Evet , birkaç aylıktan ortaokula kadar neredeyse kesintisiz bizimle yaşadı. Anneme anne,babama baba diyor :) şimdi kocaman oldu,hala yazları gelir, dilediği kadar kalır. Üniversitede bizim şehri yazip tekrar bizimle yaşamak gibi bir planı var

Ne devlet takibi ya, öyle bir şey yok kesinlikle. Dogurdugun çocuğu ilk birkaç aşıya gittin mi diye takip ediyorlar anca. Sonra dilendirdin mi, dövdün mü, başkasına mi biraktin... takip eden kimseyi görmedim de duymadım da ben.
Anne babaya gelince.. biz zaten hiç hevesli değildik ki böyle bir olaya. Baba desen Şam babası,serefsiz (bosandilar zaten sonra) , anne desen 'yasim geldi dogurayim' diye kötü kocadan çocuk yapan dusuncesizlikte biri.
Önce işe başlaması gerektiği için gündüz bakmamızı istediler, sonra bir baktık ki hep bizde :))
Tabii ki zorlu bir surecti. Üstelik annesini hiç sevmeyiz,babasından nefret ederiz. Yani böyle iki sevmediğin insanın çocuğuna bakmak gerçekten kolay değil. Ama yine de geriye dönünce ben gerçekten çok memnunum. Bir nevi koruyucu aile gibi görmeye basladim bizim olayi- yeniden çocuğu alacak düzeni Kurana kadar çocuğun daha iyi bakacak kişilerde kalması gibi yani-
Çünkü annesi de babası da beş kuruş etmeyen insanlar . çocuk bizim evimizde, güzel bir ailede geçirmiş oldu güzelim çocukluk yilllarini.
Hatta annem pedagaoga götürmüştü, birkaç seans sonra pedagaog çocukta anne babanın terkettiği/başkasınin evinde yaşayan çocuk emarelerinin bulunmadığını, herhangi bir dislanmislik yaşamadığını ve bizi zaten öz ailesi gibi gördüğünü teyit etmisti:)
Yok yaaa çocuğun kimligi sende dursun,sen bile götürürsün okula-hastaneye. İnan ki sorgulayan bir Allah'ın kulu bile yok