler varsa yapıp, eşimle kahvaltılık yemişliğimiz var. Bir de bu kuzenimin inanın bizim yemek yemeğe ihtiyacı yok. Yani öyle durumları düşükte değil. Bana dışarda yemek yemekten sıkıldığını söylüyor. Bir kaç kez yemeğim yok dememe rağmen, ne varsa onu yerim önemli değil diye cevap verdi. Sadece yemekle de bitmiyor. Evden çalıştığım için çalışmıyorum diye mi düşünüyor bilmiyorum ama geldiğinde saatlerce oturuyor, mesai saatimin içinde. Bir kaç kez üstlerim tarafından ayrı uyarıldım. Geçen gün mesela akşama doğru saat beş gbii geldi ve o gece bizde kalmak istediğini söyledi. Eşim de biri olunca asla rahat edemeyen bir insan. Gittiğinde rica etti benden. İstediği kadar gelsin ama gece kalmasın diye.
Ben kuzenime son zamanlarda soguk davranmaya başladım. Musait değilim, uyuyorum, dışarıdayım diye. Ama asla asla anlamıyor soğuk yaptığımı.
Gerçekten yani anlamıyorum. Ben istenmediğimi birinin suratından anlıyorum. İnsanlar neden anlamazlığa vuruyor kendimi. Bazen de çok vicdan azabı çekiyorum. Yemek için soğuk yaptığımı düşünecek diye. Ama yemin ederim alakası yok. Ben ev işi, kendi işim, yemek, temizlik, okul, çocuk derken kimseye ekstra günlerce ayıracak vakit bulamam. Böyle düşündüğüm için haksız mıyım ben? Gerçekten içten içede üzülüyorum. Kuzenim sonuçta diye ama dayanamıyorum da. Tepkilerimden de anlamıyor. Napacağım bilmiyorum. Asla da kırmak istediğim biri değil. Bilmiyorum
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?