Merhabalar. Ben ünv okyrm ikinci sınftym ve 4 aylk hamileyim. Annem çok tepki gösterdi kavga ediyoruz çok mutsuzum. Allah'tan eşim (evli değiliz ama evli çiftlerden tek farkmz nikahmzn olmaması) çok anlayışlı ve çok iyi. O evlenmemizi istiyor ama bn evlilk düşncek halde değilim annm istemiyr zatn ne bebeği ne eşimle evlenmemi. Zatn hamilelk beni aşırı duygusallaştırdı hem okul hem aile baskısıçok yıprandım hayattan çok korkar oldum napıcağımı bilemiyorum gözümden yaş eksik olmuyor artık Allah'ım kendime zarar vermekten korkuyorum
Merhabalar. Ben ünv okyrm ikinci sınftym ve 4 aylk hamileyim. Annem çok tepki gösterdi kavga ediyoruz çok mutsuzum. Allah'tan eşim (evli değiliz ama evli çiftlerden tek farkmz nikahmzn olmaması) çok anlayışlı ve çok iyi. O evlenmemizi istiyor ama bn evlilk düşncek halde değilim annm istemiyr zatn ne bebeği ne eşimle evlenmemi. Zatn hamilelk beni aşırı duygusallaştırdı hem okul hem aile baskısıçok yıprandım hayattan çok korkar oldum napıcağımı bilemiyorum gözümden yaş eksik olmuyor artık Allah'ım kendime zarar vermekten korkuyorum
Bütün cevapları okudum ve cevap veren herkese gerçekten çok teşekkürederim. Birincisi ailemle yaşamıorum zaten kurulu bir evimiz var zaten aynı evde yaşıyorum ailem başka şehirde. İkincisi eşim dememe tepki göstermişsiniz o halde sevgilim diceğim ama bnm için eşim tabikide o çalışıyor yani öğrenci değil zaten. Üçüncüsü annem birlikte yaşadığımızı biliyordu ama iş bu duruma gelince ciddiye binince tepki göstermeye başladı bende anlamadım. Sevmiyorum o çocukla evlenmeni istemiyorum diyo başka birşy demiyor bnun için aramzdki eğitim farkı maddi durum vs bahaneleri var Dördüncü olarak ben hamile olduğuma üzülmüyorum fakat annem böyle davranmaya başlayınca üzülmeye başladım çünkü dediklerini kaldıramıyorum. Hamilelktende olsa gerek belki çok duygusal ve alınganım ama sürekli bir laf söylemesi artık beni herşeyden soğuttu çünkü annemin böyle davranmasına dayanamıyorum. Annemin istediği çocuğu sevgilimin ailesine vermek onlar baksın diyor.. Ve son olarak biz birbirimizi ve bebeğimizi çok seviyoruz ama beni üzen bunlar Sonuçta bende artık bir anneyim ve annemin bana böyle davranmasını kaldıramıyorum artık üzüntüden hasta oldum keşke burdan anneme duyurabilsem onuda çok seviyorum sevgilimde bebeğimizide ve ben onlarla çok mutluyum huzurluyum keşke annecimde yanımda olsa bu duygularımı paylaşsa ama o anlamak istemiyor neden
Benimde tabiki hayalim okulum bitseydi düğünm olsaydı öyle çocuğum olsaydı ama yine de olanlar için pişman değilim öğrendiğim günden itibaren hiç aldırmayı düşünmedim. Annem tabiki okulumu bitiremeyeceğimide düşnyr
Bütün cevapları okudum ve cevap veren herkese gerçekten çok teşekkürederim. Birincisi ailemle yaşamıorum zaten kurulu bir evimiz var zaten aynı evde yaşıyorum ailem başka şehirde. İkincisi eşim dememe tepki göstermişsiniz o halde sevgilim diceğim ama bnm için eşim tabikide o çalışıyor yani öğrenci değil zaten. Üçüncüsü annem birlikte yaşadığımızı biliyordu ama iş bu duruma gelince ciddiye binince tepki göstermeye başladı bende anlamadım. Sevmiyorum o çocukla evlenmeni istemiyorum diyo başka birşy demiyor bnun için aramzdki eğitim farkı maddi durum vs bahaneleri var Dördüncü olarak ben hamile olduğuma üzülmüyorum fakat annem böyle davranmaya başlayınca üzülmeye başladım çünkü dediklerini kaldıramıyorum. Hamilelktende olsa gerek belki çok duygusal ve alınganım ama sürekli bir laf söylemesi artık beni herşeyden soğuttu çünkü annemin böyle davranmasına dayanamıyorum. Annemin istediği çocuğu sevgilimin ailesine vermek onlar baksın diyor.. Ve son olarak biz birbirimizi ve bebeğimizi çok seviyoruz ama beni üzen bunlar Sonuçta bende artık bir anneyim ve annemin bana böyle davranmasını kaldıramıyorum artık üzüntüden hasta oldum keşke burdan anneme duyurabilsem onuda çok seviyorum sevgilimde bebeğimizide ve ben onlarla çok mutluyum huzurluyum keşke annecimde yanımda olsa bu duygularımı paylaşsa ama o anlamak istemiyor neden
selamlar
okuduklarımdan bir kez daha şunu çıkardım ki
ölçü dışına çıkmak insana sadece mutsuzluk getiriyor
hayatını nasıl yaşayacağını sen seçiyorsun
ama madem buraya yazıp fikir istemişsin, sana içtenlikle ve dostça tavsiyede bulunmak isterim
mutsuz olmak istemiyorsan bir an önce nikah kıy ve mutlu bir yuvada büyüt çocuğunu
annenin bile rıza göstermemesi seni bu kadar üzerken Allah'ın rızasının dışında olmak sana nasıl mutluluk getirebilir ki
bir süre mutlu olsan bile sonuç aynı mutsuzluğa çıkacak
nikahını kıy, hayırlı yuvanda hayırlı bir evlat büyüt
Allahın rızasını umarsan annenle de aranın düzeleceğini umabilirsin
Onun rızasıyla yuvanda huzur olmasını da umabilirsin
ve hayırlı, sağlıklı bir evlat da dileyebilirsin
ama Onun rızası olmadan olmaz, Onun rızası olursa da tüm kainat sana dost olur
iyi düşün
Allah yardımcın lolsun inşallah
İnşallah.. İnşallah Allah'ım da anneciğimde yanımda olurlar
Bütün cevapları okudum ve cevap veren herkese gerçekten çok teşekkürederim. Birincisi ailemle yaşamıorum zaten kurulu bir evimiz var zaten aynı evde yaşıyorum ailem başka şehirde. İkincisi eşim dememe tepki göstermişsiniz o halde sevgilim diceğim ama bnm için eşim tabikide o çalışıyor yani öğrenci değil zaten. Üçüncüsü annem birlikte yaşadığımızı biliyordu ama iş bu duruma gelince ciddiye binince tepki göstermeye başladı bende anlamadım. Sevmiyorum o çocukla evlenmeni istemiyorum diyo başka birşy demiyor bnun için aramzdki eğitim farkı maddi durum vs bahaneleri var Dördüncü olarak ben hamile olduğuma üzülmüyorum fakat annem böyle davranmaya başlayınca üzülmeye başladım çünkü dediklerini kaldıramıyorum. Hamilelktende olsa gerek belki çok duygusal ve alınganım ama sürekli bir laf söylemesi artık beni herşeyden soğuttu çünkü annemin böyle davranmasına dayanamıyorum. Annemin istediği çocuğu sevgilimin ailesine vermek onlar baksın diyor.. Ve son olarak biz birbirimizi ve bebeğimizi çok seviyoruz ama beni üzen bunlar Sonuçta bende artık bir anneyim ve annemin bana böyle davranmasını kaldıramıyorum artık üzüntüden hasta oldum keşke burdan anneme duyurabilsem onuda çok seviyorum sevgilimde bebeğimizide ve ben onlarla çok mutluyum huzurluyum keşke annecimde yanımda olsa bu duygularımı paylaşsa ama o anlamak istemiyor neden
zor bır durum hem aılen hem senın ıcın hemde karnındakı bebek ıcın keske yasanmasaydı demek sacma ama aılene cok uzuldum herkes evledına elınden gelenı yapıo okusunlar elıne meslegını alsınlar dıe ama onlar suızan yapıolar ıyı nıyetlerını allah sabır versın sanada aılene zor bır surec kınamakta dogru deıl bı dusmaz kalkmaz allah var sonucta allah yardımcın olsunn
Doğru. Üç sene önce üvrstyi kazandığımızda liseden çok samimi bir arkadaşım hamile kalıp evlenmişti. Ailesi istememişti annesi hiç konuşmadı hep söylendi durdu arkdşm hergün ağlıyordu. Ünvrstyde bırkmştı çünkü eşinin işi başka şehirdeydi mecburen bıraktı dondurmadıda. Ben ona çok üzülmüştüm okulunu bıraktı annesi çok üzüldü , ailesinin istemediği bir evlilk yaptı annesi konuşmuyor telefonlarına çıkmıyor vs.. Ta ki çocuk doğana kadar. Şimdi çok iyiler herşey unutuldu. Ama o zaman ona ben ok acımış çok üzülmüş içten içede kınamıştım. Aynısı naşıma geldi işler bu duruma nasıl geldi gerçekten hiç bilmiyorum h,ç anlamadım. Korunmayı bilmiyor değiliz bir seneden fazla birlikte yaşıyoruz zaten ilk günden olan birşey değil bu. Ben annemin tepki göstermesini tabiki anlıyorum ve bekliyordumda ama o çocuğu üstüme almamı doğduğunda sevgilimn ailesine vermemi istiyor. Çocuğu onun annesi babası üstüne alsın sakın üstüne alma okulun bitince evlenrmsn çocuğu ger mi alırsn bilemem ama şimdi asla çock sende kalmck diyor başka birsy demiyr hrgn pskljk baskı yapıyr bna telefnda artk gözmde yaş kalmadı
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?