- 22 Ocak 2017
- 65
- 149
- 93
Yazıyı tekrar okudum hayata bakışımız farklı gibi duruyor ancak değildi. O da bu tarz seylere karşıydı.amaan biraz iki taraf da abartmış bence.
sevgiliniz sizi dövüyor olsa güvenlik görevlisi "aslında ben yokum" diye rol yapardı görmezden gelirdi. ben de buna tavım ha. iki sevgili kavga etsin küfürleşsin kimse müdahale etmez, öpüşsünler hemen ahlak ahlak öter gerzekler.
aslında uzatılacak bir mesele değilmiş, kötü bir anı elbette ama, birlikte utanıp sonra da dikkat edelim diyip geçmeniz gerekirdi.
biraz dengesiz olmuş ilişkiniz. adam çok istekli siz ise çok gergin, sonuç olarak denge bozulmuş, o sapık gibi siz de aşırı tutucu gibi olmuşsunuz.
yani olay büyük bir şey değilmiş ama siz farklı insanlarsınız. ikiniz de kutuplarınıza itilmişsiniz ve ip kopmuş bana kalırsa iyi de olmuş.
bakış açısı aynı olmayan insanlar arasında böyle şeyler olabiliyor. ideali bunun ortası olması. yani adam ortalık yerde boynunuza saldırmamalı, siz de onun öpmesinden vs çekinmemeliydiniz bence. bana göre doğrusu bu.
Insan olayın içinde olunca göremiyor tam olarak sanırım doğruları. Ben onun bu olaydan sonra beni suclayabilecegini aklımın ucundan gecirmedigim için aradım. Aramamaliydim belki de. Her neyse zamanla acabalar oluştu bende. Böyle suclanmak ve terkedilmek ben mi hata yaptım düşüncesine itti beni. Ama sizlerden böyle yorumlar alınca rahatladım açıkçası.Şimdi bi erkek sizi böyle elalemden fırça yedirtecek duruma sokuyorsa direkt soğumanız gerekir zaten. Gözünüzden düşmeli. Neyi sorguladığınızı anlayamadım ama "günlerce konuşmadık" kısmından sonra nolur "sonra ben aradım" gelmesin diye okudum. Yanındaki kadına saygısı olmayan bir ergen irisi bence çok zorlamayın onun bunun aklıyla mı karar verecek sevip sevmediğine. Geçiniz dönerse de gönderiniz.
Iyi geceler
Buraya yeni uye olduğum için kendimi tanıtmak istiyorum öncelikle. 23 yaşındayım ve ogrenciyim. 1 yıllık bir ilişkim vardı.
Geçen sene bu zamanlar gözümün içine bakan, saygılı, oturmasını kalkmasını konuşmasını bilen biri olarak karşıma çıktı. Aynı okuldayiz birbirimizi tanıyorduk zaten. Ama açılması biraz uzun sürmüş sanırım bana ve neticede çok çaba gösterdi bana bu ilişkiyi kabul ettirmek için.
Başlarda ben farklı olduğumuzu düşünüyordum ve istemiyordum haliyle ama o kadar güzel yaklaştı ki bana farklılıklar bize zenginlik katacak fikrine beni inandirdi. Başladık. Tartismalarimiz olsa da sevgimizi ve saygımızi kaybetmedik o yıl. Yaz tatiline girdik. Ayrı sehirlerde olduğumuz için telefonla gorusebiliyorduk ve iletişim problemi yaşıyorduk. Tartışmalar artmıştı. Beni rahatsız eden bir huyu vardı ki gönül almayı asla bilmiyordu ve beni yanlış anlamaya çok meyilliydi.
Her neyse üç ayı bu şekilde geçirdik. Okul açıldı buluştuk. Öyle ozlemişiz ki birbirimizi bunu görünce çok net anladım. Bir cafede oturup sohbet ettik. Daha sonra cafeden kalktık evlere giderken bir binanın önündeki banka oturduk kendisi istedi biraz daha oturalım dedi. Akşam vakti hava karanlık ve aslında pek tenha bir yerde değil. Binanın güvenlik kulübesi ilerde duruyor. Erkek arkadaşım birden bana sarılmaya başladı ki hoslanmadigimi çok iyi bilir. En azından özel anları uluorta yaşamayı sevmem. Her neyse kırmak istemedigimden bende sarildim ayrılmaya çalıştım kibarca. Bu kez daha sıkı sarıldı ve affedersiniz boynuma doğru öpmeye başladı. O anda kimse yoktu çevrede ama güvenlik kulübesinin içinde guvenlikci olduğunu farketmemiş. Ben ne olduğunu anlamadan guvenlikci çıktı dışarı "ne halt yiyecekseniz gidin başka yere burada yapmayın " dedi. O an yerin dibine girdim. O kadar utandım ki hayatta tahammül edemeyecegim birşey ki kendisi de sınırlarını hep korumuştur bugüne kadar.
Her neyse kalktık oradan. Ben ağlamaya başladım. Çok ağır geldi bana adamdan öyle tepki almak. Erkek arkadaşım arka taraftaydi. Agladigimi üzüldüğümü gördü. Ben yalnız gitmek istiyorum dedim ve eve gittim. O gün hiç aramadı beni. Günler geçti aramadı. Ben aradım bir gün. Bana kendimi sapık gibi hissettim dedi. Ve o kadar sert davrandı ki sanki beni suçluyordu. Halbuki ben sadece üzülmüştüm o an. Bir özür bile dilemedi o kadar soğuktu ki. Ve günler sonra ayrılmak istediğini söyledi.
Şimdi bu olayın üzerinden 4 ay geçti. Hala unutamadim. Ve haksızlık ettiğini düşünüyorum bana. Açıklama istediğimde ise sadece bu olay değil aslında yazın yaşadığımız tartışmaların onu çok yiprattigini söyledi. Sevmiyor musun beni dediğimde hislerimi arkadaşıma anlattım sen bu kızı sevmiyorsun dedi, dedi bana. Inanabiliyor musunuz sevip sevmediğini bile bilmiyormuş yani. Bu olay bahane mi olmuş sizce?
Objektif yorum alabilir miyim sizden?
Iliskinizdeki detaylari arkadasina anlatmasi cok sacma. Kendi akli fikri yok mu karar mekanizmasi hep baskalari mi olacak?Iyi geceler
Buraya yeni uye olduğum için kendimi tanıtmak istiyorum öncelikle. 23 yaşındayım ve ogrenciyim. 1 yıllık bir ilişkim vardı.
Geçen sene bu zamanlar gözümün içine bakan, saygılı, oturmasını kalkmasını konuşmasını bilen biri olarak karşıma çıktı. Aynı okuldayiz birbirimizi tanıyorduk zaten. Ama açılması biraz uzun sürmüş sanırım bana ve neticede çok çaba gösterdi bana bu ilişkiyi kabul ettirmek için.
Başlarda ben farklı olduğumuzu düşünüyordum ve istemiyordum haliyle ama o kadar güzel yaklaştı ki bana farklılıklar bize zenginlik katacak fikrine beni inandirdi. Başladık. Tartismalarimiz olsa da sevgimizi ve saygımızi kaybetmedik o yıl. Yaz tatiline girdik. Ayrı sehirlerde olduğumuz için telefonla gorusebiliyorduk ve iletişim problemi yaşıyorduk. Tartışmalar artmıştı. Beni rahatsız eden bir huyu vardı ki gönül almayı asla bilmiyordu ve beni yanlış anlamaya çok meyilliydi.
Her neyse üç ayı bu şekilde geçirdik. Okul açıldı buluştuk. Öyle ozlemişiz ki birbirimizi bunu görünce çok net anladım. Bir cafede oturup sohbet ettik. Daha sonra cafeden kalktık evlere giderken bir binanın önündeki banka oturduk kendisi istedi biraz daha oturalım dedi. Akşam vakti hava karanlık ve aslında pek tenha bir yerde değil. Binanın güvenlik kulübesi ilerde duruyor. Erkek arkadaşım birden bana sarılmaya başladı ki hoslanmadigimi çok iyi bilir. En azından özel anları uluorta yaşamayı sevmem. Her neyse kırmak istemedigimden bende sarildim ayrılmaya çalıştım kibarca. Bu kez daha sıkı sarıldı ve affedersiniz boynuma doğru öpmeye başladı. O anda kimse yoktu çevrede ama güvenlik kulübesinin içinde guvenlikci olduğunu farketmemiş. Ben ne olduğunu anlamadan guvenlikci çıktı dışarı "ne halt yiyecekseniz gidin başka yere burada yapmayın " dedi. O an yerin dibine girdim. O kadar utandım ki hayatta tahammül edemeyecegim birşey ki kendisi de sınırlarını hep korumuştur bugüne kadar.
Her neyse kalktık oradan. Ben ağlamaya başladım. Çok ağır geldi bana adamdan öyle tepki almak. Erkek arkadaşım arka taraftaydi. Agladigimi üzüldüğümü gördü. Ben yalnız gitmek istiyorum dedim ve eve gittim. O gün hiç aramadı beni. Günler geçti aramadı. Ben aradım bir gün. Bana kendimi sapık gibi hissettim dedi. Ve o kadar sert davrandı ki sanki beni suçluyordu. Halbuki ben sadece üzülmüştüm o an. Bir özür bile dilemedi o kadar soğuktu ki. Ve günler sonra ayrılmak istediğini söyledi.
Şimdi bu olayın üzerinden 4 ay geçti. Hala unutamadim. Ve haksızlık ettiğini düşünüyorum bana. Açıklama istediğimde ise sadece bu olay değil aslında yazın yaşadığımız tartışmaların onu çok yiprattigini söyledi. Sevmiyor musun beni dediğimde hislerimi arkadaşıma anlattım sen bu kızı sevmiyorsun dedi, dedi bana. Inanabiliyor musunuz sevip sevmediğini bile bilmiyormuş yani. Bu olay bahane mi olmuş sizce?
Objektif yorum alabilir miyim sizden?
belki de vazgeçti. belki de artık öpüşmeye o kadar anlam yüklemiyordur, sokakta sarılmak öpüşmek onun için normaldir. düşüncesi değiştiği için senden ayrılmak istemiş olabilir. çünkü belli ki sen bu isteklerini kabul etmeyeceksinYazıyı tekrar okudum hayata bakışımız farklı gibi duruyor ancak değildi. O da bu tarz seylere karşıydı.
Ben sokakta opusen bir çift görmek istemiyorum mesela rahatsız oluyorum. Herkes ozelini kendine saklamali muhafaza etmeli diye düşünüyorum.
Her neyse olay yaşandı bitti. Belki de bir anlık hataydı onunki de. Ancak asıl takıldığım böyle bir durumun içinde olmak onunda hoşuna gitmezken beni suçlaması ve terketmesi. Ister istemez acaba lar oluştu kafamda. Kendimi suçlar oldum. Buraya da objektif yorumlar almak için yazdim
Sevgi bu kadar kolay bitmez,insan sevdigini incitmekten,nefsi isteklerine alet etmekten korkar,gözlerine bakmak bile mutlu eder seven insani..Sevgisinin bittiğine inanırım. Öyle oldu muhtemelen. Ancak hayata bakışımız aynıydı ben saf bir insan değilim ki böyle bir konuda kandirilayim. Ilişki olmadan önce de tanıyordum. Temel konularda aynı düşünüyorduk. Ama neticede insanız bir anlık birşeydi belki bu onun baştaki niyetinin bu olduğunu göstermez.
+1 Bence de guvenlikciye dua et. Hayatini kurtarmis. Artik onune bakman lazim devamli gecmisi dusunmek insani hasta eder.güvenlikciye dua edin bence..
Iyi geceler
Buraya yeni uye olduğum için kendimi tanıtmak istiyorum öncelikle. 23 yaşındayım ve ogrenciyim. 1 yıllık bir ilişkim vardı.
Geçen sene bu zamanlar gözümün içine bakan, saygılı, oturmasını kalkmasını konuşmasını bilen biri olarak karşıma çıktı. Aynı okuldayiz birbirimizi tanıyorduk zaten. Ama açılması biraz uzun sürmüş sanırım bana ve neticede çok çaba gösterdi bana bu ilişkiyi kabul ettirmek için.
Başlarda ben farklı olduğumuzu düşünüyordum ve istemiyordum haliyle ama o kadar güzel yaklaştı ki bana farklılıklar bize zenginlik katacak fikrine beni inandirdi. Başladık. Tartismalarimiz olsa da sevgimizi ve saygımızi kaybetmedik o yıl. Yaz tatiline girdik. Ayrı sehirlerde olduğumuz için telefonla gorusebiliyorduk ve iletişim problemi yaşıyorduk. Tartışmalar artmıştı. Beni rahatsız eden bir huyu vardı ki gönül almayı asla bilmiyordu ve beni yanlış anlamaya çok meyilliydi.
Her neyse üç ayı bu şekilde geçirdik. Okul açıldı buluştuk. Öyle ozlemişiz ki birbirimizi bunu görünce çok net anladım. Bir cafede oturup sohbet ettik. Daha sonra cafeden kalktık evlere giderken bir binanın önündeki banka oturduk kendisi istedi biraz daha oturalım dedi. Akşam vakti hava karanlık ve aslında pek tenha bir yerde değil. Binanın güvenlik kulübesi ilerde duruyor. Erkek arkadaşım birden bana sarılmaya başladı ki hoslanmadigimi çok iyi bilir. En azından özel anları uluorta yaşamayı sevmem. Her neyse kırmak istemedigimden bende sarildim ayrılmaya çalıştım kibarca. Bu kez daha sıkı sarıldı ve affedersiniz boynuma doğru öpmeye başladı. O anda kimse yoktu çevrede ama güvenlik kulübesinin içinde guvenlikci olduğunu farketmemiş. Ben ne olduğunu anlamadan guvenlikci çıktı dışarı "ne halt yiyecekseniz gidin başka yere burada yapmayın " dedi. O an yerin dibine girdim. O kadar utandım ki hayatta tahammül edemeyecegim birşey ki kendisi de sınırlarını hep korumuştur bugüne kadar.
Her neyse kalktık oradan. Ben ağlamaya başladım. Çok ağır geldi bana adamdan öyle tepki almak. Erkek arkadaşım arka taraftaydi. Agladigimi üzüldüğümü gördü. Ben yalnız gitmek istiyorum dedim ve eve gittim. O gün hiç aramadı beni. Günler geçti aramadı. Ben aradım bir gün. Bana kendimi sapık gibi hissettim dedi. Ve o kadar sert davrandı ki sanki beni suçluyordu. Halbuki ben sadece üzülmüştüm o an. Bir özür bile dilemedi o kadar soğuktu ki. Ve günler sonra ayrılmak istediğini söyledi.
Şimdi bu olayın üzerinden 4 ay geçti. Hala unutamadim. Ve haksızlık ettiğini düşünüyorum bana. Açıklama istediğimde ise sadece bu olay değil aslında yazın yaşadığımız tartışmaların onu çok yiprattigini söyledi. Sevmiyor musun beni dediğimde hislerimi arkadaşıma anlattım sen bu kızı sevmiyorsun dedi, dedi bana. Inanabiliyor musunuz sevip sevmediğini bile bilmiyormuş yani. Bu olay bahane mi olmuş sizce?
Objektif yorum alabilir miyim sizden?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?