- 24 Ekim 2017
- 846
- 1.289
- 28
Kimse yardima gelmedi ama kimse ne lohusayken ne de doguma az kala bebegim yogun bakimda yattigi halde
Kimse yardima gelmedi ama kimse ne lohusayken ne de doguma az kala bebegim yogun bakimda yattigi haldeHanimlar,
38 haftalik hamileyim ve bu benim ilk hamileligim. Ailemden uzaktayim, kvdemlerle ayni sehirdeyiz. 34 haftaya kadar calistim, o zamana kadar kvdemler hic arayip sormadi nasilim bi ihtiyacim varmi, doktor ne dedi felan.
34. haftafan sonra aramaya basladilar nasilsin diye ama o kadar ve bence onuda sadece aramis olmak icin ariyorlar. Evde tek basimayim ve artik ev islerini kaldiramiyorum, her canimin istedigini yapamiyorum (yemek olarak), bebegimin butun alisverisini tek basima yaptim yikadim ve utuledim.
Esimde ben calisirken en azindan supurge yapiyodu simdi sorsan yardim etmek istiyo ama bise yapmiyo.
Kimse bana yardim etmek zorunda degil tamam ama bende kendimi cok yanliz hissediyorum... sorsan hepsi "yanimda" ama aslinda kimse yok. Yinede ne temizligimi birakiyorum ne yemek yapmayi.
Belki hamilelikten dolayi abartiyorum ama uzuluyorum bu duruma.
Sizin hamileliginiz nasil gecti ?
inanin herkes in bi bahanesi var kaynanam ben 9 aylikken nelrr yaptim dedi agzimi bile qcmadim nefret ediyorum annem de bi yere kadarKimse yardım etmek zorunda değil diyorsunuz da, zorundalar. Yani şu tabloda seven, kıymet veren insan kendini, sizi rahat ettirmekle yükümlü hisseder-hissetmeli.
Abartmıyorsunuz. Yardım beklemekte haklısınız. Eşinize söyleyin ve direkt Halsizim, yorgunum"deyip yatın. İster yardımcı tutsun, ister kendi yapsın. Yakında hangi anne varsa o da gelsin eli ayağı tutuyorsa. Yazık yani, ayaklarınız filan nasıl şiştir şimdi.
Üf bi de bu lafları var. Kendileri de hamile olmuşta hamile halleriyle son güne kadar ne işler yapmışlar da. Nefret ediyorum bu tarz cümlelerden. Bunları söyleyerek bizim halsizliğimizi yorgunluğumuzu küçümsüyorlar akılları sıra. Yapamadığımız bi şey olduğunda inanmıyorlar yani bunun lafını çarpıyolar.inanin herkes in bi bahanesi var kaynanam ben 9 aylikken nelrr yaptim dedi agzimi bile qcmadim nefret ediyorum annem de bi yere kadar
Hanimlar,
38 haftalik hamileyim ve bu benim ilk hamileligim. Ailemden uzaktayim, kvdemlerle ayni sehirdeyiz. 34 haftaya kadar calistim, o zamana kadar kvdemler hic arayip sormadi nasilim bi ihtiyacim varmi, doktor ne dedi felan.
34. haftafan sonra aramaya basladilar nasilsin diye ama o kadar ve bence onuda sadece aramis olmak icin ariyorlar. Evde tek basimayim ve artik ev islerini kaldiramiyorum, her canimin istedigini yapamiyorum (yemek olarak), bebegimin butun alisverisini tek basima yaptim yikadim ve utuledim.
Esimde ben calisirken en azindan supurge yapiyodu simdi sorsan yardim etmek istiyo ama bise yapmiyo.
Kimse bana yardim etmek zorunda degil tamam ama bende kendimi cok yanliz hissediyorum... sorsan hepsi "yanimda" ama aslinda kimse yok. Yinede ne temizligimi birakiyorum ne yemek yapmayi.
Belki hamilelikten dolayi abartiyorum ama uzuluyorum bu duruma.
Sizin hamileliginiz nasil gecti ?
Hanimlar,
38 haftalik hamileyim ve bu benim ilk hamileligim. Ailemden uzaktayim, kvdemlerle ayni sehirdeyiz. 34 haftaya kadar calistim, o zamana kadar kvdemler hic arayip sormadi nasilim bi ihtiyacim varmi, doktor ne dedi felan.
34. haftafan sonra aramaya basladilar nasilsin diye ama o kadar ve bence onuda sadece aramis olmak icin ariyorlar. Evde tek basimayim ve artik ev islerini kaldiramiyorum, her canimin istedigini yapamiyorum (yemek olarak), bebegimin butun alisverisini tek basima yaptim yikadim ve utuledim.
Esimde ben calisirken en azindan supurge yapiyodu simdi sorsan yardim etmek istiyo ama bise yapmiyo.
Kimse bana yardim etmek zorunda degil tamam ama bende kendimi cok yanliz hissediyorum... sorsan hepsi "yanimda" ama aslinda kimse yok. Yinede ne temizligimi birakiyorum ne yemek yapmayi.
Belki hamilelikten dolayi abartiyorum ama uzuluyorum bu duruma.
Sizin hamileliginiz nasil gecti ?
Bence kendin yapabildiğin için çok şanslısın bende 32 haftalık hamileyim ve yatarak geçirmek zorundayım hamileliğimi bana annem yardım ediyo ara sirada kv geliyo ve evi kendi alıştıkları gibi duzenliyorlar ister istemez evde senin kurduğun düzen tamamen değişiyor bişey diyemiyosun bişey arasan koyduğun yerde bulamiyosun yattığın yerden sinir oluyosun o yüzden hiç takılma rabbim sana o kuvveti vermiş sağlık olsunda varsın kimse yardım etmesinHanimlar,
38 haftalik hamileyim ve bu benim ilk hamileligim. Ailemden uzaktayim, kvdemlerle ayni sehirdeyiz. 34 haftaya kadar calistim, o zamana kadar kvdemler hic arayip sormadi nasilim bi ihtiyacim varmi, doktor ne dedi felan.
34. haftafan sonra aramaya basladilar nasilsin diye ama o kadar ve bence onuda sadece aramis olmak icin ariyorlar. Evde tek basimayim ve artik ev islerini kaldiramiyorum, her canimin istedigini yapamiyorum (yemek olarak), bebegimin butun alisverisini tek basima yaptim yikadim ve utuledim.
Esimde ben calisirken en azindan supurge yapiyodu simdi sorsan yardim etmek istiyo ama bise yapmiyo.
Kimse bana yardim etmek zorunda degil tamam ama bende kendimi cok yanliz hissediyorum... sorsan hepsi "yanimda" ama aslinda kimse yok. Yinede ne temizligimi birakiyorum ne yemek yapmayi.
Belki hamilelikten dolayi abartiyorum ama uzuluyorum bu duruma.
Sizin hamileliginiz nasil gecti ?
Birilerinden birşeyler beklersen çok üzülürsün canım ne kadar az beklenti o kadar çok huzur, ne kadar çok beklenti o kadar çok hayal kırıklığı... Bende herşeyi kendim yaptım biliyorum zor ama inan çok kıymetli geçecek bu günlerde tadını çıkar doya doya
Kimse yardima gelmedi ama kimse ne lohusayken ne de doguma az kala bebegim yogun bakimda yattigi halde
Kimse yardım etmek zorunda değil diyorsunuz da, zorundalar. Yani şu tabloda seven, kıymet veren insan kendini, sizi rahat ettirmekle yükümlü hisseder-hissetmeli.
Abartmıyorsunuz. Yardım beklemekte haklısınız. Eşinize söyleyin ve direkt Halsizim, yorgunum"deyip yatın. İster yardımcı tutsun, ister kendi yapsın. Yakında hangi anne varsa o da gelsin eli ayağı tutuyorsa. Yazık yani, ayaklarınız filan nasıl şiştir şimdi.
Tum hazirligimi kendim yaptım. Ailelerden biri de demedi ki biseye ihtiyacin var mi canim bisey istiyor mu. Esim cok yardimci oldu tum ev isini üstlendi her zaman herseyin ustesinden beraber gelmistik yine oyle oldu.
Maddi olarak cok sıkıştık bes kurus yardim gormedik. Insan evladi icin yasamiyor mu ? Simdi bide bebeğimi cok seviyolar ya sinir oluyorum, hak etmediklerini düşünüyorum
Psikolojini dogum sonrasina hazirla sen asıl. Yalniz bebek bakmak cok zor yeni bir hayat buyuk sorumluluklar fiziksel agrilar ustune yalnızlık. Bebeğinin yuzune bak kokusunu icine çek öyle güç topla. Anne olmak cok zor ama cok guzel
benim kv bize 100 km uzaklıkta bir şehirdeydi 36 cı hafta geldi evime sabah kahvaltıısnı yaptı öğlen de gitti
laf olsun diye temizlik yapayım mı sana dedi, bende yok ya hallederim dedim uzatmadı
aman boşver iş ev yemek dursun sen yat anacım zaten geveleri uyutmuyordur bebe sende gündüz acısını cıkar
Abartmiyorsun. Hakli oldugunu dusundum şu yazdiklarina bakarak.
Bende ailemden uzaktayim. Gunlerce yemek yapamadim temizlik yapamadim bulantilardan dolayi komsularim ve esim sag olsun yaptilar ettiler. Kayinvalidem yapmadi ama cokta uzulmedim. Annem olsa yapardi..
Banada esim yapti sagolsun.
Benki 20 dakkalik yerde ama ona ragmen bikez gelipte sormadi :)
Bir hafta dokunmicam eve, tutucam kendimi bakalim ne dicek esim
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?