Biraz uzun olucak ama lütfen okuyun fikirlerinize ihtiyacım var...Önce kendimden bahsedeyim 10 yıl önce Istanbuldan Karadenize küçük bir ilçeye gelin geldim.. Severek evlendim bu yuzden herseyin ustesinden gelirim diye dusundum kültür farklılığını maddiyati herseyo görmezden geldim ama sıkıntılarım hep artarak büyüdü. Ailemden uzaktayım diye aglayıp sızlarken çocuğumuzun olmadıgını ögrendim çok zor günler tedaviler geçirdim yine olmadı nasip etmedi Mevlam.. Üniversite mezunuyum ama iş de bulamadım yaşadığım yerde.. Alışmaya tutunmaya çalıştıkça benden giden çok şey oldu..Eşimin ailesi maddi manevi hicbirsekilde destek olmadılar yeri geldi destek yerine köstek oldular. Eşim abi ile ortak calisiyordu haksızlık ve huzursuzluk artık hat safhada olunca çareyi ayrılıp bir dünya borçla yeni işeri açmakta buldu.. Babanında hala çalıştığı baba malı olan dükkandan hakkı verilmedi ayrılırken olanlara hep seyirci kaldı asla evladim ne sorununuz var demedi senin hakkın budur verilmeli demedi iyi gunumde de kotu gunumde de olmadılar kisacasi..
Velhasılı dükkan açmak bizi çok zora soktu işler istediğimiz gibi gitmeyince borçlar ödeneceğine hep yukarı çıkınca devretmeye karar verdik..Eşim kendine iş bulmaya çalışacak bu süreçte ki burda maaşlar belli.
Benim artık düşünemez duruma gelmem tam da bu nokta işte.. Bizi buraya bağlayan hiçbir sebep yok eşimin memleketi olması dışında.. Aile desen var ama yok... Zar zor aldığımız kredi borcunun 4 yıl daha devam ettiği bir evimiz var sadece.. Sız olsaniz bu küçük ilçede debelenip durur musunuz alışılmışlıklar var diye?
Benim düşüncem Kocaelinde bize iş verebilecek ve bulabilecek yakın akrabamız var eğer ikimizin de işi garanti olursa buradan sıyrılıp gidelim mi? Hersey daha mı iyi olur bizim için?
Evimizi satıp ordan ayni degerde ev alıp kira yerine kredi odeyip geçimimizi sürdürebilir miyiz? Aileme de yakın olurum... Siz olsanız kalır mıydınız? Gözünüzü karartıp cekip gider miydiniz? Onların yüzünü bile gormek istemiyorum verdikleri sıkıntıdan dolayı ama öfkeyle bir anlık karar vermek de istemiyorum çok çaresizim neyin doğru olduğunu kestiremiyorum.. Tecrubelerinizi, iç sesinizi paylaşın lütfen benimle
Velhasılı dükkan açmak bizi çok zora soktu işler istediğimiz gibi gitmeyince borçlar ödeneceğine hep yukarı çıkınca devretmeye karar verdik..Eşim kendine iş bulmaya çalışacak bu süreçte ki burda maaşlar belli.
Benim artık düşünemez duruma gelmem tam da bu nokta işte.. Bizi buraya bağlayan hiçbir sebep yok eşimin memleketi olması dışında.. Aile desen var ama yok... Zar zor aldığımız kredi borcunun 4 yıl daha devam ettiği bir evimiz var sadece.. Sız olsaniz bu küçük ilçede debelenip durur musunuz alışılmışlıklar var diye?
Benim düşüncem Kocaelinde bize iş verebilecek ve bulabilecek yakın akrabamız var eğer ikimizin de işi garanti olursa buradan sıyrılıp gidelim mi? Hersey daha mı iyi olur bizim için?
Evimizi satıp ordan ayni degerde ev alıp kira yerine kredi odeyip geçimimizi sürdürebilir miyiz? Aileme de yakın olurum... Siz olsanız kalır mıydınız? Gözünüzü karartıp cekip gider miydiniz? Onların yüzünü bile gormek istemiyorum verdikleri sıkıntıdan dolayı ama öfkeyle bir anlık karar vermek de istemiyorum çok çaresizim neyin doğru olduğunu kestiremiyorum.. Tecrubelerinizi, iç sesinizi paylaşın lütfen benimle
