Bahsedeceğim hareketler bütününü neredeyse bir yıldır yaşıyorum. Karşı koyamayacağım bir kuvvetle yapıyorum hemde. Koyamayacağım değilde koymadığım diyelim yada. Sorun şu ki, diyelim yemek yapıyorum. Domatesin yarısını kullandım. 'Of bu diğer yarısını nereye koyacağım ben şimdi' diye öfleye pöfleye düşünüyorum. Al bir saklama kabına koy değil mi. Yok. Saklama kabını bulsam koysam sulanıyor tekrar kullanılacak halden çıkıyor ben hatırlayana kadar. Kaldırıp çöpe atıyorum
Matah birşey yapmadığımı biliyorum fakat hemen hemen her konuda bunu yapıyorum. Beni azıcık sıkıntıya sokacak elime dolanan birşey varsa kaldırıp çöpe atıyorum. Ve onu attıktan sonra omzumdan yük kalkmış gibi hissediyorum. Sabah tuvaleti yıkarken çamaşır suyunun etrafına çamaşır suyu aktığını gördüm. Damla damla aşağı doğru akmış. Hayır çöpe atmadım ama dibinde en az dört kez daha tuvaleti yıkayacak çamaşır suyunu tuvalete boca edip kutuyu attım
Psikolojik bir sorun mu yoksa gerçekten müsrifin önde gidip bayrak sallayanı mıyım acaba. Bu bana dert oldu çünkü yapmaya devam ettikçe başka konulara da sıçramaya başladı. Afrika Suriye vs demeyin valla biliyorum yaşananları, yıllarca yardım kuruluşlarında gönüllü olarak çalıştım. Fakat geçen hafta giymediğim marka marka kıyafetlerimi kaldırıp atınca iyi olmadığımı anladım
Hayal edince psikopat bir tip canlanıyor biliyorum. Ben bunu eskiden yardıma muhtaçlara vermek olarak yapardım ama üşeniyorum. Aranızda psikolog falan varsa birşeyler dese ne mutlu olurum.