Herkese meraba. Kimseye anlatamadığım bi konuyu sizlerle paylaşmak istedim. Çünkü çok zoruma gidiyor. Eşime de bşy diyemiyorum. 4yıllık evliyim. Son 5aydır bazı nedenlerden dolayı kayınvalidemle aynı evde oturuyoruz(kayınbabamla ayrılar). Yemeği temizliği bulaşığı ütüyü aklınıza ne gelirse herşeyi ben yaparım. Kaynanam otel gibi duş alır yemeğini yer gezer gelir hiçbir işin ucundan tutmaz. Çok dağınık her şeyini ben toplarım. Bunlara da ses etmiyorum sabrediyorum çünkü 6 aya kendi evime geçicem. Şimdi şöyle yeni hamile olduğumu öğrendim. 2aylık.Aşırı bulantım ve yemeklere karşı hassasiyetim ve tiksinmem var hemen çıkarıyorum asla yemek yapamıyorum. Benim ağır dönemler geçirdiğimi yemek yapamadığımı biliyor.Ve kaynanam gidip görümcemde kalıyor bir haftadır üç sokak arkada oturuyor. Bir kere ne bi tas çorba yaptı ne halimi hatrımı sordu 1haftadır. Birşeye ihtiyacın var mı ya da yardım edilecek birşey diye hiç sormadılar. İnanın insan bi tas çorbaya muhtaç oluyormuş bu günlerde. Komşularım arada yemek getiriyor. Eşimde elinden geleni yapıyor ama benim çok zoruma gidiyor. İyilik söylenmez ama ameliyat oldu bir hafta herşeyini yaptım yemeğini önüne koydum çamaşırlarını yıkadım ütüledim. Annemler uzak bir hafta orda kaldım sağolsun bebek gibi ilgilendi baktı bana.Şimdi ben abartıyor muyum. Ne görümcem ne kaynanam ne arıyor ne soruyor. Göğsünde kitle çkmş iyi huylu ama. Eşim de diyor psikolojisi bozulmuştur ameliyat olucak takma o da biliyor aslında olanı. Ama artık hiç eskisi gibi olamam heralde onlara karşı. Nasıl davranıcağımı da bilmiyorum ama her zaman yardımlarına koşan bi insandım böyle yapmaları çok zoruma gitti. Nasıl davranıcağımı da blmyrm artık