Hani Hayat Müşterekti?

Merhabalar pamuk ve konumu takip eden arkadaşlar. İyiyim iyiyiz teşekkür ediyorum. Hiç kavgasız gürültüsüz küsmesiz tartışmasız ilk bir ayımız geride kaldı.


Kocaman kocaman abarttığımız her şey şimdi aramızda sadece huysuzluğu başladı şeklinde bir iki naz niyaz,bir iki nabız yoklama(her şey yolunda mı, küsülmüş mü diye kontrol etmekle) ile sonuçlanıyor.


İkili ilişkilerimizin dışında gelişen bir kaç tatsız olay yaşandı. Yaklaşımı çok sakin ve ılımlı oldu ikili tartışmalarımızda da öyle tansiyonu yükseltmemeye(el kol hareketi gibi, ses yükselmesi gibi) ve kendimizi ifade etmeye çok özen gösteriyoruz. Birimiz yükselmeyince diğerimizde yükselemiyor.



Ev işleri gibi konularda herkes elinden geleni yapıyor. Paylaşıldığı gibi gitmiyor ama birbirimize yardımcı olarak yapılıyor her şey. eskisi gibi hissetmiyorum içime siniyor. İçime sinmeyen bir şeyde açık açık söylüyorum hiç beni anlasın diye beklemiyorum artık.


Arkadaşları ile sık görüşme durumu vardı. O kendi kendine haftada bire düştü. Bazende ben aileme gidince yada ekstra bir arkadaşı gelince iki kere çıkıyor. Ben az olduğu için mutluyum o da görüşmelerden dönünce ben sıkıntı çıkarmadığım için mutlu.

Terapistle olduğu gibi kabul etmeye dair, evlenmeden önceki ilişkimizdeki arkadaş oluşumuza dair bir görüşme yapmıştık. Kendi adıma buna da özen göstermeye çalışıyorum. Biraz evlendik biz diyerek evliliği bir kalıba sokmaya çalışmamda bize zarar vermiş onu gördüm. Biraz esnek davranmaya şakaya vurmaya da alışmaya başladım. Bir ebeveyn gibi olan kuralcı yapımı esnetmeye çalışıyorum.

Geçenlerde küçük bir ev kazası geçirdim. Canım yanmadı ama korktuğum için ağladım.Normalde eşim nasıl düştün, niye önüne bakmadın, nereden düştün, göster tam olarak neresi, elindekini öyle tutmasan bastığın yeri görürdün gibi cümleler söyleyip beni iyice kızdırdı. Düşmekten ötürü suçluymuşum gibi bana yardımcı olmayan bir yığın soru ve tavsiye. Ama bu kez sadece geldi canımın yanıp yanmadığını sordu. Korktuğumu söyleyince uzun uzun sarıldı. Belki basit bir şey ama nasıl aradığım şeydi anlatamam. Kendimi anlaşılmış kuş gibi hafif hissettim hemende toparladım zaten.Bazen başıma gelen bir tartışmayı( gerek veli, gerek öğrenci, gerek idare) anlatıncada iki çift laf edemeden aman takma, sende şöyle yap diye tavsiye verirdi. Yaşayanlarınız bilir ya tavsiye istemezsiniz dinlenmek hak vermek duygunuzu paylaşmasını istersiniz. İşte bunlar yoktu bizde şimdi yeni yeni kavuşuyoruz. Birbirimizle evliliğin içinde yeniden tanışıyoruz.

Terapist ile şuan ben tekli seanslarıma gidiyorum. Çünkü çiftli seanstan sonra benimle bir süre tek devam etmek istedi. Çift iken biraz farklı davrandığımı düşünüyor terapistimiz.

Lafı uzattım kısacası her şey yolunda görünüyor bizim için daim olmasını diliyorum. Dediğim gibi bazı talihsiz olaylar yaşansa da ikili ilişkimiz iyi olunca hiç biri üzmüyor beni, onu karşımda değil yanımda görünce gücüm sabrım yenileniyor. el birliği ile geliyoruz üstesinden. Soran merak eden herkese teşekkür ediyorum ❤️🙏🏻
Allah daim etsin 😁 başka diyecek şey kalmamış 👏👏👏👏
 
Boleyn Karadeniz'de yasiyordu. Elişi sayfasını ben takip ediyordum.Şimdi instagramdan yazdım. İnşallah dönüş yapar
Çok çok teşekkür ederim canım zahmet oldu…

Bana sayfasının çalındığını söylemişti inşallah elişi sayfası aktiftir.
 
Merhabalar kk kadınları. Direkt konuya gireceğim. Zaman zaman eşimin yardım etmemelerinden şikayetçi idim. En son terasa çay çıkarmaya gelince iş yine birbirimize girdik. Bana karımdan karılık beklediğim için suçlu benim tabi dedi. Ben karımdan karılık beklemeyeyim dedi.Yapma falan dedi ki bir hafta önce koronaydı Kendisi bende memlekette idim eve döndüğümde sen olmasan ben ne yaparım naraları falan attı. Neyse bende o zaman çalışmayan bir kadınla evlenseydin falan dedim. Hep aynı şeyler. Ertesi sabah kalkınca kafamı toplayıp bir mesaj attım aynen şu şekilde:

Bu ev benim değil ikimizin evi kuzu. Sen çalışıyorsan bende çalışıyorum. İkimizde yemek yiyor ikimizde tuvaletleri kullanıyor i. İkimizde çamaşırları kirletiyoruz. Ama neden sadece ben temizliyorum kadın olduğum için mi? Ben nasıl ki evin geçimine katkı sağlıyor sana yardımcı oluyorsam şeninde bana yardımcı olman gerek. Sen bu işlerden kaçtıkça ben de yapmak istemiyorum. Evet arada yapıyorsun görüyorum teşekkür edip takdir ediyorum ama yüzünde görüyorum o gocunma ifadesini sessizliğinden anlıyorum aslında hiç istemediğini.Bende severek yapmıyorum sende yapmak bana yardımcı olmak istemiyorsan ayda bir bir temizlikçi tutalım. Seninle her şeyi baştan konuştum her şeyi kafede (nişanlı iken kahvaltı yaptınız bir mekan ona kadar yazdım) kahvaltı yapmaya çalışırken. Çevremizde çalışan kadın yok(ki çalışmayana bile yardım ediyor eşleri) bizim evliliğimiz ailelerimizinki gibi olmayacak dedim. Bilmiyorum ama öğrenirim hayat müşterek dedin. Şimdi neden oyunbozanlık yapıyorsun. Deseydin ki probisin o dediğin olmaz bak ben yapmam haberin olsun ona göre evlen. en azından başta konuştuk derdim.Sen(senin deyiminle ben asla öyle görmüyorum)karılık yapmayacaksan banada kocalık yaptırtma o zaman. Sen kendini erkek hissedeceksin diye hem ev geçimi için çalışıp hem ev işleri sorumluluğunu üstlenemem.Seni gerçekten seviyorum dün işten gelince sarıldığım açadamdan bu sabah nefret etmiyorum. Seni seviyorum ve bu soruna seninde içine sinen bir çözüm bulmayı istiyorum.(bunları mesaj olarak yazıyorum çünkü seninle tartışırken üzüntüden kafamı toplayamıyorum)

O da cevaben her şey için teşekkür ederim canım bundan sonra yapmam gerekeni yapacağım dedi. Bende tehditini görmezden gelip teşekkür ettim. Akşam eve geç geldi(arkadaşları ile ayrı sorunumuz var zaten bakmak isteyenler eski konula bakabilir) bu sabahta kahvaltı yapmadı. Sakince konuşmak için bir kahve götürdüm onu da içmedi falanca yere gidiyorum deyip çıktı.

Bir yıllık evliyiz ve artık istersek anlaşmalı boşalabiliriz. Bu köle tavrından istediği zaman yatıp yayılıp istediği zaman işin ucundan tutan adeta lütfeden halinden gına geldi. Bazen abarttığımı düşünüyorum bazen cinnet getirecek gibi oluyorum. Bundan sonraki tavrım ne olmalı bilemiyorum. Böyle zihniyetteki bir adamı nasış farkedememişim bilemiyorum. İnanın hiç böyle davranmıyordu sadece diyebildiğim kendini güzel saklamış.

Şimdi senelerimi haftasonlarımı böyle geçirmek istemediğim. O gezerken evde ütü yapmak istemediğim. Ne yapmalı bundan böyle nasıl davranmalıyım bilmiyorum. Boşanmadan önce göstereceğiniz bir yol bir yöntem varsa tavsiyelerinizi bekliyorum. Aslında konu biraz iç dökme gibi oldu yazdıkça hafifledim. Sevgiler.
size sadece şunları sormak istiyorum 1.si hani demişsiniz ya kafede söyledim konuştuk tamam yardım ederim dedi. o zaman ben böyleyim etmem deseydi evlenir miydiniz yada bu evlilikten vaz mı geçerdiniz. 2.si ise bu haline şuan böyle devam ederse bu sebepten boşanır mısınız. hani demişsiniz ya sabah sarıldığım adamdan akşam nefret emiyorum diye hala geçerli olan bu durumda böyle bir sebepten boşanırmısınız?