Hamile kalmak istiyorum ama eşimi ikna edemiyorum...

Canım ben 30 yaşındayım.senin yaşındayken bende ayni hatayı yaptım.e aum istemiyordu.buyuk tartışmalar sonucu neyse yaptık.simdi 4 yaşında ve 2 aylık iki tane oğlum var.ama eşim hala şikayetçi.s urekli beni asagilayp suçluyor.c ocuk yapmasaydin diyor sürekli.b ence esin isteniyorsa yapma
 
Aslında yaş olarak 24normal bide bunun ikincisi var zaten 35yas gebelik Îçin risklerin arttığı yaşlar,düşük,anomoli doğum gb kızlar bence ideal bir yaşta konu sahibi annelik îçin
Sağol canım aynen normal gelio banada
 
Yok canım ısrar etmekten çoktan vazgeçtim ben
 
Bence önemli olan senin ne hissettiğin sen anne olmaktan mutluysan ikitane yavrun canın mis kokuların varken bırak eşinin ne duygularda olduğunu deli oluyorum şu adamlara evlat Îçin bıdıbıdı yapıyorlar offf
 
Çok haklısın canm bencede
 
Valla benim psikolojim berbat.bu akşam ablasinda yine bu konuyu açtı.y ok neymiş çocuk yüzünden hiçbirşey yapamiyormus.hayati yasayamiyormus.sirf eşiyle gezmek için erken evlenmiş ama ben baskı yapmıştım çocuk için.keske diyorum azcik bencil olsaydım.b birinci oğlum kucukken atsaydim babanesinin üstüne çalışsaydım keyfime baksaydim.acaba o zaman daha mı kıymetli olurdum.ben çocuk için işimi bıraktım.sirf yalnız kalmasın diye ikinciyi yaptım biraz yorulsam offlasam sen kasindin sen istedim diyor. Bu akşam aglatti beni ablsinda.sanki evlendigine pismanmis gibi konuştu herkesin icinde.
 
Seninkide çok fenaymış cnm üzülme düzelir inşallah ya üzüldm şimdi bak benimkide öle olur diye ısrar etmiom artık
 
 
Öncelikle anne ve babanıza acil şifalar dilerim, umarım tedavileri hızla tamamlanır, üzüldüm gerçekten ancak o konu başka çocuk meselesi bambaşka.

Lütfen bu konuda eşinizi artık ikna etmeye çalışmayın. Çocuk sahibi olmak iki kişinin ortak kararı olmalıdır. Eşinize baskı yapmaya hakkınız yok. Siz erken olduğunu düşünseydiniz ve o size bunu yapsaydı nasıl olurdu? Daha 24 yaşındasınız üstelik, o da çok genç. Önce maddi manevi güçlenin biraz. Eşiniz de çok haklı kaygılarında. Burası Türkiye, hayat kolay değil. O çocuk masrafıyla gelecek, bebeğinize hak ettiği koşulları sağlayabilene kadar beklemeniz gerekir.

Kendinize bir meşgale bulun derim, kurslara gidin, mesleğiniz yoksa meslek edinin. Belki siz de çalışır, eve de katkı sağlarsınız. Çocuk için biyolojik olarak da daha çok vaktiniz var zaten...

Anne babanızın hastalığıyla baş edemiyor ve çocuğu anneniz istiyor diye saplantıya dönüştürdüyseniz lütfen bir psikoloğa ya da psikiyatriste giderek siz de destek alın. Zaten hasta yakını olarak ruh halinizin iyi olmaması çok normal.

Tekrar acil şifalar dilerim.
 
Önceki yazıları okumamışsınız...
Öncelikle çok teşekkür ederim anne babam için dileklerinize inşallah Rabbim şifalarını verir biran önce...
Kendime meşgalem var evde kokulutaş yapıyorum satıyorum...
Kursa gittim tıbbi sekreterlik kursunu bitirdim...
Mesleğim var ama eşim istemiyor çalışmamı iş konusunda çok seçici malesef evdeyim o yüzden...
Anne babama çok üzülüyorum yüreğim ağzımda hep evet belki destek almam iyi olur ama ilaç içmek istemiyorum zira ömür boyu tiroid ilacı içicem o yetiyor...
Israr etmeyi çoktan bıraktım zaten artık herseyin hayırlısı diyorum açmıyorum konuyu...
Tekrar çok sağolun...
 
Bence gayet mantıklı konuşmuş eşin. O kadar çok masrafı varki. Ve sende çalışmıyorsun şuan birikimde yok haliyle. Hamilelik bebeğin olması çok masraflı süreçler. En iyisi ufakta olsa bir birikim yapmanız
 
Biraz birikim var aslında o mantıkla yaklaşıyor ben duygusal tek mesele o aslında ama vazgeçtim ısrar etmiyorum kapattım konuyu
 
Biraz birikim var aslında o mantıkla yaklaşıyor ben duygusal tek mesele o aslında ama vazgeçtim ısrar etmiyorum kapattım konuyu
Canım benm ikiz bebeğim var mağazaya gidip 50₺ lik terlik alamıyorum düşün evden çıkamıyorum. O kadar masraflılarki anlatamam. Biraz birikim bile bir kere hasta olmalarında veya özel hastane masrafında gider. Ben 24 yaşında doğum yaptım ve çok pişmanım. Beni de eşim ikna etti ben istemiyordum şimdi hergün sinir stres bakkala bile gidemiyorum resmen mapus yedim!!!
 
Evet okumadan, bu konudaki ilk mesajınız üzerinden yorum yaptım

İş konuları sıkıntılıymış gerçekten, keşke uygun bir iş bulup çalışabilseydiniz, eşinize de o konuda hak veremedim, birinden biri içine sinseydi, ev dışında çalışabilseydiniz keşke, o zaman daha kolay geçerdi bu döneminiz. Umarım itiraz etmeyeceği bir iş fırsatı çıkar, ne diyeyim. Ama neyse ki evden çalışıyormuşsunuz hiç değilse, kafanızı az da olsa oyalar. Tebrik ederim o konuda sizi

Bir de anneciğiniz üzülüyorsa çocuk konusunda, sık sık siz onun morali için ben daha hazır değilim anne çocuğa, küçüğüm, sen de uzun yaşayacaksın elbet, hiç düşünme aksi ihtimalleri, iyileşeceksin mutlaka, torununu da zamanı gelince seveceksin, gibi bir şeyler söyleyebilirsiniz. Mutlaka söylüyorsunuzdur da yine de aklıma gelince yazmak istedim. İşte siz de ayrıyeten destek alsanız, siz de biraz güç bulursunuz. Psikiyatrist için de ilaç verecek ille demeyin, bir deneyin en azından, ilaç vermek isterse dersiniz ilaç konusundaki kaygılarınızı. Başka bir yere terapiye yönlendirebilir sizi, ya da destek gruplarına... Çünkü sizin de ayakta kalmanız için desteğinizin olması lazım.

Tekrar çok geçmiş olsun, şifadan yana umudunuzu hiç kaybetmeyin, hem annenize hem babanıza tekrar acil şifalar dilerim..
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…