Merhaba arkadaşlar,24 haftalık hamileyim . Şuan buhranlı dönemdeyim ama hamilelik depresyonu mu desem bilmiyorum. Geçmişte zorlu zamanlardan hepimiz gecmisizdir vs . Şuan hep o zorluklar geçmişte yaşadığım şeyler gözümün önüne gelip ağlamaya başlıyorum durduk yere . Buarada babamı çok küçükken kaybettim , annem beni ve kardeşlerimi çok büyük özverili halde büyüttü kendinden birçok fedakarlıklar yaparak ,anneme zaten hep düşkün bir evlat idim ama evlendikten sonra daha doğrusu sıkıntılı dönemleri geçirdikten sonra bu hayatta annemden başkasının bana yalan olduğunu anladım vs.en kıymetlim eskiden eşim iken şuan annem. Bunu da her şekilde gosteriyorum ancak anneme aşırı bağlandım, sürekli kaybetme korkusu taşıyorum içimde korkuyorum aklıma geldikçe. Eminim ki babami aniden kaybetmem ve ergenlik dönemime denk gelmesi ile ilgili ama bu hayatta nefes alamadığım tek an annemin bu dünyadan yok olduğunu düşündüğüm andır . Şuanda da örnek günde belki 20 kere ararım annemi ,2 gün göremezsem 3.gün mahsunlasir içime kapanirim yahut hemen gider görürüm . Bugün de annemin koltuğunun altında beze çıktığını öğrenince ki babamı kanserden kaybettim ,2 saattir ağlıyorum . Niye böyle oldum bilmiyorum . Geçmişte ise obsesif kompulsif bozuklugum vardı ,doktorumda babamdan sonra kaldığını vs demişti . Durum bu