- 25 Şubat 2013
- 1.079
- 644
- 123
- 47
- Konu Sahibi cesursincap
-
- #1
ilk çocuk zor oldu diye hiç hamile kalamayacaksınız anlamına gelmiyor , çocuk düşünmeyen her zaman tedbirli olmak zorunda .İyi akşamlar herkese. 9 yıllık evli 28 aylık bebeği olan 44 yaşında bir kadınım. 6 yıllık uğraşlar, düşükler, operasyonlarla zorlu bir süreçten geçerek bebeğime kavuştum. Doğuma kadar kustum, 9 ay boyunca göbeğimden iğne vuruldum. Ailemden benimle ilgilenecek kimsem yok ve eşimin ailesi de beni sevmediği için ilgilenmez. Bu ayki adet döngüm farklı olunca akşam test yaptım ve hamileyim. Hiç beklemiyordum. İlk bebeğim için o kadar çok uğraştım ki hiç olmaz sanıyordum. Eşimle geçen yıl boşanmanın eşiğinden döndük. Döndük ama kırgınlığım geçmedi. Hamileyim dediğimden beri hiçbir şey söylemedi. Astı suratını oturuyor. İstemiyor sanırım. Benim de korkum çok büyük. Yaşım ileri ve folik asit, vitamin falan hiçbirşey kullanmadım. Tek çocuk diyordum hep. Bir yanım babasının istemediği ve sağlık problemleri olabilecek bu hamileliği sonlandır derken diğer yanım bebeğimin kardeşi olursa biz öldüğümüzde yanlız kalmaz ona bunu yapma diyor. Ama belki de boşanırız o zaman daha büyük sıkıntılar mı yaşarız bilemiyorum. Kafam çok karışık.
Allahın mucızesı bence .Inaanlar o bebege javuşmak ıcın neler yapıyor .Tabıkı dız bılırsınız .Ben hiç bır zaman bır bebegın huzursuzluk yada maddı sıkıntı getırecegını dusunmuorum .Oncelkle doktora gıdıp bır kontrol ettırınİyi akşamlar herkese. 9 yıllık evli 28 aylık bebeği olan 44 yaşında bir kadınım. 6 yıllık uğraşlar, düşükler, operasyonlarla zorlu bir süreçten geçerek bebeğime kavuştum. Doğuma kadar kustum, 9 ay boyunca göbeğimden iğne vuruldum. Ailemden benimle ilgilenecek kimsem yok ve eşimin ailesi de beni sevmediği için ilgilenmez. Bu ayki adet döngüm farklı olunca akşam test yaptım ve hamileyim. Hiç beklemiyordum. İlk bebeğim için o kadar çok uğraştım ki hiç olmaz sanıyordum. Eşimle geçen yıl boşanmanın eşiğinden döndük. Döndük ama kırgınlığım geçmedi. Hamileyim dediğimden beri hiçbir şey söylemedi. Astı suratını oturuyor. İstemiyor sanırım. Benim de korkum çok büyük. Yaşım ileri ve folik asit, vitamin falan hiçbirşey kullanmadım. Tek çocuk diyordum hep. Bir yanım babasının istemediği ve sağlık problemleri olabilecek bu hamileliği sonlandır derken diğer yanım bebeğimin kardeşi olursa biz öldüğümüzde yanlız kalmaz ona bunu yapma diyor. Ama belki de boşanırız o zaman daha büyük sıkıntılar mı yaşarız bilemiyorum. Kafam çok karışık.
Menopoza girene kadar korunsaydınız keske.İyi akşamlar herkese. 9 yıllık evli 28 aylık bebeği olan 44 yaşında bir kadınım. 6 yıllık uğraşlar, düşükler, operasyonlarla zorlu bir süreçten geçerek bebeğime kavuştum. Doğuma kadar kustum, 9 ay boyunca göbeğimden iğne vuruldum. Ailemden benimle ilgilenecek kimsem yok ve eşimin ailesi de beni sevmediği için ilgilenmez. Bu ayki adet döngüm farklı olunca akşam test yaptım ve hamileyim. Hiç beklemiyordum. İlk bebeğim için o kadar çok uğraştım ki hiç olmaz sanıyordum. Eşimle geçen yıl boşanmanın eşiğinden döndük. Döndük ama kırgınlığım geçmedi. Hamileyim dediğimden beri hiçbir şey söylemedi. Astı suratını oturuyor. İstemiyor sanırım. Benim de korkum çok büyük. Yaşım ileri ve folik asit, vitamin falan hiçbirşey kullanmadım. Tek çocuk diyordum hep. Bir yanım babasının istemediği ve sağlık problemleri olabilecek bu hamileliği sonlandır derken diğer yanım bebeğimin kardeşi olursa biz öldüğümüzde yanlız kalmaz ona bunu yapma diyor. Ama belki de boşanırız o zaman daha büyük sıkıntılar mı yaşarız bilemiyorum. Kafam çok karışık.
Bahane olan bir şey yok. Evet ihmalkarlık ettim ve doğru korunmadım. Ama evde öyle bir huzursuzluk var ki şu an çok moralim bozuk. Eşim iyi geceler bile demeden gitti yattı. Bu arada bebeğim doğduğundan beri ayrı uyuyoruz. İşe gittiği için uykusunu alamıyormuş. En erken 12 de uyur oğlum ve gece boyu 8-9 kez kalkar.BEnce anlattiklariniz hepsi bahane gibi geldi eşinle aran bozuk bosanmayi düşünüyorsun ama hamile kalirsam diye düşünmeyip korunmuyorsun..yaşın da çok değil 40 yaşından sonra dogurun çok tanıdığım var..bebek doğana kadar 3 yaşına gelmiş olur büyüğü ilerde çok iyi arkadaş olurlar birbirlerine aldırmayın bebeğinizi yazık olur
2 senedir yani... Çok anormal bir durum bu kusura bakmayın , resmen uyuyamıyorum bahanesiyle odasını ayırmış.Bu arada bebeğim doğduğundan beri ayrı uyuyoruz. İşe gittiği için uykusunu alamıyormuş. En erken 12 de uyur oğlum ve gece boyu 8-9 kez kalkar.
Ayri uyurken de hamile kalmanizBahane olan bir şey yok. Evet ihmalkarlık ettim ve doğru korunmadım. Ama evde öyle bir huzursuzluk var ki şu an çok moralim bozuk. Eşim iyi geceler bile demeden gitti yattı. Bu arada bebeğim doğduğundan beri ayrı uyuyoruz. İşe gittiği için uykusunu alamıyormuş. En erken 12 de uyur oğlum ve gece boyu 8-9 kez kalkar.
Evet öyle bir eşşeğim işte.Ayri uyurken de hamile kalmanizHem kirginsiniz ama cinsellik olmali hem bosanma ihtimali var korunmuyorsunuz hem sizin yataginjza girmeyen uykusu kıymetli olan adamdan hamilesiniz.Ne diyim aile olmayi beceremeyenlerin cocuk sahibi olmasi bana doğru gelmiyor ama bi cana kiymakda korkunc nerden baksam cikmazdasiniz Allah feraha cikarsin hayirlisi olsun
Ne alaka birbirine düşürmek? Ayrıca düzgün konuşun.korunsaydın kardeşim kaç yaşında kadınsın biz mi öğreticez sana cinselliği, korunmayı... milleti birbirine düşürmek için konu açmışsın belli.
Ekonomik özgürlüğünüz varsa dogurun paşalar gibi de evlatlarınıza bakın derim,Babası istemiyorsa tutsaydı kendisini bir zahmet bir de surat asıyormuş,, tek tırnağıma ve çocuklarımın saçının teline muhtaç ederim ben olsam,onun tribini cekmeyin.Guclu olun,kararlı durun tabii sizin ne istediğiniz çok önemli burada.Yasiniz da gayet yerinde aklı da başında gibi birisiniz sanıyorum öyle hissettim...Acaba eşinizin aldatma durumu var mı yorumlarda yatağını ayırdı falan görmüştüm,hepimiz çocuk büyütüyoruz destek olması normal arada bir salonda yatması da normal ama ne bilim tamamen ayrılmak ev arkadasi mi bu!İyi akşamlar herkese. 9 yıllık evli 28 aylık bebeği olan 44 yaşında bir kadınım. 6 yıllık uğraşlar, düşükler, operasyonlarla zorlu bir süreçten geçerek bebeğime kavuştum. Doğuma kadar kustum, 9 ay boyunca göbeğimden iğne vuruldum. Ailemden benimle ilgilenecek kimsem yok ve eşimin ailesi de beni sevmediği için ilgilenmez. Bu ayki adet döngüm farklı olunca akşam test yaptım ve hamileyim. Hiç beklemiyordum. İlk bebeğim için o kadar çok uğraştım ki hiç olmaz sanıyordum. Eşimle geçen yıl boşanmanın eşiğinden döndük. Döndük ama kırgınlığım geçmedi. Hamileyim dediğimden beri hiçbir şey söylemedi. Astı suratını oturuyor. İstemiyor sanırım. Benim de korkum çok büyük. Yaşım ileri ve folik asit, vitamin falan hiçbirşey kullanmadım. Tek çocuk diyordum hep. Bir yanım babasının istemediği ve sağlık problemleri olabilecek bu hamileliği sonlandır derken diğer yanım bebeğimin kardeşi olursa biz öldüğümüzde yanlız kalmaz ona bunu yapma diyor. Ama belki de boşanırız o zaman daha büyük sıkıntılar mı yaşarız bilemiyorum. Kafam çok karışık.
Aldattığını düşünmüyorum. Erkek kardeşi ve yakın arkadaşlarının birkaçı da böyle. Rahatlarına aşırı düşkünler ve baba çocukla sadece oynar bakımından anne sorumludur düşüncesindeler.Ekonomik özgürlüğünüz varsa dogurun paşalar gibi de evlatlarınıza bakın derim,Babası istemiyorsa tutsaydı kendisini bir zahmet bir de surat asıyormuş,, tek tırnağıma ve çocuklarımın saçının teline muhtaç ederim ben olsam,onun tribini cekmeyin.Guclu olun,kararlı durun tabii sizin ne istediğiniz çok önemli burada.Yasiniz da gayet yerinde aklı da başında gibi birisiniz sanıyorum öyle hissettim...Acaba eşinizin aldatma durumu var mı yorumlarda yatağını ayırdı falan görmüştüm,hepimiz çocuk büyütüyoruz destek olması normal arada bir salonda yatması da normal ama ne bilim tamamen ayrılmak ev arkadasi mi bu!
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?